ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΦΡΙΚΑΣΕ.....ΜΕ ΡΑΔΙΚΙΑ

Μια αγάπη για τα ραδίκια την έχω από μικρός και δεν την έκρυψα ποτέ. Είναι το μόνο χόρτο που αναγνωρίζω και μάζευα, όπου το έβρισκα. Τακτικά έβρισκα σε ταβέρνα στο Πόρτο-Λάγος, στα ταξίδια μου μια φορά το μήνα και η πικράδα τους έκανε πιο νόστιμα τα καλοτηγανισμένα μπαρμπούνια.

Πιο πάνω είπα "μάζευα", αλλά δεν το ξανακάνω. Το τελευταίο κιλό κόστισε 2500 €, με πόνο και ταλαιπωρία, μέχρι να φτιάξω ξανά τη μέση μου, πέντε χρόνια πριν.

Ο μανάβης στο Μοδιάνο δεν φέρνει πια (δεν βγαίνουν οι ραδικούδες, είπε) και είχα ξεμείνει....

Μέχρι που ανακάλυψα στους καταψύκτες του Σ/Μ κατεψυγμένα και Ελληνικά, σε τιμή 2,77 € τα 600 γραμμάρια!

Στο παρακάτω κολάζ, δεν κρύβω την φίρμα και αν θεωρηθεί διαφήμιση, ούτε που με ενδιαφέρει!  Αυτές οι επιχειρηματικές  πρωτοβουλίες πρέπει να προβάλλονται και, αν βρουν μιμητές, καλώς να τους βρουν!

Η αρχική σκέψη ήταν να τα βράσω για σαλάτα με λαδολέμονο και το ραδικόζουμο σαν φάρμακο! Τότε θυμήθηκα το κατσικάκι φρικασέ με σταμναγκάθι του Mom's, στη Βογατσικού, αλλά λόγω Νηστείας, είπα να δοκιμάσω με μανιτάρια. Και έγινε!!
Υ Λ Ι Κ Α
600 γραμ. Ραδίκια κατεψυγμένα
300 γραμ. Σπανάκι σε φύλλα κατεψυγμένο
350 γραμ. Μανιτάρια κατεψυγμένα (ολόκληρα και φέτες, μισά-μισά)
3 Κρεμμυδάκια φρέσκα σε ροδέλλες
1 φλυτζ.τσαγ. Άνιθο χοντροκομμένο
3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 νεροπότηρο Κρασί άσπρο
Αλάτι και Πιπέρι
2 Λεμόνια τον χυμό τους
1 γεμάτη κουταλιά Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ζεσταίνω το ελαιόλαδο στη χύτρα ταχύτητος και σωτάρω το κρεμμυδάκι, για μερικά λεπτά. 
Ρίχνω τα μανιτάρια και συνεχίζω το σωτάρισμα μέχρι να αρχίσουν να σώνονται τα υγρά τους.
Σβήνω με το κρασί, ρίχνω τα υπόλοιπα χορταρικά και αλατοπιπερώνω. Ανακατεύω και κλείνω τη χύτρα. Βράζω 5' από το σφύριγμα της βαλβίδας, με χαμηλωμένη την φωτιά.
Αποσύρω τη χύτρα και σε 10' την ανοίγω.

Λόγω της χύτρας, δεν χρειάζεται νερό.
Αν χρησιμοποιηθεί απλή κατσαρόλα, θέλει βράσιμο 30-40' και, ίσως, συμπλήρωμα ζεστού νερού, γα να έχει κάποιο ζουμί.
Σε αυτή τη φάση, κανονικά, αυγοκόβουμε, αλλά.....νηστεία είπαμε!
Διαλύω το αλεύρι στον χυμό του λεμονιού, σε μπωλ και συμπληρώνω μερικές κουτάλες ζεστό ζωμό από την κατσαρόλα. Όταν το μείγμα ομογεννοποιηθεί καλά το ρίχνω πίσω στην κατσαρόλα και ανακατεύω κουνώντας κυκλικά.
Επειδή το αλεύρι πήζει αργότερα από το κορν-φλάουερ, δίνω μια βράση ακόμη, αν πρόκειται να καταναλωθεί άμεσα. Εγώ το έκανα για αύριο και η δοκιμή έδειξε ότι θέλει λίγο λεμονάκι ακόμη.

