Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ.....ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣ..!!!


Μετά από τόσα χρόνια όλες οι κακές στιγμές έχουν πια ξεχαστεί και έμειναν μόνο οι ευχάριστες αναμνήσεις.
Το εικονιζόμενο ιστιοφόρο, ένα half-tonner, fractional, με one-off κατασκευή, ήταν γραφτό του να κερδίζει και ένα πρωτάθλημα, κάθε δέκα χρόνια.
Έτσι κέρδισε το 1978, το 1988 και το 1998. Το 2008 έπεσε σε γυναικεία χέρια και έγινε "σπίτι".
Οποία θλίψη.........για το GREEN DRAGON (GR 511)

Μερικές από τις φωτογραφίες όμως μπορούν να ξαναθυμίσουν ένδοξες εποχές :

Σε κάποια εκκίνηση στον Σαρωνικό, πόστερ ένθετο στο τότε περιοδικό "Πλεύση"....
Το πλήρωμα λίγο πριν την εκκίνηση του Ράλλυ Βορείου Αιγαίου......
Στην εκκίνηση της μεγάλης διαδρομής των 175 ΝΜ, Πόρτο Καρράς - Κυρά Παναγιά - Πιπέρι - Αη Στράτης - Πόρτο Καρράς......
Θα έπρεπε να σκανάρω και την στιγμή της απονομής, όλο το πλήρωμα πίσω από τα κύπελλα, αλλά είναι κορνιζαρισμένη, μαζί με άλλες και είναι δύσκολο για τώρα.....
Posted by Picasa

8 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Έχεις πάρει μέρος σε ιστιοπλοϊκό αγώνα?? Μοναδική εμπειρία!
Όταν έχουν σταθμό εδώ γεμίζει το λιμάνι πανιά απίθανο θέαμα!
Τρελαίνομαι για τη θάλασσα αλλά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να βλεπω συνέχεια Ουρανό και θάλασσα!
Την καλημέρα μου!!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Αρκετούς για κάμποσα χρόνια, σαν πλήρωμα.
Άσε που ο δάσκαλος μου στην ανοικτή θάλασσα, μου κόλλησε και το παρατσούκλι Navigator και το θεωρώ τιμή μου.
Πριν ακόμη ανακαλυφθούν τα διάφορα GPS βρίσκαμε τον "δρόμο" μας με παραδοσιακή ναυτιλία, με την "μυρωδιά" όπως οι σκύλοι.
Το λέει και το τραγούδι
"ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΕΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΧΑΡΤΗ"
Καλό μεσημέρι, αγαπητή zoyzoy.....

Lila Xagorari είπε...

Πολύ σας ζηλεύω Σταύρε.
Καπετάνιος στην κουζίνα αλλά και στη θάλασσα. Πολυτάλαντος.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Λίλα: Δεν διεκδικώ κανένα καπετανιλίκι στην κουζίνα. Μόνο επειδή έχω πάρει στα χέρια μου την σίτιση, γράφω μόνο ότι κατασκευάζω, αν αξίζει τον κόπο.
Κατά την απουσία μου, βλέπω βελτιώσεις σπουδαίες στα "Λιλά" σου.
Και σε ανώτερα, εύχομαι από καρδιάς.
Σταύρος

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ομορφα δυσπιστέ μου καλέ μου φιλε ολα αυτα που έζησες!
όλο αυτο το σκηνικό,πανια,θαλασσα ειναι μαγεια
πολυ ομορφα να συνεργαζεσαι με ανθρωπους με κοινα ενδιαφεροντα και κοινες λατρειες οπως θαλασσα,σπορ κλπ
υπεροχη και μοναδικη εμπειρια!!

γερός να εισαι παντα και να χαιρεσαι ο,τι αγαπας γιατι εισαι πολυ καλος ανθρωπος..
το λεω με σιγουριά

Unknown είπε...

αχ πολύ ζηλεύω!! θα ήθελα πολύ να το κάνω αυτό!! για να διαπιστώσω και μόνη μου αν αξίζει τον κόπο και ποιος έχει δικιο, εγώ που μου φαίνεται συναρπαστική ή οι γύρω μου που μου λένε ότι είναι ταλαιπωρία!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Όλοι έχουν το δίκιο τους, αγαπητή Ευαγγελία.
Οι μεν "πανάδες" το γλεντάνε παίζοντας με το κύμα και τον αέρα. Γλεντάνε την διαδρομή κι'ας φθάνουν αργότερα. Είναι και πιο οικολογικό!!
Οι δε "γκαζάκηδες" κάνουν την διαδρομή 5 φορές γρηγορότερα, ψάχνουν μπουνάτσα και κάλμα, είναι τεντωμένοι και καίνε και πολύ καύσιμο.
Στα χρόνια αυτά μπορείς και να δοκιμάσεις και να δεις τι σου "πάει".
Για κάθε πληροφορία το mail μου είναι ανοικτό.

ΥΓ: Ξέχασα να πω ότι οι ταχύπλοοι είναι και πλουσιώτεροι, για τα αντίστοιχα μεγέθη.....

fractal είπε...

Καλή σου ημέρα..
Με έφεραν εδώ οι αδούλωτες θάλασσες.
και είπα να πω μιά καλημέρα