Γνώρισα την σούπα Μινεστρόνε πριν πολλά, πάρα πολλά χρόνια, από φακελλάκια έτοιματζίδικα και αφυδατωμένα.
Σήμερα, σκαλίζοντας το βιβλιαράκι των συνταγών της παλιάς, αλλά καλής, χύτρας SEB, βρίσκομαι μπροστά σε αυτή τη σούπα.
Μια και δυό ξεκίνησα....
Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε!
Σήμερα, σκαλίζοντας το βιβλιαράκι των συνταγών της παλιάς, αλλά καλής, χύτρας SEB, βρίσκομαι μπροστά σε αυτή τη σούπα.
Μια και δυό ξεκίνησα....
Το αποτέλεσμα με αποζημίωσε!
Υ Λ Ι Κ Α
1 φλ.τσαγ. Φασόλια μέτρια
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 Κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο
1-2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο
1 κλωνάρι Σέλινο ψιλοκομμένο
2-3 κλωνάρια Μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 λίτρα Νερό ζεστό
1 φλ.τσαγ. πολτό Τομάτας
2 μικρές Πατάτες σε κυβάκια
1/2 φλ.τσαγ. Μακαρονάκι κοφτό
Αλάτι
Πιπέρι
Παρμεζάνα ή άλλο τυρί τριμμένο
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε τα φασόλια, τα βάζουμε σε κατσαρόλα με αρκετό νερό και όταν πάρουν βράση, βγαζουμε την κατσαρόλα από την φωτια και τα αφήνουμε μια ώρα, σκεπασμένα.
Ζεσταίνουμε το λάδι στη χύτρα ταχύτητος και σωτάρουμε το κρεμμύδι, το σκορδο, το σέλινο και τον μαϊντανό, μέχρι να μαραθούν.
Προσθέτουμε το ζεστό νερό, τον πολτό τομάτας, τις πατάτες και τα φασόλια στραγγισμένα. Βάζουμε το καπάκι της χύτρας και όταν η βαλβίδα αρχίσει να κινήται, χαμηλώνουμε τη φωτιά. Αφήνουμε να βράσει επί 20'.
Αποσύρουμε τη χύτρα από τη φωτιά και σε 10' ανοίγουμε το καπάκι.
Προσθέτουμετο αλατοπίπερο και το μακαρονάκι, ξανακλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε να σιγοβράσει επί 10', από τη στιγμή που η βαλβίδα αρχίσει να κινηται.
Σερβίρουμε με τυρί τριμμένο (ότι μας αρέσει).
1 φλ.τσαγ. Φασόλια μέτρια
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 Κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο
1-2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο
1 κλωνάρι Σέλινο ψιλοκομμένο
2-3 κλωνάρια Μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 λίτρα Νερό ζεστό
1 φλ.τσαγ. πολτό Τομάτας
2 μικρές Πατάτες σε κυβάκια
1/2 φλ.τσαγ. Μακαρονάκι κοφτό
Αλάτι
Πιπέρι
Παρμεζάνα ή άλλο τυρί τριμμένο
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε τα φασόλια, τα βάζουμε σε κατσαρόλα με αρκετό νερό και όταν πάρουν βράση, βγαζουμε την κατσαρόλα από την φωτια και τα αφήνουμε μια ώρα, σκεπασμένα.
Ζεσταίνουμε το λάδι στη χύτρα ταχύτητος και σωτάρουμε το κρεμμύδι, το σκορδο, το σέλινο και τον μαϊντανό, μέχρι να μαραθούν.
Προσθέτουμε το ζεστό νερό, τον πολτό τομάτας, τις πατάτες και τα φασόλια στραγγισμένα. Βάζουμε το καπάκι της χύτρας και όταν η βαλβίδα αρχίσει να κινήται, χαμηλώνουμε τη φωτιά. Αφήνουμε να βράσει επί 20'.
Αποσύρουμε τη χύτρα από τη φωτιά και σε 10' ανοίγουμε το καπάκι.
Προσθέτουμετο αλατοπίπερο και το μακαρονάκι, ξανακλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε να σιγοβράσει επί 10', από τη στιγμή που η βαλβίδα αρχίσει να κινηται.
Σερβίρουμε με τυρί τριμμένο (ότι μας αρέσει).
9 σχόλια:
Mμμ! ωραία η σουπίτσα...για μας όμως
ακόμα δεν ταιριάζει!...
Άμα δεν βρέξει παιδάκι μου και δεν κρυώσεις και λίγο...
Κάναμε κάποιες απόπειρες (ο γιος μου
μαγειρεύει τις σούπες)...αλλα τι το θες μουσκίδι γίναμε!!!
Τήν ζήλεψα την σουπίτσα σου, φαίνεται και χορταστική!!!!Είδες η seb? Εβαλες και την μαεστρία σου και να το υπέροχο πιάτο!!!
Καλό βράδυ
Δήλωσα λάτρης κάθε είδους σούπας κι αυτη φαινεται άριστη!
Οι σούπες είναι η αδυναμία μου, με μπόλικη καυτερή πιπεριά μέσα ότι πρέπει για το κρύο που έρχεται!!
Οτι πρέπει, για τις καιρικές συνθήκες, αυτών των ημερών...
@ ElenaG:
Εμείς ήδη κρυώσαμε, εσείς είστε τυχεροί....
_____________
@ RIRΙ:
Σπουδαίο πράγμα η SEB, πολλά χρόνια και βρίσκω ανταλλακτικά!
_____________
@ VAD:
Έχει μέσα ποικιλία, όσπρια, ζυμαρικά, μυρωδικά. Τι άλλο θέλεις για να ζεσταθείς;
_____________
@ Λίλα:
Το κρύο δεν έρχεται! ΗΡΘΕ!!!
_____________
@ Frezia:
Εμείς οι Βόρειοι το καταλάβαμε, μαζί με τη βροχή που μας μούλιασε.
Ένα χιόνι λείπει για να συμπληρωθεί το σκηνικό
_____________
Τη κλασσική μας φασουλάδα την έμαθα με κοφτό μέσα που την έφτιαχνε ο πεθερός μου στους Ιταλούς στον πόλεμο σαν μάγειρας.
Αυτή μου θύμισες σήμερα με την σούπα σου!
Και του χρόνου να'μαστε καλά και καλή Λευτεριά εύχομαι!
To στρατιωτικό κουτάλι όλα τα λεφτά!
@ Zoyzoy:
Αυτό το συνδυασμό σήμερα τον λένε μινεστρόνε. Πιο μοντέρνα!!!
_________________
@ Cummulus:
Το κουτάλι θα μπορούσε να είναι κειμήλιο από τον πόλεμο της Κορέας, στην αρχή της δεκαετίας του '50.
Το βρήκε όμως η μητέρα μου, στην Εγνατία, προς το τέλος αυτής της δεκαετίας. Θα έπεσε από κανένα Αμερικανάκι, από αυτά που κυκλοφορούσαν όταν έρχονταν τα αεροπλανοφόρα.
Μου το έδωσε προίκα όταν παντρεύτηκα!!!
_________________
Δημοσίευση σχολίου