ΜΟΥΣΑΚΑΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΣ, ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ

Αυτή η κατασκευή ήταν "ταμπού" για το σπίτι μας και είχαμε να την κάνουμε πάνω από 13 χρόνια.

Είχα φτιαγμένο, στο ψυγείο, κιμά κοκκινιστό, με τον πασίγνωστο τρόπο και περίμενε κάποια ιδέα, εκτός από ζυμαρικά.

 Δεν ήθελα να πάρω χειμωνιάτικες πλαστικές μελιτζάνες και χρησιμοποίησα πατάτες σε δύο στρώσεις.

Να και το αποτέλεσμα

Με συνοπτική περιγραφή:
Πατάτες καθαρισμένες και κομμένες κατά μήκος, υπολογίζουμε δύο στρώσεις στο ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε.
Δεν τις τηγανίζουμε, παρά τις λαδώνουμε ελαφρά και τις ψήνουμε στο γκριλ και από τις δύο πλευρές.
Στρώνουμε την πρώτη στρώση, καλύπτουμε με τον μισό κιμά, στρώνουμε την μισή μπεσαμέλ και πασπαλίζουμε τυρί τριμμένο.
Επαναλαμβάνουμε τηνίδια διαδικασία

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 οC για μια ώρα

Και σερβίρουμε

 Και για επιδόρπιο, κάτι που δεν είχα καταφέρει στις αρχές του μηνός.

Κρέμα βανίλιας με κακάο, ξεφορμαρισμένη και γαρνιρισμένη με γλυκές φλούδες πορτοκαλιού

ΟΙ ΜΑΝΙΤΑΡΟΚΕΦΤΕΔΕΣ ΤΗΣ Κας ΔΗΜΗΤΡΑΣ

Στο σπίτι μας, αλλά και "έξω", δοκιμάσαμε πολλών ειδών κεφτέδες.

Κλασσικούς με κιμά, πατατο-, τοματο-, κολοκυθο-, πρασο-, κρεμμυδο-, ταραμο-, ρεβυθο-.....κεφτέδες.

Μανιταρο-κεφτέδες όμως.....ποτέ, μέχρι χθες το μεσημέρι.

Η συνταγή προέρχεται από το εξειδικευμένο blog ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ

και την εξπέρ του είδους Κα Δήμητρα (στην συνείδηση μου, το όνομα Δήμητρα, αποτελεί εγγύηση).

Την original συνταγή μπορείτε να βρήτε ΕΔΩ

αλλά θα την ξαναγράψω, με τις μερικές (έως πολλές) αλλαγές που έκανα, "επί το υγειινότερον", όπως θα έλεγε και κάποιος μορφωμένος.

Ξεκινώ, όπως πάντα, με το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α

2 κούπες Μανιτάρια σε φέτες (είχα κατεψυγμένα)

1 Πράσο (μόνο το άσπρο) ψιλοκομμένο

1 κούπα Κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο

2 χούφτες ψωμί βρεγμένο και καλά στιμμένο, στο χέρι

1 Αυγό

Μισό νεροπότηρο Μπύρα

Μισό κουταλάκι γλυκού Σόδα φαγητού

2 κούπες Αλεύρι κίτρινο (καλαμποκάλευρο)

1 κούπα Μαϊντανό ψιλοκομμένο

3 κουταλιές της σούπας Ελαιόλαδο

Αλατοπίπερο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Ζεσταίνουμε το λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι και σωτάρουμε τα μανιτάρια, το κρεμμύδι και το πράσο, μέχρι να σωθούν τα υγρά τους. Ρίχνουμε τον μαϊντανό και το αφήνουμε στην άκρη.

Διαλύουμε την σόδα στην μπύρα και, μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από την μια κούπα αλευρι, τα ζυμώνουμε σε μεγάλο μπωλ και ρίχνουμε και το περιεχόμενο του τηγανιού.

Συνεχίζουμε το ζύμωμα, μέχρι να ομογεννοποιηθούν τα υλικά.

Αφήνουμε το μπωλ στο ψυγείο, σκεπασμένο, για μια ώρα.

Πλάθουμε τους κεφτέδες, παίρνοντας μια κουταλιά ζύμης, με λαδωμένα χέρια και τους αλευρώνουμε. 

Εδώ η συνταγή λέει ότι τους τηγανίζουμε.

Εγώ έβαλα τους τέσσερις σε μικρό πυρέξ και τους έψησα στον φούρνο, σε 200 οC, μέχρι να ροδοκοκκινήσουν.

Για τους υπόλοιπους, χρησιμοποίησα το ριγέ τηγανάκι-γκριλλιέρα.

Το αποτέλεσμα αυτών των δύο τρόπων φαίνεται παρακάτω

Αν προσέξεις φαίνεται "ποιός είναι ποιός".

