ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΛΑΔΕΡΑ με σάλτσα τομάτας και επανάληψη...

Σήμερα έγιναν δύο πιάτα, για δύο άτομα. Γούστα και βίτσια είναι αυτά! Τι να κάνουμε!

Πρώτα έγιναν τα Φασουλάκια

Υ Λ Ι Κ Α
500 γραμ. Φασολάκια φρέσκα στρογγυλά, καθαρισμένα
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
500 γραμ. Τομάτες ξεσποριασμένες και τριμμένες στο χοντρό του τρίφτη (έμειναν περίπου 350 γραμμάρια καθαρά)
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
Αλατοπίπερο
1/2 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Χρησιμοποιήθηκε χύτρα ταχύτητος.
Σωτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο στο λάδι για λίγα λεπτά.
Ρίχνουμε τα φασολάκια και τα σωτάρουμε κι αυτά, ανακατεύοντας, μέχρι να λαδωθούν καλά.
Ρίχνουμε την πολτοποιημένη τομάτα και τη ζάχαρη, αλατοπιπερώνουμε, κλείνουμε την χύτρα όταν αρχίσει το βράσιμο χαμηλώνουμε τη φωτιά και μετράμε 10' από το σφύριγμα της βαλβίδας.
Εκτονώνουμε και ανοίγουμε τη χύτρα.
Αν χρειάζεται αφήνουμε τη χύτρα στο μάτι, για να πήξει η σάλτσα.
Αν δεν έχουμε χύτρα ταχύτητος, τότε βραζουμε 30'.
____________________________________________________

Και για μένα.... έκανα το γνωστό Σπασμένο Μπιζέλι με σάλτσα Κάπαρης (κλικ), ίσα-ίσα για δυο μερίδες.

Παράλληλα έβαλα και παστό μπακαλιάρο να ξαλμυρίζει, για αύριο και ας μην είναι 25η Μαρτίου ή Βαΐων.
Πάλι Γούστα είναι αυτά!!!

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ.....

Στην πορεία για τον Μαρμαρά, χρόνια τώρα (πόσα; Δεν θυμάμαι πια), δεν προσέχω τι συμβαίνει.
Ο στόχος είναι ο προορισμός.
Σήμερα, εντελώς ξαφνικά, μου την έδωσε και έκανα και μερικές στάσεις, για φωτογράφιση!

Το λουλούδι της φραγκοσυκιάς, αλλά με την μέλισσα που μόλις φεύγει!
"Έπιασα" το σώμα της (στο κάτω μέρος της φωτό. Με "κλικ" μεγαλώνει).
Τα φτερά της όμως βγήκαν θολά στην κίνηση (για τόσο πληρώσαμε την μηχανή).
Για να γράψουν σταματημένα, ήθελε κάτι χιλιαδούλες Ευρώπουλα.


Η πρώτη παραλία που συναντάς μετά τον Αη-Γιάννη και την λένε.....


.....έτσι....

Και ακόμη περισσότερα φραγκοσυκολούλουδα.....

Κι άλλα.........



Μέχρι τις Σπαθιές.........όπου.....

......η ανάπαυση του αχινού στα ρηχά..........


Μας προκαλεί και προσκαλεί, για ένα ακόμη
Κ Α Λ Ο Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι........

ΜΙΑ ΟΜΕΛΕΤΑ ΚΑΙ...ΜΙΑ ΣΠΑΝΑΚΟ-ΤΑΡΤΑ ή....

........ανοικτή Σπανακόπιτα, με μπεσαμέλ.

Και η αρχή έγινε το μεσημέρι.
Απόφαση για ομελέτα με πατάτες. Το απλούστερο πράγμα του κόσμου.

Για πιο υγειινό τρόπο, ακολουθήστε τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ

ΥΛΙΚΑ (για ένα άτομο)
2 Πατάτες μέτριες , κομμένες κυβάκια
3 Αυγά
Αλάτι
Πιπέρι
Ρίγανη
Ελαιόλαδο για τηγάνισμα

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Τηγανίζουμε τις πατάτες σε μπόλικο καυτό λάδι, τις βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και αδειάζουμε το λάδι (σε τάπερ, για επόμενη φορά).
Έχουμε ήδη κτυπημένα τα αυγά σε ένα μπώλ, με όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα αδειάζουμε στο τηγάνι, όπου ξαναβάλαμε τις πατάτες.
Σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε τη φωτιά.

