Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

ΜΟΝΟΣ.....ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΣΥΚΩΤΑΚΙΑ & ΤΟ ΜΑΡΟΥΛΙ !!!!!!!!

 Ταινίες της σειράς "Μόνος στο σπίτι", όλοι λίγο-πολύ έχουμε δει!!
Είναι με ένα σκανταλιάρικο ξανθό παιδάκι, που μένει μόνο του στο σπίτι και τότε γίνονται πολλά....πάρα πολλά!!
Έτσι κι εγώ σήμερα, χωρίς να είμαι ξανθός πια, ούτε παιδάκι πια(!), έμεινα μόνος και αντί να εκμεταλλευτώ την προσωρινή έστω ελευθερία, είπα να μαγειρέψω κάτι που, έτσι κι αλλιώς, τρώω μόνο εγώ.
Και για να μην ρωτήσεις "πως και γιατί", λέω ότι ο Σύλλογος Αποφοίτων της Σχολής Βαλαγιάννη κάνει εκδρομή με τα μέλη του, στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και η "κυρία", που είναι και στο ΔΣ, πήγε μαζί!
Βγάζω από την κατάψυξη μια συσκευασία συκωτάκια κοτόπουλου και κάνω την παλιά συνταγή της μαμάς μου, που την έκανα και στις 18 Ιανουαρίου 2011 (κλικ για λεπτομέρειες)
Και την έκανα ΑΚΡΙΒΩΣ, γιατί είχα πετύχει απόλυτα την γεύση των αναμνήσεων. 
 Μόνο που σήμερα κατάλαβα γιατί έβαζε τον μαϊντανό μαζί με τα υπόλοιπα υλικά!  Μα .... για να μη φαίνεται σαν λαχανικό! Βιτσιόζικο παιδάκι ήμουν, σαν όλα ή πολλά έστω παιδιά!!!


Και επειδή σκέτα τα συκωτάκια μόνα τους δεν στέκονται, τα συνόδευσα με ρύζι άσπρο, ξανά.
Και σαν σαλάτα απαραίτητη, 2 φύλλα μαρούλι, με μία κουταλιά Ελαιόλαδο, λίγο μπαλσάμικο, μερικές ελιές Καλαμάτας, λίγες πιπερίτσες τουρσί και φυλλαράκια ξερής μυζήθρας.
Όλα άκρως διαιτητικά και αντιοξειδωτικά.
 Τα πιάτα, που φαίνονται καλύτερα αν κλικάρετε στις φωτό, γέμισαν τόσο για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Από τις ποσότητες αυτές, έκρυψα σχεδόν τα μισά για το βράδυ.
Μετά από αυτά και ένα πορτοκάλι, για να απορροφηθεί και ο σίδηρος που υπάρχει σε όλα αυτά.


Μέσα στα συκωτάκια υπήρχαν και καρδιές σε αναλογία 1/3, τις οποίες δεν τις θέλω. Δυστυχώς στο Σ/Μ δεν βρήκα "ΜΙΜΙΚΟΣ", που είναι ατόφια και πήρα "Πίνδος", όπως την προηγούμενη φορά είχα πάρει "Νιτσιάκος", που είναι ανάμεικτα.
Ξεχώρισα, λοιπόν, τις καρδιές και τις έβρασα με ρύζι και το βραδάκι, τα ελεύθερα σκυλιά του πάρκου, θα έχουν πάρτυ.
Παράλληλα έκανα και ένα Λαδερό Αρακά (κλικ εδώ για λεπτομέρειες)  για να έχουμε κάτι και για αύριο
 Μια φωτό με σερβιρισμένο τον αρακά, που πριν λίγο ταξίδεψε πολύ μακρυά...
Και σαν κάθε μάγειρα, που σέβεται τις κατασκευές του, έπλυνα και τα κατσαρολικά.
Επειδή οι επόμενες μέρες θα είναι πιεστικά γεμάτες, θα γίνει καταμερισμός τροφής και.....μακρυά από κουζίνες!!!!!!!!!

22 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Κλικ στη σαλάτα και στον αρακά!
Το μάζεμα του νεροχύτη αξίζει το γυναικείο χειροκρότημα!

Lila Xagorari είπε...

Εσύ παιδί μου είσαι για να μένεις μόνος στο σπίτι!!!! Είσαι το κάτι άλλο!!!

ELENI είπε...

