ΠΑΡΕ, ΕΛΛΗΝΑ, ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ......

......για να μάθεις, να μη δίνεις τέτοιες πλειοψηφίες!!!!

Μόνο αυτή η μούντζα μας ανήκει , τελικά.
Είναι ΟΛΗ δική μας.
Τουλάχιστον είναι ένα Ελληνικό προϊόν από πολλά χρόνια τώρα.........

.....και για το πως φτιάχνεται αυτός ο "κόμπος".....

.....θα σας το δείξω έγκαιρα, κι ας με όρκισε ο Δάσκαλος μου της ιστιοπλοΐας, πριν πολλά χρόνια, να μη το δείξω σε κανένα.
Θα τον πατήσω τον όρκο, πιστεύοντας ότι "παρέχω κοινωνικό έργο", χρήσιμο για την εποχή μας και τις (πολλές) επόμενες!!!!

Και επειδή ψυχοπλακωθήκαμε, πάρτε και λίγα τριαντάφυλλα, συμβολικά για .....

.....την ημέρα!!!!

Π Ε Ρ Α Σ Τ Ι Κ Α ΜΑΣ !!!!! (που δεν το βλέπω! Εσείς;;;;)

ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ...

Λίγο πριν το μεσημέρι, βγήκα στην αυλή μου και βλέπω την πορτοκαλιά ανθισμένη.........

.....Χτυπάω παλαμάκια και, σαν από θαύμα, τα λουλουδάκια γίνονται ....
...πορτοκάλια, ώριμα και προκλητικά....

Κόβω αμέσως τέσσερα και "μπαίνω" στο φιλικό blog "Betty's Cuisine", όπου χθες είδα "Πορτοκάλι Γλυκό/Μαρμελάδα", από την εκπομπή του Παρλιάρου "Γλυκειές Αλχημείες".

Δεν χάνω χρόνο και ακολουθώ σχεδόν κατά γράμμα τις οδηγίες της συνταγής.
Και λέω σχεδόν, γιατί μετά το καλό πλύσιμο των πορτοκαλιών, δεν άντεξα και τα έξυσα στο ψιλό του τρίφτη, όπως κάνω χρόνια τώρα, το έκαμνε και η μητέρα μου.

Το ξύσμα ........

......το έβαλα σε σακκουλάκι τροφίμων, το έπλασα μακρύ, για να μπορώ να κόψω κομμάτι όταν χρειαστεί και το έβαλα στην κατάψυξη.
Τα έβρασα μια ώρα και μαλάκωσαν, τα έκοψα λεπτές φέτες και, μαζί με το ζουμί τους βγήκαν 1400 γραμμάρια.
Τότε βλέπω ότι η ζάχαρη που είχα ήταν 850 γραμ. μόνο!
Δεν πήγα να πάρω άλλη και έκανα την μαρμελάδα με αυτή τη ζάχαρη, βράζοντας περίπου 30'

Εν τω μεταξύ αποστείρωσα τρία βάζα, σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρήτε στα παραπάνω links και βγάζοντας από τον φούρνο, πέφτει και το ένα από τα μεγάλα γίνεται θρύψαλα. Γέμισε η κουζίνα ζεματιστά γυαλιά.
Γούρι, λέω, και ευτυχώς αυτή η ποσότητα, γέμισε το μεγάλο που σώθηκε και μισό μικρό (για άμεση κατανάλωση).
Εδώ το μεγάλο, κρυώνει ανάποδα.

Πριν λίγο, δοκίμασα από το μικρό, για να δω πως "στέκεται" στο κουτάλι και.....

.....στο ψωμί.

Εννοείται ότι δοκίμασα και με το κουταλάκι, αλλά και με το χειροποίητο ψωμάκι ολικής.
Έτσι για απογευματινό.
Παρ'όλη την λιγότερη ζάχαρη, έγινε ΑΨΟΓΟ, τόσο που πιστεύω ότι μάλλον η ποσότητα των συνταγών είναι υπερβολική.
Επί πλέον έβαλα και τον χυμό 2 λεμονιών, στο βράσιμο.

Φυσικά αυτά περί αυλής είναι "μαϊμούδες". Οι φωτό όμως είναι πραγματικές από την Προξένου Κορομηλά, το πρωί της περασμένης Κυριακής.
Τα πορτοκάλια είναι "ΕΛΕΝΑ" από το κοντινό Σ/Μ.

Και όμως !.....αύριο...... ΥΠΑΡΧΕΙ !!!

