ΚΑΤΙ ΠΡΟΧΕΙΡΟ: ΑΥΓΑ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ

Και ξαφνικά το ψυγειο άδειο από έτοιμα φαγητά!

Τελείωσαν και τα στιφάδα, τελείωσαν και οι φασουλονταβάδες!

Ψαχτήρι......και η κατάληξη, 

αυτή.

Ας δούμε λοιπόν την πρόχειρη λύση
Υ Λ Ι Κ Α για 2 μερίδες
4 Αυγά
400 γραμ. Σπανάκι σε φύλλα, ζεματισμένο, από την κατάψυξη
1 μικρό Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 φλ.τσαγ. Άνηθο ψιλοκομμένο
4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1/2 φλ.τσαγ. Μυζήθρα ξερή ψιλοτριμμένη
50 γραμ. Γιδοτύρι (φέτα) τριμμένο με το χέρι
1 μεγάλο Καρότο κομμένο κυβάκια ή τριγωνάκια
1 κρασοπότηρο Κρασί άσπρο
Αλάτι - Πιπέρι


Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Σε βαθύ τηγάνι το λάδι και σωτάρουμε λίγο το κρεμμύδι.
Ρίχνουμε το σπανάκι και τον άνηθο και συνεχίζουμε το σωτάρισμα μέχρι να σωθούν σχεδόν τα υγρά.
Σβήνουμε με το κρασί και βράζουμε μερικά λεπτά, για να εξατμιστεί το οινόπνευμα.
Σε άλλο μικρό κατσαρολάκι βράζουμε το καρότο, σε αλατισμένο νερό, για 10'.
Ρίχνουμε στο τηγάνι και το βρασμένο καρότο, τα τυριά και ανακατεύουμε καλά.
Με το πίσω μέρος της κουτάλας της σούπας, κάνουμε 4 βαθειά λακκουβάκια στο μείγμα και σπάζουμε στο καθένα από ένα αυγό.
Σκεπάζουμε το τηγάνι με το καπάκι του και ψήνουμε μέχρι να στερεοποιηθούν τα αυγά.
Όλα αυτά φαίνονται στο παρακάτω κολάζ

Σερβίρουμε και τρώμε, με την συνοδεία κάποιας βραστής σαλάτας.

ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ ΚΑΝΕΛΑΤΑ

Το σπίτι ήταν στεγνό από κάτι γλυκό και βρήκα την λύση στο φιλικό blog COOKTHEBOOK  με Μπισκοτάκια Κανέλας .

Αντιγράφω και κατασκευάζω, το βράδυ, για να μυρίσει το σπίτι λίγο εορταστικά (και να φύγει και η κρεμμυδίλα του στιφάδου).

Να λοιπόν και το αποτέλεσμα

Ακολούθησα την συνταγή, με τις εξής αλλαγές/προσαρμογές:

1. Αντί για βούτυρο έβαλα Μινέρβα Benecol με ελαιόλαδο για μαγείρεμα.
2. Κανέλλα είχα 13 γραμμάρια και συμπλήρωσα με τριμμένο Γαρύφαλλο.
3. Αντί για κουπ-πατ (δεν έχω) χρησιμοποίησα ένα φλυτζάνι με λεπτό τοίχωμα.
4. Αντί για 3 εκατοστά πάχος στο φύλλο, έκανα 3 χιλιοστά. Μάλλον λάθος της συνταγής. Τρία εκατοστά είναι πολύ χοντρό!
Δεν θα ήταν μπισκοτάκια, θα ήταν μπισκοΤΑΡΕΣ !!!

Κατά τα άλλα, βγήκαν 36 κομμάτια και ένα μικρό, σε δύο ταψιά της κουζίνας και ένα μικράκι.
Στα 7' ψησίματος, με αντιστάσεις και αέρα, αντέστρεψα τα ταψιά, για να ψηθούν ομοιόμορφα.

Εβαλα μερικά σε ένα φανταιζί πιάτο, από το Μουσείο Βαν Γκόγκ, στο Άμστερνταμ και.....

......πήρα τις σχετικές φωτογραφίες, για να προλάβω.

Σύντομα άρχισε ο κατασπαραγμός τους! 

ΤΟ ΣΤΙΦΑΔΟ.....για φέτος, έγινε!!

Συνταγή σε επανάληψη......

Τέτοιο κάνω μια φορά το χρόνο και φέτος άργησα.

Οι αλλαγές γράφηκαν με πράσινα γράμματα. 

ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΟΣΧΑΡΙ (και όχι ΛΑΓΟΥΔΑΚΙ !!)

Τα πολύ παλιά χρόνια, το στιφάδο στα εστιατόρια, ήταν κάτι σπάνιο και όπου το έβρισκα τσάκιζα μια μερίδα, συν τα υπόλοιπα.

Βλέπω σε κατάλογο ταβέρνας, στο Πίσω Λειβάδι της Πάρου, να γράφει "στιφάδο μοσχάρι".