Τελείως χορτοφαγικό και νηστίσιμο, με αρκετό ζουμί για βουτιές με το ψωμί που ψήνεται τώρα....
                                                        
Update  08/02/2013
Και τώρα που αυτό το πιάτο περιλαμβάνεται στο "Menu της εβδομάδος" στην ιστοσελίδα του Sinwebradio, το έφτιαξα με αυγολέμονο, για περιόδους μη Νηστείας.
Να και το σημερινό αποτέλεσμα

Ο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑΣ.....(Αποχαιρετισμός της Δυτικής ακτής)

Για την ιστορία του πολύπαθου PORTO-CARRAS θα γράψω κάποια άλλη φορά, όταν θα ολοκληρωθεί η καταστροφή του, από τους ερασιτέχνες/μαθητευόμενους "ιδιοκτήτες".

Από την αρχή της περασμένης εβδομάδας, φάνηκε, σε όλα τα καιρικά sites, ότι το Σάββατο θα ήταν ιδανικές οι συνθήκες για ταξίδι.

Από την Παρασκευή το απόγευμα, συμπλήρωμα του πετρελαίου που έμεινε από το περασμένο Καλοκαίρι και ξεκίνημα Σάββατο στις 07.00', λίγο πριν φανεί ο ήλιος, δυο σκάφη (single-handed) παρέα, για μια απόσταση περίπου 45 Ναυτ.Μιλίων, χωρίς χρονικό όριο άφιξης (υπολογισμός με σκληρές συνθήκες, 10 ώρες).

Ο αποχαιρετισμός, μετά από 22 χρόνια, μπορώ να πω συγκινητικός, αλλά αναγκαίος

Σε δύο ώρες, στο σημείο στροφής, τα Καρτάλια (το Νοτιώτερο άκρο της Σιθωνίας, Άκρα Άμπελος, στους χάρτες), με φόντο τον Άθω, ελαφρά χιονισμένο.

Έξω από τον Όρμο Συκιάς, το σκαφάκι μου στο βάθος, με φόντο πάλι τον Άθω.

Μερικές ώρες αργότερα, έξω από τις περιβόητες Καβουρότρυπες, σε συγκλίνουσα πορεία τα δύο σκάφη (στο βάθος κάποια μονή του Αγίου Όρους, από τόσο μακρυά δεν ξεχώρισα ποιά)

Στις 7 ώρες, έξω από τα Διαπόρια, τα νησάκια στη Βουρβουρού,

...........και λίγο πριν το τέλος του ταξιδιού, έξω από τον Όρμο Παναγιάς, το επίνειο του Αγίου Νικολάου,

......με άφιξη στον προορισμό σε 8 ώρες, με συνθήκες καλύτερες από τις προβλέψεις όλων των Μετεορολογικών σελίδων και των Ιστιοπλοϊκών Χαρτών, που υπερβάλλουν για να σου "φυλάγουν τα ρούχα", που λένε, μιας και δεν ξέρεις να τα φυλάγεις εσύ!!

Με το φαγητό του ταξιδιού δεν ασχολήθηκα. Τα κανόνισε ο κολλητός παιδικός μου φίλος και κουμπάρος, με το συντροφικό σκάφος, που είμασταν παρέα.

Δηλαδή, ένα ψωμί σε φέτες, δικής του κατασκευής, 20 τυροπιτάκια κουρού, δικής του κατασκευής, αλλά και πακέτο γαλοπούλα και ένταμ, σε φέτες, όχι δικής του κατασκευής. 

Μοιρασιά στα δύο σκάφη και χάθηκε η ελπίδα για κανένα χαμένο κιλό.

Σε ευχαριστώ, Δημήτρη και.......επιφυλάσσομαι!!