Από την περασμένη Πέμπτη , 22 Απριλίου, είναι σε εξέλιξη η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, στα περίπτερα 13 & 15 της ΔΕΘ.

Πολλές εκδηλώσεις καθημερινά, αδύνατον να τις παρακολουθήσεις όλες.
Πολλοί Εκδοτικοί Οίκοι, με τεράστια ποικιλία βιβλίων και παρουσιάσεις βιβλίων.

Ανάμεσα σε ολα αυτά ξεχώρισα την παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου της ΜΑΡΙΑΣ ΤΖΙΡΙΤΑ, " ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ" .

Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβε η, επίσης συγγραφέας, ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ , στην αίθουσα "ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ".

Το εξώφυλλο του βιβλίου, απο τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ (επάνω) και η συγγραφεύς Μαρία Τζιρίτα (κάτω)

Έστειλα την "ΣΙΑ" να το αγοράσει πριν τρείς μέρες, για να προλάβω να το διαβάσω, πριν την παρουσίαση, αλλά δεν με άφησε, ούτε το τέλος του να διαβάσω (όπως πάντα , πρώτα διαβάζω το τέλος)! Καταβρόχθισε και τις 400 του σελίδες.

Στο τέλος της παρουσίασης και αφού διαβάστηκαν αποσπάσματα του βιβλίου, η συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου.

Μιά τέτοια αφιέρωση είναι και η παρακάτω

Και ένα στιγμιότυπο από την παρουσίαση

Μέσα στο κοινό υπηρχαν και αρκετοί bloggers, όχι μόνο από την Θεσσαλονίκη, μιας και η Μαρία είναι blogger και μάλιστα από τους πιο αγαπητούς.

Τώρα, το μόνο που απομένει είναι να ευχηθώ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ !!

ΓΚΙΟΥΒΕΤΣΙ...ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ...ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ!!!

Για ΓκιουβέτσιΑ έγραψα 2-3 φορές , ως τώρα. Κατήντησε βαρετό.
Σήμερα, όμως, σκαλίζοντας στο ψυγείο, βρήκα τρεις πιπεριές, που έμειναν από το Σπενζοφάϊ, της περασμένης Κυριακής.
Αυτές οι χρωματιστές πιπεριές είναι χοντρόφλουδες και δεν είχα χρόνο για φούρνους και τέτοια χρονοβόρα.
Έπρεπε να γίνει κάτι στο τσάκα-τσάκα.

Τις αξιοποίησα ως εξής:
Τις έπλυνα, άνοιξα μια χαραμάδα με μαχαίρι και τις έβαλα για 5' στα μικροκύματα.
Όταν κρύωσαν, με το ζόρι κάτω από τη βρύση , τις καθάρισα από σπόρια και τις έκοψα στα 6.
Παράληλα ζεσταίνω το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα και σωτάρω ένα ψιλοκομμενο κρεμμύδι (διαφορά από παλιότερες συνταγές), ρίχνω τις πιπεριές και συνεχίζω ανακατεύοντας για 5'.
Τότε ρίχνω τον χυλό που έγινε στο multi με το κονκασέ και το σκόρδο.
Αφήνω να βράσουν άλλα 5'.

Ρίχνω νερό σε αναλογία 2 μέρη νερό , ένα μέρος κριθαράκι χοντρό
Αφήνω να πάρει βράση, και ρίχνω το κριθαράκι, ανακατεύντας συνέχεια γιατί κολλάει εύκολα.

Σε 13' , τόσο έγραφε ο πακέτο, είναι ακόμη ζουμερό και αποσύρω από το μάτι.
Σε λίγη ώρα έχουμε αυτό το αποτέλεσμα

Τις συνταγές για ΓΚΙΟΥΒΕΤΣΙ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ θα βρήτε ΕΔΩ και ΕΔΩ

ΧΟΥΝΚΙΑΡ ΜΠΕΓΕΝΤΙ / ΓΙΑΟΥΡΤΛΟΥ ΚΕΜΠΑΠ / ΣΠΕΝΤΖΟΦΑΪ ΚΑΙ ΑΛΛΑ...

Οι προετοιμασίες για το σημερινό τραπέζι ξεκίνησαν χθες και τελείωσαν σήμερα, λίγο πριν το μεσημέρι.
Το γεύμα είχε και επετειακό χαρακτήρα, με τα γενέθλια της κουνιάδας μου.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι φάγαμε.....

