ΦΡΙΚΑΣΕ ΜΟΣΧΑΡΙ ΜΕ ΑΝΤΙΔΙΑ

Το φρικασέ, στο πατρικό μου, το έκαναν μετά το Πάσχα, με αρνί η κατσίκι και μαρούλια.
Εμείς εδώ δεν το κάναμε ποτέ και, κατά καιρούς, έτρωγα στα Γρεβενά (είχα ανακαλύψει ένα καταπληκτικό "μαγεριό") ταξιδεύοντας, ή εδώ στο Mom's, στην Βογατσικού.

Την Παρασκευή πέφτω επάνω σε φρεσκότατα αντίδια από την Ν.Ραιδεστό. Παίρνω μόνο ένα κιλό, χωρίς να ξέρω τι θα τα κάνω.

Η φαεινή ιδέα κατέβηκε τη νύχτα (η καλύτερη ώρα για ιδέες!)
Και το σκηνικό στήθηκε το Σάββατο το πρωί, αναβάλλοντας άλλες δουλειές για σήμερα.
Και έγινε αυτό 

Υ Λ Ι Κ Α

500 γραμ. Μοσχάρι νουά

1 κιλό Αντίδια

3 Κρεμμυδάκια φρέσκα σε ροδέλλες

1 μικρό Κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο

1 φλ.τσαγ. Άνιθο ψιλοκομμένο

1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

Αλάτι και Πιπέρι

2 Αυγά

Χυμό από 2 Λεμόνια

1 κουτ.σουπ. κοφτή Κορν Φλάουερ

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Κόβω τις ρίζες και πλένω καλά τα αντίδια.

Τα ζεματάω σε μπόλικο βραστό νερό, για 5'.

Τα βγάζω με την τρυπητή κουτάλα στο στραγγιστήρι.

Κρατώ 1 λίτρο από το νερό που έβρασαν και το σουρώνω από τουλπάνι (δεν είχα πρόχειρο και το πέρασα από φίλτρο του καφέ, με υπομονή).

Στη χύτρα ταχύτητας ζεσταίνω το λάδι και σωτάρω τα κρεμμύδια. Σε τρία λεπτά ρίχνω και τον άνιθο και σωτάρω 2' ακόμη.

Βάζω και το κρέας και συνεχίζω ανακατεύοντας μέχρι να ασπρίσει η επιφάνεια του.

Ρίχνω το ΜΙΣΟ λίτρο από το νερό που κράτησα (είναι ζεστό ακόμη) και καλύπτεται το κρέας.

Κλείνω την χύτρα και σιγοβράζω για 30'.

Εκτονώνω την χύτρα και βάζω τα αντίδια. Συμπληρώνω από το υπόλοιπο νερό (το θέλω ζουμερό, για να αξιοποιήσω και το ψωμί που ήδη γίνεται στον αρτοπαρασκευαστή). Αλατοπιπερώνω.   Ξανακλείνω και βράζω 3', από το σφύριγμα της βαλβίδας.

Ετοιμάζω και το αυγολέμονο με τον απλό τρόπο, ρίχνω το νισεστέ διαλυμένο σε λίγο νερό και παίρνω με προσοχή ζουμί από το φαγητό και ρίχνω λίγο-λίγο ανακατεύοντας συνέχεια.

Όταν είναι έτοιμο το αυγολέμονο το αδειάζω στην κατσαρόλα , ρίχνοντας και το σχετικό μαγικό φιλί στον αέρα.....

Ανακατεύω κουνώντας κυκλικά την κατσαρόλα.

Έτοιμο!!!!

Έτσι ξεφεύγεις από το κλασσικό μαρούλι.

Βέβαια καλύτερο θα γίνει με άγρια ραδίκια, αλλά παρ'όλο που κινούμαι σε ραδικοβριθή περιοχή, ορκίστηκα να μη ξαναμαζέψω!

Ακόμη καλύτερο γίνεται και με σταμναγκάθι, που είναι πιο σκληρό, αλλά εδώ βρίσκεις μόνο στον Κοσμά (ντελικατέσεν) και με 10+ Ευρώ το κιλό!