Αμέσως τσίμπησα και ζητάω μια μερίδα. Ήρθε και με την πρώτη πηρουνιά, φωνάζω την κυρία που μας σέρβιρε. Ήρθε με έκδηλη την ανησυχία και την ρωτάω "ποιός το εφτιαξε το στιφάδο;" "Ο άντρας μου" απαντάει με μισό στόμα"γιατί; "Γιατί έχει την ίδια γεύση με της μαμάς μου". "Από που είναι ο άντρας σου;" συνεχίζω να ρωτάω. "Από τη Λάρισα" απαντάει. Και τότε αναφωνώ "Έλα ρε παιδί μου, έτσι εξηγείται..."

Αυτά τα θυμάμαι τουλάχιστον τρεις φορές κάθε χρόνο, κάθε φορά που κάνουμε στιφάδο, ή τρώμε έξω. Είπαμε, όπου το βρω το τσακίζω.

Η απόφαση πάρθηκε όταν είδα κοκκάρι σε απίθανο μανάβικο, που ήταν όμως Αργεντινής. Ε...καί;

Ξεφλουδίστηκε σε βραστό νερό, στράγγισε και νάτο!!!

(Φέτος έγινε με κοκκάρι κατεψυγμένο, για ευκολία)

 

 

Από νωρίς το πρωί, κυνηγούσα ένα λαγουδάκι, αλλά ήταν πιο γρήγορο και δεν μπόρεσα να το δολοφονήσω. Το ίδιο έγινε και με το κουνελάκι. Πάλι ήταν πιο γρήγορο.

Έτσι, όπως όλοι οι γέροι, συμβιβάστηκα με το υπάρχον μοσχάρι, που το δολοφόνησε "άλλος".

Είχα πει από χθες ότι αύριο θα φάμε στιφάδο και ευτυχώς δεν είπα με τι;

Αρχίζω, όπως συνήθως, από το τέλος.....

 

 ( Φέτος έγινε κάπως καλύτερο)

 

ΥΛΙΚΑ (για 4 μερίδες, χορταστικές)

1 κιλό Μοσχάρι (είχαμε νουά), κομμένο μερίδες

1 1/2 κιλό Κοκκάρι (κρεμμυδάκια μικρά)

400 γραμ. Χυμό από τομάτες ξεφλουδισμένες & ξεσποριασμένες, στο multi

1 φλυτζ.τσαγ. Κρεμμυδάκια φρέσκα, ψιλοκομμένα, ή αντίστοιχο ξερό

1/2 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο

2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο, ή μαζί με τις τομάτες στο multi

2 κουτ.σουπ. ξύδι άσπρο

1 νεροπότηρο κρασί κόκκινο (φέτος κρασί ροζέ demi sec Boutari. Νερομπούρμπουλο μεν, αλλά για το φαγητό, καλό είναι.  Στο κρασί διέλυσα και ένα κουταλάκι του γλυκού Κορν-φλάουρ. Μέγα λάθος! Έπρεπε να το βάλω στο τέλος)

2-3 φύλλα δάφνης

Πιπέρι σε κόκκους (φέτος πιπέρι άσπρο  έπεσε πολύ και έγινε καυτερό)

Αλάτι

+Λίγο Κανέλλα (με την μύτη του μαχαιριού)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι για 5' περίπου.

Προσθέτουμε το κοκκάρι και συνεχίζουμε το σωτάρισμα, μέχρι να ροδοκοκκινήσουν τα κρεμμύδια, όταν σωθούν τα υγρά τους, με συνεχόμενο ανακάτωμα, "με το γάντι" της κουζίνας. Ο αχνός ζεματάει.

Μετά ρίχνουμε το κρέας και συνεχίζουμε σωτάροντας για μερικά λεπτά ακόμη.

Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό, ανακατεύουμε και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 40-50', μέχρι να μαλακώσει το κρέας και να αρχίσει να χυλώνει η σάλτσα.

Αν έχουμε χρόνο, φτιάχνουμε μια μαρινάδα με όλα τα πιο πάνω υλικά και αφήνουμε να μαριναριστεί το κρέας από βραδύς. Αφού βγάλουμε το κρέας, με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα κρεμμύδια, τα σωτάρουμε και συνεχίζουμε όπως πιο πάνω.

Ο λαγός, αφού κοπεί σε κομμάτια, μαρινάρεται οπωσδήποτε 12-15 ώρες και χρειάζεται λιγότερο βράσιμο (30-40')

Στο κουνέλι η συμπεριφορά μας είναι όπως του λαγού, με αντικατάσταση όμως του κόκκινου κρασιού, με λευκό.

Το φαγητό κολλούσε στον πάτο! Άλλαξα τρεις φορές κατσαρόλα!

Όταν γύρισε η συμβία από την αγορά και της έδωσα το "ραπόρτο", μου εξήγησε το γιατί. Έφταιγε το Κορν-φλάουρ, που το έβαλα νωρίς. Την  είχε πατήσει πολλές φορές στο παρελθόν, όταν ακολουθούσε τις συνταγές της Χρύσας Παραδείση. Όσες είχαν κορν-φλαουρ, κολλούσαν στον πάτο!!

Και όσο αυτά "ελάμβανον χώραν" βγήκε και το φρέσκο ψωμί από τον αρτοπαρασκευαστή, για τις σχετικές βουτιές στην νόστιμη σάλτσα