CHEESCAKE ΜΕ Κατίκι Δομοκού (για όλα υπάρχει πάντα η "πρώτη φορά")

Τέτοιο γλυκό δεν κάναμε ποτέ.

Σήμερα ήταν αυτή η "πρώτη φορά" και επέλεξα να γίνει "φούρνου" και όχι μόνο ψυγείου.

Να και το αποτέλεσμα, τέλειο

Υ Λ Ι Κ Α για ταψάκι διαμέτρου 20 εκατοστών
200 γραμ. μπισκότα Digestive απλά
100 γραμ. μαργαρίνη Μινέρβα Benecol με ελαιόλαδο, μισολυωμένη
200 γραμ. Κατίκι Δομοκού (φρέσκο τυρί)
200 γραμ. Γιαούρτι στραγγιστό 2%
1/2 φλ.τσαγ. Ζάχαρη άσπρη
50 ml Γάλα ελαφρύ 1,5%
1 Αυγό
Μαρμελάδα για την επικάλυψη (είχα το τελευταίο βαζάκι φράουλα, από πέρσυ)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Φόρμα με τσέρκι δεν είχα. Πήρα ταψάκι μιας χρήσεως και  έστρωσα τον πάτο και τα τοιχώματα με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, για να μπορέσω να βγάλω το κέϊκ, χωρίς να διαλυθεί.
Το πακετάκι των μπισκότων έχει 250 γραμ., αλλά έμειναν 200.
Στο multi τα μπισκότα, δούλεύω για λίγο μέχρι να ψιλοτριφτούν.
Σε μπωλ ανακατεύω καλά τα τριμμένα μπισκότα με την μαργαρίνη, μέχρι να βραχεί όλη η ποσότητα.
Στρώνω το μείγμα στον πάτο του ταψιού και το πιέζω να πάει παντού και να γίνει ισόπαχο. Χρησιμοποιώ τον επίπεδο πάτο ενός ποτηριού.

Εδώ μπαίνει το κλασικό ερώτημα "και δεν θα διαλυθεί η βάση βγάζοντας;".  Η λογική δίνει αρνητική απάντηση, γιατί το βούτυρο, θα πήξει στο ψυγείο, όπως και η ποσότητα της κρέμας, που θα πήξει.
Για την κρέμα παίρνω ένα άλλο μπωλ (αν δεν είχα δεύτερο, θα έπλενα αμέσως το πρώτο) και βάζω μέσα τα υπόλοιπα υλικά, τα ανακατεύω με το μιξεράκι χειρός

τα απλώνω επάνω από την βάση μέχρι τα 2/3 του ύψους του ταψιου και βάζω το ταψάκι στον προθερμασμένο φούρνο, στους 170 οC, για 20'.

Τα μικρά μπωλάκια που φαίνονται στην παραπάνω φωτό, έχουν το περίσσευμα της κρέμας, αλλά στον πάτο έβαλα ένα μπισκότο OREO γεμιστό με άσπρη κρέμα

Άφησα να κρυώσει μια ώρα περίπου, και άλειψα την μαρμελάδα στην επιφάνεια.
Μετά μπήκε στο ψυγείο για άλλη μια ώρα.

Έκοψα τα τοιχώματα του ταψιού κάθετα, τα άνοιξα και γλύστρισα το κέϊκ έξω με το χαρτί σε πιάτο. Εδώ θα μπορούσα να κρατήσω το χαρτί στον πάτο και να κόψω τα περισσεύματα γύρω-γύρω, αλλά, επειδή με αρέσει να ζω επικίνδυνα, έβαλα κόντρα με ένα μαχαίρι στο κέϊκ και τράβηξα με προσοχή το χαρτί από κάτω.

Αν επρόκειτο για παρουσίαση, δεν θα το διακινδύνευα.

Το κομμάτι που λείπει από την παραπάνω φωτό

Και τα oreo, έξω από το αλουμινένιο κυπελλάκι

Έτοιμα για άμεση "απαλλοτρίωση"!

Την επόμενη φορά θα ψήσω δικό μου μπισκότο σαν βάση, θα δοκιμάσω και σοκολατένιο.

