Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΑΙ Η ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ

Σήμερα, Πρωτομαγιά του 2010, είπαμε να "πεταχτούμε" μια βόλτα στο λιμανάκι του Κίτρους (Πύδνας), που πηγαίνουμε συχνά-πυκνά την άνοιξη και το φθινόπωρο, για ψαρικά.

Πριν όμως, από το Αιγίνιο, πήραμε τον δρόμο για Κολινδρό, ένα τόπο που δεν τον είχαμε δει ποτέ.

Η κωμόπολη αυτή είναι στα 280 μέτρα υψόμετρο και έχει θέα προς τον Όλυμπο, τον Θερμαϊκό μέχρι Χαλκιδική και τα Πιέρια, στους πρόποδες των οποίων βρίσκεται.

Η πρώτη εντύπωση πολύ καλή, με καινούργια διόροφα σπίτια, με πολλά γεωργικά μηχανήματα και μαγαζιά, φυσικά κλειστά λόγω της ημέρας.
Φαντάζομαι καθημερινές να σφύζει από ζωή, καθότι είναι κεφαλοχώρι.

Στην είσοδο μας καλωσορίζει μια πινακίδα του Εμπορικού Συλλόγου, με την φωτογραφία της πόλης, από το Φωτο Χασαπέτης, ο οποίος, μαζί με τον φίλο VAD του blog ΑΠΟΥΡΩ, γέμισαν το Google earth στην περιοχή με φωτογραφίες.
Μπράβο τους, αν και αυτή τη δουλειά θα έπρεπε να την κάνει ο Δήμαρχος, σαν αρμόδιος φορέας και όχι μερικοί ιδιώτες που αγαπούν τον τόπο τους.



Το ξενοδοχείο "ΠΙΕΡΙΔΕΣ ΜΟΥΣΕΣ"

Ένα από τα πολλά και γραφικά σοκάκια.

Η οδός Αλέξανδρου Παπάγου, με τα σημάδια του καιρού που πέρασε.

Η οδός Βασιλέως Παύλου, που πλανάται ακόμη, για θυμιζει παλιές και μισητές εποχές.

Η πολύ ωραία Εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Θεοδώρα (και να μη βιαστεί κανείς να πει ¨Ντόρα", γιατί θα του βάλω πιπέρι).

Ο Εμπορικός Σύλλογος Κολινδρού μας εύχεται Καλό Ταξίδι και μας προτρέπει να στηρίξουμε την τοπική αγορά! Πότε; Τώρα που φεύγουμε;

Βρήκαμε το Καφέ-κλαμπ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ, που το βλέπουμε αρκετά χρόνια στην διαδρομή μας προς Κατερίνη, από την Εθνική οδό

Είδα, από έξω, αυτόν τον "σύλλογο" για σκάκι, μπιρίμπα και τάβλι!! Και βάζω τα εισαγωγικά, γιατί τέτοιοι σύλλογοι, είναι νομιμοφανείς μπαρμπουτιέρες.
Όλοι το ξέρουν, εκτός από αυτούς που πρέπει (πέφτει λάδωμα τρικούβερτο! Όλοι τρώνε!).

Ο Καταχάς, από όπου περνούσαμε, όταν η απόσταση Θεσσαλονίκης-Κατερίνης ήταν 100 χλμ. δηλαδή, προϊστορικά!

Φθάσαμε για μεσημεριανό στο λιμανάκι της Πύδνας (Κίτρος το λέγαμε), αφού περάσαμε την Αγαθούπολη, την Μεθώνη και τον Μακρύγιαλο (τίγκα στον κόσμο),
στον κλασσικό Κουφογιώργο, όπου πάντα τρώμε γαρίδες σαχανάκι και χταπόδι στα κάρβουνα. Σήμερα είχε και καλαμάρι φρέσκο.

Μόνο που ο Δήμος έκανε την αυθαιρεσία να απαγορεύσει τα σκυλιά, χωρίς ο χώρος να είναι περιφραγμένος και χωρίς να εχει τον χαρακτηρισμό παιδικής χαράς, όπως σαφεστατα ορίζει ο Νόμος 3170/2003.
Για το κάμπινγκ , για να ενισχύσει τα ROOMS TO LET, που τα χτίσανε και ξέχασαν να βγάλουν τα κουνούπια έξω (ξέρω από πείρα διανυκτέρευσης).
Για τις φωτιές, εν τάξει. Υπήρχαν καμιά δεκαριά ψησταριές που κάπνιζαν και έψηναν διάφορα, για τις παρέες.

Το λιμανάκι, γεμάτο με καΐκια για τις μυδοκαλλιέργιες, αλλά με απαγορευμένα τα μύδια(!)

Και το λευκό αλατόβουνο, στις αλυκές. Να σε αμολήσουν εκεί μέσα και να γλύφεις, μέχρι να σκάσεις από την υπέρταση.

Και μέσα στο πνεύμα της ημέρας, μερικά λουλούδια........

Ποιός είδε άσπρο γαϊδουράγκαθο;

......και δύο από φιλικό blog.......

..........σε μεγέθυνση, σε όλη την οθόνη μου.

Με κλικ στις εικόνες μεγαλώνουν, ακόμη και αυτές οι δύο που είναι "απαγορευμένες", που "πάλι μικρές θα τις έβλεπα"

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ....ΚΑΛΥΤΕΡΑ