ΧΟΥΝΚΙΑΡ ΜΠΕΓΕΝΤΙ

Αυτό είναι μια Πολίτικη συνταγή, που έγινε δημοφιλής τα τελευταία χρόνια εδώ.
Λένε ότι "ΧΟΥΝΚΙΑΡ ΜΠΕΓΕΝΤΙ" θα πει "Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΕ".
Δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από ένα κοκκινιστό "Τας κεμπαπ" γαρνιρισμένο με πουρέ μελιτζάνας.
Όποιος θέλει το γαρνίρει με ρύζι ή μακαρόνια ή ότι άλλο τραβά η ψυχή του.
Την δημοφιλία του την οφείλει στο εντυπωσιακό όνομα.

Υ Λ Ι Κ Α για το κρέας
1200 γρ. Μοσχάρι Νουά ή Κιλότο
400 γρ. Τοματάκια Κονκασέ ( 1 κουτί)
3 σκελίδες Σκόρδο
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
Λίγη Ζάχαρη (μισό κουταλάκι είναι αρκετό)
1 φλυτζ.τσαγ. Κρασί κόκκινο
Αλάτι-Πιπέρι

Υ Λ Ι Κ Α για τον πουρέ Μελιτζάνας
6 μελιτζάνες χοντρές (φλάσκες)
5 κουτ.σουπ. Αλεύρι για όλα
4-5 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο
2 + φλ.τσαγ. Γάλα
Τυρί σκληρό τριμμένο
Αλάτι
Λευκό Πιπέρι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ξεκινάμε πρώτα με την προετοιμασία του πουρέ.
Τρυπάμε με πηρούνι τις μελιτζάνες σε διάφορα σημεία, για να αποφύγουμε την έκρηξη.
Ψήνουμε τις μελιτζάνες στο γκρίλ, μέχρι να μαλακώσουν μέσα και να σκληρύνει η φλούδα τους, γυρνώντας τις μερικές φορές.
Αν έχουμε γκριλ+αέρα τις γυρνάμε μόνο μια φορά.
Αν έχουμε κάρβουνα, είμαστε τυχεροί...
Παρόμοιο αποτέλεσμα έχουμε και στον φούρνο μικροκυμάτων, αλλά δεν θα μυρίζουν "καμμένο" και βγαίνουν πολύ υγρές.
Αφού κρυώσουν λίγο, τις ξεφλουδίζουμε και τις αφήνουμε σε τρυπητό για να στραγγίσουν (τις άφησα όλη τη νύχτα και έβγαλαν δυο δάκτυλα ζουμί).
Τις πολτοποιούμε με μπλέντερ-ράβδο, ή τις ψιλοκόβουμε και χρησιμοποιούμε πηρούνι.
Με το αλεύρι, το λάδι και το γάλα φτιάχνουμε μια απλή σάλτσα , σαν μπεσαμέλ, σφιχτή και την ρίχνουμε στις λυωμένες μελιτζάνες.
Ρίχνουμε αλάτι, λευκό πιπέρι και τυρί τριμμένο και ανακατεύουμε καλά.
Ρυθμίζουμε την ρευστότητα με έξτρα αλεύρι ή γάλα.

Φθάνουμε σε αυτό το αποτέλεσμα

Για τό κρέας:
Το κόβουμε σε κομμάτια μεγέθους μπουκιάς. Όχι μικρότερο γιατί θα διαλυθεί.
Ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο.
Ρίχνουμε το κρέας και τα γυρνάμε μερικές φορές, μέχρι να αρχίσει να ασπρίζει.
Τότε το σβύνουμε με το κρασί και ρίχνουμε το κονκασέ, το αλατοπίπερο και τη ζάχαρη. Εγώ αυτά τα τελευταία τα έκανα πολτό στο multi.
Αν έχουμε χύτρα ταχύτητος , βράζουμε σε σιγανή φωτιά για 25-30' από το σφύριγμα της βαλβίδας.
Σε απλή χύτρα βράζουμε 50-60'.
Αν έχει πολύ σάλτσα, την αφήνουμε ανοικτή στο μάτι, μέχρι να πήξει.

Σερβίρουμε με τρυπητή κουτάλα για να μη φάμε σούπα , μαζί με τον πουρέ.