ΗΡΘΑ ΓΙΑ ..ΠΑΡΕΙΤΣΑ..ΑΛΛΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΟΝΟΣ Κ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΕΙΣ ΛΙΓΟ ΕΞΩ?????ΑΝ Κ ΜΕ ΒΑΡΔΑΡΗ ΕΛΕΓΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ...ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ..ΒΓΕΣ ΟΣΟ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΗΛΙΟ!!!...ΑΑΑΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ......ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΚΑΛΗ!!!ΕΥΓΕ!!!!!!!!!!!!!!!http://youtu.be/zTn-FOpTRdw

πουαντερι είπε...

Με τετοιο πιατο μπροστα σου δεν νομιζω να αιστανθηκες μοναξια ε;
Εγω θα ημουν μια χαρα παντως και ειναι ενα πιατο που και μενα μου θυμιζει τα παιδικα μου χρόνια....η δικη μου το εκανε με αυγο ομελετα.
Καλη σου ορεξη ή μαλλον καλη σου χωνεψη λοιπον!!

πουαντερι είπε...

Χριστέ μου το "αισθάνθηκες" το σακατεψα ε;

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη:
Αυτό το μάζεμα, εγώ το λέω "σεβασμό στον επόμενο", που θάρθει στην κουζίνα.
Όλως συμπτωματικά, εγώ θα είμαι αυτός!!
___________

@ Λίλα:
Ενδιάμεσα πότισα και κάτι σπόρους που φύτεψα και ελπίζω να βλαστήσουν, την άλλη εβδομάδα.
Δουλειές δεν λείπουν ποτέ!
___________

@ LENA:
Αρχικά είπα να βγω για καφέ, κάπου κοντά, πχ Γκαρσόν μπρασερί ή, κοντύτερα στο Ντάντε (30 μέτρα απο το σπίτι), αλλά με τέτοιο Βαρδάρη, 6-7 Μποφώρ δεν είναι για έξω, φάτσα-κάρτα!!!
Ότι θέλω, τα έχω γύρω μου. Το μόνο καλό του κέντρου, αλλά να βοηθάει και ο καιρός!!!
____________

@ Πουαντερί:
Το κατάλαβα, νά'σαι καλά.
Το συκώτι του κοτόπουλου ήταν πάντα κάτι που με ενθουσίαζε, ίσως γιατί ποτέ δεν ήταν σε μεγάλες ποσότητες.
_______________

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

νοικοκυρεμένα πράματα, άψογος, τα πιάτα πλυμένα, πολύ πρακτικός!

Pansofix είπε...

μπήκες στην κουζίνα για τα καλά...τα συκωτάκια δεν τα τρώω...αλλά τον αρακά και την υπέροχη σαλάτα μετα μανίας!!!

ElenaG είπε...

φτου να μην σε ματιάσουμε!
και μαγειρεύει και καθαρίζει!
Αλλα η ανάγκη βλέπεις!!! χι χι μόλις
είδα τα πλυμένα να πω την αλήθεια το
σκέφτηκα...αφού αυτός θα μπει στη κουζίνα πάλι!

Τα συκωτάκια αγαπημένος μεζές!
Γινόταν σφαγή στο σπίτι με τα αδέλφια μου!
Το ευλογημένο το κοτόπουλο δυστυχώς ένα είχε!
Ευτυχώς ήμουν το μωρό!!!και σχεδόν πάντα κέρδιζα!

...η δίαιτα τι έγινε!!!

Thalassenia είπε...

Μερικά φαγητά έφτασα 30 και πάνω για να τα δοκιμάσω.
Αυτό δεν έτυχε ακόμα και δεν νομίζω να συμβεί ποτέ.
Ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Αλλά για την νοικοκυροσύνη και την καλοσύνη σου, θα έχω να το λέω.

Μόνος; Μόνος. Μόνος!!!! λέει το ανέκδοτο.

Καλημέρα σας.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ:
Σε μια τόσο μικρή κουζίνα, αν δεν τα συμμαζέψεις, χάθηκες!
____________

@ Pansofix:
Ο αρακάς, δε λέω, καλός είναι, αλλά με μέτρο. Αυξάνει το ουρικό οξύ και δεν έχω σκοπό να το αποκτήσω και αυτό!
Θα ανεβάσω και φωτό, σερβιρισμένο.
____________

@ ElenaG:
Σέβομαι τον επόμενο και αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, δεν μπορείς να σεβαστείς κανένα!
Η δίαιτα, με τις μειωμένες ποσότητες και τα 6 γεύματα προχωρεί.
Κλαίω ήδη για το πρώτο χαμένο κιλό.....και βλέπουμε!
Τα Πασχαλιάτικα τραπεζώματα μπροστά μας είναι. Αν συγκρατηθώ θα είναι θρίαμβος!
______________

@ Thalassenia:
Πάντα υπάρχει καιρός για την πρωτιά!
Κάποτε, προϊστορικά, ο Θεολόγος μας είπε ότι ο άνθρωπος πρέπει να τα δοκιμάζει όλα. Ακόμη και την αμαρτία!!
Πάω να ανεβάσω φωτό του αρακά και να δω αν θα λες τα ίδια!!!
______________

ΦΟΥΛΗ είπε...