Τώρα που πήρα φόρα......ποιός την πιάνει την Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη! Θα με "καθαρίσει" η διαβητολόγος μου!!!

ΝΟΥΑ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΣ ..... σαν σε slow-cooker !!

Αν αρχίσω να αγοράζω όποια συσκευή με "γυαλίζει", δεν θα μπορούμε να μπούμε εμείς στο σπίτι.

Έτσι, μη έχοντας slow-cooker, αποφασίζω να χρησιμοποιήσω απλή κατσαρόλα, με κάπως βαρύ γυάλινο καπάκι.....και ότι γίνει!

Και έγινε, να και το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α

600 γραμ. Μοσχάρι νουά (ένα κομμάτι)

1 Κρεμμύδι ολόκληρο

1 Καρότο ολόκληρο

3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

1+ νεροπότηρο Κρασί Λευκό ξηρό

1 σκελίδα Σκόρδο στα 4 κατά μήκος

Μείγμα 5 πιπεριών φρεσκοτριμμένο

Αλάτι χοντρό

Μοσχοκάρυδο τριμμένο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Διάλεξα κατσαρολάκι μικρό, σύμφωνα με το κομμάτι του κρέατος. Να μπαίνει σχεδόν στριμωχτά.

Πλένω καλά το κρέας, το στεγνώνω, το αλατοπιπερώνω και, με μυτερό μαχαίρι, ανοίγω 4 τρύπες, όπου χώνω τα κομματάκια του σκόρδου ( η γιαγιά μου άνοιγε τρύπα κατά μήκος και έβαζε εκεί το αλάτοπίπερο και το σκόρδο, με το δάκτυλο).

Ζεσταίνω το λάδι στο κατσαρολάκι και ροδοκοκκινίζω το κρεας, από όλες τις πλευρές.

Ρίχνω το κρεμμύδι και το καρότο ολόκληρα, πασπαλίζω με το μοσχοκάρυδο και σβήνω με το κρασί.

Κλείνω την κατσαρόλα και χαμηλώνω τη φωτιά (στο 4, με ένδειξη 12 ή στο 1 με ένδειξη διακόπτη 3).

Ψήνω 80' έως 90', γυρίζοντας το κρέας, σε όλες τις πλευρές, κάθε 20'.
Αν χρειάζεται επί πλέον υγρό, συμπληρώνω με λίγο νερό ζεστό ή καλύτερα ζεστό κρασί.
Σε αυτούς τους χρόνους πρέπει να ψήθηκε μέχρι μέσα. Για να το ελέγξουμε, χωρίς να το κόψουμε, ανοίγουμε μια τρύπα με μαχαίρι, μέχρι το κέντρο περίπου και πιέζουμε τα χείλη με τα δύο δάκτυλα. Αν το ζουμί που βγαίνει είναι ροζ, θέλει κι άλλο ψήσιμο. Αν βγεί διάφανο είναι ΟΚ.
Αφήνουμε έξω να κρυώσει λίγο και το κόβουμε λεπτές φέτες, κάθετα προς τις ίνες του κρέατος.
Τα σερβίρω με πατάτες ΣΑΝ τηγανιτές, στο φούρνο.

Για τα υπολείμματα στην κατσαρόλα έχουμε δύο λύσεις:
α) Να πάρουμε το ζουμί με σούρωμα και να το βράσουμε μέχρι να πήξει σε σάλτσα και
β) Όπως είναι με διαλυμένο το κρεμμύδι και το καρότο, το πολτοποιώ με το μπλέντερ-ράβδο χειρός και πήζει με λιγότερο βράσιμο.
Προτίμησα τον δεύτερο τρόπο, γιαυτό η σάλτσα είναι αδιαφανής

Μπορούμε να το γαρνίρουμε με ρύζι, πουρέ ή βραστά λαχανικά...

ΣΥΚΩΤΑΚΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ.....ΣΤΟΝ ΑΤΜΟ !!

