ΚΟΛΟΚΥΘΟΜΑΦΙΝΑΚΙΑ - ΠΑΤΑΤΕΣ ΦΟΥΡΝΟΥ - ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟ - ΑΥΓΑ ΜΑΤΙΑ - ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΟΣΧΑΡΙ - ΚΟΥΡΚΟΥΜΠΙΝΙΑ - ΚΡΟΥΑΣΑΝΑΚΙ - ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΡΑΔΙΚΙΑ

Είπα και παλιότερα ότι μ'αρέσει να αρχίζω από το τέλος.  Έτσι και τώρα, αρχίζω από τα σημερινά και πάμε πίσω......

Για τα ΚΟΛΟΚΥΘΟΜΑΦΙΝΑΚΙΑ έγραψα και ΕΔΩ (κλικ)

 Μαζί έκανα και μια συνοδευτική σάλτσα, σαν τζατζίκι χωρίς αγγούρι, με γιαούρτι αγελάδος (όχι επιδόρπιο), άνιθο, σκόρδο λιωμένο με την πρέσσα, ελαιόλαδο.

Σαν κύριο πιάτο, ΠΑΤΑΤΕΣ ΦΟΥΡΝΟΥ, με πιπεριές κέρατο, καρότα, σκόρδο, ροδέλλες κρεμμυδιού, πολτό ντομάτας.

 Στο φούρνο με σκεπασμένο το πυρέξ για μια ώρα και ξεσκέπασμα για 15-20 λεπτά παραπάνω.

Σαν σαλάτα, Χειμωνιάτικη πια, ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΣΤΟΝ ΑΤΜΟ, αλλά με ένα Blue Cheese Dressing , με γιαούρτι και μπλε τυρί, τύπου Ροκφόρ.

 "Εφτιαξε" η γεύση του απλού κουνουπιδιού και ξέφυγε από το λαδολέμονο.

Ενα από τα περασμένα βράδια, δυο ΑΥΓΑ ΜΑΤΙΑ, σε αντικολλητικό, χωρίς λάδι, μόνο αλατοπίπερο και......

 ...... "δακρυσμένα" εσωτερικά.

Για το ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΕ ΜΟΣΧΑΡΙ (κλικ ΕΔΩ) δεν έχω να πω πολλά. Απλά....νόστιμο

 Με κοκκάρι κατεψυγμένο, φυσικά.

Την ιδέα για τα ΚΟΥΡΚΟΥΜΠΙΝΙΑ την έδωσε η Λίλα στο Facebook, με link προς τις Συνταγές της Καρδιάς, αλλά, όπως πάντα, έκανα τις επεμβάσεις μου και τα έκανα στο φούρνο και ότι τηγανητά.  Μόνο που στο σιρόπι απέτυχα παταγωδώς και, ενώ στην αρχή

 ήταν τέλειο, μετά από λίγο ζαχάρωσε σε χρόνο αστραπής.
Χρησιμοποίησα μισή ζάχαρη άσπρη και μισή καστανή και μια βανίλια.  Τέτοιο σιρόπι κάνω τα τελευταία χίλια χρόνια και ποτέ δεν χαλάει. Τώρα χάλασε, αλλά έσωσα την παρτίδα με αραιωμένο λίγο, Πευκόμελο Σιθωνίας και καβουρντισμένο σουσάμι.
Τέλεια και τραγανά.  Κάποια άλλη φορά θα περιγράψω την εμπειρία μου με τα κουρκουμπίνια, που έτρωγα μικρός, μαζί με Θεϊκούς μπακλαβάδες και κανταϊφια, στο "ΥΠΟΓΕΙΟ", στη γωνία Τσιμισκή και Καρόλου Ντηλ.

 Έτσι καλοψημμένα ήταν και.......

 .....έτσι τα έκοβε η Κα Κοκκαράκη (αν θυμάμαι καλά το όνομα)

Το παρακάτω είναι ένα ΚΡΟΥΑΣΑΝΑΚΙ (αγοραστό), γεμιστό με Κατίκι Δομοκού,  κομματάκι Παριζάκι Creta Farms, με φέτα και ντομάτα και τριμμένο ξερό Ανθότυρο Κρήτης (δηλαδή μυζήθρα).