Αν μας περισσέψει κάποια ποσότητα, την γαρνίρουμε με ρύζι, πουρέ πατάτας ή μακαρόνια.
Στο τραπέζι βγήκαν χωριστά κρέας, πουρές και έκανα και ένα πιλάφι, για όποιον δεν τρώει μελιτζάνα.
___________________________________

ΓΙΑΟΥΡΤΛΟΥ ΚΕΜΠΑΠ

Το πρωτοδοκίμασα στη Σύμη, τον περασμένο Σεπτέμβριο, και με ενθουσίασε. Η μερίδα ήταν μεγάλη έως τεράστια και έφαγα το μισό, πράγμα σπάνιο.
Σκαλίζοντας την "κληρονομιά" των συνταγών, πέφτω σε φύλλο από το περιοδικό "Ρομάντσο" (το διάβαζε και ο Δαρείος με τον Αρταξέρξη)!
Είπα να το δοκιμάσω για το τραπέζι της Κυριακής και έκανα τις ανάλογες προμήθειες "επί το υγειινότερον". Άλλαξαν οι εποχές .

Υ Λ Ι Κ Α για πολλές (>8) μερίδες
500 γραμ. Κυμάς Μοσχαρίσιος (από νουά ή κιλότο)
500 γραμ. Κυμάς Χοιρινός (από τηγανιά)
2 φλυτζ.τσαγ. Φρυγανιά τριμμένη (έτριψα στο multi "ολικής, χωρίς")
1/2 φλυτζ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 μέτρια Κρεμμύδια ψιλοκομμένα
3-4 σκελίδες Σκόρδο πολτοποιημένο με την πρέσσα του σκόρδου
1/2 κουταλάκι του γλυκού Κύμινο σκόνη (είχαμε δεκαετίες να χρησιμοποιήσουμε)
1 κουτ.γλ. Πάπρικα γλυκειά
1 κουτ.γλ. Μουστάρδα σε σκόνη ή μια κουτ.σουπ. φτιαγμένη καυτερή
Αλατοπίπερο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ
1 κουτ.σουπ. Βούτυρο (έβαλα Minerva Benecol με ελαιόλαδο)
400 γραμ Τοματάκια Κονκασέ ( 1 κουτί)
2 σκελίδες Σκόρδο
Λίγη ζάχαρη
1/2 κουτ.γλ. Κανέλλα σε σκόνη (θέλει μάλλον λιγότερο)
Αλατοπίπερο

ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΑΤΟ
Πίτες για σουβλάκια
400-500 γρ. Γιαούρτι στραγγιστό
Πάπρικα γλυκειά

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ρίχνουμε σε μπώλ όλα τα υλικά του κεμπάπ, τα ζυμώνουμε πολύ καλά, με το χέρι ή με τα ζυμωτήρια του μίξερ, το σκεπάζουμε και το βάζουμε στο ψυγείο (όσο περισσότερο τόσο καλύτερα).
Όταν θα το χρησιμοποιήσουμε, πλάθουμε τα κεμπάπ, σαν τετράγωνα σουτζουκάκια.
Τετράγωνα για να τα ψήσουμε σε όλες τις πλευρές.
Πάτησα, επάνω σε λαδόκολλα, τον κυμά με την παλάμη μου και τον έκοψα κάθετες λουρίδες, όπως φαίνεται στην φωτό.
Αυτό που δεν φαίνεται είναι το κατά μήκος κόψιμο, για να γίνουν διπλά κομμάτια.
Τα έψησα,σε δόσεις, στο ριγέ τηγανάκι/γκριλλιέρα, αφού μελέτησα όλες μου τις δυνατότητες ψησίματος (Τοστιέρα ανοικτή, ψησταριά ηλεκτρική με νερό, γκριλ κουζίνας).

Για την σάλτσα χρησιμοποίησα multi.Έριξα μέσα το κονκασέ, το σκόρδο, το λάδι και τα μυρωδικά. Τον πολτό που βγήκε τον σιγόβρασα μέχρι να πήξει.

Παράλληλα έψησα στο γκρίλ της κουζίνας τις πίτες, αφού τις έβρεξα λίγο και τις άλλειψα λάδι με το πινέλλο.

Σερβίρουμε όπως φαίνεται στη φωτό.
Δηλ.: Στρώνουμε τις πίτες σε κάθε πιάτο, αφού τις κόψουμε σε μέγεθος μπουκιάς.
Από πάνω στρώνουμε την σάλτσα , επάνω στην σάλτσα 2 ή 3 κεμπάπια και αριστερά/δεξιά γιαούρτι πασπαλισμένο με πάπρικα (αν θέλουμε βάζουμε καυτερή).

