Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

ΚΟΥΡΟΥ.....από αντιγραφή και .....ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΚΑΤΙΚΙ ΔΟΜΟΚΟΥ!!


"Αντιγραφή"..... μια παρεξηγημένη λέξη, συνυφασμένη με τις εξετάσεις, στο σχολείο και αλλού!
Δεν ντρέπομαι να πω ότι έκανα αντιγραφή, την μισή δόση ακριβώς, από το φιλικό blog MARI PLATEAU και το είπα!
(Αμαρτία εξομολογημένη, η μισή συγχωρεμένη! Λέει...)
Επειδή δεν μπορώ να αντισταθώ σε μια κουρού, διαφορετική από την "δική μου", παίρνω τον τρόπο της ζύμης από ΕΔΩ και σκαρώνω μια τυρόπιτα με απλούστατη γέμιση, δηλ.

200 γραμ. Γιδοτύρι, τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη
1 Αυγό
1/2 φλ.τσαγ. Γάλα Εβαπορέ light, αδιάλυτο

Σε ταψάκι 20x30 έγινε το παρακάτω
Μόνο μια μικρή παρατήρηση έχω να κάνω.
Από την ζύμη έλειπαν δυό κουταλιές άσπρο ξύδι, για να την κάνουμε πιό τραγανή
Αφού την άλειψα γάλα με το πινέλο, την πασπάλισα με σουσάμι, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτό.

Ευχαριστώ την Μαρία, κρατώ την συνταγή για μελλοντικά κρουασάν 

Έκανα και ένα ορεκτικό για το μεσημέρι, με υπολογισμένο το τελείωμα από τον φούρνο στις 11.00', λόγω διακοπής ρεύματος στις 12.00'
ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΚΑΤΙΚΙ ΔΟΜΟΚΟΥ
Υ Λ Ι Κ Α
500 γραμ. Μανιτάρια φρέσκα (Agaricus έγραφε
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Την ψίχα από τους μίσχους, ψιλοκομμένη
4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 κουτ.σουπ. Άνιθο ψιλοκομμένο
Αλάτι
Χοντροτριμμένο μείγμα 5 πιπεριών
200 γραμ. Κατίκι Δομοκού (ή ότι άλλο κρεμμώδες τυρί)
3 Λεμόνια (τον χυμό τους)
1 Τομάτα κομμένη κομματάκια και ξεσποριασμένη

Ε Κ Τ Ε ΛΕ Σ Η
Τρίβουμε τα μανιτάρια με βρεμμένη πετσέτα ή τα πλένουμε ένα-ένα και τα σκουπίζουμε αμέσως.
Βγάζουμε τα ποδαράκια τους και τα ρίχνουμε μαζί με τα μανιτάρια σε νερό όπου διαλύσαμε τον χυμό των λεμονιών (για να μη μαυρίσουν).
Κόβουμε τα άκρα από τους μίσχους (ποδαράκια), τους ξεφλουδίζουμε κατά το μήκος τους και τους ψιλοκόβουμε.
Σε αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε στο λάδι, το κρεμμύδι και τους μίσχους, μέχρι το κρεμμύδι να γίνει διάφανο.
Απομακρύνουμε από την φωτιά, αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε την μια κουταλιά άνιθο, ανακατεύοντας.
Με το μείγμα γεμίζουμε τα μανιτάρια, αφήνοντας λίγο περιθώριο για τα κομματάκια της τομάτας, που βάζουμε, ταπώνοντας τα μανιτάρια.
Σε βαθύ πιάτο ανακατεύουμε το κατίκι με τον υπόλοιπο άνιθο και πιπερώνουμε. 
Στο πιο πάνω κολάζ, κάτω δεξιά είναι τα μανιτάρια που περίσσεψαν και θα ψηθούν σκέτα με μια μικρή ποσότητα μαργαρίνη, μέσα τους.
Στην πιο κάτω φωτό, τα δύο από τα τρία, ποζάρουν σε πιατάκι του καφέ (ελπίζω ο Andy Warhol να μην έχει αντίρρηση! Έτσι κι αλλιώς ο οίκος Ρόζενταλ, εκθέτει σε κοινή θέα τα πράμματα του).
 Τα υπόλοιπα τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο,στους 160 οC, για 30', σε ελαφρά λαδωμένο ταψάκι.
Αφού κρυώσουν λίγο τα απογεμίζουμε με το μείγμα κατικιού, με κορνέ 
 Και μόλις ήρθε το ρεύμα, ξαναξεστάθηκε ο χθεσινός μουσακάς και σε συνδυασμό με τις σαλατίτσες, χόρτασαν τρία άτομα.
Το "τρίτο" άτομο, φεύγοντας πήρε μαζί και το τελευταίο από τα έξη κομμάτια, που έβγαλε χθες το ταψί!!
Posted by Picasa

7 σχόλια:

Pansofix είπε...

Και τα δύο πιάτα είναι πολυ λιχούδικα αν και θα προτιμήσω τα μανιτάρια!!!

Irene είπε...

ε δεν ειναι κλοπη! απλως εμπνευστηκες!!! :)
εγω τα κουρου αντιγραφης προτιμω!

manousina είπε...

Τα μανιτάρια χτύπησαν κόκκινο, αλλά μην ακούω άλλο για τυροπιτάκια έφτιαχνα δυο μέρες (από 2 ταψιά την ημέρα) για τον ανηψιό μου που τους έχει τρελή αδυναμία!!!!Δεν τον προλαβαίναμε....

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Pansofix:
Στο πακέτο των 500 γραμ. είχε 19 στρόγγυλα και ένα στραβό. Αυτό το τελευταίο "καταναλώθηκε" πρώτο.
___________________

@ grEAT:
Βάζω και τα απαραίτητα links και δεν γράφω ολόκληρη τη συνταγή.
___________________

@ Manousina:
Τρώγονται και κρύα. Το τέλειο ορεκτικό, με πολλά παιχνίδια στη γέμιση.
Τυχερός ο ανηψιός που έχει τέτοια θεία!!!!!!
___________________

Thalassenia είπε...

Ωραίος συνδυασμός γεύσεων!
Το κατίκι είναι από τα καλύτερα για μένα.
Από ιδέες πας καλά, αλλά και από σερβίτσια επίσης ;-)))
Σιγά μη δεν το έλεγα,χαχαχα.

Καλό βράδυ.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Thalassenia:
Το κατίκι είναι πολύ δημοφιλές στο σπίτι μας.
Ξαναγύρισα, μετά από μια προτίμηση στο Νιβατό Βερδικούσας, γιατί είναι απατεώνας αυτός που το εμπορεύεται.
Είτε ζητήσεις ξυνομυζήθρα Κρήτης, είτε Ανεβατό Γρεβενών, είτε το Νιβατό, από τον ίδιο κουβά σου δίνει!
Και τον ξέρεις.....στην Ερμού!!
___________________

mari beika είπε...

Σταύρο καλημέρα,
εγώ σ' ευχαριστώ και την άλλη φορά θα προσθέσω και το ξύδι για την αλμυρή εκδοχή.