 Και τα απαραίτητα ΡΑΔΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΑΤΜΟ, με ........

 .....λαδολέμονο....

Απλά και απέριττα και καθημερινά........

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ

Λένε ότι η επανάληψη είναι "μήτηρ μαθήσεως" κι εγώ θέλω να μαθαίνω.
Γι αυτό κάνω επαναλήψεις!
Τις προάλλες έκανα "ΑΓΓΙΝΑΡΕΣ ΑΛΑ ΠΟΛΙΤΑ" (κλικ στη λέξη),εμπλουτισμένες με αρακά .

Χθες, μετά από απαίτηση της συμβίας, έκανε σχεδόν μόνη της τα αγαπημένα "ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ" (κλικ στη λέξη), μόνο που εγώ έκανα την προετοιμασία των υλικών και το αυγολέμονο.

Σήμερα φάγαμε τα περισσεύματα, γιατί όλο το πρωϊνό την έβλαλα στο μπαλκόνι, φωτογραφίζοντας τον αγώνα inshore "ΒΟΤΣΕΙΑ 2012", που τελείωσε στις 2 μμ

Για αύριο......ο Θεός Μεγάλος.  Κάτι θα σκεφτώ!!!!!

ΤΑ ΤΡΙΓΩΝΑΚΙΑ ΤΗΣ ΛΙΛΑΣ, κάπως αλλιώτικα....

Μάλλον σαν αργόσχολο χομπίστα θα μπορούσες να με χαρακτηρίσεις, παρά σαν ζηλιάρη!

Απλά η συνταγή της Λίλας ήρθε την κατάλληλη ώρα, που δεν υπήρχε στο σπίτι ούτε μπισκότο!!

Και έγινε σε χρόνο αστραπής

 Φυσικά την .... πείραξα στα υλικά, από αρκετά έως τελείως.  Αν ήταν ποτέ δυνατόν να αφήσω κάτι όρθιο.

Εδώ βιβλίο διαβάζω από το τέλος!!!!!!!!!

Για την γνήσια συνταγή, με όλα τα τυριά, πατήστε ΕΔΩ 

ΤΑ  Υ Λ Ι Κ Α  ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ

2 φλ.τσαγ.  Αλεύρι κίτρινο (Ζυμωτό Αγίου Γεωργίου)

2 κουτ.γλυκ. Baking Powder (Γιώτης)

3/4 κουτ.γλυκ. Πάπρικα καπνιστή

1/2 κουτ.γλυκ. Αλάτι χοντρό

3 κουτ.σουπ. Μινέρβα Benecol με Ελαιόλαδο για γλυκά και μαγείρεμα

1 φλ.τσαγ. Ξερή Μυζήθρα Κρήτης (ξερό ανθότυρο Καλογεράκη)

1 φλ.τσαγ. Γάλα εβαπορέ light 2% αδιάλυτο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Σε μπωλ ρίχνω το αλεύρι, το μπέϊκιν, την πάπρικα και το αλάτι (1η φωτό του κολάζ).

Ρίχνω την μαργαρίνη σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, το γάλα, το τυρί και ανακατεύω καλά με τα ζυμωτήρια του μίξερ χειρός (2η φωτό του κολάζ).

Μαζεύω την ζύμη (δεν κολλάει στα χέρια), την τυλίγω με μεμβράνη και στο ψυγείο, για μισή ώρα. Στο μεταξύ κάνω σχόλιο στην ανάρτηση της Λίλας.

Όταν βγάλω την ζύμη, λόγω περιορισμένου χώρου, την διαιρώ στα δύο και ανοίγω φύλλο, ανάμεσα σε δυο λαδόκολλες. Με τον τρόπο αυτό δεν λερώνεται το τραπέζι και ο πλάστης (3η φωτό του κολάζ).

Με το ροδάκι της πίτσας κόβω λωρίδες και μετά τρίγωνα και τα αραδιάζω στο ταψί με λαδόκολλα. Χρειάστηκαν δύο ταψιά 4η & 5η φωτό του κολάζ).

Ψήνω συγχρόνως σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς, με αντιστάσεις και αέρα, για 12 λεπτά.

Έτοιμα τα "σνακάκια" (νέα λέξη) και ακούγεται κλειδί στην πόρτα και η φωνή της Κυρα-Ουρανίας "τι ψήνεις πάλι, βρε ψυχοπαθάκια;;  Όταν όμως βλέπει τι είναι αυτό που μυρίζει, ενθουσιάζεται.  Όχι, παίζουμε!!

Σημείωση: Η συνταγή προβλέπει πασάλειμμα με γάλα και πασπάλισμα με παρμεζάνα τριμμένη, αλλά τα προτίμησα σκέτα, με αρκετά μειωμένα τα λιπαρά.....

ΡΕΒΥΘΑΔΑ ΑΠΛΗ, ΣΙΦΝΕΪΚΗ, ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ

Η Σιφνέϊκη Ρεβυθάδα είναι η τρίτη πιο δημοφιλής ανάρτηση αυτού του blog, από το 2009, με 3603 επισκέψεις.

Σήμερα έγινε ακόμη μια κατασκευή, σαν τις προηγούμενες (κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ) και την χαρακτηρίζω "απλή", γιατί δεν έχει άλλα υλικά, όπως ντομάτες, πιπεριές, σκόρδα, που βλέπεις σε άλλες παραλλαγές.

  Υ Λ Ι Κ Α  για τρεις (μόνο) μερίδες
250 γραμ. Ρεβύθια
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 Κρεμμύδι μέτρια κομμένο
2 κουτ.σουπ. Αλεύρι κοινό
Πιπέρι
1 κουτ.σουπ. Αλάτι (στο μούσκεμα)
2,5 λίτρα Νερό εμφιαλωμένο, συνολικά με το μούσκεμα
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η  
Από την προηγούμενη μέρα ξεπλένω τα ρεβύθια και τα μουσκεύω σε νερό αλατισμένο με την μια κουταλιά αλάτι χοντρό. Να σκεπάζονται αρκετά.
Την επόμενη μέρα ξεπλένω πολύ καλά τα ρεβύθια, τα στραγγίζω και τα βάζω στη γάστρα με το λάδι και.....

 ....ρίχνω το κρεμμύδι.

 Πασπαλίζω με το αλεύρι και ρίχνω νερό για να τα σκεπάσει συν 2-3 δάκτυλα παραπάνω.
Στη Σίφνο έχουν πιο πρακτικό τρόπο για το νερό.  Γέρνουν την γάστρα, τα ρεβύθια συγκεντρώνονται στην άκρη και ρίχνουν νερό, μέχρι να τα σκεπάσει και να φθάσει στο χείλος.

 Σκεπάζω τη γάστρα (εγώ δεν την σφράγισα με ζυμάρι) και στον φούρνο, στους 120 βαθμούς, από το πρωΐ.
Την προηγούμενη φορά χρειάστηκαν 5 ώρες.  Σήμερα στις 4 ώρες ήταν έτοιμα, έσβησα τον φούρνο και άφησα μέσα τη γάστρα, μέχρι να έρθει η ώρα του φαγητού.

 Ανέλπιστα γρήγορα και νόστιμα.

Αυτό είναι το δεύτερο πιάτο.  Το πρώτο, το δικό μου, δεν το φωτογράφησα, γιατί χάλασα την γνησιότητα του φαγητού με ένα λουκάνικο μοσχαρίσιο, σε ροδέλλες, ψημένο στην τοστιέρα.

Τα ρεβύθια, μικρόσπερμα, Γρεβενών, κάτι παραπάνω από "βραστερά", όπως έλεγε η μητέρα μου, αγορασμένα από Σ/Μ

Στο τέλος θεωρώ υποχρέωση μου να αναφέρω και εδώ, ότι το κόλπο με το αλάτι στο μούσκεμα, ανήκει στην φίλη "Γαστεροπλήξ" και αποδεικνύεται τέλειο.