Έτοιμη !!!!!!!

Αν δεν έχουμε το ανάλογο καπάκι, τότε πρέπει να την γυρίσουμε, είτε πετώντας στον αέρα (!), είτε χρησιμοποιώντας άλλο καπάκι και γλυστρώντας την.

Το απόγευμα, μαζί με την συμβία, φτιάξαμε μια τάρτα με σφολιάτα, σπανάκι και μπεσαμέλ.

Υ Λ Ι Κ Α
1 φύλλο Μακεδονική Σφολιάτα (από τα 2 που έχει το πακέτο)
400 γραμ. Σπανάκι extra fine
1 μέτριο Κρεμμύδι
2 κουτ.σουπας Άνιθο ψιλικομμένο
200 γραμ. Γιδοτύρι ή φέτα
100 γραμ. Μυζήθρα ξερή
(τα τυριά τριμμένα στο χοντρό του τρίφτη)

Για την Μπεσαμέλ
3 κουτ.σουπ. Αλεύρι κοινό
3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο
500 γραμ. Γάλα
1 Αυγό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ξεπαγώνουμε τη σφολιάτα για 1-2 ώρες, ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία.
Λαδώνουμε ένα ταψάκι 40x25 εκατοστά και την στρώνουμε, με τρόπο που οι άκρες να ανεβαίνουν στα τοιχώματα του ταψιού. Κόβουμε τα περισσεύματα (στο τέλος θα πω τι τα έκανα. Δεν πετιέται τίποτα).
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε το κρεμμύδι, σε δύο κουταλιές λάδι, για μερικά λεπτά.
Ρίχνουμε το σπανάκι και συνεχίζουμε το σωτάρισμα μέχρι να σωθούν τα υγρά που βγαίνουν.
Πρός το τέλος ρίχνουμε τον άνιθο και αλατοπιπερώνουμε.
Φτιάχουμε την μπεσαμέλ, χρησιμοποιώντας μίξερ χειρός.
Σε κατσαρολάκι ρίχνουμε το λάδι και το αλεύρι, σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας μέχρι να ομογεννοποιηθούν.
Ρίχνουμε σταδιακά το γάλα, ανακατεύοντας, μέχρι να αρχίσει να πήζει.
Αν θέλουμε ρίχνουμε αλάτι και λευκό πιπέρι.
Βγάζουμε από την φωτιά, περιμένουε λίγο να κρυώσει και ρίχνουμε το αυγό, πάντα ανακατεύοντας .
Αυτό το συνεχόμενο ανακάτωμα είναι ο λόγος που χρησιμοποιούμε το μιξεράκι.
Με το χέρι θα μας έπεφταν τα νεφρά και κινδυνεύει να σβωλιάσει.

Ρίχνουμε την μισή στο μείγμα που κάναμε με το σπανάκι και τα τυριά, ανακατεύουμε και στρώνουμε στο ταψάκι.
Από πάνω στρώνουμε την υπόλοιπη κρέμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς (αντιστάσεις+αέρα, στη μεσαία σχάρα), για 45'.
Κόβουμε μικρά κομμάτια και την στέλνουμε πεσκέσι στην συγκέντρωση της φιλισοφικής λέσχης, που είναι απόψε.

Τα υπόλοιπα της σφολιάτας που κόψαμε, τα πλάθουμε με το χέρι σε μπαλλάκι, το ανοίγουμε σαν φύλλο με την παλάμη, βάζουμε κομματάκια τυριού (έβαλα κασέρι) στο μισό, κλείνουμε με το άλλο μισό, βρέχουμε τα χείλη με νερό και τα κολλάμε.
Ψήνουμε σε μικρό πυρεξάκι, δίπλα στην τάρτα.
Φωτογραφία από το τυροπιτάκι δεν πρόλαβα να βγάλω. Καταλαβαίνεις το γιατί!!

