Αν απορείτε για τα Κινέζικα, είναι ο Φασουλονταβάς!
Τα φασόλια που αγόρασα, ωραίοι γίγαντες, καθαροί, συσκευασμένοι σωστά, με μακρυνή ημερομηνία λήξης, αποδείχθηκε ότι είχαν χώρα προέλευσης: ΚΙΝΑ και συσκευασία Ελληνική.
Είπα μια να τα πετάξω αμέσως, αλλά ήταν πολύ πρωί για να βγω να πάρω άλλα και ξεκίνησα, με προορισμό ένα φασουλονταβά, που ήξερα ότι θα ήταν περιπετειώδης.
Πριν από όλα όμως το αποτέλεσμα, πολύ καλό μεν, αλλά για να φτάσω ως εδώ, μου βγήκε η πίστη
500 γραμ. Φασόλια Γίγαντες
1 φλ. τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 Καρότα μεγάλα, καθαρισμένα και κομμένα κυβάκια
3 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένες
1 Κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
400 γραμ. (ένα κουτί) Τομάτες κονκασέ, χυλό στο multi
1 φλ.τσαγ. Μαϊντανό μέτρια κομμένο
Αλάτι
Πιπέρι
1 κουτ.σουπ. Ρίγανη
(κανονικά ήθελε και 2 πιπεριές κόκκινες & 2 πράσινες, αλλά δεν είχα)
2 νεροπότηρα Κρασί λευκό ξηρό
Νερό όσο δεν μπορεί να φανταστεί, ούτε η Κινέζικη φαντασία (χρειάστηκε 4(!) νεροπότηρα και πάλι στεγνά βγήκαν)
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Από την προηγούμενη μέρα μουλιάζουμε τα φασόλια σε μπόλικο νερό. Είπα να βάλω και μια χούφτα αλάτι, αλλά δεν άντεξε η ψυχή μου. Λένε ότι το αλάτι "σφίγγει" τα όσπρια, η φίλη όμως ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ έχει αντίθετη γνώμη. Δεν την ακολούθησα, ίσως λάθος!
Την άλλη μέρα, χαράματα, στραγγίζω και βράζω τα φασόλια, σε νερό που να τα σκεπάζει και λίγο ακόμη. Χρησιμοποίησα χύτρα ταχύτητος και τα έβρασα 20'. Σε απλή κατσαρόλα θέλουν 1 ώρα.
Τα στραγγίζω ξανά, βγάζω 10-15 φλούδες που ξεκόλλησαν και τα ρίχνω σε οβάλ πυρέξ.
Ετοιμάζω τη σάλτσα.
Σωτάρω το κρεμμύδι και το σκόρδο, στο ζεσταμένο λάδι, σε βαθύ τηγάνι, μέχρι να αρχίσει να ξανθαίνει.
Ρίχνω την τομάτα, το ένα ποτήρι κρασί, μαζί με ένα ποτήρι νερό, τα καρώτα, αλατοπιπερώνω και αφήνω να βράσουν, σε χαμηλή φωτιά, με σκεπασμένο το τηγάνι, περίπου 15', μέχρι να αρχίσει να πήζει η σάλτσα, ελαφρά.
Προς το τέλος πασπαλίζω και με τον μαϊντανό.
Ρίχνω την ζουμερή σάλτσα στο πυρέξ με τα φασόλια, ανακατεύω και πασπαλίζω με την ρίγανη. Ρίχνω και το δεύτερο ποτήρι κρασιού και στον φούρνο σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο, στους 180 οC, με αντιστάσεις και αέρα. Σε μία ώρα πρέπει να φύγω. Ανοίγω το φούρνο, δοκιμάζω και ακόμη έιναι σκληρά !!
Τα υγρά τους έχουν σχεδόν τελειώσει. Ρίχνω 2 ποτήρια ζεστό νερό, χαμηλώνω τους βαθμούς στους 100 και φεύγω με την σκέψη ότι όταν γυρίσω, μάλλον πάλι σουτζουκάκια "Διαγωνίου" θα χτυπήσουμε.
Αυτές οι φάσεις φαίνονται εδώ
Γυρίζω σε 2 ώρες και, ώ του θαύματος, ο Κινέζος μαλάκωσε και έγινε λουκούμι. Ανεβάζω τους βαθμούς στους 200 για 15' και γυρίζω στο γκριλ για να κάνουν κρούστα.
Σερβίρω, φωτογραφίζω και τρώμε με τη συνοδεία τσίπουρου, χωρίς γλυκάνισο και μεγάλης ποσότητας φέτας (γιδοτύρι για την ακρίβεια).
Στην Ελληνική συσκευασία των Κινέζικων φασολιών, έχει μια συνταγή, περίπου σαν την συνταγή που μου είπανε στις Πρέσπες, αλλά αν την ακολουθήσει κανείς, θα πρέπει να επισκεφθεί οδοντίατρο, για τα σπασμένα δόντια. Σε 50' που λέει, κοτρώνια θα είναι ακόμη!!!
Κάθε χρόνο, τετοια εποχή, έκανα μια βόλτα από τις Πρέσπες και είχα τις προμήθειες της χρονιάς. Τώρα όμως δεν τυχαίνει και παίρνω από δω κι από κει, ότι τύχει.
Στην περιοχή μου υπάρχει ένα μαγαζί που λειτουργεί σαν εκθετήριο Φλωρινιώτικων προϊόντων, αλλά δεν πουλάνε. Η Νομαρχία Φλώρινας ενδιαφέρεται μόνο να δείχνει τα φασόλια, τις πιπεριές και τα κρασιά Αμυνταίου!!
Και όμως, βρήκα πολύ κοντά μας, μανάβικο που έχει φασόλια Πρεσπών (και αμπελόφυλλα της Μαριάννας)! Και το βρήκα στο site του Συνεταιρισμού Πρεσπών.
Και πάλι θα πω "στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα".