ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ (;;) ΣΤΟΝ ΝΟΤΙΟ ΕΥΒΟΪΚΟ

Τελευταίες μέρες Μαΐου, ΔΕΥΤΕΡΑ, φθάνουμε στο Π. Φάληρο πριν το μεσημέρι, τακτοποίηση στο ξενοδ.Ποσειδών, αμέσως καρφί στον ΙΟΠ στο Μικρολίμανο, ουζάκι με τα φιλαράκια,

μάλλον Ουζάάαρα, σε εξέλιξη Ράλλυ Ακρόπολις, ανασυγκρότηση στη Γλυφάδα, καρφί για εκεί, συνάντηση με άλλα φιλαράκια, βράδυ στο IL FUNGO και τεζάραμε...

ΤΡΙΤΗ: Στο ναυπηγείο στο Κορωπί, γλύψιμο στον γερανό να μας πάει σήμερα, Λαύριο μεσημέρι, στη θάλασσα απόγευμα, rigger και ηλεκτρολόγος για το άλμπουρο, δέσιμο στην Ολύμπικ Μαρίν στο ρεμέτζο του πεθερού του Νίκου, βράδυ πάλι τέζα και αρκετά φτωχότερος, λόγω του γερανού, που μας αποκεφάλισε...

ΤΕΤΑΡΤΗ: Επιθεώρηση από τον Ελληνικό Νηογνώμονα, ψαχτήρι για πετρέλαιο (είχαν απεργία τα πρατ.καυσίμων), πρατήριο στην Κερατέα, 80 λίτρα, προμήθειες για το ταξίδι και πάλι τέζα......

ΠΕΜΠΤΗ: Κάθοδος στον Πειραιά για τα χαρτιά από τον Νηογνώμονα, επιστροφή στο Λαύριο, συνεννόηση με τον Νίκο να είναι stand-by στο VHF για ώρα ανάγκης, για δοκιμή με πανιά μέχρι Μακρόνησο (δεν είχαν "ανακαλυφθεί" ακόμη τα κινητά), έξοδος με πανιά, ώρα 14.30' επικοινωνία "-Νικολάκη, καλά πάει, δεν επιστρέφουμε,φεύγουμε για επάνω", οι χάρτες του σκάφους από την εποχή του Αρταξέρξη και μέχρι Κάβο-Ντόρο, ο δικός μου από Βόρειο Ευβοϊκό και πάνω, Μαύρη ζώνη ο Νότιος, απόφαση να πάμε από Χαλκίδα υπολογίζοντας και το ρεύμα στον Εύριπο να μη μας είναι ανάποδο, Δύση Ήλιου λιμάνι εν όψει με Ferry παντόφλες, πλησιάζουμε, σπηλιάδες κατεβάζει το βουνό δεξιά μας, άγκυρα ξεσέρνει, πλαγιοδέτηση, ρεστία στο λιμάνι, μπότζι όλη νύκτα, δεν ξέρουμε ποιό χωριό είναι, ντροπή να βγούμε και να ρωτήσουμε, τι σκατά Navigator θα ήμουν, σε ένα γραφειάκι λέει ΟΤΕ Ν. ΣΤΥΡΩΝ, ξέρουμε που είμαστε, μπριζόλες, μπύρες και πάλι τέζα.....με ολονύκτιο κούνημα....

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Πρωί, περιμένω να πάει 9, να φύγει η τσίμπλα από το μάτι των λιμενικών, τηλ. στο Λιμεναρχείο Χαλκίδας, ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ώρα ανοίγει η γέφυρα για επάνω, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσους κόρους είναι το πλοίο; ΑΠΑΝΤΗΣΗ δική μου: Δεν ξέρω, νομίζω οκτώ (είχα δει κάπου στα χαρτιά, στον έλεγχο, ότι είναι εφτά και κάτι) ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ: Α...για τόσο μικρό δεν ανοίγει. Θα περιμένετε να έρθει και κάποιο άλλο και τότε βλέπουμε. Το ξέσπασμα μου ήταν: Τι λες, ρε ντερβίση, κι αν δεν έρθει άλλο, εγώ θα κάνω διακοπές στην Χαλκίδα;, Ράνια, φεύγουμε πίσω στο Καβο-Ντόρο, Ωχ!!, Κάρυστος, απόγευμα Κάβο-Ντόρο, πλεύση ολονύκτια, ευτυχώς καιρός πρύμα, κρύο, νιτσεράδες και χοντρά γάντια, η πυξίδα να μή φωτίζεται, να την φέγγω πότε-πότε με φακό και το..........

μεσημέρι ΣΑΒΒΑΤΟΥ, Πατητήρι, Στενή Βάλλα, οι καλύτερες τηγανητές γόπες που έφαγα ποτέ και τέζα....... μέχρι......

την ΚΥΡΙΑΚΗ το πρωί, η θάλασσα,όσο μπορούσα να δω, να βγάζει φίδια, στο στενό Αλόννησος-Περιστέρα, πρόταση για αναβολή, τηλ. στον φιλο ταξιτζή που θα μας περίμενε απόγευμα στο Πόρτο-Καρράς, η ώρα περνάει, η Ράνια πρέπει να πάει στο γραφείο Δευτέρα πρωί, ο καιρός δείχνει να καλμάρει, ξεκίνημα με πανιά και μηχανή, με συνεχή τακ στο στενό, ανοικτή θάλασσα 20 μίλια πιο πάνω, μπουνάτσα, κάλμα, ήλιος να καίει (αυτόμ.πιλότο αγοράσαμε την επόμενη χρονιά, μετά από τις φωνές της Ράνιας), η Ράνια στη Λαγουδέρα, μαΐστρα επάνω για να κάνει κάποια σκιά, ωρα 21.30' μαρίνα Πόρτο-Καρράς, θέση κλεισμένη μια βδομάδα πριν, τηλ. από την υποδοχή για ταξί από τον Άγιο Νικόλαο, μεσάνυχτα Κυριακής, σπίτι και το πρωί δουλειά κανονικά.........μπας και ξεκουραστούμε λιγάκι......

Μέρος της αρχής της ιστορίας, απεικονίζεται στο κολάζ που έχω κορνιζαρισμένο. Μετά είχε τελειώσει το φιλμ και που μυαλό για καινούργιο.........

..........Και κάτι που λένε διάφοροι "τσοπάνηδες"

- Δύο είναι οι καλύτερες στιγμές ενός σκάφους. Η πρώτη όταν το αγοράζεις και η δεύτερη, όταν το πουλάς..........

Εμείς όμως δεν μετανοιώσαμε. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε πολλά, αλλά διαφορετικά δεν θα τα θυμόμασταν.......