Μια παλιότερη ανάρτηση θα βρεις ΕΔΩ

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΓΙΟΥ !!

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ.........

.......ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ !!

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ (ΣΤΗΘΟΣ ΦΙΛΕΤΟ) ΚΡΑΣΑΤΟ...

Κοτόπουλο στο σπίτι κάνω σπανιώτατα, γιατί το τρώω μόνο εγώ!
Έξω το αποφεύγω, γιατί, κάθε μέρα που βγαίνω βόλτα με τα σκυλιά, πριν φθάσω στα πάρκα του Λ.Πύργου, περνάω από διάφορα εστιατόρια και καφετέριες. Βλέπω λοιπόν εκείνη την ώρα "πράματα και θάματα". Π.χ. Περνάει η ΜΕΒΓΑΛ στις 7, αφήνει τα γάλατα έξω από το STARBACKS και μέχρι την ώρα πυ θα ανοίξει, είναι εκτεθειμένα στη ζέστη τουλάχιστον.
Περνάει ο ΧΑΡΜΑ από την Π.Μελά και αφήνει τα κοτόπουλα σε κάτι πανάθλιες μαύρες σακκούλες, επίσης εκτεθειμένα, μαζί με τα λαχανικά, σε πάσης φύσεως βρωμιές, μέχρι να ανοίξουν. Και άλλα πολλά.
Άλλο αν δεν τα έβλεπα...
Το κοτόπουλο που αγοράζω, σπάνια όπως είπα, φροντίζω να είναι τυποποιημένο/συσκευασμένο.
Απόψε το στήθος που είχα, αποφάσισα να το κάνω κρασάτο και να συνοδευτεί με σπαγγέτι ή ρύζι.

Και ξεκινώ από τα
Υ Λ Ι Κ Α
500 γραμ. Φιλέτο στήθος
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 φλ.τσαγ. Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κουτ.σουπ. Αλεύρι
1-2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο
1 φλ.τσαγ. Κρασί κόκκινο ξηρό
Μαϊντανό - φύλλο δάφνης - Ρίγανη
1 φλ.τσαγ. Τοματοχυμό
2 κύβους/παγάκια ζωμό κοτόπουλου από τα αποθέματα που έκανα παλιότερα και διατηρούνται στην κατάψυξη

Εδώ είναι τα μυρωδικά....

....που τα δένουμε σαν πουγγί μέσα σε τούλι ή τουλπάνι, για να τα βγάλουμε, αφού δώσουν τις ουσίες.

.

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Στη χύτρα ταχύτητος, σωτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο, μερικά λεπτά.
Αλευρώνουμε το κοτόπουλο και το σωτάρουμε μαζί, μέχρι να αρχίσει να κοκκινίζει.
Σβήνουμε με το κρασί, περιμένουμε λίγο να εξατμιστεί το οινόπνευμα και ρίχνουμε τον τοματοχυμό, το ζωμό, που εν τω μεταξύ έχει λυώσει.
Μόλις αρχίσει ο βρασμός, βάζουμε το πουγγάκι στο κέντρο και κλείνουμε την χύτρα.
Σε δέκα λεπτά αφ'ότου αρχίσει το σφύριγμα της βαλβίδας, κλείνουμε την φωτιά και σε μερικά λεπτά, εκτονώνουμε και ανοίγουμε.
Αν έχει αρκετό ζουμί, το αφήνουμε στο ζεστό μάτι, μέχρι να πήξει η σάλτσα.
Αν απορείς για την έλλειψη αλατοπίπερου, λέω ότι αλάτι είχα βάλει αρκετό στους κύβους και το πιπέρι το άφησα για το σερβίρισμα.

Έτριψα με τον μύλο ένα μείγμα τεσσάρων πιπεριών.

Εννοείται ότι το...."δείγμα" καταναλώθηκε αμέσως, σαν βραδυνό!

___________________________________
___________________________________

Σημερινές κατασκευές

Με συνοδεία ζυμαρικών (Κοχύλια).....

....και σερβιρισμένο....

....και μια κοτόσουπα, με τα υπόλοιπα παγάκια/ζωμο, έτσι για να υποχρεωθώ να ανανεώσω τα αποθέματα.