Αγαπημένος μεζές!! βάλε και κρασάκι και έφτασα...
Καλημέρα

Αστοριανή είπε...

...κάααααποτε, γλυκάδια...!
τώρα, αποκλείεται!

Ώστε η συμπατριώτισσα περιοδεύει!
Καλά, μόνο γυναίκες πάνε;

Υγ.: τα μπιζελάκια; έσπειρα πέρυσι, αδύνατα, λόγω χώματος... θα δω αν φέτος... πολλή η εργασία για φυτέματα! αλλά αξίζει η γεύση.
Σας φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ ΦΟΥΛΗ:
Έχω ποικιλία άσπρα-κόκκινα, ούζα....ότι τραβά η ψυχή σου!
___________

@ Αστοριανή:
Δεν είναι γλυκάδια!
Σκέτο συκώτι κοτόπουλου!

Η Σχολή Βαλαγιάννη ήταν μόνο θηλέων, οπότε πάνε μόνο κυρίες, λίγο ωριμούτσικες πια!

Καλημέρα από την Θεσσαλονίκη!
___________

cummulus είπε...

γάβ-γάβ, στό πάρκο εἶμαι :-)

Συκωτάκια αγαπημένα!!

mari beika είπε...

Να πάρω εγώ μια μεριδούλα που δεν έχω μαγειρέψει σήμερα(πάλι θα τρέχω πανικόβλητη!!) και μου αρέσουν πολύ τα συκωτάκια; pleaseeee!!

zoyzoy είπε...

Και μόνος μια χαρά τα καταφέρνεις:))
Και'γω χτές ένα απ'τα ίδια έφτιαξα για όλα τα μέλη!

Τα θαλασσινά μου!

manousina είπε...

Εγώ που διάβασα : μόνος απέναντι στα συκωτάκια και στο μανούλι...... και σκέφτηκα θα θέλει να γράψει μανούρι... έχω πρόβλημα!!!!
Θέλω βοήθεια: ξέρεις κάποιο ωραίο εκκλησάκι στην Κεφαλλονιά ; Θέλουμε να βαφτίσουμε εκεί τον ανηψιό μου...

Ανώνυμος είπε...

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!ΣΤΑΥΡΕ ΕΙΣΑΙ ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ....ΧΑΧΑΧΑ....ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ!ΦΙΛΙΑ Χ 2

mia maria είπε...

Την άλλη φορά στείλε από δω τις καρδούλες:))

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Cummulus:
Και συ αδεσποτάκος;
_____________

@ ΜΑΡΙΑ ΠΙΟΥΚΑ:
Αρματώνω ταπεράκι και το ρίχνω στον βαρδάρη! Με δευτερόπρυμα θα φθάσει γρήγορα (ίσως να θέλουν και λίγο ζέσταμα).
_____________

@ Zoyzoy:
Μάλλον καλύτερα....
_____________

@ Manousina:
Τι ωραία θα ήταν να ήμουν απέναντι στο μανούλι, όπως διάβασες!!!!

Στην Κεφαλλονιά πάω Πάσχα στο Φισκάρδο, και μένω σε διαμέρισμα, δίπλα στο πάρκινγκ και την Εκκλησία, η οποία δεν είναι και πολύ γραφική. Άσε που ο παππάς και ο αδελφός του, λειτουργεί εναλλάξ και σε άλλα χωριά.
Ωραίο εξωτερικό χώρο έχει ο Άγιος Γεράσιμος, κοντά στο Αργοστόλι.
Δεν έχεις παρά να τηλεφωνήσεις στην Μητρόπολη και να πάρεις λεπτομέρειες.
Έλεγα να πάω και φέτος, αλλά δεν ταίριαξαν τα πράγματα!
______________

@ [handmade+art] x2 :
Μαράκι μου, στείλτον εσύ και θα τον κάνω ξεφτέρι, να λαδώσει και το εντεράκι σου, χωρίς κόπο!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!
______________

@ Mia Maria:
.....και τα αδεσποτάκια τι θα γίνουν;
(Δεν άφησαν ούτε κόκκο ρυζιού!)
______________

manousina είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Σταύρο