Πριν από αρκετά χρόνια (έως πολλά) πήρα, σε προσφορά, ένα σετ κατσαρόλες inox. Στο σετ ήταν και ένα σκεύος ατμού, με πάτο που προσαρμόζεται σε τρεις διαμέτρους.

Τον ατμό τον χρησιμοποιώ μόνο για λαχανικά, στο καλαθάκι της χύτρας ταχύτητος.

Είπα να δοκιμάσω το απλό σκεύος με συκωτάκια, έχοντας στο νου μου το βρασμένο συκωτάκι που μου κρατούσε πάντα  η μητέρα μου, όταν έβραζε κοτόπουλο.

Φυσικά όχι σκέτο, αλλά σε στρώμα μυρωδικών.

Πέτυχε....... και νάτο έτοιμο

Υ Λ Ι Κ Α

500 γραμ. Συκωτάκια κοτόπουλου

Μαϊντανό σε φύλλα

Κρεμμύδι σε ροδέλλες

Σκόρδο σε ροδέλλες

Κοτσανάκια Σέλινου 

Ρίγανη

Πιπέρι

Αλάτι (προαιρετικά)

Οι ποσότητες των μυρωδικών ανάλογα με το μέγεθος που θέλουμε να καλύψουμε

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Πλένουμε σχολαστικά τα συκωτάκια και κόβουμε τυχόν υπολείμματα νεύρων και αγγείων. Προσέχουμε μην έχει μείνει και καμιά χοληδόχος κύστη, από τον κατασκευαστή.

Ξεχώρισα τις καρδιές, που δεν τις θέλω και άφησα τα συκωτάκια να στραγγίσουν, μέχρι να ετοιμάσω τα μυρωδικά.

Στρώνω τα μυρωδικά, όπως φαίνεται στην φωτό

Βάζω από πάνω τα συκωτάκια και πασπαλίζω με ρίγανη.

Πήρα το κατσαρολάκι με διάμετρο 20 εκατοστά, έβαλα νερό μισό λίτρο και το έφερα σε βρασμό.

Τότε βάζω τον ατμομάγειρα, σκεπασμένο, χαμηλώνω τη φωτιά κάτω από το μισό και βράζω για 35-40'.

Βγάζω τα συκωτάκια και ετοιμάζομαι να πετάξω τα μυρωδικά.

Ήρθε όμως η "φαεινή" ιδέα.

Τα βάζω στο multi με δυο κουταλιές λάδι και τον χυμό από ένα λεμόνι, τα κάνω πολτό και..... να και η σάλτσα, ξυνή-ξυνή, όπως με αρέσει.

Αλάτι δεν έβαλα, μιας και το "ηπατικό παρέγχυμα", σαν χημικό εργαστήριο που είναι, έχει απ'όλα τα συστατικά και βιταμίνες.

Ελαιόλαδο έβαλα μόνο στη σάλτσα.

Από πάνω στο πιάτο έτριψα μείγμα 5 πιπεριών.

Πιο καλή θα ήταν η εμφάνιση αν το σερβίριζα σε μαρουλόφυλλα, αλλά δεν είχα. Έβαλα στη μέση λίγο κουνουπίδι με νηστίσιμη μαγιονέζα, αραιωμένη με λίγο λεμόνι.

ΚΡΑΣΟΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ, ΝΗΣΤΙΣΙΜΑ....

Η νηστεία είναι "προ των πυλών" (ante portas, που λένε και οι Λατινομαθείς). Νηστεία Θρησκευτική, Νηστεία Οικονομική, Νηστεία Αναγκαστική και δεν συμμαζεύεται..........

Είπα και 'γώ να συμβάλλω, φτιάχνοντας cookies σε δύο σχέδια.

