ΤΟ 'ΛΕΓΑΝ "ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ" ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΪΚΙ....

Όσοι έχουν "επαφές" με την Χαλκιδική και ειδικότερα με το Porto-Carras, σίγουρα θα έχουν ακούσει για το τελευταίο λιμανάκι που ανήκει στο κτήμα και που το ονομάσαμε "το Βουλιαγμένο".

Αυτή η ανάρτηση, σκοπό έχει να εξηγήσει αυτό το όνομα.
Φυσικά πρόκειται για ένα καΐκι που κατά κάποιο, ανεξήγητο για πολλούς λόγο, βούλιαξε....

Αυτό το καΐκι, που τόλεγαν ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, συμπτωματικά χρησιμοποιούσε η πεθερά μου για να μεταφέρει τα άδεια και καθαρισμένα βαρέλια, στην Κάρυστο, εκεί τα γεμίζανε με μούστο για ρετσίνα και επιστροφή στην Θεσσαλονίκη.
Μετά από τα τόσα πολλά χρόνια, είχε αποκτήσει οικογενειακές σχέσεις με την οικογένεια Χάρκα, από τον Νέο Μαρμαρά, ο καπετάνιος είχε μάθει το ρετσίνωμα και βοηθούσε και η γυναίκα του η Σεβία (από το Ευσεβία), που ήταν πάντα μαζί στο ταξίδι.

Το τελευταίο τέτοιο ταξίδι έγινε το 1978. Μετά ο μούστος μεταφέρονταν με βυτία οδικώς, τα βαρέλια είχαν μοιραστεί στις ταβέρνες και τα γέμιζαν επί τόπου, μέχρι το 1981 που σταμάτησε η Ποτοποιΐα, 100 χρόνια από την ίδρυση της!

Το καΐκι το βλέπαμε φουνταρισμένο αρόδο στον Μαρμαρά, μέχρι που μάθαμε ότι εξώκειλε (το εξώκειλαν στα μαλακά).
Τότε ο γυιός Χάρκας είπε ότι δεν έχει καμία ζημιά, η μηχανή του ήταν καλή και όποτε θέλανε το έβαζαν μπρός.

Την πυρκαγιά όμως, που κατέστρεψε τα έξαλα, την έβαλε ο γυιός και τον συνέλαβαν για εμπρησμό.

Μέχρι τότε πρόλαβα να το φωτογραφήσω και εγώ και άλλοι, να γραφεί άρθρο με τις φωτογραφίες στο περιοδικό ΠΛΕΥΣΗ (κάπου το έχω, αλλά δεν μπόρεσα να το βρώ τώρα).


Η επάνω και η κάτω είναι δικές μου

Η κάτω είναι του Φίλιππα, από το 1983 (φαίνεται και ολόκληρο το σπειράγιο)

Μετά από σχετική κουβέντα με τον φίλο Φίλιππο Κ., μου έστειλε μερικές φωτό, μια με το πλοίο ολόκληρο και οι άλλες υποβρύχιες και το εξής κείμενο
"ΣΤΑΥΡΟ ΓΕΙΑ ΣΟΥ. ΑΜΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΟ. Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΕΛΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΤΟ 1983 ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΜΕ ΜΗΧΑΝΗ AGFA POCKET ΜΕ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΘΗΚΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΤΗΣ MARES. ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΝΑΜΕ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΕΥΡΩΠΑ. ΕΧΩ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΣΤΕΛΝΩ.ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ 29-7-2010 ΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΝΟΝ ΜΕ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΘΗΚΗ.ΕΧΩ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΚΑΙ ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΝΤΕΟ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ 1.5 ΓΙΓΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΤΟ ΔΩΣΩ ΜΟΝΟ ΣΕ DVD."

Όλες οι υποβρύχιες είναι του Φίλιππα

Η μηχανή επάνω και η καρίνα κάτω

Κάτω η σαλαμάστρα (στεγανοποιητικός δακτύλιος), χωρίς τον άξονα και την προπέλλα

Ο Φίλιππος Κ. πάνω από την προπέλλα



Αυτή είναι η ιστορία του "Βουλιαγμένου" και κάθε φορά που φυσάει Πουνέντες ή Μαΐστρος, είναι το μόνο λιμανάκι που είναι ήρεμο και κάθε φορά, μάσκα και βατραχοπέδιλα και σουλάτσο πάνω από τα υπολείμματα, που είναι σε βάθος 1,5 μέτρου, μέχρι λίγο πάνω από την επιφάνεια, όπως φαίνεται σε μια φωτό.

