ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ ΚΑΙ ΑΥΓΑ (Παλιά και καινούργια)

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!

Πάσχα χωρίς αυγά και τσουρέκια δεν γίνεται.(Έτσι ξεκίνησε η ΠΡΩΤΗ ανάρτηση αυτού του blog, στις 15 του Απρίλη το 2009. Από τότε πέρασαν ΔΥΟ ολόκληρα χρόνια, αλλά σ'αυτές τις Πασχαλινές συνταγές ΔΕΝ έγινε ΚΑΜΙΑ αλλαγή)

Βρήκα παλιά συνταγή της γιαγιάς Δήμητρας , την έφτιαξα χθες βράδυ και επειδή είχε απρόσμενη επιτυχία, την δημοσιεύω, για όποιον(-αν) θαρραλέο(-α) θέλει.

Οι ποσότητες των υλικών προσαρμόσθηκαν στα μικρά μεγέθη της ζωής μας, εκμοντερνίστηκαν λίγο και χρησιμοποιήθηκε μίξερ.

ΥΛΙΚΑ

1+ 1/2 κιλ. αλεύρι Άνθος σκληρό (για τσουρέκι)

45 γραμ. μαγιά ξερή (5 φακελλάκια Mac magic των 9 γραμ. το καθένα)

1 κούπα γάλα light χλιαρό (ή εβαπορέ light αραιωμένο μισό-μισό)

1 κούπα νερό χλιαρό (να αντέχει το δάκτυλο άνετα)

2 κούπες ζάχαρη άσπρη

2 κουτ.σουπ. ελαιόλαδο

1 κουτ.γλυκού αλάτι

1 κουτ.σουπ. μαχλέπι σκόνη (αλεσμένο)

1 κουτ.γλυκού μαστίχα κοπανισμένη με λίγη ζάχαρη (για να μη κολλήσει στο γουδί)

7+2 αυγά σε κανονική θερμοκρασία

200 γραμ. "βούτυρο"(μαργαρίνη ΜΙΝΕΡΒΑ ΜΠΕΝΕΚΟΛ ΜΕ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ για μαγείρεμα

1 κουτ. γλυκού μπέϊκιν πάουντερ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Διαλύουμε την μαγιά στο χλιαρό (όχι ζεστό) νερό και χτυπάμε με τους αυγοδάρτες του μίξερ χειρός, ώστε να διαλυθεί καλά και την αδειάζουμε σε μεγάλη λεκάνη.

Ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε πολύ καλά, παλι με τους αυγοδάρτες.

Ρίχνουμε λίγο-λίγο το αλεύρι, αρχίζοντας το ζύμωμα με τα ζυμωτήρια του μίξερ (γάντζους),μέχρι να πετύχουμε μια αφράτη και μαλακιά ζύμη.

Καλύπτουμε την επιφάνεια της με χαρτί ψησίματος (λαδόκολλα), σκεπάζουμε με κάτι μάλλινο και την διατηρούμε σε ζεστό περιβάλλον.

Ο χρόνος φουσκώματος εξαρτάται από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος (ιδανικό 30 οC)

Η ζύμη πρέπει να διπλασιάσει τον όγκο της τουλάχιστον.

Τότε ζυμώνοντας (χαϊδεύοντας) την "ρίχνουμε". Τότε μπαίνει ευλογημένο χέρι, την γυρίζουμε πάνω κάτω πολλές φορές γυρίζοντας λίγο-λίγο την λεκάνη (για να κάνει τις "ίνες που χαρακτηρίζουν τα τσουρέκια) και πλάθουμε πλεξούδες, τις βάζουμε σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος στο ταψί και αφήνουμε πάλι να διπλασιαστούν σε όγκο.

Υπολογίζουμε τις αποστάσεις μεταξύ τους γιατί θα φουσκώσουν .

Οι ποσότητες αυτές βγάζουν περίπου 6 τσουρέκια (από 3 σε κάθε ρηχό ταψί).

Πρίν το φούρνισμα, αλείφουμε την επιφάνεια τους με τους χτυπημένους κρόκους των δύο αυγών και πασπαλίζουμε με σουσάμι ή ότι άλλο μας κάνει κέφι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 150 οC στις αντιστάσεις ή 130 οC αντιστάσεις+αέρα, για 40 λεπτά.

Αν έχουμε αντιστάσεις+αέρα, μπορούμε να βάλουμε δύο ταψιά συγχρόνως, αντιστρέφοντας τα πάνω-κάτω στα 20 λεπτά, ώστε να πάρουν ίσες θερμοκρασίες.

Η γιαγιά μου "σταύρωνε" την ζύμη πριν το σκέπασμα με το μάλλινο, έλεγε και κάποιες προσευχές, έτσι για "μαγεία". Εγώ δεν τα έκανα αυτά, παραφούσκωσε όμως γιατί πρόσεξα τις θερμοκρασίες των υλικών σχολαστικά.

Καλή Επιτυχία και του χρόνου νάμαστε καλά!!