Το μεσημέρι τους σερβίρισα με μια σάλτσα αυγολέμονο, που είχα κρατημένη από τα τελευταία ντολμαδάκια (το χρώμα οφείλεται στο ζουμί που φτιάχτηκε)

 

 Το βράδυ όμως "έριξα" δυό κομμάτια με μουστάρδα Dijon.

Τέλεια!!!!!!

Ευχαριστώ!!!!!!!

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

Τα πορτοκάλια ήταν μόνο τέσσερα, αλλά βιολογικής καλλιέργειας και εγγυημένα (σπάνιο). Και αυτό γιατί γνωρίζω τον φίλο που μου τα έδωσε, στο δρόμο.

Δουλειές του δρόμου θα με πεις, αλλά έτσι γίνονται τα καλά πράγματα.

Τα πορτοκάλια ήταν προορισμένα για φάγωμά, προηγούμενα όμως πλύθηκαν (για σιγουριά), ξυθηκαν στο ψιλό του τρίφτη για να κρατηθεί το ξύσμα στην κατάψυξη και ξεφλουδίστηκαν.

Αυτό είναι το τελικό προϊόν, ετοιμο για κέρασμα

Οι φλούδες ήταν στην κατάψυξη από μερικές μέρες τώρα και χθες απόγευμα, αποψύχτηκαν, ζυγίστηκαν (256 γραμ), κόπηκαν κατά μήκος σε λωρίδες και έβρασαν με νερό, για μια ώρα, για να ξεπικρίσουν και το πρώτο νερό πετάχτηκε.

Στραγγίστηκαν και ζυγίστηκαν ξανά (314 γραμ).

Έβαλα 300 γραμ ζάχαρη άσπρη σε μικρό κατσαρολάκι, μαζί με τον χυμό ενός λεμονιού, 1 νεροπότηρο νερό εμφιαλωμένο και τα πορτοκαλόφλουδα.

Το σύνολο έβρασε σε μέτρια φωτιά για μια ώρα ακόμη, μέχρι να δέσει το σιρόπι.

Έγινε και η δοκιμή της σταγόνας στο νύχι του αντίχειρα (να μη τρέχει) και έτοιμο το γλυκάκι.

Μπήκε και σε αποστειρωμένο βάζο και περιμένω να κρυώσει

Τώρα το αποστειρωμένο βάζο, σε τόσο μικρή ποσότητα, είναι υπερβολή, γιατί δεν θα προλάβει να ζαχαρώσει (έχει και το λεμόνι μέσα).

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ

Για τον Ναυτικό Όμιλο των πελατών της μαρίνας Πόρτο-Καρράς έγραψα και άλλοτε (το Καλοκαίρι).
Ήρθε και η στιγμή να γίνει και μια (η πρώτη) Χειμωνιάτικη εκδήλωση και, όπως γίνεται συνήθως, η αρχή έγινε με το κόψιμο της Βασιλόπιτας.
Με την ευκαιρία αυτή είδε ο ένας τον άλλο και με ρούχα!!

Η εκδήλωση οργανώθηκε σε ελάχιστες μέρες, με τηλεφωνικές προσκλήσεις και μόνο στους Έλληνες από τα 64 μέλη (που να κατεβαίνει ο Γερμανός και ο Βούλγαρος μεσ'το καταχείμωνο).
Η συμφωνία έκλεισε με το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ, γνωστή ταβέρνα στα Λαδάδικα.
Πιο κάτω μερικές εικόνες, πριν να έρθει ο κόσμος

Καθορίστηκαν τρία πλούσια μενού, για όλα τα γούστα, σε πραγματικά χαμηλή τιμή, με κύριο μπούσουλα το ότι οι ναυτικοί τρώνε και πίνουν πολύ και καααααλά!

Πιό κάτω μερικές εικόνες με κόσμο

Και παρακάτω οι βασιλόπιτες, ειδικού μεγέθους για να βγάλουν μεγάλα κομμάτια.....

.....και με έντονη γευση από μαχλέπι και λεμόνι!!!  Θαύμα!!!
Εγώ βέβαια, μετά από φαγητό και κρασί "του σκασμού", έφαγα και το κομμάτι μου, ενώ οι περισσότεροι, μετά την σχετική "ανασκαφή" για το φλουρί, το πήραν μαζί τους (και αύριο μέρα είναι).

Και του χρόνου να είμαστε όλοι γεροί και να το ξανακάνουμε!
Κ Α Λ Η   Χ Ρ Ο Ν Ι Α   ΚΑΙ   ΚΑΛΕΣ   ΘΑΛΑΣΣΕΣ !!!!

ΕΥΚΟΛΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ και ΤΡΑΧΑΝΑΣ......