ΣΟΥΠΑ "Η ΜΑΥΡΗ ΕΚΠΛΗΞΗ" ή FIX DARK SOUP (λέμε τώρα!!)

Η ιδέα της μπύρας σε σούπα από Αμερικάνικο site.

H μαύρη FIX DARK αγαπημένη από την πρώτη μέρα της επανακυκλοφορίας.

Ο ζωμός κρέατος στην κατάψυξη και οι επεμβάσεις στην συνταγή δικές μου.

Το αποτέλεσμα....τέλειο

 Υ Λ Ι Κ Α  
2 λίτρα Ζωμός κρέατος
3 Πατάτες μέτριες σε κομμάτια
1 φλ.τσ. Σέλινο, φύλλα και κοτσανάκια
4-5 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 κουτ.γλυκού Αλάτι χοντρό (πολύ έπεσε!)
Μείγμα 5 πιπεριών φρεσκοτριμμένο
1 μπουκαλάκι (330 ml) Μπύρα μαύρη FIX DARK
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η  
Βράζω τον ζωμό με το ελαιόλαδο και το σέλινο για 10 λεπτά.
Αλατοπιπερώνω και

 .....ρίχνω τις πατάτες.

 Συνεχίζω τον βρασμό, μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες.

 Λιώνω τα υλικά με το μπλέντερ/ράβδο χειρός, για να γίνει βελουτέ

 Ρίχνω την μαύρη μπύρα και το μείγμα σκουραίνει, φυσικά.

Συνεχίζω τον βρασμό μέχρι να μειωθεί ο όγκος στο 1/3 και έτοιμη η σουπίτσα, σερβιρισμένη με Κρητικά κρίθινα παξιμαδάκια, πασπαλισμένα με Κρητική ξερή μυζήθρα.

Η original συνταγή προβλέπει κρεμμύδι, σκόρδο, καρότα, κουνουπίδι, ζωμό κότας, Worcestershire sauce και δυο-τρία τυριά μέσα και όλα αυτά λιωμένα με το μπλέντερ.
Η παρμεζάνα και το Cheddar-Monterey Jack cheese blend (!) έχουν πολλά λιπαρά και δεν θέλω.

Την γνήσια Dark beer Cheese Soup μπορείτε να την δείτε πατώντας ΕΔΩ.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΑΛΒΑΣ....ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΥΜΝΟΣ !!

Και ξαφνικά ακούστηκε μια βροντερή φωνή, έξω από την πόρτα

-- Κάτι γλυκό, ρε παιδιά.....

Ανοίγω, μπαίνει, και ορμάει στο ψυγείο.  Τίποτα!!

Συνεχίζει στον μπουφέ.  Κάτι κουβερτούρες μόνο.

Ο λόγος για την παιδική μου φίλη, την VickyR.

Με ρίχνει ένα βλέμμα, όλο νόημα.  Κατάλαβα!!

Η σειρά μου να ορμήσω στον "μπακάλη" του μπαλκονιού (ντουλάπα).

Να το χοντρό σιμιγδάλι, ζάχαρη, ελαιόλαδο, νερό............ και έγινε σε χρόνο dt, που λένε, αυτός ο χαλβάς

Ιδιος με τους αγαπημένους μου χαλβάδες, που έγραψα πολλές φορές και όποιος θέλει τους βρίσκει πατώντας ΕΔΩ.
Μόνο που είχα μόνο σταφίδες και βαρέθηκα να κάνω γλάσσο.
Τον βάλαμε κάτω, ζεστό-ζεστό και αρχίσαμε να κάνουμε ανασκαφές, ο καθένας από την πλευρά του, αλλά, κρατήθηκα και δεν συναντηθήκαμε.
Η επόμενη φορά θα είναι στα γενέθλια μου, τον άλλο μήνα....

ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΥΔΟΠΙΛΑΦΟ ... και για φέτος

Σήμερα, περνώντας από τον ψαρά της γειτονιάς, είδα ότι έφεραν μύδια καθαρισμένα, σε σακκουλάκι, από τον Σταυρό (Στρυμωνικός Κόλπος).  Έγινε το κλικ (!!!) και να το αποτέλεσμα

Πέρσυ είχα γράψει για το μυδοπίλαφο και έγινε ακριβώς το ίδιο, αλλά με καθαρισμένα τα μύδια, σε λιγότερο από μια ώρα.

Παρακάτω είναι η περσυνή ανάρτηση (κλικ)

Προϊστορικά, πριν ανακαλύψει ο άνθρωπος την μυδοκαλλιέργεια, τα μύδια τα μάζευαν συγκεκριμένοι ψαράδες, από μυδόβραχους, κυρίως στις Σποράδες.

Και επειδή όλοι οι ψαράδες της Θεσσαλονίκης, της Μηχανιώνας  και περιχώρων, χρωστούσαν στον παππού μου (λόγω Ναυτιλιακών), τα μύδια δεν έλειπαν από το σπίτι μας.

Μέχρι και ειδικό μαχαιράκι για το ξύσιμο είχε η γιαγιά.

Μετά όμως της έφερε από το μαγαζί ένα σμυριδόπανο και η δουλειά έγινε εύκολη.

Εγώ, φυσικά, τα έτρωγα ΜΟΝΟ τηγανιτά, για πολλά χρόνια.

Πρόσφατα όμως, τα τελευταία τριάντα(!) χρόνια, με αρέσει και το σαχανάκι και το μυδοπίλαφο.

Αυτό το τελευταίο κατασκευάστηκε σήμερα και ομολογώ ότι πέτυχα την γεύση από τα δύο καλύτερα μυδοπίλαφα που δοκίμασα "έξω".

Δεν έγινε μεζές για το ούζο, αλλά κύριο πιάτο (περίσσεψε και για αύριο). Να και το αποτέλεσμα

Επειδή όμως εδώ μέσα υπάρχουν και μερικές ιδιοτροπίες, στα όρια της ψυχοπάθειας, αναγκάστηκα να πάρω μόνο την ψύχα τους και να μη κρατήσω καθόλου ολόκληρα.

Παμε λοιπόν να δούμε πως έγινε

Υ Λ Ι Κ Α

470 γραμ. Μύδια ψύχα (τόσα έμειναν μετά το άχνισμα)

2 φλ.τσαγ. Ρύζι Νυχάκι

3 φλ.τσαγ. Νερό ζεστό (βγάζει και η τομάτα το υπόλοιπο)

1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

3 φρέσκα Κρεμμυδάκια σε ροδέλλες

3 σκελίδες Σκόρδο στα 2 ή στα 3

1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

200 γραμ. καθαρά Τομάτα ξεφλουδισμένη, ξεσποριασμένη και ψιλοκομμένη

1 φακελλάκι (0,25 γραμ.) Κρόκκο Κοζάνης σε σκόνη

1 φλ.τσαγ. Άνιθο και μαϊντανό ψιλοκομμένα

1 κουτ.γλυκού κοφτό Δυόσμο ξερό

Λίγη Ρίγανη

Πιπέρι Λευκό

Αλάτι λίγο ή καθόλου (τα μύδια βγάζουν αλμύρα)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Πλένουμε πολύ καλά τα μύδια, τα ξύνουμε καλά (το σμυριδόπανο είναι ιδανικό) και με ένα μαχαιράκι τραβάμε απότομα τις τριχούλες (μούσι).

Τα βάζουμε σε βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα, με ένα ποτήρι νερό, σκεπάζουμε και τα βράζουμε για 5'. Αν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε ολόκληρα, αντικαθιστούμε το νερό του αχνίσματος με λευκό κρασί.

Όσα δεν ανοίξουν, τα πετάμε.

Εδώ, κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, συνεχίζει το μαγείρεμα.

Εγώ έβγαλα την ψύχα και πέταξα τα τσόφλια. Είπαμε, παραξενιές!

