(ΣΑΝ !!!) ΤΣΟΥΡΕΚΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ....

Τα τσουρέκια ήταν η πρώτη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου.
Τα κανονικά όμως, τα αφράτα, τα Πολίτικα, με συνταγή δοκιμασμένη χρόνια και χρόνια.
Την ίδια συνταγή χρησιμοποίησα και στη Βασιλόπιτα.

Όποιος θέλει να δει υλικά και εκτέλεση και βαριέται να αναζητήσει από τις ετικέτες στην πλαϊνή στήλη (ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΑ ή ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ) , μπορεί να δει ΕΔΩ και ΕΔΩ .

Την Κυριακή το πρωΐ πέρασα από ένα εξειδικευμένο στα Κούκις μαγαζί, στην ΑγιαΣοφιά και βλέπω πινακίδα "Τσουρέκι νηστίσιμο με ταχίνι".

Το ψαχτήρι με έφερε στην ιστοσελίδα www.TYPOS.COM.CY και σε διάφορες άλλες.

Σε μια μάλιστα υπάρχει η συνταγή του typos.com.cy , ΑΚΡΙΒΩΣ και με το ίδιο ορθογραφικό λάθος, χωρίς καμία αναφορά στην πηγή.

Και λέω ότι αυτή η "παρέα" έκανε την αντιγραφή, γιατί γράφτηκε ΕΞΗ χρόνια μετά!!!

Αμέσως τσίμπησα και, μια και δυό, παίρνω ταχίνι και κάτι άλλα ψιλά που μου έλειπαν και αρχίζω την περιπέτεια.
Το αποτέλεσμα της περιπέτειας, μετά από 8 ώρες , είναι αυτό

Παραθέτω την συνταγή όπως ακριβώς την βρήκα στο www.typos.com.cy και μετά θα γράψω τις αλλαγές που έκανα


Νηστίσιμο τσουρέκι με ταχίνι

Συστατικά
100 γραμμάρια νωπή μαγιά
1 1/2 κούπα ζάχαρη
1 κούπα ταχίνι
2 κουταλάκια μαχλέπι
1/2 κουταλάκι μαστίχα
1 κουταλάκι γλυκάνισο
1 κουταλάκι αλάτι
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Λίγο χλιαρό νεράκι


Οδηγίες
Σε μια λεκάνη λιώνουμε τη μαγιά με λίγο χλιαρό νερό και προσθέτουμε λίγο αλεύρι ώστε να γίνει ένας πηχτός χυλός
Αφήνουμε αυτό το μείγμα για λίγη ώρα μέχρι να φουσκώσει
Σε άλλη λεκάνη αναμειγνύουμε τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλεύρι
Όταν το μειγμα της μαγιάς είναι έτοιμο ανακατεύουμε όλα τα ύλικά μαζί και το αλεύρι και ζυμώνουμε καλά
Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε και λίγο χλιαρό νερό
Η ζυμη θα πρέπει να γίνει ελαστική
Αφήνουμε να φουσκώσει η ζύμη
Όταν θα είναι έτοιμη θα δώσουμε σχήμα στα τσουρέκια μας και θα τα τοποθετήσουμε σε λαδωμένο ταψι
Τα αφήνουμε να ξαναφουσκώσουνε
Ψήνουμε σε προθερνασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς
____________________________

Η μόνη αλλαγή που έκανα ήταν ότι αντί να βάλω γλυκάνισο, έβαλα σκόνη Κακουλέ.

Η ζύμη, μετά από τρεις ώρες, ΔΕΝ φούσκωσε (μάλλον η "φρέσκια" μαγιά φταίει. Ήταν "ύποπτη" μάρκα)

Τότε άκουσα μέσα μου την φωνή της μητέρας μου, να λέει πρωΐ-πρωΐ "Σταύρο, τρέχα στον φούρνο και φέρε μαγιά. Θα τα ξαναζυμώσω".
Στον φούρνο δεν πήγα, άνοιξα όμως το ψυγείο και πήρα τα τρία από τα τέσσερα φακελάκια ξερή μαγιά που είχαμε.
Τα διαλύω σε 2-3 φλυτζάνια χλιαρό νερό, ανασκουμπώνομαι και αρχίζω.
Βούτημα τα χέρια στον χυλό και ζύμωμα και ξανά και ξανά, μέχρι να μου πέσουν τα νεφρά, που λένε.
Καλή γυμναστική, δε λέω, αλλά χωρίς εγγύηση για το αποτέλεσμα.
Σε δύο ώρες, μετά την απογευματινή βόλτα των σκύλων, σηκώνω λίγο την πετσέτα που είχα σκεπάσει την λεκάνη και βλεπω ότι φούσκωσε, όχι βέβαια στο επιθυμητό, αλλά κάπως καλά.
Η ζύμη ήταν ελαστική, δεν κολλούσε στα χέρια, αλλά δεν μπορούσε να γίνει πλεξούδα.
Κατέληξα να την βάλω στο βαθύ ταψί, σε λαδόκολλα και να την ψήσω.
Το σπίτι μοσχοβόλησε "Πάσχα", εγινε πολύ νόστιμο, αλλά όχι "τσουρέκι".



Ίσως του χρόνου να το ξαναπροσπαθήσω. Θα δούμε.