 Μια από τις προηγούμενες μέρες, άκουσα τον Εττόρε Μποτρίνι να μαλώνει με μια μαγείρισσα, σε κάποιο εστιατόριο που τον φώναξαν για να το αναβαθμίσει.

Έλεγε, λοιπόν, η μαγείρισσα και επέμενε ότι την μαγιονέζα την έφτιαχνε η ίδια και ήταν άσπρη, σαν την "ετοιματζίδικη".

Ο Μποντρίνι είπε ότι "άσπρη" μαγιονέζα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να φτιαχτεί και ότι αυτή είναι από τις έτοιμες με το κιλό.

Άσε που και το αφεντικό βεβαίωσε ότι αυτός την αγοράζει και έχει και τα τιμολόγια!!

Η "μαγείρισσα" εξακολουθούσε να επιμένει ότι την φτιάχνει η ίδια!

Το συμπέρασμα είναι ότι, με γνήσια υλικά και χωρίς χημικά, άσπρη μαγιονέζα δεν πρόκειται να φτιάξω, στον αιώνα τον άπαντα!!!

Έκανα κι εγώ μια, όπως την ξέρω και την έχω περιγράψει στις αρχές αυτού του blog και να το αποτέλεσμα

 Η διαφορά από την παρακάτω περιγραφή είναι ότι δεν έβαλα κέτσαπ και δεν έγινε ροζέ.

ΠΑΤΑΤΟΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΕΥΚΟΛΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ!!

Η πατατοσαλάτα είναι κάτι κοινό, που το βρίσκει κανείς σε άπειρες παραλλαγές, παντού.
Μια πολύ δημοφιλής έκδοση είναι αυτή με μαγιονέζα.
Η κατασκευή όμως της μαγιονέζας, κάτω από τον φόβο ότι θα κόψει, είναι ένα φρένο.
Το πιό εύκολο είναι να χρησιμοποιήσουμε έτοιμη, άσπρη-άσπρη με όλα αυτά τα συντηρητικά και τα ύποπτα υλικά.
Προτιμώ όμως την σπιτική, με μια εύκολη συνταγή, δοκιμασμένη για πολλά χρόνια και με απόλυτη επιτυχία ΠΑΝΤΑ!!
Γι'αυτό παρακάτω γράφω πρώτα την μαγιονέζα και όταν κάνουμε αυτήν, όλα τα άλλα είναι απλά:

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ
(στις παρενθέσεις είναι τα υλικά που χρησιμοποιώ)

2 κροκκάδια αυγών φρέσκων κατα προτίμηση
1 κουτ.τσαγ. χυμός λεμονιού
2 κουτ.σούπας ξύδι (άσπρο από άσπρο κρασί, γιατί ο καημός μου είναι να γίνει όσο πιο άσπρη γίνεται, χωρίς να τόχω καταφέρει)
1/2 κουτ.τσαγ. κοφτό μουστάρδα σε σκόνη
1 κουτ.τσαγ. κοφτό αλάτι
Λίγο πιπέρι (άσπρο)
1 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο (Άλτις έξτρα παρθένο ελαφρύ)
1 κουτ.σουπ. φυτίνη ή ελαιόλαδο (Μινέρβα Μπένεκολ για μαγείρεμα)
4 κουτ.σουπ. κοφτές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλυτζ.τσαγ. νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ρίχνουμε σε ένα μπωλ τα κροκκάδια, τον χυμό λεμονιού, το ξύδι, την μουστάρδα, το αλάτι, το πιπέρι και το λάδι. Τα αφήνουμε όπως είναι, χωρίς να τα ανακατέψουμε.
Λυώνουμε την "φυτίνη" σε μικρό κατσαρολάκι και ρίχνουμε το αλεύρι. Ανακατεύουμε ζωηρά για μερικά λεπτά και προσθέτουμε το νερό.
Βράζουμε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας διαρκώς με τους αυγοδάρτες του μίξερ χειρός μέχρι που να αρχίσει να πήζει.
Το ρίχνουμε, ζεστό όπως είναι, επάνω στα αυγά και τα άλλα υλικά που είναι στο μπωλ και κτυπάμε γρήγορα πάλι με το μίξερ.
Συνεχίζουμε το κτύπημα μέχρι που να πήξει η μαγιονέζα και να γίνει λεία.
Το μιξεράκι είναι το κλειδί για την επιτυχία.
Αυτες οι ποσότητες βγάζουν σχεδόν όσο ένα μεγάλο βάζο της γνωστής ετοιματζίδικης hel......ans.

Μετά από όλα αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε.

