Εδώ είμαστε πάλι!!!
Ξέρω, ξέρω, σας έλειψα, αλλά τα δάκρυα σας με ακολουθούσαν, αλμυρά και αυτά σαν το νερό που είχαμε γύρω μας!!
Γυρίσαμε και το πρώτο που έκανα, ήταν ψαχτήρι στην κατάψυξη.
Διαλέγω σπανάκι, αλλά βλέπω και ένα πακετάκι με λουλούδια από κολοκυθάκια baby (τα ήθελα για τηγανητά με κουρκούτι, αλλά ατύχησαν).
Η συνταγή της μαμάς έλεγε για 12 τεμάχια. Μετράω και είναι 12!
Συγκεντρώνω τα υλικά, ξεκινώ το σωτάρισμα και τότε βλέπω το "λάθος". Τα λουλούδια είναι από πολύ μικρά κολοκυθάκια και το "γεμίδι" θα έπεφτε πολύ.
Την λύση που έδωσα θα την πω στην εκτέλεση, παρακάτω.
Το αποτέλεσμα....
300 γραμ. Ρύζι γλασέ (1+1/2 φλ.τσαγιού)
12 Κολοκυθοανθοί (από κανονικά κολοκύθια)
4 φλ.τσ. Νερό ζεστό
2 Κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1/2 φλ.τσ. Άνηθος ψιλοκομμένος
2 κουτ.σουπ. Δυόσμο ψιλοκομμένο (ή ξερό)
2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένες
400 γραμ. καθαρά Ντομάτες ξεφλουδισμένες και ξεσποριασμένες, στον τρίφτη (ή στο multi)
2 κουτ.γλυκού Ζάχαρη μαύρη (σταφίδες μαύρες έλεγε, αλλά...)
1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
Αλάτι & Πιπέρι
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Σωτάρω, σε λίγο από το λάδι, το κρεμμύδι, τον άνηθο, τον δυόσμο, το σκόρδο και το ρύζι, μέχρι να ξανθύνουν.
Προσθέτω τις ντομάτες και την ζάχαρη, αλατοπιπερώνω και ανακατεύω καλά.
Εδώ έπρεπε να γεμίσω τους ανθούς και να τους βάλω σε ταψάκι, με το νερό και το υπόλοιπο λάδι και να τους ψήσω σε μέτριο φούρνο, μέχρι να σωθούν τα υγρά.
Επειδή όμως το υλικό ήταν πολύ, αποφάσισα να του συμπεριφερθώ σαν ρυζότο και μετά να γεμίσω τους ανθούς.
Συνέχισα το σωτάρισμα σε χαμηλή φωτιά, προσθέτοντας το λάδι και το νερό ζεστό, σιγά-σιγά, ανακατεύοντας συνέχεια.
Όταν απορροφήθηκαν τα υγρά, άφησα την γέμιση να κρυώσει λίγο και γέμισα τους ανθούς.
Την γέμιση που περίσσεψε την άπλωσα στο μέσον του πυρέξ και έριξα και μισό φλυτζάνι νερό (ζεστό πάντα).
Το έψησα στους 200 οC,μέχρι να σωθεί το νερό.
Σερβίρισα πασπαλίζοντας το "ρυζότο" με τριμμένη ξερή μυζήθρα.
Επειδή όμως δεν ήμουν σίγουρος, έφτιαξα και ένα ΣΠΑΝΑΚΟΡΥΖΟ, για σιγουριά.
Κλασσικό Σπανακόρυζο, που θα βρείτε πατώντας ΕΔΩ
Με προθήκη μιας σκελίδας σκόρδο.
Νάχουμε και κάτι για αύριο.......