ΣΑΡΔΕΛΕΣ ΨΗΤΕΣ ΛΑΔΟΛΕΜΟΝΟ (Η παλιά γεύση....)

Παλιό μπρούντζινο στρογυλό μαγκάλι, μπουρί για να ανάβουν τα κάρβουνα, τρίγωνη πυροστιά καρφωμένη στα κάρβουνα και διπλή σίτα, γεμάτη σαρδέλες. Και κάπου εκεί κοντά, λαδολέμονο και κρεμμύδι ανακατεμένο με μαϊντανό.

Αυτό το σκηνικό το έστηνε η μητέρα μου στην αυλή, για να ψήσει ψάρια.

Μου λείπει, αλλά διατηρώ την εικόνα.

Σήμερα το πρωί, γυρνώντας από την σκυλοβόλτα, μια στάση στον ψαρά.

-- Καλημέρα! Σαρδέλες;;

-- Έρχονται σε μισή ώρα από την Μηχανιώνα, η απάντηση.

-- Βαλε 2 κιλά, καθάρισε τις  και σε μια ώρα έρχομαι.

Και πήγα.

Φυσικά τις πέρασα δεύτερο χέρι και προσπάθησα να τις φιλετάρω.

Έκανα, με κόπο, μερικές και εγκαταλείπω. Ήταν πολύ φρέσκες και  σφιχτές...

Το πρώτο αποτέλεσμα είναι αυτό

Ψήθηκαν στην γκριλλιέρα, 3 λεπτά από κάθε πλευρά, αλειμμένες με λαδολέμονο.

Τις υπόλοιπες τις χώρησα στα δύο και έκανα μια παρτίδα ψητές.

Γαρνιρισμένες με μαϊντανοκρέμμυδο και λαδολέμονο

Στη συνέχεια έγιναν και δύο μοντέλλα φούρνου, αλλά γιαυτά.....αύριο!!!
Έπεσα πάλι στην κουζίνα, για να μη βλέπω TV και ειδήσεις και τα παίρνω στο κρανίο, με τα χάλια μας!
Σιγά που θα κάθομαι να βλέπω το παιδοβούβαλο να το παίζει οικονομολόγος, αφού βίασε (παραβίασε!) το Σύνταγμα που δίδασκε!!
Εδώ κολλάει το " Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις"