ΡΕΒΥΘΑΔΑ ΣΙΦΝΕΪΚΗ.....ξανά !!!

Αν νόμιζες ότι θα γλύτωνες από μένα τόσο εύκολα, έκανες λάθος!!!
Εδώ είμαι ξανά, με μια παλιά παραδοσιακή συνταγή, στην καινούργια της εκτέλεση.
Σιφνέϊκη Ρεβυθάδα, στη γάστρα και όχι στο "τσικάλι" 
                                                                              

Με την πρώτη κουταλιά ακούω "μμμμμμμμμμ.....γλύκισμα".

Με τις επόμενες άκουσα και άλλα, που δεν τα θυμάμαι!

Η κουβέντα για την original Σιφνέϊκη Ρεβυθάδα, που την ξεκίνησα χθες το πρωί και την τελείωσα σήμερα, πριν το μεσημέρι.

Τα ρεβύθια φερμένα από Λάρισα, πριν τρία χρόνια (Μαρ'08).

Αλλά, αυτή τη φορά, ακολούθησα οδηγία της "Γαστεροπλήξ" και τα μούσκεψα 24 ώρες περίπου, με μια φούχτα αλάτι.

Τα ξέπλυνα πολύ καλά και χρησιμοποίησα την καινούργια γάστρα.

Σε 5 ώρες με θερμοκρασία φούρνου στους 120 οC, ήταν έτοιμα.

Παρακάτω μεταφέρω την ανάρτηση του ΙΟΥΝ'09

Δευτέρα, 22 Ιουνίου 2009

ΡΕΒΥΘΑΔΑ ΣΙΦΝΕΪΚΗ.........

.........Το αγαπημένο φαγητό (;) της μητέρας μου, που δεν το δοκίμασα ποτέ. Για μένα ήταν πάντα "μπλιαχ"!!!
Και ήταν πολύ "δημοφιλές", γιατί κάθε φορά που το
έκανε, φεύγαν τα ταπεράκια σύννεφο, στις φιλενάδες
της. Εμένα, όταν πια είχα μεγαλώσει, με ειδοποιούσε
από το πρωί και έτρωγα "έξω". Μικρότερος έτρωγα
και καμιά σφαλιάρα, μετά την προσγείωση του πιάτου
μου στην συκιά της αυλής!!

Αυτή είναι η γάστρα που χρησιποιούσε, αντί για το
πήλινο "τσικάλι" που έγραφε ο Τσελεμεντές της.
Είχαμε και καλές σχέσεις με τον φούρνο της περιοχής
και το πήγαινε σφραγισμένο, για να το πάρει το άλλο
μεσημέρι.

Μετά από χρόνια έτυχε να πέσουν στα χέρια μου ρεβίθια και αποφάσισα να ενεργοποιήσω την γάστρα, με την γνήσια συνταγή του Τσελεμεντέ, που ήταν Σιφναίος.
Αυτό έγινε πέρυσι, γιαυτό και δεν έχω φωτό.

Ρεβυθάδα Σιφνέϊκη

ΥΛΙΚΑ
500 γραμμ. Ρεβύθια
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο
αλάτι-πιπέρι
2 κουτ.σουπ. αλεύρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Μουλιάζουμε τα ρεβύθια από βραδύς σε μπόλικο νερο.
Την επομένη μέρα τα τρίβουμε ανάμεσα σε δύο πετσέτες για να ξεφλουδιστούν. Αυτό το αποφεύγουμε αν πάρουμε ξφλουδισμένα.
Τα στραγγίζουμε και τα τοποθετούμε στο τσικάλι, αν έχουμε, ή στην γάστρα που σίγουρα θα υπάρχει.
Ρίχνουμε τα κρεμμύδια, το λάδι, το αλατοπίπερο και πασπαλίζουμε την επιφάνεια με το αλεύρι. Ρίχνουμε νερό ¨μαλακό" (σιγα να μη βρούμε βρόχινο) εμφιαλωμεένο μέχρι να τα σκεπάσει και 2-3 εκατοστά παραπάνω.
Με λίγο αλεύρι και νερό φτιάχνουμε λίγο ζυμάρι και σφραγίζουμε το καπάκι της γάστρας.
Μετά, αν δεν έχουμε τα μέσα στον "ξυλόφουρνο" της γειτονιάς, τα βάζουμε στον φούρνο της κουζίνας μας, στους 80 οC για 8-12 ώρες.

Αν παρ'όλη αυτή την μπελαλίδικη προετοιμασία, εξακολουθούν να παραμένουν σκληρά σαν στραγάλια, τα βάζουμε στο μπλέντερ και τα κάνουμε πουρέ ή βάζουμε πολυ νερό στον πουρέ και τα κάνουμε σούπα.

Έτσι γίνεται το "κορώνα κερδίζω,γράμματα χάνεις".

ΥΓ: Η γιαγιά μου η Δήμητρα έβαζε και πιπεριές και τομάτες, αλλά αυτή δεν είναι η γνήσια Σιφνέϊκη....

Το μεσημέρι έκανα την τρίτη ταραμοσαλάτα της σαιζόν, αλλά και μια ΡΕΓΓΟΣΑΛΑΤΑ, εκμεταλλευόμενος το χαβιάρι από τις δύο καπνιστές ρέγγες που πήρα για να ψήσω, άλλη μέρα.

Ο τρόπος είναι ίδιος με τον ταραμά, μόνο που θέλει περισσότερο λάδι, για να σπάσει η αλμύρα, 
Up date: Σήμερα είδα ΙΔΙΑ ρεγγοσαλάτα στο φιλικό blog "Armenaki" (κλικ ΕΔΩ)

Το τέλειο συνοδευτικό για την ρεβυθάδα, μαζί με ελιές και πιπερίτσες τουρσί.
Την ψύχα από το φρεσκοψημμένο ψωμί την έβαλα στις αλοιφές (δεν είχα μπαγιάτικο) και έτσι οι βουτιές έγιναν με τις κόρες.

Αν όλα αυτά είναι Νηστεία......... τότε εγώ είμαι τούρκος!!!