ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ....ΑΛΛΑ ΚΑΙ (ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ) ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ

Το τηλεφώνημα έπεσε λίγο πριν τις 12. Ήταν η συνήθης ύποπτη, η Βίκυ (VickyR, για όσους παρακολουθούν τα σχόλια, κατά καιρούς).

"Σε έχω καταπληκτική συνταγή για τάρτα, μιας και έχεις μήλα. Σφολιάτα έχεις;"

Η απάντηση ένα ξερό "Όχι και δεν μπορώ να βγω να πάρω".

"Έρχομαι και φέρνω εγώ".

Και έφερε! Την άνοιξε η Ράνια, πήγε στην κουζίνα, την άφησε να ξεπαγώνει (θέλει 2 ώρες) και ήρθε για blogosurfing.

Πέρασαν οι δυο ώρες, ακούγοντας ένα καινούργιο ράδιο που βρήκα, πάω στην κουζίνα να καθαρίσω μήλα και βλέπω το ΤΕΡΑΣ.

Αντί για σφολιάτα, είχε φέρει Φύλλα της γιαγιάς και είχαν ξεπαγώσει!!

Η μόνη λύση ήταν μια πίτα. Σπανακοτυρόπιτα πάλι!!

Βέβαια το τελικό αποτέλεσμα, ήταν πολύ κατώτερο από το προχθεσινό, λόγω φύλλων. Άλλο πράγμα το σπιτικό!

Παρ'όλο που τα λάδωσα αρκετά, όπως έγραφε το κουτί, έγιναν λίγο ξερά.

Μόλις όμως κατάλαβα το λάθος, για τιμωρία, την έστειλα να βρεί σφολιάτα και να διαβάσει καλά το πακέτο.
Σε λίγο έφερε Μακεδονική (πολύ καλή και δοκιμασμένη), την άφησα να ξεπαγώσει και στρώσαμε τραπέζι, με διάφορα υπάρχοντα.
Μιλήσαμε και για την εν λόγω συνταγή. Την είδε το πρωί στην TV, που την έκανε ο σεφ Κώστας Βασσάλος.
Έλα όμως που δεν κράτησε σημειώσεις και τα είπε από μνήμης
Τα ΥΛΙΚΑ
3 Μήλα καθαρισμένα, ξεκουκουτσωμένα και κομμένα στα δύο
Ζάχαρη μαύρη
Ζάχαρη άσπρη
Δαμάσκηνα ξερά
Σφολιάτα κομμένη σύμφωνα με το ταψί
Βούτυρο για πασάλειμμα 
Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ  απλή
Αλείφουμε το ταψί με βούτυρο (Benecol με ελαιόλαδο, φυσικά).
Πασπαλίζουμε με μερικές κουταλιές μαύρη ζάχαρη.
Στρώνουμε τα μήλα (εδώ έγινε άλλο λάθος) με το κυρτό μέρος προς τα κάτω.

Βάζουμε στα κενά τα δαμάσκηνα (ή άλλα ξερά φρούτα). Τα δαμάσκηνα που είχα ήταν πολύ ξερά και τα μούσκεψα σε μαυροδάφνη.
Πασπαλίζουμε από πάνω άσπρη ζάχαρη

Κόβουμε την σφολιάτα κυκλικά με το καπάκι

Σκεπάζουμε τα μήλα και με τα δάκτυλα πιέζουμε περιφερειακά, να πάει προς τα κάτω.

Για από πάνω δεν θυμόταν τι έβαζε, αλλά εγώ άλειψα όλη την ελεύθερη επιφάνεια με βούτυρο.
Ούτε στοιχεία για το ψήσιμο ήξερε και την έψησα στους 170 οC, μέχρι να ροδοκοκκινίσει.

Λόγω του πυρέξ φάνηκε και το σιρόπι που έβραζε.
Σε 45' ήταν έτοιμη.
Μόλις κρύωσε λίγο και κάθησε η σφολιάτα, έγινε η τούμπα στην πιατέλα.

Για κανέλλα ή κανελλογαρύφαλο, κανείς δεν μίλησε.
Ούτε για σαντιγύ ή παγωτό.
Η συνταγή ΑΤΕΛΗΣ....

Αυτά τα φαντάζομαι και τα προγραμματίζω για μεθαύριο, αν μείνει κάτι.........