Και όμως στο σπίτι δεν τρώμε όλοι το κοτόπουλο.
Μερικοί, η εξής μία, προτιμούν σκέτη σάλτσα από προηγούμενες κατασκευές, με τα παραπάνω ζυμαρικά.


Τα δε ζυμαρικά αυτά, είναι Ελληνικής κατασκευής (Κιλκίς περιφέρεια), από την παλιά ΜΑΚΒΕΛ (Παντελής Κωνσταντινίδης) με μια πιο μοντέρνα Ιταλική "πινελιά". Άψογα!!

ΚΑΤΙ ΣΑΝ "ΤΣΙΓΑΡΕΛΙ" ΜΕ ΚΙΜΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ !!

Το "Τσιγαρελι" είναι μια σπεσιαλιτέ της Κέρκυρας και γίνεται με αγριόχορτα τσιγαρισμένα με κρεμμύδι και διάφορα μυρωδικά και καυτερή πιπεριά.
Το γνήσιο είναι νηστίσιμος μεζές, που "σηκώνει" πολύ κρασί ή και ούζο!
Εγώ άγρια χόρτα δεν είχα. Έδειρα όμως το σπανάκι και αγρίεψε(!).
Σε συνδυασμό με τον κιμά και τα αυγά, έγινε αυτό το αποτέλεσμα, ομολογουμένως πολύ νόστιμο...

Υ Λ Ι Κ Α
400 γραμ. Σπανάκι (είχα κατεψυγμένο Extra Fine, που δεν ήθελε ζεμάτισμα)
500 γραμ. Κιμάς μοσχαρίσιος άπαχος (από νουά)
4 Αυγά (πάντα χρησιμοποιώ με ΩΜΕΓΑ 3)
1 Κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
1 κουτί τοματάκια (400 γρ.) αποφλοιωμένα
1 φλ.τσαγ. Κρασί κόκκινο
4-5 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
3 σκελίδες Σκόρδο
1 κουτ.γλυκού Πάπρικα γλυκειά
1/2 κουτ.γλυκού Πάπρικα καυτερή (προαιρετικά)
Αλατοπίπερο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Αν έχουμε σπανάκι ή άλλα χορτα, τα ζεματάμε μερικά λεπτά σε μεγάλη κατσαρόλα, τα στραγγίζουμε και τα τσιγαρίζουμε με το κρεμμύδι και τα μυρωδικά.
Εγώ ξεκίνησα από τον κιμά και τον τσιγάρισα με το κρεμμύδι και το λάδι, σε βαθύ τηγάνι με καπάκι, μέχρι να σωθούν τα υγρά του κρεμμυδιού και να αλλάξει χρώμα

Πολτοποίησα στο multi τα τοματάκια, το σκόρδο, το αλατοπίπερο και τις πάπρικες.
Τα έριξα στον κιμά, αφού τον έσβησα με το κρασί.
Έβαλα και ένα φλυτζανάκι νερό.

Σκέπασα το τηγάνι και το άφησα να σιγοβράσει.....

.....μέχρι να τελειώσουν τα υγρά και να μείνει με την σαλτσα του.
Τότε ρίχνω το σπανάκι....

.....ανακατεύω καλά και το αφήνω να συνεχίσει το σιγοβράσιμο μέχρι να σωθεί και το υγρό που θα βγάλει το σπανάκι (ή τα χορταρικά).


Με το κυρτό μέρος μιας μεγάλης κουτάλας, κάνω 4 λακκουβάκια και εκεί σπάζω τα αυγά.

Σκεπάζω το τηγάνι αμέσως, χαμηλώνω κι'άλλο την φωτιά.....

....και ψήνω μέχρι να πήξουν επιφανειακά τα αυγά.

Υπολογίζουμε ότι από την ώρα που θα "ασπρίσει" η επιφάνεια των αυγών και το βγάλουμε από την φωτιά, τα αυγά θα εξακολουθήσουν να πήζουν.

