ΛΙΜΟΝΤΣΕΛΟ...αλα Ιταλικά (???)

Το Λιμοντσέλο θεωρείται το κατ'εξοχήν Ιταλικό Λικέρ.
Με την λεγόμενη όμως "παγκοσμιοποίηση" η αυθεντική του συνταγή έχει "διαρρεύσει" στο διαδίκτυο.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες παραλλαγές, σχετικά με το οινόπνευμα που χρησιμοποιείται.
Μια τέτοια παραλλαγή έκανα και εγώ, χρησιμοποιώντας ποτό και όχι οινόπνευμα ποτοποιΐας, όπως έπρεπε.
Και βγήκε αυτό.....(ποιό από τα δύο;)

Υ Λ Ι Κ Α για 1 λίτρο
5 Λεμόνια
600 ml Τζιν (τέτοιο είχα την ώρα της απόφασης. Θα μπορούσε να είναι βότκα, ρακί ή και τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο. Κανονικά θέλει Οινόπνευμα Ποτοποιΐας ή Ζαχαροπλαστικής)
600 ml νερό (έβαλα εμφιαλωμένο, για να μην έχει χλώριο)
500 γραμ. Ζάχαρη άσπρη

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε πολύ καλά τα λεμόνια, για να φύγουν τυχόν φάρμακα και βερνίκια. Τα σαπούνισα με πράσινο σαπούνι και τα ξέπλυνα καλά.

Κόβουμε κυκλικά την φλούδα με κοφτερό μαχαίρι, σε τρόπο ώστε να μην πάρουμε άσπρο.

Ρίχνουμε τις φλούδες σε μεγάλο βάζο............

........ρίχνουμε το οινόπνευμα.......

Κλείνουμε καλά το βάζο και το αφήνουμε στον δυνατό Μεσογειακό μας ήλιο, για 15 μέρες.
Κατά διαστήματα ανακινούμε το βάζο.
Όταν περάσουν οι μέρες, σουρώνουμε το ποτό και ετοιμάζουμε το σιρόπι.
Τις φλούδες, αν θέλουμε τις κρατάμε στην κατάψυξη, για αρωματικό σε κέίκ η κουλουράκια.
Για το σιρόπι, βράζουμε 15' τη ζάχαρη με το νερό και το αφήνουμε να πάρει θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Αναμειγνύουμε και, κανονικά, το αφήνουμε ακόμη δύο εβδομάδες στο ψυγείο.
Αν εξαντλήθηκε η υπομονή μας, το πλακώνουμε αμέσως, βγάζουμε τις φωτό και "καθαριζουμε" τα ποτηράκια, όχι τιποτ'άλλο, αλλά για να εκτιμήσουμε την ποιότητα.
Σε πολύ λίγη ώρα αισθανόμαστε φλόγα στα αυτιά και βλέπουμε τα πλήκτρα του πληκτρολογίου θολά.
Ξέχασα να γράψω ότι με την έκθεση στον ήλιο πετυχαίνουμε ικανοποιητική διαφάνεια.
Αν θέλουμε περισσότερη το περνάμε από διηθητικό χαρτί (φίλτρο του καφέ).

Στην υγειά σας........και πητε μου ποιό είναι το αγορασμένο, ευτυχώς made in Italy και όχι, ακόμη, made in Peoples' Republic of China !!!!!!