Πριν μερικές μέρες, στο φιλικό blog "Betty's Cuisine", αναρτήθηκε ένα καινούργιο, για μένα γλυκό, πολύ ελκυστικό, μιας και μας αρέσουν όλα αυτά που μοιάζουν με χαλβά συμιγδαλένιο.
Το γλυκό ονομάζεται "Μελόχοντρος" και λεπτομέρειες υλικών και εκτέλεσης θα βρήτε "κλικάροντας" την λέξη.
Ήθελα να το κάνω με μέλι "βανίλια Ελάτης", που δεν είναι πολύ γλυκό, αλλά έχει έλλειψη και Χελμού και Βυτίνας. Έτσι πήρα απλό ελατόμελο βιομηχανοποιημένο.
Το τελικό αποτέλεσμα, μετά από δικές μου προσθήκες, φαίνεται εδώ
Το γλυκό ονομάζεται "Μελόχοντρος" και λεπτομέρειες υλικών και εκτέλεσης θα βρήτε "κλικάροντας" την λέξη.
Ήθελα να το κάνω με μέλι "βανίλια Ελάτης", που δεν είναι πολύ γλυκό, αλλά έχει έλλειψη και Χελμού και Βυτίνας. Έτσι πήρα απλό ελατόμελο βιομηχανοποιημένο.
Το τελικό αποτέλεσμα, μετά από δικές μου προσθήκες, φαίνεται εδώ
Αφού προχώρησα όπως λέει η συνταγή..........
.......και γέμισα τα τρία μπολλάκια, πασπάλισα πριν την κανέλλα, λίγο τριμμένο γαρύφαλλο.
Το σουσάμι το καβούρντισα σε ένα κατσαρολάκι, μέχρι να γίνει ξανθό.
Επίσης καβούρντισα και κουκουνάρι, όπως φαίνεται στο παρακάτω κολάζ...
Και η κατανάλωση άρχισε με αυτό το κουταλάκι "αντίκα", με μονόγραμμα ΒΚ, που σημαίνει Βασίλειος Καλαβαρίδης, που ήταν ο προπάππους μου, από την μητέρα μου. Είναι μια χειροποίητη ασημένια κατασκευή, προφανώς από την Πόλη και πριν το 1900 μ.Χ.
Το πολύ ωραίο αυτό γλυκό, κατ'αρχήν είναι νηστίσιμο και πολύ ελαφρύ, μιας και είναι "αλάδωτο".
Μόνο που θέλει ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί σε προκαλεί να το δοκιμάσεις αμέσως και είναι πολύ καυτό!!!!!!!!!!
________________________________
________________________________
......και η σημερινή κατασκευή, σε φόρμα.
Είναι τόσο απλό στην κατασκευή, που μάλλον θα καταργήσω τον αγαπημένο μου Πολίτικο Χαλβά!!!
Μόνο που θέλει ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί σε προκαλεί να το δοκιμάσεις αμέσως και είναι πολύ καυτό!!!!!!!!!!
________________________________
________________________________
......και η σημερινή κατασκευή, σε φόρμα.
Είναι τόσο απλό στην κατασκευή, που μάλλον θα καταργήσω τον αγαπημένο μου Πολίτικο Χαλβά!!!
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
15 σχόλια:
Εξοχο το γλυκό σου!
Λαχταριστά χρώματα.
Υγιεινό, αφού δεν έχει
ζάχαρη και λιπαρά.
Συγχαρητήρια, που φυλάγεις
τα παλιά αντικήμενα, όπως
αυτό το κουτάλι!!!
ΣΟΥΠΕΡ!!!!!!!
.....ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!
