Και αφού είπαμε ότι Πάσχα χωρίς τσουρέκια και κόκκινα αυγά δεν γίνεται, πρέπει να αναφέρω και έναν από τους πολλούς τρόπους βαψίματος βρασμένων αυγών (και όχι "αβγών" που με χτυπάει άσχημα στο μάτι!!).
Πλένουμε τα αυγά, τα βάζουμε στην κατσαρόλα σε μία σειρά, αλλά με τρόπο που να μην ακουμπούν στον πάτο της. Εγώ βάζω διπλωμένο το διχτάκι της χύτρας ταχύτητος. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορούμε να έχουμε και με μια πετσετούλα διπλωμένη. Γεμίζουμε νερό μέχρι να τα καλύψουμε και τότε "ανάβουμε την φωτιά".
Τα βγάζουμε 2-3 λεπτά αφού αρχίσει ο βρασμός, με μια τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε κουζινόχαρτο να στεγνώσουν και να κρυώσουν.
Το κόλπο είναι να μην ακουμπούν απ'ευθείας στον πάτο της κατσαρόλας.
Με αυτόν τον τρόπο δεν "πρασινίζει" ο κρόκος και κρατιέται μια στάλα υγρός στο κέντρο ("δάκρυ"το έλεγε η γιαγιά μου).
Την επόμενη σειρά την βάζουμε πάλι με κρύο νερό.
Μετά, για την βαφή, ακολουθούμε τις οδηγίες που έχει η κάθε βαφή, προσέχοντας τον χρόνο που θα τα αφήσουμε μέσα. Υπολογίζουμε και την διαφορά του χρόνου από την τοποθέτηση του πρώτου από το τελευταίο της κάθε σειράς (αν αφήσουμε το τελευταίο τα 3 π.χ. λεπτά που λέει βαφή, το πρώτο θα έχει μείνει περισσότερο).
Αυτός ο χρόνος είναι σπουδαίος για να μή προλάβει η μπογιά να περάσει το τσόφλι και όχι τόσο για το αν θα γίνουν πιό σκούρα.
Υποτίθεται ότι τα βάφουμε για να τα φάμε και όχι για διακόσμηση.
Και όλα αυτά γιατί τα τελευταία, πολλά, χρόνια οι κότες κάνουν τα αυγά "εκβιαζόμενες" και δεν προλαβαίνει το τσόφλι να κλείσει τους πόρους του. Στα χρόνια της γιαγιάς μου, που μάζευε τα αυγα από το κοτέτσι, τέτοιο πρόβλημα δεν υπήρχε και ας αγόραζε μπογιά χύμα από τον μπαχαρτζή τον Παύλο στο Καπάνι κάθε χρόνο.
(Η πρόχειρη φωτο είναι από την Μ.Πέμπτη του '07. Τα σημερινά, είναι βρασμένα, αλλά δεν έχουν βαφεί ακόμη).
(Οι πρώτες δύο φωτό, είναι τα φετεινά. Ωρα 16.00')
Στο βράσιμο μια απώλεια 10% είναι δικαιολογημένη, για τον ίδιο λόγο που είπα πιο πάνω για το "ασθενικό" τσόφλι.
Φυσικά τα ραγισμένα δεν τα βάφουμε και τα κρατάμε για την σαλάτα της Κυριακής (αν δεν νηστεύουμε δοκιμάζουμε και ένα προηγουμένως, όχι τίποτε, αλλά έτσι για να δούμε αν έβρασαν)
Καλά τσουγκρίσματα (αυγών και όχι λαμαρινών)!!!
Στο βράσιμο μια απώλεια 10% είναι δικαιολογημένη, για τον ίδιο λόγο που είπα πιο πάνω για το "ασθενικό" τσόφλι.
Φυσικά τα ραγισμένα δεν τα βάφουμε και τα κρατάμε για την σαλάτα της Κυριακής (αν δεν νηστεύουμε δοκιμάζουμε και ένα προηγουμένως, όχι τίποτε, αλλά έτσι για να δούμε αν έβρασαν)
Καλά τσουγκρίσματα (αυγών και όχι λαμαρινών)!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου