Η ΠΑΛΙΑ ΤΟΣΤΙΕΡΑ ΤΟ ΚΟΤΟΦΙΛΕΤΟ ΚΑΙ ..... ΤΑ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΟΦΑΣΟΥΛΑ

Μέσα στα πλαίσια της δίαιτας που άρχισα (μη γελάς, αλήθεια είναι!), σήμερα έπρεπε να φάω κοτόπουλο ψητό.
Επειδή όμως τρώω μόνο φιλέτο στήθος, που όταν το ψήνεις στεγνώνει, έκανα μια μικρή απατεωνιά.
Κατέβασα την παλιά τοστιέρα, αλλά το έψησα με διαφορετικό τρόπο, για να μη χάσει τα ζουμιά του.
Και πέτυχε!!

 Τα Υ Λ Ι Κ Α πολύ απλά
1 φιλέτο στήθος κοτόπουλου, σχισμένο οριζόντια
Για την μαρινάδα
1/2 φλυτζανάκι του Ελληνικού καφέ Ελαιόλαδο
1/2 φλυτζ.του Ελλ.καφέ Χυμό Λεμονιού
1 κουτ.γλυκού Μουστάρδα καυτερή (Dijon)
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Έβαλα τα υλικά της μαρινάδας σε μικρό βαζάκι και, σαν να ήταν σέηκερ, το κούνησα πολύ καλά.
Πήρα χαρτί ψησίματος διπλάσιο μέγεθος (και λίγο) από τις διαστάσεις της τοστιέρας, έβαλα το κοτόπουλο και το άλειψα με την μαρινάδα.
Έκλεισα την λαδόκολλα σαν φάκελλο, υπολογίζοντας να μην αφήσω ανοίγματα για να χυθούν τα υγρά και το έβαλα στο ψυγείο για μία ώρα.
Ζεσταίνω στο μέγιστο την τοστιέρα, καλύπτω τις επιφάνειες με αλουμινόχαρτο,  βγάζω τον φάκελλο από ψυγείο και τον ακουμπώ με προσοχή στην κάτω επιφάνεια. Κλείνω την τοστιέρα, χωρίς πίεση και σε 20' ανοίγω.
Τίγκα ζουμερό και μαλακό, τόσο που άφησα τον φάκελλο λίγο ανοικτό για να εξατμιστεί το ζουμί.

 Στο βαζάκι της μαρινάδας είχε μείνει η μισή, για την περίπτωση που θα έπρεπε να το πασαλειψω στη διάρκεια, αλλά δεν χρειάστηκε.
Φυσικά δεν το πέταξα, γιατί η σαλάτα μας (Βρυξελλάκια και μπρόκολο) είχε το ίδιο dressing, οπότε ενισχύθηκε.

 Έκρινα την χρήση του αλουμινόχαρτου για δύο, σπουδαίους, λόγους
α) Δεν θα ήθελε πλύσιμο μετά και
β) Η συμβία δεν θα ξαναέτρωγε τοστ από τοστιέρα που έψησε κοτόπουλο (είπαμε, έχουμε και τα βίτσια μας).
Εννοείται ότι τα φιλέτα ήταν δύο και έμεινε και για αύριο.
========================
Παράλληλα πήρα από την κατάψυξη ένα σακκουλάκι "χάντρες" και έγινε κάτι παλιό.
ΜΠΑΡΜΟΥΝΟΦΑΣΟΥΛΑ (έτσι λέμε εμείς τις χάντρες) ΓΙΑΧΝΙ ΣΤΟ ΦΟΎΡΝΟ
Λεπτομέρειες ΕΔΩ
Με μόνη διαφορά ότι δεν έβαλα ροδέλλες τομάτας από πάνω (δεν είχα), αλλά φλούδες ξερής μυζήθρας

Η γαρνιτούρα ίδια με του κοτόπουλου

μπρόκολο με Βρυξελλάκια (βραστή σαλάτα)