Για να γίνει πατατοσαλάτα, βράζω στον ατμό 4-5 μέτριες πατάτες, καθαρισμένες και κομμένες κυβάκια.
Ανακατεύουμε απαλά με την μαγιονέζα και, αν θέλουμε το κάτι άλλο, προσθέτουμε μουστάρδα DIJON, κάπαρη, αγγουράκι τουρσί ψιλοκομμενο, μαϊντανό ψιλοκομμένο και ότι άλλο νομίζουμε (ακόμη και κρεμμύδι ψιλοκομμένο).
Έτσι δίνουμε την προσωπική μας νότα!

Στην σημερινή πρόσθεσα και 2 κουταλιές κέτσαπ, έτσι για να πάρει λίγο χρώμα.

( Την συνταγή της μαγιονέζας την έστειλα στο forum του www.hungry.gr ( ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του), στις 5 Δεκεμβρίου 2008. Φυσικά δεν δημοσιεύθηκε στο site λόγω της παρατεταμένης νιρβάνας του διαχειριστού, μέχρι που τα έφτυσε!!! )

 Όση ώρα την είχα στο ψυγείο για να κρυώσει, έκανα και ένα ξυνό τραχανά, μιας και ο καιρός εδώ πάνω έσφιξε και σηκώνει τέτοια.

 Με κατσικίσιο τυρί τριμμένο μέσα, χοντροτριμμένο μείγμα 5 πιπεριών και μερικά Κρητικά παξιμαδάκια με Κρητική Γραβιέρα, δεν θέλω τίποτ'αλλο !!!!!!

ΕΛΙΣΣΑΒΕΤΙΑΝΑ (!!!) ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ ΚΑΝΕΛΑΤΑ / ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

Ειπα και παλιότερα, μην κρίνετε τους bloggers από το "όνομα" του blog!

Και φέρνω παράδειγμα εμένα.  Τελικά είμαι "εύπιστος" και αν ήμουν ψάρι, δεν θα ζούσα ούτε ένα λεπτό, έτσι εύκολα που τσιμπάω τέτοια δολώματα .

Σήμερα το πρωί είδα στο φιλικό blog BETTY'S CUISINE  ότι η Κυρία Ελισσάβετ έχει αναρτήσει μια συνταγή εύκολη, εμπνευσμένη από τον Στέλιο Παλιάρο (σίγουρος και συνεπής επαγγελματίας).

Παίρνω την συνταγή "Μπισκότα με σοκολάτα", την προσαρμόζω στα υλικά που θέλω και γίνεται κάτι "πειραγμένο" (δεν θα προδώσω τον χαρακτηρισμό "πειραχτήρι" που με έδωσαν!).

Πειράζω και τον τίτλο, για να φανεί η προέλευση και η γεύση που κυριαρχεί

και νάτα, ωραία και καλλιτεχνικά

Πως έφθασα ως εδώ;
Στην βασική συνταγή που μπορείτε να δείτε πατώντας το λινκ πιό πανω, έκανα τις εξής αλλαγές:
α)  Αντί για βιτάμ, έβαλα Μινέρβα Benecol με ελαιόλαδο, για μαγείρεμμα
β) Αντί για αλεύρι για όλες τις χρήσεις και μπέϊκιν, έβαλα φαρίνα ολικής, αυτοφούσκωτη
γ) Αντί για τρούφα, έβαλα κουβερτούρα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη 
και επί πλέον ένα κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού.

Κατά τα άλλα η συνταγή έμεινε ίδια.
Η γεύση όμως που κυριαρχεί είναι η κανέλλα.
Ίσως το βράδυ που θα γυρίσω να δοκιμάσω να βουτήξω το μισό μπισκότο σε λυωμένη κουβερτούρα.
________________
________________
Και, όπως υποσχέθηκα, έστω και σουρωμένος από μια απογευματινή τσιπουροουζοκρασοποσία, τα βούτηξα και σε 50 γραμ. λυωμένη σκέτη κουβερτούρα

Κρύβω μερικά για τον πρωινό καφέ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ....ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ "ΩΡΙΜΑΝΣΗ"

Πήρα την ειδοποίηση άφιξης την περασμένη Πέμπτη.

Από την Παρασκευή το πρωί το βιβλίο ήταν στα χέρια μου.

Ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα και ακούστηκε η βροντερή κραυγή

-- Ε! ρε γιαγιά που είσαι να δεις τι έχω!!!!!!

Για την γιαγιά Δήμητρα, από την Κωνσταντινούπολη, έχω γράψει και άλλοτε.

Έφερνε ο παππούς στο σπίτι, την ζάχαρη με το τσουβάλι. Κάτι άσπρα και πυκνά τσουβάλια, από Κούβα, αν θυμάμαι καλά!

Να τα γλυκά, να και τα σερμπέτια, συχνά-πυκνά, οι συνταγές στο μυαλό, άγραφες, οι αναλογίες με το μάτι.