Αυτό που έφαγα στη Σύμη είχε το γιαούρτι σαν τζατζίκι, με αγγούρι στο ρεντέ, χωρίς άνηθο.
Βίτσια μαγείρων. Κόντρα θα πάμε;
_______________________________________

ΣΠΕΝΤΖΟΦΑΪ

Επειδή στην παρέα ήταν και ένας από τον Βόλο, αποφάσισα να κάνω ένα Σπεντζοφάϊ με μια συνταγή που είχα φέρει από τα Χάνια του Πηλίου, πριν μερικά χρόνια και την έχω δοκιμασμένη αρκετές φορές.
Συμπτωματικά πριν μερικές μέρες βλέπω κάτι παρόμοιο στο φιλικό blog "Betty's Cuisine" .
Τα υλικά και την Εκτέλεση μπορείτε να δήτε πατώντας τον παραπάνω σύνδεσμο.
Τα λουκάνικα που πήρα ήταν Χωριάτικα Τρικαλινά με πράσσο, της creta farm.

Στο τηγάνι, χωρίς λάδι. Βγάζουν τα λουκάνικα και μετά το πέταξα.

Σε κατσαρόλα σωτάρησα με ελάχιστο ελαιόλαδο το κρεμμύδι και τις χρωματιστές πιπεριές

Έριξα το πολτοποιημένο στο multi κονκασέ, τα μπαχαρικά, το αλατοπίπερο, λίγο νερό και μόλις πήρε βράση, έριξα τα τηγανισμένα λουκάνικα

Σιγοβράζω σε χαμηλή φωτιά, με σκεπασμένη κατσαρόλα για 15', ξεσκεπάζω και πήζω την σάλτσα
και έτοιμο

Η κρίση του φίλου από τον Βόλο, πολύ καλή.
Είπε ότι τα λουκάνικα αυτά είναι καλύτερα από τα Πηλιορείτικα, τα οποία είναι πολύ λιπαρά.
Μεταφέρω τα συγχαρητήρια στην Κα Ελισσάβετ.....
________________________________

Το τραπέζι έτοιμο να δεχτεί τις πιατέλες, λίγο πριν έρθουν τα παιδιά.......

____________________________________

Επειδή δεν ήξερα τα γούστα τους, έκανα και Φιλέτα (κλικ)....

Σαλάτες, μιά κοινή αγγουροτομάτα με λαδοξυδορίγανη και μια πράσινη Ρόκα/Μαρούλι με dressing Ροκφόρ, που μπορείτε να δήτε ΕΔΩ .
Από κρασί, οι μισοί ήθελαν κόκκινο (σωστό)

..........και οι άλλοι μισοί λευκό (λάθος)

__________________________
Επιδόρπιο είχαμε φρουτοσαλάτα με ανανά και πορτοκάλι, μια κατασκευή της συμβίας και....
την τούρτα των γενεθλίων

και παγωτίνια σε χωνάκι και ξυλάκι.
Για χωνευτικό (απαραίτητο δεν είναι;) ένα Λιμοντσε.... με παγάκι

Να τα χιλιάσεις , Άννυ !!!!!!

Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΦΙΣΚΑΡΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ......

Το blog αυτό ιδρύθηκε τον Μάρτιο του '07, αλλά, η ζωή του ξεκινάει με την πρώτη ανάρτηση, που έγινε στις 15 Απριλίου 2009, δηλαδή αύριο.


Η πρώτη ανάρτηση, μαζί με το πρώτο σχόλιο, είναι αυτή

Τετάρτη, 15 Απριλίου 2009

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΧΗ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ (ΝΟΜΙΖΩ;)

Ήταν Μάρτιος του '07 όταν αποφάσισα την "κατασκευή" που βλέπεις, χωρίς καμιά γνώση για τέτοιες δουλειές.

Τώρα, μετά από δύο χρόνια, κάνω την πρώτη ανάρτηση και θα γίνει προσπάθεια να φανώ συνεπής στο περιεχόμενο αυτού του ιστολογίου.

Είμαι πρόθυμος να δεχθώ οποιαδήποτε υπόδειξη για την βελτίωση του.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

YUPI!
Καλοτάξιδο στα πελάγη του διαδικτύου!
Πολύ χάρηκα.
Με το που πήρα το mail σου, ήρθα εδώ πάραυτα.
________
*Φεύγουμε αύριο. Καλοφάγωτα τα τσουρέκια, τα οποία ζήλεψα...Και κάντα μια ανάρτηση να τα δω!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

π.

15 Απριλίου 2009 4:51 μ.μ.

______________________________________

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, μετράει το αποτέλεσμα που μπορείτε να δήτε, σε αναρτήσεις και αναγνώστες.