Το αποτέλεσμα είναι περισσότερο από ικανοποιητικό σε γεύση και εμφάνιση.
Σερβίρουμε ένα ή δύο αυγά στην μερίδα, μαζί με τον κιμά, χρησιμοποιώντας μεγάλη σπάτουλα.

ΠΑΤΑΤΕΣ ΓΙΑΧΝΙ

Σήμερα, εντελώς συμπτωματικά, έπεσα επάνω σε κάτι τομάτες, κατακόκκινες και μοσχομυριστές, σαν "εκείνες" τις παλιές. Προέλευση Πρέβεζα.
Εκτός που ξεφλούδισα και ξεσπόριασα μια για σαλάτα, από τις άλλες διάλεξα τις πιο ώριμες και αξιοποιήθηκαν με πατάτες

ΠΑΤΑΤΕΣ ΓΙΑΧΝΙ

Υ Λ Ι Κ Α
1 κιλό πατάτες, καθαρισμένες και κομμένες κυδωνάτες
1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο
500 γραμ. Τομάτες, στο χοντρό του τρίφτη (έμειναν 400 γρ.)
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
Αλατοπίπερο
2-3 πρέζες Ρίγανη

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ζεσταίνουμε το λάδι στην χύτρα ταχύτητος και σωτάρουμε το κρεμμύδι για λίγα λεπτά.
Ρίχνουμε τις πατάτες και συνεχίζουμε το σωτάρισμα για μερικά λεπτά ακόμη, ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα.
Βάζουμε τις τριμένες τομάτες με το σκόρδο και το αλατοπίπερο στο multi και κάνουμε ένα πολτό.
Σβήνουμε τις πατάτες με τον πολτό και κλείνουμε την χύτρα.
Βράζουμε σε σιγανή φωτιά για 8' από το ελαφρό σφύριγμα της βαλβίδας, την εκτονώνουμε και την ανοίγουμε.
Ρίχνουμε την ρίγανη, ανακατεύουμε και την αφήνουμε λίγη ώρα στο ζεστό μάτι.

Μαζί ένα λευκό κρασάκι είναι ότι πρέπει (και η ρετσίνα καλύτερη).
Αν δεν έχουμε χύτρα, τότε βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 20-25'.
Αν δεν έχουμε multi, τότε ψιλοκόβουμε το σκόρδο και το ανακατεύουμε με τις τομάτες που τρίψαμε στον ρεντέ.
Αν δεν έχουμε και ρεντέ, τότε σηκώνουμε το τηλέφωνο και παραγγέλουμε από έξω.
Χωρίς ράσα παπάς δεν γίνεται.

Πατάτες Γιαχνί έγραψα και παλιότερα, αλλά σήμερα ήταν το χρώμα της τομάτας που με παρακίνησε.
Και φαίνεται ότι ήταν πραγματικό, γιατί δεν ξέβαψε στο πλύσιμο.

Μικρά και.........σοφά !!!!!!!!!!

Όχι, αλλά όποιος έχει αντίρρηση, να το πει ανοιχτά...

ΟΤΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΕΧΝΗ..........

.........ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ.....


......ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΜΑΤΑ !!
....και η Alfa Romeo Mille Millia, σε δύο διαφορετικές εκδόσεις, με 6κυλινδρο κινητήρα (ανω) και με 8κύλινδρο (κάτω), προς τιμήν της Ιταλίδας φίλης μου......

Είμαστε....βατραχάκια;;;;;;

Αυτές οι εικόνες με τα κείμενα, ήρθαν με e-mail, πριν λίγο, και, ακολουθώντας την παρότρυνση, τα αντιγράφω!!!

Η αντιγραφή, όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται!!!

LockOut .....κυριολεκτικα!!!

Η λέξη "Lock Out" σημαίνει το κλείσιμο μιας επιχείρησης από τον εργοδότη και η παρεμπόδιση των εργαζομένων να έρθουν στην εργασία τους.

Αντιγράφω από την WIKIPEDIA:

A lockout is a work stoppage in which an employer prevents employees from working. This is different from a strike, in which employees refuse to work.

Αυτό έγινε και στο εστιατόριο "Banquet", στην γωνία της Στρατηγού Καλλάρη με Δημ. Γούναρη, σαν επακόλουθο των κινητοποιήσεων ενάντια στην αδικαιολόγητη απόλυση ενός εργαζόμενου.