ΠΕΝΝΕΣ ΡΙΓΩΤΕΣ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΑΛΤΣΑ ΣΟΛΟΜΟΥ

Σήμερα αλλαγή πλεύσης και σχεδίου για το μεσημεριανό.
Πλησίαζε η λήξη του σολομού και, αντί για νηστίσιμο τραχανά, έκανα Πέννες και τον Σολομό σε μια σάλτσα τομάτας.
Να και το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α για 2 μερίδες
200 γραμ. Σολομός καπνιστός σε λεπτοκομμένα φιλέτα
200 γραμ. χυλό τομάτας (κονκασέ στο multi)
1 Κρεμμύδι μικρό ψιλοκομμένο
2 σκελίδες Σκόρδο ψιλικομμένο
2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1/2  φλ.τσαγ. Κρασί άσπρο
2 κουτ.σουπ. Μαϊντανό ψιλοκομμένο
300 γραμ. Πέννες Ριγωτές (ή άλλο ζυμαρικό)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Βάζουμε τις τομάτες με το σκόρδο στο multi και τα κάνουμε χυλό.
Σε αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε ελαφρά το κρεμμύδι.
Ρίχνουμε το περιεχόμενο του multi, αραιώνουμε με το κρασί, σκεπάζουμε το τηγάνι και σιγοβράζουμε για 15'.
Αν βιαζόμαστε και θέλουμε να πήξει η σάλτσα πιο γρήγορα, τότε καπακώνουμε το τηγάνι με την "αντιπιτσιλιστική" σίτα.
Λίγο πριν το τέλος του βρασίματος, ρίχνουμε τον μαϊντανό και αποσύρουμε από την φωτιά.
Σε μερικά λεπτά ρίχνουμε τον σολομό, που τον έχουμε κάνει κομμάτια και ανακατεύουμε ελαφρά.

Αυτό γίνεται για να μη βράσει ο "καπνιστός" σολομός με την σάλτσα και χάσει την γεύση, αλλά και τα περισσότερα θρεπτικά στοιχεία.
Στο μεταξύ βράζουμε τα ζυμαρικά, σύμφωνα με τον χρόνο που δινει ο κατασκευαστής, αν θέλουμε να τα ξεβγάλουμε, ή 2' ή και λιγότερο αν τα στραγγίσουμε μόνο.
Προαιρετικά, στην κατσαρόλα που έβρασαν, "καίμε" 2 κουταλιές ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα ζυμαρικά από το τρυπητό ξανά πίσω.
Ανακατεύουμε κα σερβίρουμε.

Καλή μας όρεξη και ο τραχανάς.....ίσως αύριο!

ΜΥΔΟΠΙΛΑΦΟ

Προϊστορικά, πριν ανακαλύψει ο άνθρωπος την μυδοκαλλιέργεια, τα μύδια τα μάζευαν συγκεκριμένοι ψαράδες, από μυδόβραχους, κυρίως στις Σποράδες.

Και επειδή όλοι οι ψαράδες της Θεσσαλονίκης, της Μηχανιώνας  και περιχώρων, χρωστούσαν στον παππού μου (λόγω Ναυτιλιακών), τα μύδια δεν έλειπαν από το σπίτι μας.

Μέχρι και ειδικό μαχαιράκι για το ξύσιμο είχε η γιαγιά.

Μετά όμως της έφερε από το μαγαζί ένα σμυριδόπανο και η δουλειά έγινε εύκολη.

Εγώ, φυσικά, τα έτρωγα ΜΟΝΟ τηγανιτά, για πολλά χρόνια.

Πρόσφατα όμως, τα τελευταία τριάντα(!) χρόνια, με αρέσει και το σαχανάκι και το μυδοπίλαφο.

Αυτό το τελευταίο κατασκευάστηκε σήμερα και ομολογώ ότι πέτυχα την γεύση από τα δύο καλύτερα μυδοπίλαφα που δοκίμασα "έξω".