Ένας από τους σκοπούς αυτού του blog είναι και τα ταξίδια, και έχουμε καιρό να κάνουμε κάποιο.
Γι αυτό θα δώσω κάποιες φωτογραφίες από τις διακοπές στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα από το Φισκάρδο, που είναι στα Βόρεια του νησιού και είναι ο μόνος οικισμός που δεν ισοπεδώθηκε στον σεισμό του 1953. Αυτός είναι και ο λόγος που τα κτίρια διατηρούνται στη μορφή που κτίστηκαν πριν από 100+ χρόνια.
Είναι το μόνο μέρος , όπου πήγα ΤΡΕΙΣ φορές.
Λες σύμπτωση ή μήπως τραβάει το αίμα, μιας και είναι γενέτειρα του παππού μου, από τον πατέρα μου;

Η πρώτη φορά ήταν τον Αύγουστο του 1981, στο Αργοστόλι σαν κέντρο.
Σε δύο μέρες γυρίσαμε όλο το νησί και εντοπίσαμε "τα καλά".
Είχα και στην οροφή του αυτοκινήτου ένα βαρκάκι με εξωμέμβιο, για τα μέρη που δεν έχεις πρόσβαση από στεριά. Χρησιμοποιήθηκε δύο φορές.

Η πρώτη φωτό είναι από εκείνο το ταξίδι



Μετά από μερικά χρόνια, το 1985, νοικιάσαμε ένα ιστιοπλοϊκό από Κέρκυρα για να γυρίσουμε
το Ιόνιο, με διανυκτερεύσεις εναλλάξ "νησί-Ηπειρωτική ".
Μετά από τα Σύβοτα Λευκάδας, μπάνιο σε απρόσιτη αμμουδιά στην Ιθάκη και πλώρη για το ασφαλέστατο λιμανάκι του Φισκάρδου, όπου γίνονταν κακός χαμός από σκάφη και σκαφάκια.

Η επόμενη φωτό είναι διπλή και δείχνει τον φάρο στην είσοδο του λιμανιού, αλλά σε δύο χρονιές, το 1985 επάνω και το 2006 κάτω.
Παρά τα 20 χρόνια δεν άλλαξε.


Η τρίτη φορά ήταν το Πάσχα του 2006, με πολύ καλύτερη οργάνωση, μέσω Λευκάδας από την Βασιλική , με ferry "παντόφλα".

Παρ'όλο που ήταν νωρίς (τέλη Απριλίου και όχι αρχή όπως φέτος), υπήρχαν μερικά άλμπουρα, κυρίως μπροστά στης περίφημης Τασίας.
Για τους λίγους που δεν έχουν ακουστά, η Τασία έχει την διασημότερη, ίσως, ταβέρνα της Χώρας μας, ξακουστή στα πέρατα του κόσμου.
Αλλά για την Τασία θα γράψω σε κάποια επόμενη ανάρτηση, όπου θα δώσω και συνταγές της.



Η επόμενη φωτό είναι από το 1985, εμπρός στον ζωγραφισμένο τοίχο.
Ο τοίχος αυτός, το 2006, ήταν ασπρισμένος με εξαφανισμένες τις ζωγραφιές


Το δάσος από άλμπουρα (κατάρτια λέμε), υπήρχε από τότε που ήταν Αύγουστος.

Μέσα στο χωριό υπάρχει ανοικοδόμηση, αλλά με αυστηρότατη διατήρηση του χαρακτήρα και της Βενετσιάνικης πολυχρωμίας


Και λίγο πιο μέσα ένα αδιάφορο σπίτι από μακρυά.


Από κοντά όμως διαβάζουμε στην εντοιχισμένη πλάκα


Και λίγο παραδίπλα, μια χειρόγραφη πινακίδα στέλνει στο "Ναυτικό και περιβαλλοντολογικό"Μουσείο


Το οποίο πρέπει να το είχαν εγκαταλείψει από το τέλος της περασμένης σαιζόν.

Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από τα χόρτα στην αυλή και την εικόνα ερήμωσης.
Για μέσα δεν ξέρω γιατί ήταν κλειστό, όλες τις μέρες που είμασταν εκεί.
______________________________

Αυτή η ανάρτηση δεν αποτελεί καν ταξιδιωτική πραγματεία, αλλά εκπλήρωση υπόσχεσης στην φίλη Pansofix , που μου έστειλε αυτό το βραβείο

Άσε που όπου και αν έλεγα το όνομα μου, όλοι λέγαν "Α!! Εσύ δικός μας είσαι"