Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Επαναστάσεις γίνονται σε πολλά μέρη του κόσμου, από τους λαούς και τα Έθνη.
Και άλλες τόσες βαφτίζονται "επανάσταση" (βλέπε πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967).
Όλες όμως στην πραγματικότητα είναι πόλεμοι "ΕΜΦΥΛΙΟΙ". Γίνονται μέσα στον ίδιο λαό, από ομάδες που η μια προσπαθεί να επικρατήσει της άλλης, σκοτώνονται, φαγώνονται μεταξύ τους, χωρίς πάντα να επικρατήσει ο δικαιότερος.
Τέτοια είναι η Γαλλική Επανάσταση του 1789, η Ρωσική Επανάσταση του 1917 κ.ά.

Μερικές γίνονται και για την αποτίναξη ζυγού από αλλόφυλους.
Ο χαρακτηρισμός όμως που αρμόζει είναι "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ". Τέτοιος πόλεμος ήταν και αυτός που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1821, λίγο πριν του Ευαγγελισμού.

Όλοι αυτοί οι πόλεμοι ξεκινούν αμέσως μετά την κατάκτηση, άντε 5-10 χρόνια μετά.
ΟΧΙ όμως 400 !!!
Ναι μεν ο Τούρκος μπήκε στην Κωνσταντινούπολη το 1453 και κατέκτησε τα Βαλκάνια, δεν κατάφερε όμως να αφομοιώσει τους πληθυσμούς. Και σε αυτό δεν φταίει τίποτε άλλο από το κατώτερο πολιτιστικό επίπεδο και......το μίσος στον Τούρκο, που το καλλιεργούσαν οι λόγιοι της εποχής και οι ιερείς με τα κρυφά σχολειά.

Ένα τέτοιο κρυφό σχολειό υποδυόμαστε εδώ, στο Δημοτικό, στον διάδρομο που ένωνε την πρώτη τάξη με το γραφείο των δασκάλων.
Η κάθε φωτογραφία είναι από διαφορετική χρονιά, φαίνεται άλλωστε και από το background, που για να το δήτε καλύτερα κάντε "κλικ" στις φωτό......

.........και λέγαμε και ποιήματα (απ'έξω !!!)......

......και με μικρά σκετσάκια υποδυόμασταν τους Ήρωες του '21 (εδώ "είμαστε" η Φιλική Εταιρεία, ο Σκουφάς, ο Ξάνθος και το χέρι του Τσακάλωφ)..........

Αξίζει να προσέξουμε το σκηνικό. Με κιλίμια και κουρελούδες γύρω-γύρω, το σκαμνάκι που έγινε τραπεζάκι βάζοντας επάνω την στρόγγυλη τάβλα που είχε η επιστάτρια για να ανοίγει φύλλο για τις τυρόπιτες που πουλούσε στα διαλείμματα. Τραγικό!!!

Τα συγκρίνω με τις ανάλογες παραστάσεις στο σχολείο του ανηψιού μου και κουνάω με λύπη το κεφάλι.

Και όμως το ευχαριστιόμασταν και το περιμέναμε, ίσως γιατί δεν είχαμε δει τα καλύτερα (είναι καλύτερα άραγε;;)

.........και στο τέλος της γιορτής τραγουδούσαμε, χωρίς μουσική υπόκρουση και τον ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΥΜΝΟ



Και σήμερα , το 2010, διάφοροι ανθέλληνες, μίσθαρνα όργανα του διεθνούς Σιωνισμού , θέλουν να καταργήσουν αυτές τις γιορτές Εθνικής μνήμης της Ιστορίας μας, προσπαθώντας να τα ξεχάσουμε .
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, βρίσκουν την ευκαιρία, μιας και βαριούνται και γίνονται, ίσως άθελά τους, όργανα του αφελληνισμού της νέας γενιάς.

Ακόμη αν διαβάσεις όλες τις στροφές του ΥΜΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ του Διονυσίου Σολωμού, θα μπορέσεις να διακρίνεις και παραλληλισμούς με την τωρινή εποχή.
Όχι μονο τις πρώτες στροφές που μελλοποίησε ο Νικόλαος Μάντζαρος και έγινε ο Εθνικός μας Ύμνος.

Και του χρόνου να είμαστε καλά.