Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Η ΘΕΙΑ ΛΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΨΩΜΙ ΜΠΥΡΑΣ

Η θεία Λούλα, μάθαινε Γερμανικά από τότε που την θυμάμαι.
Το καλύτερο δώρο που πήρε ποτέ ήταν ένα διπλό Γερμανο-Ελληνο-Γερμανικό Λεξικό, αγορασμένο από το χαρτζηλίκι μου, στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Ήθελε να μπορεί να μιλάει με τους Γερμανούς, όταν θα ξανάρθουν και είχε αρχίσει να διαβάζει, αμέσως μετά την κατοχή.
Σκαλίζοντας τις σημειώσεις της μητέρας μου, χθες το απόγευμα, βρίσκω χειρόγραφο στα Γερμανικά, με τον χαρακτήρα της θείας Λούλας, που είχε για τίτλο "lager brot". Ήταν γραμμένο σε χαρτί από κουτί τσιγάρων ΕΘΝΟΣ (τέτοια κάπνιζε η θεία), κιτρινισμένο από την πολυκαιρία, είχε δε μόνο τρία υλικά.
Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι πρόκειται για "ψωμί". Βάζω όλες τις λέξεις στον "μεταφραστή" (τι σου είναι η τεχνολογία!!) και μου λέει "ελαφράς μπύρας ψωμί, αλεύρι, σόδα διόγκωσης, μπύρα ελαφριά, ψήσιμο 1 ώρα".

Κάνω τις σχετικές μετατροπές σε όλα σχεδόν και προκύπτει το αποτέλεσμα που βλέπετε
με τον παρακάτω τρόπο......
ΨΩΜΙ ΜΠΥΡΑΣ (και όχι για μπύρα,χωρίς μπύρα, σαν μια συνταγή που είδαμε παληότερα και γελούσαμε)

ΥΛΙΚΑ
460 γραμ. Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (τόσο είχαμε διαθέσιμο)
1 κουτάκι μπύρα 330 ml, στο πράσινο κουτί, όχι την μυθική απομίμηση

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Όλα(;) τα υλικά στον κάδο του μίξερ, ζύμωμα μέχρι η ζύμη να αρχίσει να ανεβαίνει στα ζυμωτήρια και να ξεκολλάει από το τοίχωμα.
Βγάζω την ζύμη με αλευρωμένα χέρια και την κόβω στα δύο.
Επειδή θα χρησιμοποιούσα το ψήσιμο του αρτοπαρασκευαστή και δεν ήξερα πόσο θα φουσκώσει, έβαλα το κάθε κομμάτι στις δύο μικρές φορμίτσες και πασπάλισα με σουσάμι, που δεν κόλλησε όλο τελικά. Την επόμενη φορά θα αλλείψω την επιφάνεια με λάδι ή μείγμα αυγού-νερού, για να πάρει χρώμα και να κολλήσει το σουσάμι.
Ο παρασκευαστής έψησε μια ώρα και βγήκαν δύο μικρά καρβελάκια των 330 γραμμαρίων το καθένα, αφράτα, με σφιχτή κόρα και νόστιμα.
Γρήγορα και χωρίς κόπο, έγινε το ψωμί δύο ημερών........

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η διπλάσια ποσότητα στις δύο μικρές φορμίτσες ή στην μεγάλη φόρμα του ενός κιλού, για ένα καρβέλι.
Επίσης μπορεί να ψηθεί και στο φούρνο της κουζίνας στους 200 οC για 1 ώρα και χωρίς φόρμα.
Ίσως έπρεπε να το αφήσω ζυμωμένο λίγη ώρα για να φουσκώσει περισσότερο.....
Posted by Picasa

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καπετάνιε μια απο τις μεγάλες μου αδυναμίες είναι να φτιαχνω ψωμι.
Εχω ξυλόφουρνο και με τρελαινει η διαδικασια του ζυμώματος.
θα το φτιαξω

zoyzoy είπε...

Ωραίος!
Λέω να το φτιάξω σήμερα στον αρτοπαρασκευαστή!
Γιατί δεν το χτύπησες εκεί και το'βαλες στο μίξερ?
Πήρα κάτι σαβρίδια "Λουλούδια" τα φώναζε ο πλανόδιος ψαράς με χωριάτικη σαλάτα όνειρο!
Καλό μεσημέρι!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Θαλασσοκράτωρ: Ο ξυλόφουρνος δίνει την καταπληκτική γεύση σε όλα, κι ας έχει CO2. Έτσι κι αλλοιώς εισπνέουμε καθημερινά τόσο πολύ, που στον βωμό της νοστιμιάς, ας είναι και λίγο ακόμη.
Να είσαι πάντα καλά.

@ Zoyzoy: Δεν ήξερα κάποιο κατάλληλο πρόγραμμα. Άλλωστε αργεί αρκετά.
Άψογα τα σαφρίδια, σχάρα ή τηγάνι είναι γεμάτα Ω3.

Margo είπε...

Ωραία ψωμάκια αλλά και η θεία Λούλα να θέλει να μάθει Γερμανικά!

Όμορφο blog Δύσπιστε με τις νοστιμιές, τα αστεία, τα ταξιδάκια του.. καλώς σε βρίσκω:)

www.Beer-Pedia.com είπε...

Μπράβο φίλτατε.

Μπυρολάτρης και κάτοχος της μεγαλύτερης Ελληνικής, εντός και εκτός των συνόρων, σελίδας με θέμα τη μπύρα, έχω πειραματιστεί αρκετές φορές με συνταγές και μπύρα. Όσο για την εν λόγω συνταγή παρασκευής άρτου, έχω να προτείνω να δοκιμάσετε και άλλους τύπους μπύρας, πιο "εκλεκτούς".

Με εκτίμηση, Γιώργος από Beer-Pedia.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Φίλε Γιώργο,
Βλέποντας την επιτυχία που είχε με lager, όντως σκέφτομαι να πειραματιστώ μέ κάτι Τσέχικες μαύρες, που έχει το μπαράκι κάτω από το σπίτι μου.
Ήμουν λάτρης της Μαύρης που έβγαζε ο ΦΙΞ, στην περίοδο της ΔΕΘ μόνο. Τότε αγόραζα από το πρατήριο στην Αριστοτέλους μερικά κιβώτια, αλλά όταν το μάθαιναν οι φίλοι και οι συμφοιτητές μου, ότι είχα μπύρες και μετά την ΔΕΘ, όλο και "έψηναν" την μητέρα μου για κάποια τραπεζώματα. Είναι μεγάλη χαρά να μπορείς να μοιράζεσαι το σπάνιο με τους φίλους.
Σε ευχαριστώ και θα τα ξαναπούμε....

www.Beer-Pedia.com είπε...

Ααααχχχ... τι μου θύμησες τώρα... Είσαι και εσύ ένας από τους τυχερούς που προλάβαμε και απολαύσαμε αυτές τις γεύσεις, της τότε Fix. Αν και έχω ακόμα μπουκάλια της Fix, αυτό της μαύρης μου λείπει. Αλλά μπορώ να είμαι υπερήφανος για το ποτήρι της που κοσμεί τη συλλογή μου. Μπράβο ρε φίλε... να 'σαι καλά... μου έφτιαξες την ημέρα!!!

Εις υγείαν, Γιώργος.