Αυτό "του χρόνου" έρχεται κάθε χρονιά και ήρθε και φέτος το 2011
Και ιδού οι νέες φωτό, φρέσκιες-φρέσκιες

Και αφού είπαμε ότι Πάσχα χωρίς τσουρέκια και κόκκινα αυγά δεν γίνεται, πρέπει να αναφέρω και έναν από τους πολλούς τρόπους βαψίματος βρασμένων αυγών (και όχι "αβγών" που με χτυπάει άσχημα στο μάτι!!).

Πλένουμε τα αυγά, τα βάζουμε στην κατσαρόλα σε μία σειρά, αλλά με τρόπο που να μην ακουμπούν στον πάτο της. Εγώ βάζω διπλωμένο το διχτάκι της χύτρας ταχύτητος. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορούμε να έχουμε και με μια πετσετούλα διπλωμένη. Γεμίζουμε νερό μέχρι να τα καλύψουμε και τότε "ανάβουμε την φωτιά".
Τα βγάζουμε 2-3 λεπτά αφού αρχίσει ο βρασμός, με μια τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε κουζινόχαρτο να στεγνώσουν και να κρυώσουν.
Το κόλπο είναι να μην ακουμπούν απ'ευθείας στον πάτο της κατσαρόλας.
Με αυτόν τον τρόπο δεν "πρασινίζει" ο κρόκος και κρατιέται μια στάλα υγρός στο κέντρο ("δάκρυ"το έλεγε η γιαγιά μου).
Την επόμενη σειρά την βάζουμε πάλι με κρύο νερό.
Μετά, για την βαφή, ακολουθούμε τις οδηγίες που έχει η κάθε βαφή, προσέχοντας τον χρόνο που θα τα αφήσουμε μέσα. Υπολογίζουμε και την διαφορά του χρόνου από την τοποθέτηση του πρώτου από το τελευταίο της κάθε σειράς (αν αφήσουμε το τελευταίο τα 3 π.χ. λεπτά που λέει βαφή, το πρώτο θα έχει μείνει περισσότερο).
Αυτό το τελευταίο το έλυσα φέτος (2011) βαζοντας τα 15 αυγά που χωράει η κατσαρόλα με την βαφή, σε τούλι από μπομπονιέρα και βυθίζοντας συγχρόνως όλα μαζί.
 Τα έβγαλα με προσοχή στα 3' και έγιναν οπως πρέπει!
Αυτός ο χρόνος είναι σπουδαίος για να μή προλάβει η μπογιά να περάσει το τσόφλι και όχι τόσο για το αν θα γίνουν πιό σκούρα.
Υποτίθεται ότι τα βάφουμε για να τα φάμε και όχι για διακόσμηση.
Και όλα αυτά γιατί τα τελευταία, πολλά, χρόνια οι κότες κάνουν τα αυγά "εκβιαζόμενες" και δεν προλαβαίνει το τσόφλι να κλείσει τους πόρους του. Στα χρόνια της γιαγιάς μου, που μάζευε τα αυγα από το κοτέτσι, τέτοιο πρόβλημα δεν υπήρχε και ας αγόραζε μπογιά χύμα από τον μπαχαρτζή τον Παύλο στο Καπάνι κάθε χρόνο.

Στο βράσιμο μια απώλεια 10% είναι δικαιολογημένη, για τον ίδιο λόγο που είπα πιο πάνω για το "ασθενικό" τσόφλι.
Φυσικά τα ραγισμένα δεν τα βάφουμε και τα κρατάμε για την σαλάτα της Κυριακής. (Αν δεν νηστεύουμε δοκιμάζουμε και ένα προηγουμένως, όχι τίποτε, αλλά έτσι για να δούμε αν έβρασαν)

Καλά τσουγκρίσματα (αυγών και όχι λαμαρινών γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια)!!!
___________________________________

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΑΡΤΙΟΥ       (2010)

Τα παραπάνω είναι τα περσυνά  (2009)

Φέτος, Μεγάλη Πέμπτη, ξαναέγινε η ίδια διαδικασία, με παρόμοιο αποτέλεσμα

Έβρασαν σε κατσαρόλα ΙΝΟΧ , όπου στον πάτο έβαλα το συρμάτινο καλαθάκι της χύτρας ταχύτητος καλυμμένο με μια πετσέτα
Μετά το γυάλισμα έγιναν έτσι

Και με διαφορετικό φωτισμό

Και το "πεσκέσι"

Και του χρόνου με υγεία!!!!!!!!
Και αυτό "του χρόνου" ξανάρθε φέτος, το 2011 και ιδού και οι νέες φωτό, φρέσκιες-φρέσκιες

 Τα αυγά φέτος ήταν πιό πολλά από κάθε άλλη φορά και ο λόγος ότι είχα "αιτήματα" του τύπου "θα βάψεις αυγά φέτος; Εμείς δεν θα βάψουμε. Σαν να σε λέει "βάψε και να μας δώσεις". Κι εγώ βάφω!!

 Πήρα κι εγώ πολλά, για να έχουμε για μοίρασμα

Και του χρόνου θα πάρω περισσότερα. Θα μπω συνέταιρος στο Αγρόκτημα της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. 'Οχι, παίζουμε!!

Και για το κλασσικό πιά, "πεσκέσι" της Κυριακής!

 Και του χρόνου, αν είμαι καλά, να βάψω ακόμη περισσότερα!!!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!