Το σπίτι έμοιαζε με το σπίτι της Λωξάντρας, που είδαμε το Σάββατο στο θέατρο (άριστη διασκευή, σκηνοθεσία, μουσική, ερμηνεία).

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο της Αγγελικής (Κικής) Ξανθάκη, με τίτλο

ΛΙΚΕΡΑΚΙΑ & ΣΕΡΜΠΕΤΙΑ

Επάνω το εξώφυλλο.....

..........και κάτω το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Και ξεκίνησα φτιάχνοντας ένα λικέρ με πολύ διεγερτικό τίτλο

          ΛΙΚΕΡ 44 (?????)

Είχα προμηθευτεί τσίπουρο 42 % ,από την περασμένη εβδομάδα,

χωρίς γλυκάνισο, ειδικά  για αυτή τη δουλειά.

Από τα υπόλοιπα υλικά μου έλειπαν οι 44 κόκκοι καβουρντισμένου καφέ και πετάχτηκα σε κάτι γεροντάκια καφεκόπτες στο Βαρδάρη και πήρα. Στην επιστροφή από τα μπαχαρζίδικα στο Καπάνι, πλούτισα λίγο την συλλογή μου.

Το ένα από τα δύο 2λιτρα βάζα, δοκιμή πρώτα το πορτοκάλι, αν περνά από το στόμιο. Είδα ότι με λίγο ζόρι θα περνούσε και.....

.........έτοιμο, για ωρίμανση, με ημερομηνίες παρασκευής και ανοίγματος στο καπάκι.

Και τώρα..........αναμονή μέχρι τις 3 Μαρτίου.

_____________________

Επειδή από το blog περνούν και άλλοι, μη δηλωμένοι αναγνώστες,

δίνω το link της ΜΙΚΡΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ, για ενημέρωση και το e-mail των παραγγελιών 

                              kxan67@gmail.com

 ________________________________

ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝ..........

ΣΥΚΩΤΑΚΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ ΡΙΓΑΝΑΤΑ

Να λοιπόν, που καμιά φορά πετυχαίνει και η "Γεύση της Μαμάς".

Και το λέω, γιατί συχνά-πυκνά τρώγαμε αυτό το φαγητό, με διάφορες γαρνιτούρες και η γεύση θα με ακολουθεί μέχρι το...."τέλος"!!!!

Η συνταγή Της, προσαρμοσμένη στα μικρά μεγέθη της ζωής μας.

Υ Λ Ι Κ Α

250 γραμ. Συκωτάκια κοτόπουλου (σκέτα χωρίς καρδιές)

4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

1/2 φλ.τσαγ. Μαϊντανό ψιλοκομμένο

2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο

Ρίγανη αρκετή (τι διάολο ριγανάτα θα ήταν αλλιώς)

Αλάτι και Πιπέρι

1 νεροπότηρο Κρασί άσπρο

1 ζουμερό Λεμόνι (ή και 2), τον χυμό του

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Κόβουμε τα συκωτάκια στα δύο, τα πλένουμε και τα βάζουμε στο τηγάνι, με το λάδι και τα σωτάρουμε για λίγο.

Ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τον χυμό του λεμονιού και τα αφήνουμε να βράσουν, μέχρι να πιούν τα υγρά τους, σε χαμηλή φωτιά.

Αφού τελειώσουν τα υγρά, τα αφήνουμε να ροδοκοκκινίσουν, γυρίζοντας και προσθέτουμε τον χυμό του λεμονιού.

Γαρνίρουμε με άσπρο ρύζι

ή πατάτες ΣΑΝ τηγανητές,

ή και με τα δύο, ανάλογα με τα γούστα που πρέπει να καλύψουμε

Ήξερε τι έκανε η Κυρά-Πιπίνα!!!!!!!!

Μαφινάκια με καρυδόμελο....και άλλα!!!

Περισσεύματα από τα Χριστουγεννιάτικα Μελομακάρονα:

1 φλυτζάνι σιρόπι, αρκετά πηχτό

Λίγο καρυδοκανελλογαρύφαλο και

Λίγα καρύδια (πεταλούδα).

Ήρθε και η ιδέα από ΕΔΩ  και νάτα, έτοιμα

Ας δούμε όμως πως φθάσαμε ως εδώ

Υ Λ Ι Κ Α

Για την ζύμη

2 κουτ.σουπ. Μινέρβα Benecol με ελαιόλαδο

2 κουτ.σουπ. Ζάχαρη μαύρη

1 φλ.τσαγ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουτ.γλυκ. Baking Powder

1 Αυγό

Για την γέμιση

1 φλ.τσαγ. Καρύδια ψιλοκομμένα στο multi

1 κουτ.γλυκ. Κανέλλα

1/2 κουτ.γλυκ. Γαρύφαλλο σκόνη

1 φλ.τσαγ. Μέλι αραιωμένο λίγο

1/2 φλ.τσαγ. Σταφίδες ξανθές

1 ποτήρι κρασιού Μαυροφάφνη

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Βάζουμε σε μπωλάκι τις σταφίδες με την Μαυροδάφνη και τις αφήνουμε μια ώρα, για να φουσκώσουν.