Να και το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α για 35-36 κομμάτια
3 φλ.τσαγ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουτ.γλ. Baking powder
3 κουτ.σουπ. Ζάχαρη καστανή ακατέργαστη
1 φλ.τσαγ. Κρασί κόκκινο ξηρό
1/2 φλ.τσαγ. Ελαόλαδο Έξτρα Παρθένο
Για την διακόσμηση
Σουσάμι ή Αμύγδαλο τριμμένο ή ότι άλλο.....
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Επειδή όλα γίνονται γρήγορα, ξεκινάμε με την προθέρμανση του φούρνου, στους 160-170 οC.
Σε μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι, τη ζάχαρη και το μπέϊκιν.
Προσθέτουμε το κρασί και το λάδι.
Ανακατεύουμε με ένα μεγάλο πηρούνι και στη συνέχεια με το χέρι, μέχρι να μη κολλάει στα τοιχώματα.
Παίρνουμε μια ποσότητα σαν καρύδι και την κάνουμε "κορδόνι", με εκείνο τον παλιό τρόπο του "πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια".
Μοντάρουμε το κορδόνι σε ότι σχήμα θέλουμε. Εγώ έκανα κλασικά κουλουράκια και σαλιγκαράκια. Το απομεινάρι της ζύμης το έκανα πλεξούδα, στην άκρη της μιας λαμαρίνας.
Πασπαλίζουμε, αν θέλουμε και ψήνουμε για 20'.

Πριν το πασπάλισμα, περνάμε την επιφάνεια του καθενός με νερό για να κολλήσει το σουσάμι ή τα άλλα.

Γίνονται τραγανά και όταν κρυώσουν τα διατηρούμε σε τάπερ ή μεταλλικό κουτί μπισκότων.

Την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω Μαυροδάφνη ή κρασί Μοσχάτο Λήμνου ή Σαμιώτικο.

Τα κουλουράκια θα τα κάνω πιο χοντρά, θα τα βρέξω και θα τα κυλίσω σε σουσάμι, για να μοιάζουν σαν κουλούρι Θεσσαλονίκης.

Ίσως να προλάβω.......

ΤΑ ΑΦΡΑΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΝΙΤΑΡΟΣΟΥΠΑ...

Τα "Αφράτα Μπιφτέκια", αυτά που τα έφαγε η προηγούμενη "ομίχλη", είναι η ανάρτηση με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, από το ξεκίνημα αυτού του blog, με 10.429 επισκέψεις και με μεγάλη διαφορά από την δεύτερη ανάρτηση, την Σιφνέϊκη Ρεβυθάδα.

Και για επιβεβαίωση, ο παρακάτω πίνακας (κλικ να μεγαλώσει)

Για να μη ξαναγράφω την συνταγή, μπορείτε να τη δείτε κλικάροντας ΕΔΩ
Παρακάτω οι καινούργιες εικόνες

Έγινε και μια Μανιταρόσουπα, ακριβώς όπως ΕΔΩ, επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος με την χύτρα ταχύτητος. Αυτή τη φορά όμως είχα το νου μου και, μόλις άρχισε να βγαίνει αφρός από την βαλβίδα, την άρπαξα και την έβαλα κάτω από κρύο νερό, για να εκτονωθεί γρήγορα.

Εννοείται ότι το δείγμα για την φωτογράφηση το καταβρόχθισα, κι ας ήταν 11 το πρωί.......

Η ΟΜΙΧΛΗ "ΕΦΑΓΕ" ΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ!!

Για σήμερα είχα πρόθεση να γράψω για τα χθεσινά μπιφτέκια, αλλά τώρα που γύρισα από την πρωινή βόλτα των σκύλων, έφερα μερικές εικόνες του "Λευκοπύργου" μας, πνιγμένου μέσα σε παχιά ομίχλη.

Εδώ σε απόσταση 200 μέτρων, με την πολυφωτογραφημένη ψαρόβαρκα (πριν γίνει γκρί, ήταν πράσινη με κίτρινη τέντα)

Εδώ σε απόσταση 100 μέτρων, αρχίζει να φαίνεται

Μόνο η θάλασσα και οι αχινοί μένουν ατάραχοι με όλα αυτά που γίνονται

Και σε απόσταση 50 μέτρων, κάτι φαινεται

Έχω δει και χειρότερα, παλιότερα, αλλά δεν θέλω τώρα τα χειρότερα!