Το τσιπουράκι στη βεράντα......

........της Ελένης και του Δημήτρη.

Είπα και παλαιότερα ότι το καλύτερο εξοχικό (ή και σκάφος) είναι του φίλου σου και......

για όλα τα επόμενα, φωτό & κείμενο, φταίει αποκλειστικά η Ελένη Ε.

Το τσιπουράκι στην βεράντα είναι με τα σπιτικά μεζεδάκια του περιλαμβάνει:

ΧΤΑΠΟΔΑΚΙ καραμελωμένo στο ζουμί του με δαφνόφυλλα.

Το Χταποδάκι μας προέκυψε εντελώς τυχαία στο λιμανάκι “υπουργό”, όταν ο κουμπάρος βούτηξε με την μάσκα και είδε στο βυθό ένα ψαροντούφεκο. Βούτηξε λοιπόν για να πάρει το ψαροντούφεκο, και ακριβώς δίπλα του να το και το χταποδάκι. Η συνάντηση ήτανε μοιραία για το χταποδάκι, το οποίο κατέληξε, επαρκώς χτυπημένο και σβουρισμένο στην κατσαρόλα. Τον ψαροντουφεκά, μάλλον τον έφαγε η μαμά "χταποδίνα".

Η συνταγή είναι απλή. Βράζουμε το χταποδάκι, αφού πρώτα κόψουμε τους τένοντες για να είναι στρωτά τα πλοκάμια, με λίγο νερό. Μόλις αρχίσει να βράζει και να βγάζει τα δικά του ζουμιά, προσθέτουμε 2- 3 δαφνόφυλλα, λίγους κόκκους αρωματικά πιπέρια και ελαττώνουμε την φωτιά και σκεπάζουμε με το καπάκι. ( δεν χρειάζεται αλάτι).

Όταν έχει βράσει επαρκώς, σβήνουμε με λίγο καλό ξύδι, προσθέτουμε λίγο λάδι και συνεχίζουμε το βράσιμο με ανοιχτό το καπάκι μέχρι να μείνει λίγο πυκνό ζουμί σαν σιρόπι.

ΓΑΥΡΟΣ ΜΑΡΙΝΑΤΟΣ.

Ο Γάβρος πρέπει να είναι ολόφρεσκος και χοντρός. Τον αφήνουμε στο τρυπητό 2-3 ώρες εκτός ψυγείου να μαλακώσει, αφαιρούμε το κεφάλι και τα εντόσθια, τον ανοίγουμε με κοφτερό μαχαίρι και αφαιρούμε την ραχοκοκαλιά του.

Σε γυάλινο κατά προτίμηση σκεύος, στρώνουμε μια στρώση φιλέτα γαύρου, αλατίζουμε ελαφρά με χονδρό αλάτι και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία.

Στο τέλος, συμπληρώνουμε ξύδι ώστε να καλυφθούν τα ψάρια, κλείνουμε το σκεύος και το βάζουμε στο ψυγείο το πολύ για 24 ώρες, για να μη γίνει πολύ ξιδάτος. Στη συνέχεια, χύνουμε το ξύδι και κατά προτίμηση μεταφέρουμε το γαύρο σε μικρότερα βάζα που αφού τα γεμίσουμε με λάδι τα διατηρούμε στο ψυγείο.

Όταν τον σερβίρουμε μπορούμε να προσθέσουμε ψιλοκομμένο σκόρδο και μαϊντανό, σαν γαρνιτούρα.

ΣΑΛΑΤΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑΣ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ.

Ψήνουμε 2 φλάσκες μελιτζάνες σε φλόγα. Τις ξεφλουδίζουμε και τις βάζουμε σε βαθύ πιάτο. Προσθέτουμε λάδι, και ξύδι και τις κόβουμε σε κομματάκια. Προσθέτουμε ψιλοκομμένο και πλυμένο στο τρυπητό και στραγγισμένο κρεμμύδι, ψιλοκομμένη ξεφλουδισμένη και ξεσποριασμένη τομάτα, ψιλοκομμένη πράσινη πιπεριά και λίγο μαϊντανό. Τέλος προσθέτουμε αλάτι και λίγο κύμινο. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε την γεύση.

ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΜΕ ΒΛΙΤΑ ΒΡΑΣΤΑ.

Ξεφλουδίζουμε τα κολοκύθια και τα βάζουμε να βράσουν σε αλατισμένο νερό μαζί με τα βλίτα. Στραγγίζουμε και τα βάζουμε σε πιατέλα προσθέτοντας λάδι και Ξύδι ή λεμόνι.

Αν θέλουμε βάζουμε άνηθο και φρέσκο κρεμμυδάκι στα κολοκυθάκια.

Στην Κρήτη προσθέτουν βραστή πατάτα, καρότο και κορυφούλες από αμπέλι, και σερβίρουν με λαδολέμονο.

ΠΑΤΕ ΡΕΓΓΑΣ.

Χρειαζόμαστε μία ρέγγα καπνιστή Θηλυκή αυγομένη, 1- 1,5 χυμό λεμονιού, 2 φέτες ψίχα άσπρο μπαγιάτικο ψωμί , και λάδι όσο πάρει.

Αφαιρούμε το δέρμα από την ρέγγα , αφού την βάλουμε για ένα λεπτό πάνω από φλόγα, και αφαιρούμε κεφάλι, ουρά, εντόσθια και ραχοκοκαλιά.

Βάζουμε τα φιλέτα ρέγγας και τα αυγά της στο μούλτι, προσθέτουμε την ψίχα μουσκεμένη και στιμένη καλά, το χυμό λεμονιού και λάδι δοκιμάζοντας την γεύση.

Σερβίρουμε με μικρά κρίθινα παξιμάδια.

Και με κάτι τέτοια, μέχρι το απόγευμα, γίνεσαι φέσι, τούρνα κατά το κοινώς λεγόμενο.

Άντε και καλά τσίπουρα, μιας και πλησιάζουν τα "καζανιάσματα"