Κάτω, ότι φαίνεται σήμερα, πάνω από την επιφάνεια

ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ....

Χωρίς πολλά-πολλά λόγια.
Οι εικόνες μιλούν μόνες τους...




"Κλικ" στο "οθονάκι" πιο πάνω και μετά F11, για πλήρη οθόνη.

Και το καλοκαίρι συνεχίζεται.........

ΣΠΑΓΓΕΤΙ "Ω ΓΚΡΑΤΕΝ" με Σάλτσα Μανταριών

Γύρισα χθες από την τελευταία "μοναχική" απόδραση και, πριν ξαναφύγω,
είπα να κάνω μια σάλτσα μανιταριών (άσπρη), για ζυμαρικά.

Τετοια σάλτσα έχω ξανακάνει τον περασμένο Δεκέμβριο (κλικ)

αλλά με μικρές παραλλαγές.
Και, όπως πάντα, ξεκινώ με το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α
400 γραμ. Μανιτάρια σε φέτες
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα Σκόρδο ψιλοκομμένο
2 κουτ.σουπ. Αλεύρι κοινό
2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
500 ml Γάλα Ελαφρύ (ή αραιωμένο εβαπορέ light ένα προς ένα)
2 Αυγά
Αλάτι
Πιπέρι λευκό
Μυζηθρα τριμμένη και κάποιο άλλο μαλακό (έβαλα καπιστό Dirollo)
500 γραμ. Σπαγγέτι ( ή πέννες, ή ότι άλλο μας κατέβει)
1 νεροπότηρο Κρασί λευκό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Παρατήρησα ότι είχα τα υλικά για μια Μπεσαμέλ και ξεκίνησα από αυτό.
Το αλεύρι και το λάδι σε μικρό κατσαρολάκι, ανακάτεμα με το μίξερ χειρός, το γάλα μέχρι να αρχίσει να πήζει, το αλατοπίπερο, βγάλσιμο από τη φωτιά, τα αυγά και το τυρί και ανακάτεμα καλό.
Σε τηγάνι αντικολλητικό σωτάρω το κρεμμύδι και το σκόρδο σε μια κουταλιά λάδι, ρίχνω τα μανιτάρια και συνεχίζω το σωτάρισμα, μέχρι να σωθούν τα υγρά που βγάζουν. Ρίχνω το κρασί και αφήνω να βράσει μερικά λεπτά, για να εξατμιστεί το οινόπνευμα.
Ρίχνω το περιέχόμενο του τηγανιού στο κατσαρολάκι, ανακατεύω και έτοιμη η σάλτσα.
Βράζω τα μακαρόνια σε αλατισμένο νερό 6-7 λεπτά (8 λέει ο κατασκευαστής), στραγγίζω και κρατάω χωριστά ένα πιάτο, για κάτι περίεργες, που όταν γυρίσουν, μπορεί να μη θέλουν το "ω γρατέν". Βάζω μερικές κουταλιές σαλτσα και τυρί τριμμένο.

Τα υπόλοιπα μακαρόνια τα στρώνω σε ελαφρά λαδωμένο ταψάκι 20x30, περιχύνω και στρώνω τη σάλτσα παντού, να μη μείνει μακαρόνι γυμνό και ξεραθεί. Από πάνω ρίχνω φετούλες τυριού (εδώ ξηρή μυζήθρα και καπνιστό με χαμηλά λιπαρά).

Έχω προθερμάνει το φούρνο στους 180 οC και το ψήνω για 30-40', μεχρι να λυώσει το τυρί και να πάρει το επιθυμητό χρώμα.

________________________________________

Η προσπάθεια να κάνω παρουσίαση τις φωτό από τις δύο τελευταίες αποδράσεις, απέτυχε (για την ώρα).
Επιφυλάσσομαι όμως για μια συνολική, μετά και την αυριανή.

Και το καλοκαίρι καλά κρατεί, παρ'όλα τα βάσανα που ξέσπασαν μαζεμένα, στην κεφάλα μου (από κλοπή της τσάντας της συμβίας μέσα στο Η&Μ, μέχρι την επισκευή και των δύο μονάδων του κλιματιστικού και άλλα μικρότερα).

Μετά από προσπάθεια, την έφτιαξα και την παρουσίαση....