Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΟΣΧΑΡΙ (και όχι ΛΑΓΟΥΔΑΚΙ !!)

Τα πολύ παλιά χρόνια, το στιφάδο στα εστιατόρια, ήταν κάτι σπάνιο και όπου το έβρισκα τσάκιζα μια μερίδα, συν τα υπόλοιπα.
Βλέπω σε κατάλογο ταβέρνας, στο Πίσω Λειβάδι της Πάρου, να γράφει "στιφάδο μοσχάρι".
Αμέσως τσίμπησα και ζητάω μια μερίδα. Ήρθε και με την πρώτη πηρουνιά, φωνάζω την κυρία που μας σέρβιρε. Ήρθε με έκδηλη την ανησυχία και την ρωτάω "ποιός το εφτιαξε το στιφάδο;" "Ο άντρας μου" απαντάει με μισό στόμα"γιατί; "Γιατί έχει την ίδια γεύση με της μαμάς μου". "Από που είναι ο άντρας σου;" συνεχίζω να ρωτάω. "Από τη Λάρισα" απαντάει. Και τότε αναφωνώ "Έλα ρε παιδί μου, έτσι εξηγείται..."
Αυτά τα θυμάμαι τουλάχιστον τρεις φορές κάθε χρόνο, κάθε φορά που κάνουμε στιφάδο, ή τρώμε έξω. Είπαμε, όπου το βρω το τσακίζω.

Η απόφαση πάρθηκε όταν είδα κοκκάρι σε απίθανο μανάβικο, που ήταν όμως Αργεντινής. Ε...καί;
Ξεφλουδίστηκε σε βραστό νερό, στράγγισε και νάτο!!!

Από νωρίς το πρωί, κυνηγούσα ένα λαγουδάκι, αλλά ήταν πιο γρήγορο και δεν μπόρεσα να το δολοφονήσω. Το ίδιο έγινε και με το κουνελάκι. Πάλι ήταν πιο γρήγορο.
Έτσι, όπως όλοι οι γέροι, συμβιβάστηκα με το υπάρχον μοσχάρι, που το δολοφόνησε "άλλος".
Είχα πει από χθες ότι αύριο θα φάμε στιφάδο και ευτυχώς δεν είπα με τι;

Αρχίζω, όπως συνήθως, από το τέλος.....
ΥΛΙΚΑ (για 4 μερίδες, χορταστικές)
1 κιλό Μοσχάρι (είχαμε νουά), κομμένο μερίδες
1 1/2 κιλό Κοκκάρι (κρεμμυδάκια μικρά)
400 γραμ. Χυμό από τομάτες ξεφλουδισμένες & ξεσποριασμένες, στο multi
1 φλυτζ.τσαγ. Κρεμμυδάκια φρέσκα, ψιλοκομμένα, ή αντίστοιχο ξερό
1/2 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο
2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο, ή μαζί με τις τομάτες στο multi
2 κουτ.σουπ. ξύδι άσπρο
1 νεροπότηρο κρασί κόκκινο
2-3 φύλλα δάφνης
Πιπέρι σε κόκκους
Αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι για 5' περίπου.
Προσθέτουμε το κοκκάρι και συνεχίζουμε το σωτάρισμα, μέχρι να ροδοκοκκινήσουν τα κρεμμύδια, όταν σωθούν τα υγρά τους, με συνεχόμενο ανακάτωμα, "με το γάντι" της κουζίνας. Ο αχνός ζεματάει.
Μετά ρίχνουμε το κρέας και συνεχίζουμε σωτάροντας για μερικά λεπτά ακόμη.
Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό, ανακατεύουμε και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 40-50', μέχρι να μαλακώσει το κρέας και να αρχίσει να χυλώνει η σάλτσα.

Αν έχουμε χρόνο, φτιάχνουμε μια μαρινάδα με όλα τα πιο πάνω υλικά και αφήνουμε να μαριναριστεί το κρέας από βραδύς. Αφού βγάλουμε το κρέας, με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα κρεμμύδια, τα σωτάρουμε και συνεχίζουμε όπως πιο πάνω.

Ο λαγός, αφού κοπεί σε κομμάτια, μαρινάρεται οπωσδήποτε 12-15 ώρες και χρειάζεται λιγότερο βράσιμο (30-40')

Στο κουνέλι η συμπεριφορά μας είναι όπως του λαγού, με αντικατάσταση όμως του κόκκινου κρασιού, με λευκό.

Posted by Picasa

10 σχόλια:

cook είπε...

το στιφάδο μονο απο τα χεράκια της μαμας το τρώω...ολα'άλλα τα φοβαμαι...είναι και βαρύ βλέπεις... :)
εγω,δε,σπανίως εως ποτε να το φτιαξω...τοσα κρεμμυδια πια...αρκούμαι σε ψευτο στιφαδο :)

Lila Xagorari είπε...