[Αν έπερνα μύδια σε σακκουλάκι καθαρισμένα ή κατεψυγμένα, μετά το πολύ καλό πλύσιμο, θα τα έβαζα για 15' σε ξυδόνερο και μετά ξανά καλό ξέπλυμα (μικρό μυστικό από τον καπτάν-Αντώνη, μυδοκαλλιεργητή στην Αγαθούπολη)].

Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι, σωτάρουμε το σκόρδο για λίγο, το βγάζουμε και το πετάμε. Το λάδι μας αρωματίστηκε.

Σωτάρουμε τα κρεμμύδια και σε μερικά λεπτά ρίχνουμε το ρύζι και το σωτάρουμε και αυτό μαζί, μέχρι να γυαλίσει.

Ρίχνουμε την τομάτα, το πιπέρι και το ζεστό (έως βραστό) νερό.

Ίσως και το λίγο αλάτι.

Ανακατεύουμε, χαμηλώνουμε την φωτιά αρκετά (με διαβάθμιση 3, την πάμε στο 1), σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε για 10', χωρίς να κόψουμε τον βρασμό ανοίγοντας.

Ρίχνουμε τα μύδια και τα αρωματικά, ανακατεύουμε και ξανακλείνουμε το καπάκι για άλλα 10' περίπου, χωρίς να ανεβάσουμε τη φωτιά. Αυτός ο τελευταίος χρόνος παίζει, ανάλογα με τον τύπο του ρυζιού και του γούστου μας.

 Στο σερβίρισμα έχουμε και λεμόνι, για όποιον θέλει.

 Συνοδεύουμε με λευκό ξερό κρασάκι, παγωμένο!
__________________________
Και η φετεινή φωτό, από κοντά. Η διαφορά στο χρώμα είναι γιατί δεν έβαλα σαφράν (κρόκο Κοζάνης) και έμεινε άσπρο το ρύζι

Στην πραγματικότητα ήθελα να τα κάνω τηγανητά, αλλά κρατήθηκα!!!!!
Όπως όμως και να τα κάνεις, δεν παύουν να είναι όστρακα και, σαν όλα τα όστρακα, είναι "αφροδισιακά"!!!
Ότι πρέπει για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, στις 14 Φλεβάρη.
Βέβαια αυτόν τον ξενόφερτο Άγιο τον θέλουν οι Λουλουδάδες και οι Ζαχαροπλάστες, μαζί με τους οστρακοπαραγωγούς...
Εγώ δεν τον έχω και σε μεγάλη υπόληψη, αλλά έκανα update στην παλιά συνταγή, μήπως και βοηθήσω στις αυξημένες ανάγκες της ημέρας!!!
Με το καλό και με τη ΝΙΚΗ, εύχομαι!!

ΠΙΤΣΑ ΜΕ ΣΟΛΟΜΟ ΚΑΙ ΑΝΘΟΤΥΡΟ ΞΕΡΟ

Η ιδέα από το Diet up, μια πίτσα χαμηλού θερμιδικού κόστους, φυσικά μεταποιημένη "αλά Δύσπιστος" και πλουσιότερη σε υλικά.

Η βάση ζύμη κουρού, για να γίνει λεπτή και τραγανή.

Τα "στολίδια", διάφορα, όπως μπήκαν με την σειρά

2 κουταλάκια του γλυκού Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

Ξερό ανθότυρο Κρήτης, τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη

Σολομός καπνιστός Νορβηγίας, σε φέτες

Αγγουράκι τουρσί και κάπαρη, ξεπλυμένα για επιφανειακό ξαλμύρισμα
Λίγο Άνιθο

Κρεμμύδι κόκκινο σε ροδέλλες

Ντομάτα ξεφλουδισμένη και ξεσποριασμένη, σε κομματάκια

Μείγμα 5 πιπεριών, φρεσκοτριμμένο

Ρίγανη

Αυτή τη φορά άπλωσα τη ζύμη στο μεγάλο ρηχό ταψί, με αντικολλητικό χαρτί και από ένα κουταλάκι λάδι, στο χαρτί και στη ζύμη.

Ψήσιμο στους 200 βαθμούς για 15 λεπτά

Αποτέλεσμα..... ικανοποιητικό και νόστιμο