ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ ΓΥΜΝΗ (δηλαδή Χωρίς φύλλο)

Ωρα 11 και κάτι το πρωί, μπιπ το θυροτηλέφωνο "Έρχομαι, άνοιξε" .  Ανοίγω, η παλιά παιδική μου φίλη, που σπάνια αφήνει σχόλιο σαν VickyR.  

Τι ήρθες βρε παιδί μου τέτοια ώρα; Δεν έχω και πολλά να σε τρατάρω!!

Κάτι θα βρούμε, λέει και ορμάει στο ψυγείο. Ανοίγει και σκαλίζει τα ταπεράκια. Βγάζει και μερικά. Ανοίγει τον καταψύκτη.  Βγάζει κι από εκεί μερικές σακκούλες κατάψυξης....

Νατο, λέει, θα σου φτιάξω μια ξεβράκωτη, όπως την έφτιαχνε η μαμά μου, όταν βαριόταν να ανοίξει φύλλο (σ.σ. η μαμά της η Κυρά Βαρβάρα ήταν ΤΟ φύλλο, όλης της γειτονιάς και της δικής μου μαμάς επίσης)....

Άντε να δούμε τι θα κάνεις και παίρνω την φωτογραφική μηχανή (Τα υλικά θα τα γράψω στο τέλος).

Μέχρι να ξεπαγώσουν τα κατεψυγμένα κρεμμυδάκια, τα σκόρδα, η χθεσινή κολοκυθόψιχα και ο άνηθος, καθαρίζει το ένα κολοκυθάκι που βρήκε και το τρίβει στο ρεντέ χοντρό. Το ρίχνει σε μπωλ, χωρίς αλάτι.

Ρίχνει και αλεύρι αυτοφούσκωτο, με το μάτι (περίπου 1,5 φλυτζάνι, ίσως και δυο).

Πιπέρι, τρίβει παρμεζάνα και γιδοτύρι (2 φλυτζάνια με το μάτι).

Στο μεταξύ μαλάκωσαν τα κατεψυγμένα, τα ψιλοκόβει όλα και αυτά στο μπωλ.  Σπάζει και δυο αυγά.

Δεν βάζω αλάτι γιατί σ' αγαπώ και σε προσέχω, με λέει...

Ρίχνει και ελαιόλαδο με το μάτι, περίπου μισό φλυτζάνι.

Όλος αυτός ο αχταρμάς φάνηκε πολύ σφιχτός, όταν άρχισε να τον δουλεύει με τα ζυμωτήρια του μίξερ χειρός, στην μεγάλη ταχύτητα και turbo!!

Σε λίγο όμως άρχισε να αραιώνει μέχρι που έγινε χυλός παχύρευστος.

Της δίνω διάφανο πυρέξ 20x30 εκατοστά, το λαδώνει και στρώνει τον χυλό.  Ραντίζει και την επιφάνεια με λάδι.

Προθερμαίνει τον φούρνο στους 175 βαθμούς και βάζει μέσα το πυρέξ.

Μέχρι να κουβεντιάσουμε λίγο (45 λεπτά), η πίτα έτοιμη, φουσκωτή και τραγανή πάνω κάτω.

Έλα να δεις την ξεβράκωτη, φωνάζει από την κουζίνα...

Και πάω και βλέπω μια κούκλα ξεβράκωτη, σαν ηλιοκαμμένο μοντέλλο!!!

Περιμένω λίγω να κρυώσει και κόβω κομμάτι δοκιμής.

Κάτι με θυμίζει η γεύση, που δεν μπορώ να το εντοπίσω αμέσως!!!

Βέβαια!!!!  Σαν τα κολοκυθομαφινάκια, που έφτιαξα τις προηγούμενες μέρες (αφού έχουν τα ίδια υλικά)...

Ήρθε όμως και η ώρα του φαγητού και ζεσταίνω τα υπόλοιπα χθεσινά γεμιστά κολοκυθάκια (με ρύζι), κατεβάζουμε και μερικά κομμάτια ξεβράκωτα, με μπύρες και, τώρα που τα γράφω, μόλις τελείωσε ο απογευματινός καφές.....

ΥΓ: Υλικά δεν θα γράψω, όλα είναι με το μάτι και οι ποσότητες που έγραψα πιο πάνω, είναι κατ' εκτίμηση δική μου.

Λίγο πάνω, λίγο κάτω, το αποτέλεσμα είναι άπίθανο!!