Ένα κόλλημα με τον Τσελεμεντέ το είχε η μητέρα μου. Το θεωρούσε σαν απαγκίστρωση από την μαγειρική της γιαγιάς.
Από εκεί προέρχεται και αυτή η σάλτσα "Ραβιγκότ", με τα ίδια υλικά, αλλά με πιο μοντέρνα τεχνικά μέσα. Θα την δούμε παρακάτω.
Η σημερινή απόφαση έλεγε τσιπούρες ψητές και έγινε.
Να και το αποτέλεσμα
Τα ψάρια είναι από το ιχθυοτροφείο του Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής, απέναντι από την Διάπορο, φρεσκότατες. Τις καθάρισε, όπως πάντα η γυναίκα του ψαρά. Ήθελαν μόνο πλύσιμο και στέγνωμα.
Κάρβουνα στο μπαλκόνι είναι αδιανόητο και κατέληξα στην γκριλλιέρα (το μικρό τετράγωνο τηγανάκι με τον ριγωτό πάτο).
Κάνω δυο χαρακιές από κάθε πλευρά, αλείφω με λαδολέμονο έξω και μέσα, σκεπάζω με μεμβράνη και στο ψυγείο, για 15-20'.
Στο μεταξύ λαδώνω ελαφρά την γκριλλιέρα και την βάζω στο ανάλογο μάτι, με φουλ ένταση.
Το κακό ήταν ότι δεν χωρούσαν και οι δύο μαζί και έγιναν μια-μια.
Χαμηλώνω την ένταση, από το 12 στο 8 και βάζω την πρώτη, για 10' από κάθε πλευρά.
Ακολουθεί και η δεύτερη και τώρα η σάλτσα
Υ Λ Ι Κ Α
2 κουτ.σουπ. Μουστάρδα Dijon
3/4 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 κουτ.σουπ. Ξύδι άσπρο
2 κουτ.σουπ. Χυμό λεμονιού
3 κουτ.σουπ. Νερό
Τα φύλλα από μερικά κλαδάκια Μαϊντανού
Αλάτι και πιπέρι
Αγγουράκι τουρσί ψιλοκομμένο
Κάπαρη
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Τα πρώτα 5 υλικά στο multi (δεν είχε τέτοιο ο Τσελεμεντές και χρησιμοποιούσε σύρμα!). Δούλεμμα για 3', ρίχνω το λάδι και τον μαϊντανό, συνεχίζω για 3' ακόμη και αλατοπιπερώνω.
Αδειάζω σε μπωλάκι και ρίχνω τα τουρσάκια. Ανακατεύω και στο ψυγείο, για μισή+ ώρα.
Σερβίρουμε τα ψάρια και σε σαλτσιέρα την σάλτσα, για όποιον θέλει. Σας διαβεβαιώ ότι όλοι θα θέλουν.......
Παράλληλα δίπλα έχουμε και το λαδολέμονο, χτυπημένο.
Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος.
Στο τηγανάκι μαζεύτηκε το λίπος από τις τσιπούρες, που καταστάλλαξε στην πιατέλλα. Συμπλήρωμα με λαδολέμονο και βουτιές με φρέσκο ψωμάκι ολικής.
Τέλεια, για σήμερα. Αύριο....ο Θεός Μεγάλος......
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
17 σχόλια:
θελκτικότατες! Τί ὡραῖ απαρεϊτσα κάνουν μέ δροσερή ρετσίνα!
κοιτα ο τσελεμεντες στο οποιον παρεπιπτοντως αφιερωσα 2 ποστ εαν θυμαμαι καλα, ηταν αυτος που εφερε νεες τεχνικες και μια ευρωπαικη αυρα στην ελληνικη κουζινα. οσο και αν τον κρινουν τα τελευταια χρονια ηταν αυτος που την εκμοντερνισε. εγω εχω εναν τσελεμεντε που μου χαρισε η μαμα μου.
για τις τσιπουρες τι να σου πω! καταπληκτικες!!!
ειρηνη
@ Εἰρήνη
Εἶχα ἀκούσει παλαιότερα, ὅτι ὁ Τσελεμεντές ἔφερε τήν μπεσαμέλ στήν Ελλάδα.
@cummulus
την μπεσαμελ, την μαγιονεζα, την σαντιγυ, τις ζελατινες κλπ.
και δεν ειναι υπερβολη εαν πουμε οτι ειναι ο δημιουργος της αστικης ελληνικης κουζινας.
σταυρο στο ειχα πει οτι το μπλογκ σου γινεται φορουμ σιγα σιγα!!!! :)
@ cummulus :
Σίγουρα με ρετσινούλα κι ας μην είναι "αλανιάρες"!!!!
__________________
grEAT
ἄχ, αὐτή ἡ μπεσαμέλ. Δέν μ΄ἀρέσει μέ τίποτα. Οὔτε μαγιονέζα τρώω. Ἄλλά ἡ μπεσαμέλ χαλάει τό ... παστίτσιο ἡ ἀφιλότιμη.
Δύσπιστε,
κι΄ἄμα δέν εἶναι ἀλανιάρες δέν χάθηκε κι΄ ὁ κόσμος! Φρέσκες νά εἶναι καί Δόξα τῶ Θεῶ νά λέμε, ἀφοῦ μποροῦμε νά τρῶμε, ἔστω κι΄ἀλανιάρες.
(ἔχεις δοκιμάσει τήν ρετσίνα "Τσαχπίνα" τοῦ Τσάνταλη;)
@ grEAT :
Αυτός ο Μάγειρας, με καταγωγή από την Σίφνο, έκανε την μείξη ης Γαλλικής με την Ελληνική κουζίνα.
Σίγουρα είναι ο αναμορφωτής.
Η μητέρα μου είχε έναν Τσελεμεντέ, δανεικό από μια φίλη της, που δεν είχε την έφεση της μαγειρικής!
Η σάλτσα αυτή ταιριάζει με πολλά ψητά, αν δούμε τα υλικά της.
_____________________
@ grEAT :
Η λέξη "φόρουμ" μου φέρνει στο νου το φόρουμ του, πάλαι ποτέ, Hungry.gr...
Τραγικές εποχές!!
____________________
@ cummulus :
Την "Τσαχπίνα" την έχω ακουστά, αλλά δεν την συνάντησα πουθενά.
Έξω ζητάω το "Κεχριμπάρι" του Κεχρή, σε κοντό και στρομπουλό μπουκαλάκι.
Στο σπίτι, ειδικά μετά του Αγίου Φιλίππου, έχω βαρελίσια.
Παλιά συνήθεια, κατάλοιπο ρετσινοπαραγωγών πεθερικών, από το 1880 μέχρι το 1982....
_____________________
Δύσπιστε,
τό Κεχριμπάρι σαφῶς ξεπερνάει τήν Τσαχπίνα. Ἔχει ἄλλη ποιότητα. Ἀφοῦ εἶσαι καί οἰνο-γαμπρός, ε, ξέρεις ἀπό ρετσίνα. Ἄντε στήν ὑγειά μας! :-)
Είναι από τα λίγα ψαράκια που μπαίνουν στο σπιτι μας, ποιός μπορεί να αντισταθεί στο λαδολέμονο? μμμμ!!!
Μπορει η τσιπουρα να μην ειναι απο τα ψαρια που προτιμω ,ομως οι συγκεκριμενες με αποπλανησαν.Σωστα ψημενες με τα απαραιτητο χρυσαφι χρωμα,ετσι για να δειχνουν ελκυστικες,η δε σαλτσουλα πρεπει να ειναι πεντανοστιμη!Οι βουτες με φρεσκο ψωμι..απαραιτητες.Καλο βραδυ.
@ Εφη :
Το λαδολέμονο, ναι. Ειδικά αν είναι και κάπως πηχτό....όνειρο!
Καλό Ξημέρωμα!
_____________________
@ Foteini Thes :
Εγώ τις θέλω λίγο πιο "κάρβουνο" αλλά φοβήθηκα μήπως στεγνώσουν μέσα.
Αν είχα κανονική ψησταριά έξω, ήξερα τον τρόπο, αλλά μέσα τα τσιμένταείναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει.
Καλό Ξημέρωμα!
_______________________
Λαβράκια τρώμε σήμερα....θα τιμήσουμε και το λαδολέμονο οπωσδήποτε!!!!
@ Λίλα :
Ωραία τα λαβράκια!
Πως όμως θα α κάνεις;
Στα κάρβουνα, στη λαδόκολλα, ή μήπως πλακί (στη Σύμη τα πλακί τα λένε στιφάδο, επειδή βάζουν χοντροκομμένα κρεμμύδια).
Πες καμιά ιδέα!
Καλό Π/Σ/Κ :-)
_______________________
彡✿✿⊱╮
Que visual maravilhoso!... fiquei com água na boca.
Bom fim de semana!
Beijinhos do Brasil
✿彡¸.•°`♥✿⊱╮
Δημοσίευση σχολίου