Την ιστορία, στiς πραγματικές της διαστάσεις την πρωτοδιάβασα στο forum του Hungry.gr ,στις 25/4/2010, με τίτλο " Οι αλήτες του Gourmet!" . Χρήσιμα είναι και τα δύο σχόλια! Κάντε "κλικ" στον σύνδεσμο (link, στα Ελληνικά).

Να λοιπόν και η κατάληξη, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ !!
Στην πραγματικότητα το σύστημα του "lockout" είναι μια Σιωνιστική ανακάλυψη προς το τέλος του 19 ου αιώνα (κατευθύνσεις γράφονται και στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών), σαν δικαιολογία για το κλείσιμο των επιχειρήσεων, μόλις αρχίσουν να μη πηγαίνουν καλά.
Και επειδή αυτό το μαγαζί είναι στην γειτονιά μου και επειδή το επισκέφτηκα, σαν καινούργιο, είδα από την αρχή ότι δεν ήταν αυτό που ήθελαν να διαφημίσουν, μέσα από τον ειδικό τύπο για την εστίαση.
Δεν έλεγε και πολλά από κουζίνα και σέρβις (value for money).
Άσε που σε ακτίνα 50 μέτρων έχει ΕΠΤΑ (7) φαγάδικα( ! ), με συνέπεια, όσα δεν δίνουν αυτά που υπόσχονται και ζητά ο πελάτης, να κλείνουν.
Εμείς, σαν γάτες, επί πλέον ανακαλύψαμε και την ανακαίνιση
"ΚΛΕΙΣΤΑ ΛΟΓΩ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ"
γράφει σε πολλά μαγαζιά. Μια ανακαίνιση που κρατάει μήνες και μήνες!

Προφανώς τα δύο πανώ στην πρόσοψη, τοποθετήθηκαν από τον επιχειρηματία και για λογαριασμό των εργαζομένων, γιατί είναι κρεμασμένα από μέσα.
Ο άχρηστος δεν ήξερε ούτε στάχτη στα μάτια να ρίξει!

ΚΕΜΠΑΠ ΜΕ ΑΤΖΕΜ..... ΜΠΑΣΜΑΤΙ (!!!!!!)

Σε αυτόν τον περίεργο τίτλο προσπάθησα να ενσωματώσω δυό-τρεις συνταγές.
Είπαμε ένα πεδίο φαντασίας είναι και η μαγειρική με τις δοκιμές της.
Το αποτέλεσμα ήταν περισσότερο από ικανοποιητικό σε γεύση.

Χρησιμοποίησα μέρη συνταγών που έχω ήδη γράψει, δηλαδή
1) Το ΑΤΖΕΜ ΠΙΛΑΦΙ χωρίς το Μοσχαράκι
2) Το ΚΕΜΠΑΠ από το Γιαουρτλού και την αντίστοιχη Σάλτσα.

Με σχετικές αλλαγές:
Ο κιμάς ήταν 500 γραμ. τελείως άπαχος μοσχαρίσιος, από Νουά και το ρύζι, αντί νυχάκι ή καρολίνα, ήταν Μπασμάτι.

Ο κιμάς ζυμώθηκε από βραδύς και σήμερα στήθηκε μακρύς,
κόπηκε κάθετες λωρίδες.......

.......και κάθε μία, έγινε κυλινδρική

Ψήθηκαν με τον ίδιο τρόπο, στο αντικολλητικό τηγανάκι-γκριλιέρα

Το ατζέμ πιλάφ έγινε με ρύζι Μπασμάτι, Ινδικής παραγωγής και έδωσε το ιδιαίτερο άρωμα του στο σκηνικό.

Η σάλτσα έγινε σε μεγαλύτερη ποσότητα, για να περισσέψει και να συνδυαστεί με τα περισσευούμενα σουτζουκάκια, που θα πάρουν και μια βράση αύριο, όπως γίνονται και τα Σμυρνέϊκα.

Αυτές οι ποσότητες είναι για 4 μερίδες.....