Kύριε Σταύρο για μένα που δεν τρώω κουνέλι και λαγουδάκι το μοσχάρι στιφάδο είναι το καλύτερο! Γειά στα χέρια σας!

Κράμα είπε...

Λαχταριστό φαίνεται...και νιώθω καλύτερα που δεν είναι λαγουδάκι ή κουνελάκι!
φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Αύριο το μαγειρεύω,έλα σου κάνω το τραπέζι.

Global Greek είπε...

πεινούσα και τώρα πεινάω ακόμα περισσότερο και ααααργκ πρέπει να βολευτώ με κάρυ!!:-(

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

μα τώρα γιατί μου το κάνεις αυτό;
έχω αγριογούρουνο
(να σκάσεις από ζήλεια) στην κατάψυξη και τόσες μέρες αναβάλλω το στιφάδο διότι δεν έχω κοκκάρι και δεν μπόρεσα να πάω στη λαϊκή, μήπως και βρω

και τώρα να βλέπω εσένα να τσακίζεις έτσι απροκάλυπτα τα κρεμμυδάκια, είναι σκέτη πρόκληση!!!!!!!
φαντάζομαι με τι λαχτάρα φώναξες τη γυναικούλα, την έστειλες!!!
θα νόμιζε πως βρήκες καμμιά τρίχα στο φαγητό και χτυπιέσαι!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Απο τα αγαπημένα φαγητά του Δημήτρη, το κάνει μόνος του δηλαδή μιας και μαλλώνουμε ποιός θα κάνει πρώτος κατάλειψη τη ..κουζίνα.Υπέροχο φίλε μου , έτσι το κάνουμε κι εμείς και μάλιστα τώρα που πήγαμε στη Κρήτη μας είχαν κάνει 2 κουνέλια κρασάτα και όπως καταλαβαίνεις περίσεψε. Ο άνδρας μου δυο μέρες μετά δεν άντεξε μακριά απο τη κουζίνα και το έκανε στιφάδο και έγινε μουρλια.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ cook: Αν δείξεις αυτή τη συνταγή στην μαμά, θα δει ότι είναι η ελαφρά έκδοση, που έκανε και η δική μου μαμά.
Την συνταγή της γιαγιάς Δήμητρας την κρατάω, για να την κάνω όταν θέλω να "στείλω" κάποιον....
_____________________
@ Λίλα: Καλύτερο από το μοσχάρι, είναι το βουβάλι και το αγριογούρουνο.
Και καλά, για βουβάλι, πλησιάζει ο καιρός της επίσκεψης στην Κερκίνη, αλλά αγριογούρουνο μόνο από εκτροφείο μπορώ να βρώ.
______________________
@ Κι εγώ στρώνω ψυχολογικά για την ίδια αιτία
______________________
@ Να κάνεις ανάρτηση !!
Αν έβλεπα το σχόλιο πιό πριν, θα ερχόμουν. Έχω κάνει ταξίδια και ταξίδια για ευτελέστερες αιτίες.
______________________
@ Global: Αχ!! και να'μασταν πιό κοντά.....
______________________
@ ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ: Πράγματι ζηλεύω, ειδικά αν είναι και πραγματικά άγριο...
Τέτοιο φάγαμε στη λίμνη Πλαστήρα, με κόκκινο κρασί και είχα να οδηγήσω για την επιστροφή.
Επίσης, τον περασμένο Δεκέμβριο, στο "Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω", στο Λιτόχωρο,του πολύ παλιού Χανγκρίτη Ανδρέα Γάβρη, με προσθήκη δαμάσκηνων και μπαχαριού σε κόκκους.
_____________________
@ Αχτίδα: Για να μη μαλώνετε, να το παίζετε εναλλάξ, στο ίδιο φαγητό, για να γίνεται και σύγκριση νοστιμιάς.
Και μη ξεχνάς ότι οι μεγαλύτεροι μάγειροι, είναι άντρες, χωρίς κανένα αντιφεμινιστικό υπαινιγμό...

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Kαλή η συνταγή και ωραίο φαίνεται το πιάτο, για όσους τρώνε κρεατικά και κρεμύδια...
Βλέπω σε όλους αρέσει...
Εγώ δεν τρώω ούτε το ένα, ούτε το άλλο, αλλά σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

Την καλησπέρα μου φίλε Σταύρο.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ VASILIKI: Καλά που μου το είπες, για να σου αφιερώσω την επόμενη, που θα έχει μόνο γάλα και αυγά, από ζωικά.

Καλησπέρα και από μένα