Έτσι και σήμερα χτύπησε και ήταν η παλιά παιδική μου φίλη με το ψευδώνυμο VickyR (έτσι υπογράφει τα σπάνια σχόλια της).
-- Τι θα φτιάξεις φέτος; ρωτάει
-- Τίποτα, απαντώ
-- Έλα μωρέ κάνε εκείνα τα ισλί, μέρες που είναι....
Με πείθει, όπως πάντα, μιας και λόγω κούρασης έχω μειωμένες αντιστάσεις (τράβα με κι ας κλαίω, όπως λενε).
Και να το αποτέλεσμα (τα λίγα που κράτησα, για τους γνωστούς λόγους).
Υ Λ Ι Κ Α
Για την ζύμη
600 γραμ. Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (εναλλακτικά απλό αλεύρι με ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ)
300 γραμ. Ελαιόλαδο έξτρα παρθένο (νηστίσιμα τα ήθελε)
1 πρέζα Αλάτι
200 γραμ. Νερό
1 κουτ.γλυκ. Ζάχαρη καστανή
Για την γέμιση
150 γραμ. Καρύδια ψιλοκομμένα
1 κουτ.σουπ. Ζάχαρη καστανή
1 κουτ.σουπ. Κανέλλα
1/2 κουτ.σουπ. Γαρύφαλλο σκόνη
Για το σιρόπι
400 γραμ. Ζάχαρη άσπρη
250 γραμ. Νερό
Χυμό από μισό λεμόνι
1 Βανίλια
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ξεκινάμε με το σιρόπι, γιατί το θέλουμε κρύο, με ζεστά τα ισλί, μόλις βγούν από τον φούρνο.
Βράζουμε τα υλικά για το σιρόπι για 7 λεπτά, από την ώρα που θα αρχίσει ο βρασμός και το αφήνουμε στην άκρη για να κρυώσει.
Σε μπωλ το λάδι (ή βούτυρο λιωμένο, αν θέλουμε), το νερό, το αλάτι, την ζάχαρη και σιγά-σιγά το αλεύρι, μέχρι να γίνει μια λιπαρή ζύμη, αφράτη, που να μη κολλάει στο χέρι.
Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι το κόλπο της Κυρίας Υπερμαχίας, Ποντιακής καταγωγής, για το πόσο αφράτη πρέπει να είναι η ζύμη: Πρέπει να έχει την ίδια υφή όπως το λοβίο του αυτιού μας!!!! Δοκιμασμένο και πετυχημένο κόλπο!
Για την γέμιση, απλά ανακατεύουμε τα υλικά σε ένα μπωλ.
Πλάθουμε ένα κομματάκι ζύμης, το πλαταίνουμε, βάζουμε λίγη γέμιση και το κλείνουμε. Του δίνουμε ένα περίπου τρίγωνο σχήμα, ή μακρόστενο για πιο εύκολα.
Τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα και τα τσιμπάμε με το οδοντωτό τσιμπιδάκι ή με δυο πηρούνια.
Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 20 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Μόλις βγουν από τον φούρνο, με μια τσιμπίδα, τα βουτάμε ένα-ένα στο κρύο σιρόπι, για 2-3 δευτερόλεπτα και τα στρώνουμε σε πιατέλλα. Αυτό είναι το κόλπο για να μείνουν τραγανά, τουλάχιστον για τις πρώτες μέρες.
Στο τέλος, τα πήρε όλα, ευχαρίστησε με ένα φιλί κι έφυγε και μην την είδατε!!
Καλά που πρόλαβα να κρατήσω μερικά για την φωτό!!
Υ.Γ.: Λέγεται ότι είναι Ποντιακό γλυκό (Καππαδοκία περιφέρεια), που το κερνούσαν σε γάμους. Εμείς το κάνουμε πριν τα Χριστούγεννα, σαν νηστίσιμο.
5 σχόλια:
Το ίδιο με τα μελομακάρονα είναι και μάλιστα ποιό εύκολο μου φαίνεται ευχαριστούμε,καλή επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις,και καλές γιορτές!
...ακολουθώ
την ευωδιά της Φρέζιας μας!!!
κι εγω, την ίδια σκέψη έκανα!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ,
ΣΕ ΟΛΟΥΣ,
Υιώτα
"αστοριανή", ΝΥ
Φανταστικά! Καλές γιορτές, να περάσετε τέλεια!
Πρεπει να ειναι τελειο Το αντεγραψα να το δωσω στη μητερα μου!!
¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽Οπως καθε χρονο δεν ξεχναω ποτε την μπλοκογειτονια ετσι και φετος περναω και απο εδω να σου ευχηθω ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!!¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽
Αχ, αυτό με το λοβό του αυτιού το έχουμε και μεις για διάφορες ζύμες! Υπέροχα τα ισλί σου και μου αρέσει που δεν έχουν βούτυρο!
Δημοσίευση σχολίου