Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΞΑΦΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ Η ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ....


Στο σπίτι μας, από πάντα, είχαμε απρόσμενες επισκέψεις και μάλιστα κρίσιμες ώρες. 
Φίλοι, γνωστοί, λίγοι συγγενείς, γειτόνισσες και γειτονοπούλες(!), πάντα ήταν ευπρόσδεκτοι (στο τέλος θα γράψω και για τον ανεπιθύμητο!).
Σήμερα, πριν λίγη ώρα, χτυπάει το θυροτηλέφωνο:
-- Επάνω είσαι;; (λες και θα μπορούσα να απαντήσω αν δεν ήμουν!)
-- Ναι, ανέβα.
Φυσικά ήταν η συνήθης ένοχη, η Βίκυ (σαν VickyR την ξέρουν όσοι παρακολουθούν).
Έρχεται....-- Τι καλό έχουμε να φάμε; Και ανοίγει το ψυγείο (ξέχασα να της δώσω και τα κλειδιά του σπιτιού, να έρχεται πότε-πότε).
Βρίσκει πιάτο σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο, το σηκώνει και παίρνει ένα κομματάκι σπανακοτυρόπιτα (προχθεσινή και παγωμένη).
 Έχω τώρα στο ψυγείο μερικά τυριά και μία (1) ντομάτα.
Θα έλεγα μία ίσον καμία, αλλά έστησα μια σαλάτα, μεγάλη, με τις γνωστές απατεωνιές
Την ξεφλούδισα, την ξεσπόριασα και την έκοψα μικρά κομματάκια, για να φαίνεται πολύ.
Έβαλα σαν βάση μερικά Κρητικά κρίθινα παξιμαδάκια, από πάνω την ντομάτα, που την πασπάλισα με χοντρό αρωματικό αλάτι, για να βγάλει υγρά και να μουσκέψουν τα παξιμαδάκια.
Ένα κουταλάκι κάπαρη και δύο πιπεριές τουρσί σε ροδέλλες, λίγο γιδοτύρι, ρίγανη, ελαιόλαδο, ξύδι Balsamico di Modena και να η σαλάτα.
Ζεσταίνω σε μπαιν-μαρί Μακαρονάκι κοφτό με κυμά (από χθες) 
Το περίσσευμα από το μπριάμ στη γάστρα (από την Κυριακή)
Και με λίγο μελιτζανοσαλάτα από το περασμένο Σάββατο
Στήθηκε το τραπέζι.
Φυσικά δεν έλειπε ψωμί από κίτρινο αλεύρι, μπύρες και έξτρα Γιδοτύρι.

Κάτι τέτοια τα έκανε η μητέρα και η γιαγιά μου, για ψύλλου πήδημα, για όποιον βρίσκονταν σπίτι μας "τυχαία"!

Μέχρι και τον Πατακό (τον γνωστό, ντε!), έφερε ο ξάδερφος του (οικογενειακός φίλος), για να δοκιμάσει γλυκό κουταλιού της Κυρα-Πιπίνας, σίγουρος ότι κάτι καλό θα υπάρχει.
Πάω και 'γω για φαγητό στο σπίτι, από το Πανεπιστήμιο, στρίβω την γωνία και τι να δω!  Δύο Χάρλεϋ της Τροχαίας και δύο Υπουργικές Μπιούϊκ, έξω από το σπίτι.
Ωχ! μας πιάσανε πάλι, είπα, αλλά δεν έφυγα, όπως θάπρεπε. Με είχε φάει η περιέργεια.
Μπαίνω και βλέπω όλους, χωροφύλακες και υπουργούς, με ένα πιατάκι στο χέρι, να γλύφονται!
Στην πρόταση, όμως, για ένα ουζάκι, είπαν "όχι, έχουμε δουλειά ακόμη".
--Πως πας στη σχολή, παιδί μου;
--Καλά, η απάντηση μου.
--Αν θέλεις κάτι, μη διστάσεις (να το ρουσφέτι)
--Ευχαριστώ (και δεν ζήτησα τίποτα, ο βλάκας/μ@λ@κ@ς).....