Ax πάλι σε έννοιες θα με βάλεις. Εχω κι εγώ μια τρέλλα και με το συμιγδάκι και με το μέλι. Αν το δοκιμάσω με μέλι ακακίας πως θα βγεί? Ελατόμελο δεν μου φαίνεται ότι θα βρω εδώ αλλά ακακίας υπάρχει σε ποσόοοοοοοοοοοτητες. Πάντα μιλάω γιά μη βιομηχανοποιημένο. Εχω κι εγώ μιά σειρά από τέτοια κουταλάκια ασημένια με μονόγραμμα ΜΧ (της αδελφής του παππού μου απ'της μαμάς μου την πλευρά -Μοσχούλα Σταθερού) ίσως όσο παλιά όσο το δικό σου αλλά όχι με τόσο περίτεχνο σκάλισμα. Θα σου πω το αποτέλεσμα μόλις καταφέρα να δοκιμάσω το γλυκό. Ευτυχώς που είδα την ανάρτηση αργά αλλιώς θα το ξεκινούσα απόψε. Καλή βδομάδα γιά αύριο.
@ Frezia:
Έχουν την αξία τους με το παραπάνω.
_________
@ Maria:
Δυστυχώς αυτό είναι ένα από τα τρία που έχουν σωθεί, στα τόσα χρόνια.
Έχουμε και κάτι παρόμοια, πιο καινούργια, αλλά δεν είναι τόσο τεχνικά φτιαγμένα.
_________
@ Ginger:
Η συνταγή μιλάει απλώς για μέλι και μάλιστα Κυθήρων. Προφανώς ανθόμελο ή θυμαρίσιο.
Το ελατόμελο είναι δική μου έμπνευση, γιατί είναι λιότερο γλυκό.
Πάντως μέλι ακακίας, πρώη φορά ακούω.
Κάντο και ενημέρωσε.
_________
Φίλε Σταύρο, χαίρομαι που το έφτιαξες και σου άρεσε!
Οι προσθήκες σου πολύ πετυχημένες, φαντάζομαι θα είχε πιο πλούσια γεύση από το δικό μου!
Το κουταλάκι δεν το σχολιάζω, αυτά είναι υπέροχα κειμήλια!
@ Betty's Cuisine:
Τα τρία μπολλάκια ήταν λίγο.
Ετοιμάζομαι, τώρα που γύρισα, να κάνω άλλη μια δόση.
Και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι ωραίο.
Πολύ εύκολο και θυμίζει τον αγαπημένο μου Πολίτικο χαλβά.
Ευχαριστώ!!!
Να σε ενημερώσω λοιπόν γιά το μέλι ακακίας. Εδώ στην Ουγγαρία οι ακακίες φυτρώνουν σαν τα χόρτα και μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Να φανταστείς ότι στα 3 χρόνια που είμαστε στο σπιτί που ζούμε τώρα έχουν ξεπεταχτεί 2 τέτοια δέντρα γιατί συμβαίνει να έχει ο γείτονας. Το μέλι της ακακίας είναι αρκετά ξανθό και πολύ πιό ελαφρύ απ'το θυμαρίσιο (το οποίο μου αρέσει αλλά με πιάνει στον λαιμό). Σήμερα που έμεινα στο σπίτι θα φτιάξω λαχανοντολμάδες αυγολέμονο και παράλληλα το γλυκάκι με την δική μου παραλλαγή. Θα σε ενημερώσω γιά το αποτέλεσμα. Φιλιά πατριωτάκι μου.
Εφύγα αλλά όλα εμειναν τα ιδια,ε;;Επανήλθα!Ελπίζω να είναι όλα καλα εκεί!
@ Ginger:
Τις ακακίες τις ξέρω. Είχαμε μια ήμερη και μια άγρια, στην αυλή μας.
Έβλεπα και τα "τσαμπιά" των λουλουδιών, αλλά δεν ήξερα ότι τα τρυγούν οι μέλισσες!
Δες και την up date φωτό, από το δεύτερο, που έκανα χθες το απόγευμα!
_______________
@ ...I'm a dreamer:
Καλώς τηνε κι άς άργησε.
Βρε Dreamerάκι μου, έτσι κάνει ο κόσμος;
Και καλά το blog σου το παράτησες, εδώ ούτε ένα σχόλιο; Ούτε ένα τηλ.;
Ανησύχησα και δεν είμαι ο μόνος!!!
