ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014 : ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Σήμερα Πρωτομαγιά "Τα λούλουδα γιορτάζουν"... λένε!!

Κι εγώ για να το γιορτάσω άρπαξα τα θηλυκά μου, καβάλησα τα άλογα, τα φουλάρησα βενζίνη και τα αμόλησα προς Δυτική Μακεδονία μεριά, με κατάληξη την Κλεισούρα Καστοριάς.

Βέβαια η "προτεινόμενη" διαδρομή ήταν μέσω Πτολεμαΐδας, αλλά ζήτησα διαδρομή "χωρίς διόδια" και έδωσε την παλιά και πολύ γνωστή διαδρομή από την Έδεσσα.

Είχα πολλά χρόνια να κινηθώ προς εκεί και είδα ότι μπορείς να παρακάμψεις την Έδεσσα και να μη περάσεις από μέσα.

Στη λίμνη του Άγρα δεν βρήκα κύκνους και φλαμίγκο, όπως παλιά και δεν έβγαλα φωτογραφίες.

 Ακολουθείς πινακίδες προς Φλώρινα-Καστοριά, φτάνεις στον Αετό Φλωρίνης, όπου είναι το "άντρο" της Φλωρινιώτικης πιπεριάς (πρέπει να περάσεις προς το τέλος Σεπτεμβρίου. Θα καταλάβεις με κλειστά τα μάτια που είσαι, από τις μυρωδιές των πιπεριών που ψήνονται στα κάρβουνα, για κονσερβοποίηση).
Από τον Αετό παράκαμψη δεξιά προς Νυμφαίο, για πρώτη μου φορά.
Μετά από τις πρώτες φουρκέτες στην ανάβαση, η θέα των λιμνών Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα καταπληκτική...

 Είσοδος Νυμφαίου, με μια απαγόρευση των αυτοκινήτων των επισκεπτών (επιτρέπεται μόνο σε ενοίκους και κατοίκους).
Νομοταγής (!!) ων, αφήνω το κάρο στο πάρκινγκ, σε αντίθεση προς Βολιώτες, Δραμινούς, Κιλκισαίους, Κοζανίτες και Καστοριανούς που προχώρησαν παραπέρα, ίσα για να μπλοκάρουν την κυκλοφορία!!

 Το χωριό αξιοποιημένο στο έπακρο (έπεσαν πολλά λεφτά, παλιότερα), χωρίς όμως να λείπουν οι αλογίσιες "κουτσουλιές", στο δρόμο, παλιές και καινούργιες!!

 Με τα πόδια, λοιπόν, στο χωριό για ανίχνευση καφενείου.  Βρήκαμε αρκετά και μερικά με τραπεζάκια έξω, ζητούμενο λόγω Μπεμπέκας......

 Καλά λέω, στην επιστροφή, νωρίς είναι ακόμα!!
Στην επιστροφή όμως, αρχίζει το χαλάζι, χοντρούτσικο, με την θερμοκρασία να πέφτει από τους 13 στους 8 βαθμούς, μέσα σε 2 λεπτά.

 Άκυρος ο καφές έξω και πλώρη για τον τελικό προορισμό.... και νάτος έφθασε

 Η Κλεισούρα όπως την αφήσαμε το 1996, με τους ίδιους φιλόξενους, ευπροσήγορους και χαμογελαστούς κατοίκους!!
Έξω καρδιά, που λένε!!

 Με το παραμικρό χαμόγελο και καλημέρισμα ανοίγεις την καρδιά τους και σου λένε διάφορα.  Από το ποιο είναι το σπίτι του θείου, μέχρι το ωράριο του Μοναστηριού της Παναγιάς, χαμηλά στα 2 χλμ.
Διαλέξαμε καφενείο με τραπεζάκια έξω. Είχε ένα κοντά στην ψησταριά και στο ντουμάνι (δεν με άρεσε).  Αμέσως με κάποιο μαγικό τρόπο "άδειασε" ένα λίγο μακρύτερα και βολευτήκαμε.

 Ήρθαν οι διπλοί Ελληνικοί καφέδες, ο ένας σκέτος και ο άλλος "με ολίγη" .  Η Μπεμπέκα δεν πίνει καφέ!!
Όσο όμως πίναμε τον καφέ μας, μας έπερναν τα σκάγια από την ψησταριά και μας άνοιξε η όρεξη.
Μια και κάτσαμε, ας είναι νωρίς, δεν τρώμε κιόλας;
Τι να φάμε;  Όχι τα κλασικά, μπιζόλες, σουβλάκια, παϊδάκια και τέτοια! Θα φάμε λουκάνικο ντόπιο, φασόλια φούρνου, πιπεριές ψητές, σαν αυτές που λέω παραπάνω, φέτα ντόπια από το τυροκομείο Πατσίκα και ντόπιο τσίπουρο με γλυκάνισο, σκέτος δυναμίτης.  Την γάστρα με το ζυγούρι την έφερε σε λίγο ο φούρναρης, φορώντας ψηλά γάντια σιλικόνης.
Άρχισε και η βροχή για λίγο, με πτώση της θερμοκρασίας αρκετή, για μας κάνει να δούμε τον δρόμο της επιστροφής, από την προτεινόμενη διαδρομή, μέσω Πτολεμαΐδας-Εγνατίας (πολιτισμός με διόδια στο Πολύμυλο και στα Μάλγαρα. Αυτά τα δεύτερα είχαν απεργία και την βγάλαμε τζάμπα!!

 Περνώντας από την Πτολεμαΐδα, τα ντουμάνια της ρύπανσης, αξιοθέατο. Ευτυχώς είμασταν στα σοφράνα και δεν μας άγγιξαν.

Η Εγνατία, γρήγορη και με μια στάση για καφέ απογευματινό, στο ΟLYMPUS PLAZA.

Η φωτό στο παρκινγκ, με φόντο ανθισμένη ρίγανη

 Να κάνει και η Μπεμπέκα τα τσίσα της.....

 ....να ρίξουμε και έναν πολύ μυρωδάτο διπλό εσπρέσο....

......και επιστροφή στο σπίτι...

Και..... όπως πάντα..... η υπόσχεση της επιστροφής!!!