Ανακατεύουμε το μέλι με τα ψιλοκομμένα καρύδια, την κανέλλα και το γαρύφαλο, καλά, να γίνει παχύρευστος πολτός.

Βάζουμε τη ζάχαρη και την μαργαρίνη, σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, σε μπωλ και τα κτυπάμε με τους αυγοδάρτες του μίξερ χειρός, μέχρι να ομογεννοποιηθούν.
Ρίχνουμε το αυγό, συνεχίζουμε το κτύπημα και σταδιακά το αλεύρι, μέχρι η ζύμη να μη κολλάει στα τοιχώματα.
Για να αποφύγουμε το έξτρα αλεύρι, στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί και πλάθουμε την ζύμη σε μπαστούνι.
Την κόβουμε με βρεγμένο μαχαίρι σε 12 κομμάτια.
Τόσες θέσεις έχει το αυτόματο ηλεκτρονικό μαφινοταψάκι μας!!!

Λαδώνουμε ελαφρά τις θέσεις και βάζουμε από ένα κομμάτι ζύμης, που το απλώνουμε να καλύψει τον πάτο και το τοίχωμα.
Σε κάθε θέση βάζουμε από ένα κουταλάκι γέμισης.
Στραγγίζουμε τις σταφίδες και βάζουμε λίγες πάνω από την γέμιση.
Πίνουμε και την μαυροδάφνη που έμεινε. Είπαμε δεν πετάμε τίποτα που να τρώγεται ή να πίνεται!!!

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 οC, με αέρα και αντιστάσεις, για 12-13'.
Μόνο αντιστάσεις βάζουμε τον φούρνο στους 200 οC.
Με την υψηλή θερμοκρασία πετυχαίνουμε να ροδίσουν και μέσα να παραμείνουν μαλακά.
Το φούσκωμα της σταφίδας, μπορεί να γίνει και με άλλα κρασιά ή ποτά. Είναι όμως απαραίτητο, για να μη ξεραθούν στον φούρνο και παίρνουν και γεύση.

ΤΑΡΤΑ ΣΠΑΝΑΚΙΟΥ+ΠΕΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ

Την πράσινη σάλτσα με σπανάκι, που εμπλουτίστηκε με Πέστο Βασιλικού, την θυμάστε, σίγουρα (αν όχι, ΕΔΩ).

Το υπόλοιπο υπήρχε στο ψυγείο και η σύζυγος, γνωστή πιτοφάγα, την άρπαξε και εμπλουτίζοντας με τυρί τριμμένο, έφτιαξε αυτό 

Πήρε λοιπόν από την κατάψυξη το ένα από τα δύο πακέτα Μακεδονικής Σφολιάτας, το έστρωσε σε λαδωμένο πυρέξ 20x30,
έφτιαξε και μια μπεσαμέλ και νάτη η τάρτα.

Την έψησε στον προθερμασμένο από μένα φούρνο, στους 180 οC, για 45' και έτοιμη!

Αυτό ήταν το Κυριακάτικο της φαγητό, μιας και τα κοοπουλένια φαγητά, την αφήνουν (αρνητικά) αδιάφορη.
Εμένα που τα θέλω, απλώς με ανέχεται!!!!!!

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΓΛΥΚΟΞΥΝΟ...της ΜΑΡΙΑΣ

Ήταν 22 Οκτωβρίου '10, όταν πήρα με μέηλ την παρακάτω συνταγή, από την blogοφίλη Μαρία, του blog HANDMADE ART.

Και τότε είχα υποσχεθεί ότι θα δοκιμαστεί με την πρώτη ευκαιρία.

Αυτή η ευκαιρία ήρθε σήμερα.

Είχα στην κατάψυξη δύο φιλέτα στήθος κοτόπουλου, περίσσευμα από τα Χριστούγεννα και ξεκίνησα.