Άντε να σε "βλέπουμε" συχνότερα.
________________
Εσύ έκανες υπερπαραγωγή δεν έκανες παρέμβαση μ'ολα αυτά τα υλικά!
Τώρα αυτό το Χόντρος είναι το κουσκους που βρίσκεις στο εμπόριο?
Ιερά τα κειμήλια των προγόνων μας!
Τυχερός που'χεις "κομμάτια" τους!
Καλό απόγευμα!
@ Zoyzoy:
E, όχι αι υπερπαραγωγή....λίγο φαντασία έβαλα.
Έτσι και αλλιώς σε λίγο μόνο η φαντασία θα μας μείνει, για παρηγοριά.
Όχι, άλλο πράγμα είναι το κους-κους.
Η Κυρία Ελισσάβετ λέει "το ανακάτευαν με χόντρο, δηλαδή αλεσμένο στάρι" και μιας και είναι ακατόρθωτο να βρούμε τέτοιο, το κάνουμε με σιμιγδάλι χοντρό, που είναι και πιο φιλικό και οικείο σε μας τους τσιμεντοβίωτους!
________________
Επιστρέφω λοιπόν με την αναφορά αποτελέσματος. Το γλυκάκι μου άρεσε πολύ και κατά τη γνώμη μου έχει μιά υφή μουσταλευριάς. Θα ήθελα να το είχα κάνει με χοντρό σιμιγδάλι αλλά που να το βρείς σ'αυτόν τον άγριο τόπο. Η Ουγγρική κουλτούρα στα γλυκά με έχει απογοητεύσει και τι να πρωτομάθαιναν οι άνθρωποι όμως σε 150 χρόνια κατοχή απ'τους Τούρκους. Ενώ εμείς στα 400 εμπεδώσαμε. Πρόσθεσα κι εγώ γαρύφαλλο στην κανέλα. Δεν είχα δυστυχώς κουκουναρόσπορο αλλά την επόμενη φορά. Το σίγουρο είναι ότι το γλυκάκι αυτό απαιτεί πολύ καλή ποιότητα αρωματικού μελιού. Σ'ευχαριστώ Σταύρο μου και με την ευκαιρία θα παρακολουθώ και το blog της Μπέττυς. Καλό σου βράδυ.
@ Ginger:
Μια μικρή διόρθωση: Όλες τις νόστιμες συνταγές τις έφεραν μαζί τους οι Έλληνες, οι εκδιωγμένοι από την Μικρά Ασία.
Εμείς τις κάνουμε πιο υγειινές και το ίδιο νόστιμες.
Από Ουγγαρέζικα έφαγα γκούλας καυτερό και κάτι άλλα περίεργα στη Valance στη Γαλλία, σε ανάλογο εστιατόριο.
Εδώ, παλιότερα, έπαιρνα σαλάμι Ουγγαρίας, αρκετά πικάντικο, αλλά τίγκα στα λιπαρά και τα καρυκεύματα. Πάντως νόστιμο, αλλά η χοληστερίη;;;;
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό βράδυ
Η φωτογραφία του χαλβά μου άρέσει πολύ και θα ήθελα να την χρησιμοποιήσω στο δικό μου blog, σα φωτογραφία της υπογραφής του ψευδωνύμου μου "χαλβάς" (και όχι για κυριολεκτικό χαλβά). Θα μπορούσα;;;
@ Χαλβάς:
Το περιεχόμενο του δικού μου μπλογκ είναι ελεύθερο για όλους.
Άρα μπρείς να πάρεις ότι θέλεις, αλλά αυτή η ανάρτηση είναι για τον μελόχοντρο, που μοιάζει με χαλβά.
Για φωτογραφίες γνήσιου Πολίτικου Χαλβά πάτα ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Έχω και αναζήτηση στην αριστερή στήλη.
Καλοτάξιδο το blog!
Καλώς ήρθες στην blogογειτονιά!
Δημοσίευση σχολίου