ΥΓ: Αυτά γράφονται παρουσία της Βίκυς, που τώρα ζητάει και κλειδιά του σπιτιού, "έτσι για ώρα ανάγκης" λέει!
Να της δώσω;

11 σχόλια:

ElenaG είπε...

Να ξεκινήσω από κάτω προς τα πάνω
Ναι να δώσεις το κλειδί...γιατί να ταλαιπωρείς το κορίτσι!
E!όχι και μ@@@@@ς...για μια αξιοπρέπεια ζούμε
τώρα μπορεί και να μου πεις π@@@@α αξιοπρέπεια
Τι να σου πω...εσύ ξέρεις καλύτερα!
Τα ωραιότερα τραπεζώματα είναι αυτά!

Thalassenia είπε...

Διεύθυνση σπιτιού δεν βλέπω.....
Στο Εxtrablatt θα με πας πάλι?

Το καλύτερο της νοικοκυράς και του νοικοκύρη δεν λέω, να πέφτει σκούπα στα περισσέματα.
Μην ξεχνάς, αν πάρεις πρέπει να δώσεις. Καλύτερα που δεν ζήτησες.

Καλό βράδυ και πάντα χαρούμενα.

Lila Xagorari είπε...

Τι να το κάνει το κλειδί αν λείπεις εσύ για να σκαρώσεις τέτοιο τσιμπούσι από το τίποτα?

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ ElenaG :
Αυτή η αξιοπρέπεια μ'έφαγε και γιαυτό θα πεθάνω στην ψάθα, που λένε!
Για το κλειδί....θα δούμε!
___________________

@ Thalassenia :
Στα κλειδιά που θα σου στείλω, θα έχει καρτελλάκι με την δ/ση!
Ευτυχώς έρχονται και τέτοιες στιγμές και γίνεται εκκαθάριση!
___________________

@ Λίλα :
Πολλά χρόνια αλωνίζει ο ένας στο σπίτι του άλλου και ξέρουμε λεπτομέρειες για όλα τα απόκρυφα!
Ξέρει ότι πάντα θα βρίσκει το κατιτις!!
Η μαμά της έκανε τις καλύτερες πίτες στη γειτονιά, αυτή όμως, ούτε λογ/σμό στο Google δεν θέλει να κάνει!
___________________

VickyR είπε...

Κορίτσια μη τον ακούτε.
Χρόνια τώρα καλύπτει τα κενά μου και έμαθε και πίτες από την μαμά μου.
Ούτε συνδιαχειρίστρια το μπλογκ δεν με πρότεινε να γίνω.

zoyzoy είπε...

Η διάθεση μετράει Σταύρο!
Και τίποτα να μην έχεις για τον ξένο πάντα υπάρχει κάτι και περισσεύει κιόλας !

Πάντα ευλογημένο και γεμάτο να'ναι το ψυγείο γιατί μπορεί να περάσω καμιά βόλτα να επωφεληθώ:))

Τα θαλασσινά μου!

manousina είπε...

Για καλούς φίλους πάντα στρώνεται τραπέζι!!!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ zoyzoy :
Βάζω τα κλειδιά επάνω σε "εκείνο" το σωσίβιο και το αμολάω με τον Βαρδάρη!
Σε μερικές ώρες τα έχεις!!!
Πάντα ευπρόσδεκτη!!!!
__________________

@ manousina :
Κάποια παλιά "φίλη", πριν δυό χρόνια, με ειρωνικό τρόπο και για κάποια παρόμοια κατάσταση, είπε: "Εμείς είμαστε ικανές να ταΐσουμε ένα λόχο, με τα ψέμματα"!
Άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη, λέει ο Λαός μας!
Και παρ'όλα τα ισχνά οικονομικά μας, τελευταία, όλοι χωρούν, με καλή διάθεση!!!
______________________

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΤΑ ΔΩΣΕΙΣ;ΦΙΛΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;ΑΑΑ....

Ανώνυμος είπε...

ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ,!!ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΕ ΛΕΝΕ.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ ΚΑΤΕΡΙΝΑ :
Όλες οι γνώμες συγκλίνουν και λένε να επισκεφτώ τον κλειδαρά για αντίγραφα! Παίζεται!!!!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη....και sorry για την καθυστέρηση, αλλά μόλις τώρα γύρισα!
________________