Δεν έγινε μεζές για το ούζο, αλλά κύριο πιάτο (περίσσεψε και για αύριο). Να και το αποτέλεσμα

Επειδή όμως εδώ μέσα υπάρχουν και μερικές ιδιοτροπίες, στα όρια της ψυχοπάθειας, αναγκάστηκα να πάρω μόνο την ψύχα τους και να μη κρατήσω καθόλου ολόκληρα.

Παμε λοιπόν να δούμε πως έγινε

Υ Λ Ι Κ Α

470 γραμ. Μύδια ψύχα (τόσα έμειναν μετά το άχνισμα)

2 φλ.τσαγ. Ρύζι Νυχάκι

3 φλ.τσαγ. Νερό ζεστό (βγάζει και η τομάτα το υπόλοιπο)

1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

3 φρέσκα Κρεμμυδάκια σε ροδέλλες

3 σκελίδες Σκόρδο στα 2 ή στα 3

1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

200 γραμ. καθαρά Τομάτα ξεφλουδισμένη, ξεσποριασμένη και ψιλοκομμένη

1 φακελλάκι (0,25 γραμ.) Κρόκκο Κοζάνης σε σκόνη

1 φλ.τσαγ. Άνιθο και μαϊντανό ψιλοκομμένα

1 κουτ.γλυκού κοφτό Δυόσμο ξερό

Λίγη Ρίγανη

Πιπέρι Λευκό

Αλάτι λίγο ή καθόλου (τα μύδια βγάζουν αλμύρα)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Πλένουμε πολύ καλά τα μύδια, τα ξύνουμε καλά (το σμυριδόπανο είναι ιδανικό) και με ένα μαχαιράκι τραβάμε απότομα τις τριχούλες (μούσι).

Τα βάζουμε σε βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα, με ένα ποτήρι νερό, σκεπάζουμε και τα βράζουμε για 5'. Αν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε ολόκληρα, αντικαθιστούμε το νερό του αχνίσματος με λευκό κρασί.

Όσα δεν ανοίξουν, τα πετάμε.

Εδώ, κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, συνεχίζει το μαγείρεμα.

Εγώ έβγαλα την ψύχα και πέταξα τα τσόφλια. Είπαμε, παραξενιές!

[Αν έπερνα μύδια σε σακκουλάκι καθαρισμένα ή κατεψυγμένα, μετά το πολύ καλό πλύσιμο, θα τα έβαζα για 15' σε ξυδόνερο και μετά ξανά καλό ξέπλυμα (μικρό μυστικό από τον καπτάν-Αντώνη, μυδοκαλλιεργητή στην Αγαθούπολη)].

Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι, σωτάρουμε το σκόρδο για λίγο, το βγάζουμε και το πετάμε. Το λάδι μας αρωματίστηκε.

Σωτάρουμε τα κρεμμύδια και σε μερικά λεπτά ρίχνουμε το ρύζι και το σωτάρουμε και αυτό μαζί, μέχρι να γυαλίσει.

Ρίχνουμε την τομάτα, το πιπέρι και το ζεστό (έως βραστό) νερό.

Ίσως και το λίγο αλάτι.

Ανακατεύουμε, χαμηλώνουμε την φωτιά αρκετά (με διαβάθμιση 3, την πάμε στο 1), σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε για 10', χωρίς να κόψουμε τον βρασμό ανοίγοντας.

Ρίχνουμε τα μύδια και τα αρωματικά, ανακατεύουμε και ξανακλείνουμε το καπάκι για άλλα 10' περίπου, χωρίς να ανεβάσουμε τη φωτιά. Αυτός ο τελευταίος χρόνος παίζει, ανάλογα με τον τύπο του ρυζιού και του γούστου μας.

 Στο σερβίρισμα έχουμε και λεμόνι, για όποιον θέλει.

 Συνοδεύουμε με λευκό ξερό κρασάκι, παγωμένο!