Όπως πάντα, αυτό είναι το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α (σε παρένθεση τα original υλικά)

2 φιλέτα στήθος κοτόπουλου (1 κοτόπουλο κομμένο σε 6-7 κομμάτια + 2-3 κοπανάκια από μπούτι )

1 φλ.τσαγ. Κρεμμύδι κομμένο σε χοντρά κομμάτια

2 σκελίδες Σκόρδο

1/2 φλ.τσαγ. Μαϊντανό

2 κουτ.σουπ. Ξύδι Balsamico

1 κουτ.σουπ. Μέλι

Αλάτι  (για τα παραπάνω λέει 2 φακελλάκια Κρεμμυδόσουπα και 1 κονσέρβα Ροδάκινο)

 Μείγμα 5 πιπεριών χοντροκομμένο 

3-4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο (δεν είχε λάδι, γιατί το κοτόπουλο βγάζει αρκετό λίπος, ενώ το φιλέτο...καθόλου)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Είπα στη Μαρία τότε ότι δεν θέλω "φακελλάκια" και ότι θα κάνω μια περίπου κρεμμυδόσουπα.

Βάζω σε πυρέξ το κοτόπουλο, το πιπερώνω και το αφήνω στην άκρη.

Σε κατσαρολάκι όλα τα υπόλοιπα υλικά, μαζί με 2 ποτήρια νερό και βράζω, μέχρι να μειωθούν τα υγρά στο μισό, ή μέχρι να μαλακώσει λίγο το σκόρδο.

Μετά από αυτό, χρησιμοποίησα το μπλέντερ-ράβδο χειρός και τα πολτοποίησα καλά.

Ρίχνω τον πολτό στο κοτόπουλο και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 οC, για 45'.

Λουκούμι έγινε και το συνόδευσα με ρύζι parboiled (αντί για μπασμάτι ή γιασμίν, που έλεγε η συνταγή).

ΜΑΡΙΑ,  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!!!!!

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ BLOG = TRENDY BLOG AWARD

 Να λοιπόν που ήρθε η ώρα,
ο Δύσπιστος να γίνει trendy.
Ποιός τη χάρη μου!


Και για αυτό τον εκμοντερνισμό
υπεύθυνες είναι για το πρώτο (εδώ δίπλα) κατ'αρχήν η 
blogοφίλη μου RIRI, του blog 
COOKING TIME, και μετά η επίσης blogοφίλη ΜΑΡΙΑ ΠΙΟΥΚΑ, από το blog 

                                                        MARI PLATEAU ..

Αμέσως μετά ακολουθεί,
ένα λίγο διαφορετικό,
  από την 
επίσης blogοφίλη και μάλιστα
από τις πρώτες αναγνώστριες
μου, ΛΙΛΑ, από το blog
ΤΑ ΛΙΛΑ ΤΗΣ ΛΙΛΑΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!!!!

Κι εγώ με την σειρά μου,
προσφέρω αυτά τα βραβεία
σε όλους και τους 228 
αναγνώστες και επισκέπτες
αυτού του blog!!!
   

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΑΛΤΣΑ ΓΙΑ ΖΥΜΑΡΙΚΑ

Για τα λάθη, που γίνονται στις συνταγές του διαδικτύου, έχω γράψει πολλές φορές, ειδικά από μεγάλους σεφ!

Υλικά που στην εκτέλεση δεν αναφέρονται,

Εκτέλεση που χρησιμοποιεί υλικά που δεν αναφέρονται, αλλά συνταγή με οφθαλμοφανείς ελλείψεις, πρώτη φορά συνάντησα.

Πήρα το newsletter του πολύ καλού site DIET UP  και είδα μια συνταγή. Κάτω από αυτήν έχει παραπομπές σε άλλες.

Πέφτει το μάτι μου σε μιά Σάλτσα Σπανακιού για ζυμαρικά .

Η ιδέα μου αρέσει, αλλά βλέποντας τα υλικά, πρώτα-πρώτα διαπιστώνω ότι δεν έχει αλάτι και πιπέρι! Και καλά το αλάτι, λείπει για διαιτητικούς λόγους, το πιπέρι όμως;

Τα υλικά της συνταγής 

250γρ. ζυμαρικά

Για τη σάλτσα

½ κιλό σπανάκι

1 μεγάλο κρεμμύδι

4 κουτ. καθαρισμένα φυστίκια Αιγίνης

1 φλιτζ. Ελαιόλαδο

½ φλιτζ. λευκό κρασί

Και βάζει αυτές τις ποσότητες σε 250 γραμ. ζυμαρικά και για 4 μερίδες.

Παρ'όλα αυτά ξεκίνησα και την έκανα, με όλους τους κανόνες, έχοντας πρόθεση να χρησιμοποιήσω 500 γραμ. Πεννες.

Δοκιμάζω και....η ανοστιά σε όλο της το μεγαλείο!!!!

 Ψάχω λύσεις: α) Να το μετατρέψω σε ένα σουφλέ με προσθήκη αυγών κλπ. η να το κάνω μια τάρτα με σπανάκι.

