ΤΟ ΣΤΙΦΑΔΟ.....για φέτος, έγινε!!

Συνταγή σε επανάληψη......

Τέτοιο κάνω μια φορά το χρόνο και φέτος άργησα.

Οι αλλαγές γράφηκαν με πράσινα γράμματα. 

ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΟΣΧΑΡΙ (και όχι ΛΑΓΟΥΔΑΚΙ !!)

Τα πολύ παλιά χρόνια, το στιφάδο στα εστιατόρια, ήταν κάτι σπάνιο και όπου το έβρισκα τσάκιζα μια μερίδα, συν τα υπόλοιπα.

Βλέπω σε κατάλογο ταβέρνας, στο Πίσω Λειβάδι της Πάρου, να γράφει "στιφάδο μοσχάρι".

Αμέσως τσίμπησα και ζητάω μια μερίδα. Ήρθε και με την πρώτη πηρουνιά, φωνάζω την κυρία που μας σέρβιρε. Ήρθε με έκδηλη την ανησυχία και την ρωτάω "ποιός το εφτιαξε το στιφάδο;" "Ο άντρας μου" απαντάει με μισό στόμα"γιατί; "Γιατί έχει την ίδια γεύση με της μαμάς μου". "Από που είναι ο άντρας σου;" συνεχίζω να ρωτάω. "Από τη Λάρισα" απαντάει. Και τότε αναφωνώ "Έλα ρε παιδί μου, έτσι εξηγείται..."

Αυτά τα θυμάμαι τουλάχιστον τρεις φορές κάθε χρόνο, κάθε φορά που κάνουμε στιφάδο, ή τρώμε έξω. Είπαμε, όπου το βρω το τσακίζω.

Η απόφαση πάρθηκε όταν είδα κοκκάρι σε απίθανο μανάβικο, που ήταν όμως Αργεντινής. Ε...καί;

Ξεφλουδίστηκε σε βραστό νερό, στράγγισε και νάτο!!!

(Φέτος έγινε με κοκκάρι κατεψυγμένο, για ευκολία)

 

 

Από νωρίς το πρωί, κυνηγούσα ένα λαγουδάκι, αλλά ήταν πιο γρήγορο και δεν μπόρεσα να το δολοφονήσω. Το ίδιο έγινε και με το κουνελάκι. Πάλι ήταν πιο γρήγορο.

Έτσι, όπως όλοι οι γέροι, συμβιβάστηκα με το υπάρχον μοσχάρι, που το δολοφόνησε "άλλος".

Είχα πει από χθες ότι αύριο θα φάμε στιφάδο και ευτυχώς δεν είπα με τι;

Αρχίζω, όπως συνήθως, από το τέλος.....

 

 ( Φέτος έγινε κάπως καλύτερο)

 

ΥΛΙΚΑ (για 4 μερίδες, χορταστικές)

1 κιλό Μοσχάρι (είχαμε νουά), κομμένο μερίδες

1 1/2 κιλό Κοκκάρι (κρεμμυδάκια μικρά)

400 γραμ. Χυμό από τομάτες ξεφλουδισμένες & ξεσποριασμένες, στο multi

1 φλυτζ.τσαγ. Κρεμμυδάκια φρέσκα, ψιλοκομμένα, ή αντίστοιχο ξερό

1/2 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο

2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο, ή μαζί με τις τομάτες στο multi

2 κουτ.σουπ. ξύδι άσπρο

1 νεροπότηρο κρασί κόκκινο (φέτος κρασί ροζέ demi sec Boutari. Νερομπούρμπουλο μεν, αλλά για το φαγητό, καλό είναι.  Στο κρασί διέλυσα και ένα κουταλάκι του γλυκού Κορν-φλάουρ. Μέγα λάθος! Έπρεπε να το βάλω στο τέλος)

2-3 φύλλα δάφνης

Πιπέρι σε κόκκους (φέτος πιπέρι άσπρο  έπεσε πολύ και έγινε καυτερό)

Αλάτι

+Λίγο Κανέλλα (με την μύτη του μαχαιριού)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι για 5' περίπου.

Προσθέτουμε το κοκκάρι και συνεχίζουμε το σωτάρισμα, μέχρι να ροδοκοκκινήσουν τα κρεμμύδια, όταν σωθούν τα υγρά τους, με συνεχόμενο ανακάτωμα, "με το γάντι" της κουζίνας. Ο αχνός ζεματάει.

Μετά ρίχνουμε το κρέας και συνεχίζουμε σωτάροντας για μερικά λεπτά ακόμη.

Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό, ανακατεύουμε και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 40-50', μέχρι να μαλακώσει το κρέας και να αρχίσει να χυλώνει η σάλτσα.

Αν έχουμε χρόνο, φτιάχνουμε μια μαρινάδα με όλα τα πιο πάνω υλικά και αφήνουμε να μαριναριστεί το κρέας από βραδύς. Αφού βγάλουμε το κρέας, με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα κρεμμύδια, τα σωτάρουμε και συνεχίζουμε όπως πιο πάνω.

Ο λαγός, αφού κοπεί σε κομμάτια, μαρινάρεται οπωσδήποτε 12-15 ώρες και χρειάζεται λιγότερο βράσιμο (30-40')

Στο κουνέλι η συμπεριφορά μας είναι όπως του λαγού, με αντικατάσταση όμως του κόκκινου κρασιού, με λευκό.

Το φαγητό κολλούσε στον πάτο! Άλλαξα τρεις φορές κατσαρόλα!

Όταν γύρισε η συμβία από την αγορά και της έδωσα το "ραπόρτο", μου εξήγησε το γιατί. Έφταιγε το Κορν-φλάουρ, που το έβαλα νωρίς. Την  είχε πατήσει πολλές φορές στο παρελθόν, όταν ακολουθούσε τις συνταγές της Χρύσας Παραδείση. Όσες είχαν κορν-φλαουρ, κολλούσαν στον πάτο!!

Και όσο αυτά "ελάμβανον χώραν" βγήκε και το φρέσκο ψωμί από τον αρτοπαρασκευαστή, για τις σχετικές βουτιές στην νόστιμη σάλτσα