Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΦΙΣΚΑΡΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ......

Το blog αυτό ιδρύθηκε τον Μάρτιο του '07, αλλά, η ζωή του ξεκινάει με την πρώτη ανάρτηση, που έγινε στις 15 Απριλίου 2009, δηλαδή αύριο.


Η πρώτη ανάρτηση, μαζί με το πρώτο σχόλιο, είναι αυτή

Τετάρτη, 15 Απριλίου 2009

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΧΗ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ (ΝΟΜΙΖΩ;)

Ήταν Μάρτιος του '07 όταν αποφάσισα την "κατασκευή" που βλέπεις, χωρίς καμιά γνώση για τέτοιες δουλειές.

Τώρα, μετά από δύο χρόνια, κάνω την πρώτη ανάρτηση και θα γίνει προσπάθεια να φανώ συνεπής στο περιεχόμενο αυτού του ιστολογίου.

Είμαι πρόθυμος να δεχθώ οποιαδήποτε υπόδειξη για την βελτίωση του.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

YUPI!
Καλοτάξιδο στα πελάγη του διαδικτύου!
Πολύ χάρηκα.
Με το που πήρα το mail σου, ήρθα εδώ πάραυτα.
________
*Φεύγουμε αύριο. Καλοφάγωτα τα τσουρέκια, τα οποία ζήλεψα...Και κάντα μια ανάρτηση να τα δω!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

π.

15 Απριλίου 2009 4:51 μ.μ.

______________________________________

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, μετράει το αποτέλεσμα που μπορείτε να δήτε, σε αναρτήσεις και αναγνώστες.

Ένας από τους σκοπούς αυτού του blog είναι και τα ταξίδια, και έχουμε καιρό να κάνουμε κάποιο.
Γι αυτό θα δώσω κάποιες φωτογραφίες από τις διακοπές στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα από το Φισκάρδο, που είναι στα Βόρεια του νησιού και είναι ο μόνος οικισμός που δεν ισοπεδώθηκε στον σεισμό του 1953. Αυτός είναι και ο λόγος που τα κτίρια διατηρούνται στη μορφή που κτίστηκαν πριν από 100+ χρόνια.
Είναι το μόνο μέρος , όπου πήγα ΤΡΕΙΣ φορές.
Λες σύμπτωση ή μήπως τραβάει το αίμα, μιας και είναι γενέτειρα του παππού μου, από τον πατέρα μου;

Η πρώτη φορά ήταν τον Αύγουστο του 1981, στο Αργοστόλι σαν κέντρο.
Σε δύο μέρες γυρίσαμε όλο το νησί και εντοπίσαμε "τα καλά".
Είχα και στην οροφή του αυτοκινήτου ένα βαρκάκι με εξωμέμβιο, για τα μέρη που δεν έχεις πρόσβαση από στεριά. Χρησιμοποιήθηκε δύο φορές.

Η πρώτη φωτό είναι από εκείνο το ταξίδι



Μετά από μερικά χρόνια, το 1985, νοικιάσαμε ένα ιστιοπλοϊκό από Κέρκυρα για να γυρίσουμε
το Ιόνιο, με διανυκτερεύσεις εναλλάξ "νησί-Ηπειρωτική ".
Μετά από τα Σύβοτα Λευκάδας, μπάνιο σε απρόσιτη αμμουδιά στην Ιθάκη και πλώρη για το ασφαλέστατο λιμανάκι του Φισκάρδου, όπου γίνονταν κακός χαμός από σκάφη και σκαφάκια.

Η επόμενη φωτό είναι διπλή και δείχνει τον φάρο στην είσοδο του λιμανιού, αλλά σε δύο χρονιές, το 1985 επάνω και το 2006 κάτω.
Παρά τα 20 χρόνια δεν άλλαξε.


Η τρίτη φορά ήταν το Πάσχα του 2006, με πολύ καλύτερη οργάνωση, μέσω Λευκάδας από την Βασιλική , με ferry "παντόφλα".

Παρ'όλο που ήταν νωρίς (τέλη Απριλίου και όχι αρχή όπως φέτος), υπήρχαν μερικά άλμπουρα, κυρίως μπροστά στης περίφημης Τασίας.
Για τους λίγους που δεν έχουν ακουστά, η Τασία έχει την διασημότερη, ίσως, ταβέρνα της Χώρας μας, ξακουστή στα πέρατα του κόσμου.
Αλλά για την Τασία θα γράψω σε κάποια επόμενη ανάρτηση, όπου θα δώσω και συνταγές της.



Η επόμενη φωτό είναι από το 1985, εμπρός στον ζωγραφισμένο τοίχο.
Ο τοίχος αυτός, το 2006, ήταν ασπρισμένος με εξαφανισμένες τις ζωγραφιές


Το δάσος από άλμπουρα (κατάρτια λέμε), υπήρχε από τότε που ήταν Αύγουστος.

Μέσα στο χωριό υπάρχει ανοικοδόμηση, αλλά με αυστηρότατη διατήρηση του χαρακτήρα και της Βενετσιάνικης πολυχρωμίας


Και λίγο πιο μέσα ένα αδιάφορο σπίτι από μακρυά.


Από κοντά όμως διαβάζουμε στην εντοιχισμένη πλάκα


Και λίγο παραδίπλα, μια χειρόγραφη πινακίδα στέλνει στο "Ναυτικό και περιβαλλοντολογικό"Μουσείο


Το οποίο πρέπει να το είχαν εγκαταλείψει από το τέλος της περασμένης σαιζόν.

Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από τα χόρτα στην αυλή και την εικόνα ερήμωσης.
Για μέσα δεν ξέρω γιατί ήταν κλειστό, όλες τις μέρες που είμασταν εκεί.
______________________________

Αυτή η ανάρτηση δεν αποτελεί καν ταξιδιωτική πραγματεία, αλλά εκπλήρωση υπόσχεσης στην φίλη Pansofix , που μου έστειλε αυτό το βραβείο

Άσε που όπου και αν έλεγα το όνομα μου, όλοι λέγαν "Α!! Εσύ δικός μας είσαι"