β) Να συνεχίσω, βάζοντας στο παιχνίδι μισό βαζάκι Πέστο Βασιλικού, που είχα στο ψυγείο από το καλοκαίρι.

Μαζί αλατοπίπερο και λίγο έξτρα τριμμένη ξερή μυζήθρα και λίγο κρασί ακόμη.

Κάτι έγινε και ιδού το αποτέλεσμα 

Επειδή τόσα χρόνια ξέρω το βιός μου, φτιάχνω στο τσάκα-τσάκα μια Σάλτσα Ναπολιτάνα.

Και ιδού το αποτέλεσμα

 

 Είχα ομως καβάντζα στην κατάψυξη, σε ταπεράκι, και τρίτη σάλτσα, περίεργης προέλευσης. Το περίσσευμα σάλτσας από το χοιρινό της Πρωτοχρονιάς, αλλά δεν χρειάστηκε.

Στο τραπέζι που στρώθηκε, σερβίρισα μια μικρή ποσότητα πέννες, για δοκιμή και με την μια και με την άλλη σάλτσα.

Καταπληκτικές και οι δύο, συμφωνήσαμε και έγιναν και "επαναλήψεις".

Συμπέρασμα:  Δυσπιστείτε σε όλα, ακόμη και στις συνταγές του "Δύσπιστου".

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!

 

ΚΡΕΜΟΥΛΑ ..... ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ....home made!

Μετά τις πολυφαγίες και τα γλυκά των γιορτών, είπα να κάνω μια αποτοξίνωση και έφτιαξα μια κρεμούλα, Νοσοκομειακού τύπου, με την απλή συνταγή, χωρίς αυγά.

Να και το αποτέλεσμα

ΥΛΙΚΑ
7 φλ.τσαγ. Γάλα (έβαλα εβαπορέ light, αραιωμένο 1/1)
2 φλ.τσαγ. Ζάχαρη άσπρη
2 Βανίλιες
1 φλ.τσαγ. Κορν-φλάουρ
Κανέλλα
Μπισκότα Πτι-μπερ ολικής άλεσης
Μαυροδάφνη
2 κουτ.γλυκού γεμάτες Κακάο (για το υπόλοιπο)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζουμε σε κατσαρόλα τα 5 φλυτζάνια γάλα με το 1 φλ. ζάχαρη.
Διαλύουμε σε μπωλ το κορν-φλάουρ με τα υπόλοιπα 2 φλ. γάλα και το ρίχνουμε σιγά-σιγά, ανακατεύοντας συνέχεια, στην κατσαρόλα.
Το αφήνουμε να πάρει 2-3 βράσεις και ρίχνουμε την υπολοιπη ζάχαρη, ανακατεύοντας πάντα και το αποσύρουμε από το μάτι.
Η πυκνότητα πρέπει να είναι σαν της αραιής μπεσαμέλ.
Αν δούμε ότι είναι πολύ πηκτή, την αραιώνουμε με λίγο ζεστό νερό ή γάλα, πάντα ανακατεύοντας.
Αν δούμε ότι είναι νερουλή, τότε ρίχνουμε λίγο κορν-φλάουρ και την βράζουμε ξανά για λίγο.
Σερβίρισα με την κουτάλα 6 μπωλάκια, αφού προηγούμενα έσπασα στον πάτο τους από ένα μπισκότο που το έβρεξα με μαυροδάφνη και το παπάλισα με κανέλλα. 
Παλιά έβρεχα το μπισκότο με λικέρ ή κονιάκ, αλλά το μόνο λικέρ που έχει το σπίτι, για την ώρα, είναι λιμοντσέλο, μέχρι "νεωτέρας"!
Επίσης άλλοτε έβαζα στον πάτο γλυκό κουταλιού και πριν το γέμισμα άλειφα το μπωλάκι με φρέσκο βούτυρο, γιανα μπορεί να βγεί σε πιάτο, αφού παγώσει.

Σήμερα το άφησα σκέτο, για κατανάλωση μέσα από το μπωλάκι, πασπαλισμένο με κανέλλα.

Επειδή όμως ο φίλος VAD, πάλι θα κάνει παρατήρηση για το νοσοκομειακό επίπεδο της κρέμας, στο υπόλοιπο που έμεινε στη κατσαρόλα, διέλυσα το κακάο, ανακατεύοντας καλά με το μιξερ χειρός και το έβαλα σε φόρμα σιλικόνης, με προοπτική να το ξεφορμάρω όταν παγώσει και να το καλύψω με ρευστή κουβερτούρα.

Το σχέδιο όμως απέτυχε, γιατί έγινε σαν ζελέ, κουνιστό και δεν ήταν δυνατόν να ξεκαλουπωθεί.
Τρώγεται όμως το ίδιο καλά και μέσα από την φόρμα!!!!