Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

ΤΡΑΧΑΝΑΣ ΞΥΝΟΣ ΜΕ ΝΤΟΜΑΤΑ

Ψυχρούλα σήμερα, καιρός για κάτι σουποειδές.  Η πρόχειρη λύση Τραχανάς.  Όχι όμως σαν τις άλλες φορές!
Κόκκινος, εμπλουτισμένος και με άλλα υλικά....και νάτος, έτοιμος σε μισή ώρα

Υ Λ Ι Κ Α 
2 φλ.τσαγ. Τραχανά ξυνό (πολύ ήρθε. Το ένα θα ήταν αρκετό)
1/2 Κρεμμύδι κόκκινο σε χοντρά κομμάτια
2 σκελίδες Σκόρδο ολόκληρες
4-5 Πιπερίτσες καυτερές (ή ανάλογα με τα γούστα)
1 κουτ.γλ. Αλάτι
1/2 κουτ.γλ. Πιπέρι άσπρο
1 κουτί Ντομάτα Κονκασέ (400 γραμ)
4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
6 φλ.τσαγ. Νερό
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 
Βάζω το κρεμμύδι, το σκόρδο, την ντομάτα, το αλατοπίπερο, το ελαιόλαδο και τις πιπερίτσες στο multi και τα κάνω χυλό.
Ρίχνω τον χυλό στην κατσαρόλα και βράζω 10'.
Ρίχνω τον τραχανά, ανακατεύω γρήγορα, το νερό και μέχρι να πάρει βράση, εξακολουθώ να ανακατεύω, για να μη πιάσει στον πάτο.
Χαμηλώνω την φωτιά και σιγοβράζω, 10'-15'.  Χύλωσε!

Σερβίρω και γαρνίρω με τριμμένη φέτα, ή

ξερή μυζήθρα, ή άλλο τριμμένο τυρί.

Το τελικό προϊόν μοιάζει με ντοματόρυζο, που αντί για ρύζι, έχει τραχανά.
Αν έβαζα τον μισό τραχανά ή περισσότερο νερό, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο σαν σούπα.
Επιφυλάσσομαι όμως για αύριο.  Θα αραιώσω το υπόλοιπο αρκετά και θα του δώσω μια-δυο βράσεις.  Οι γεύσεις όμως θα παραμείνουν τέλειες, όπως σήμερα.......
Posted by Picasa

14 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ειχα αρκετο καιρο να περασω απο εδω αλλα δεν ξεχνω τους μπλοκοφιλους.Ευχομαι να εχεις καλη. φωτεινη εβδομαδα γεμάτη υγεία και χαμογελα!!!!Τελειο ειναι φτιαχνει η γιαγια μου αλλα θα της πω για τις πιπεριες!!!!!

Lila Xagorari είπε...

Αγαπημένη τραχανόσουπα, δεν έχω καλύτερο, αν είναι και πικάντικη ακόμη καλύτερα!!!!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Εχω τραχανά από το χωριό! Θα δοκιμάσω και την πρόταση σου γιατί τον μαγειρεύω ...νοσοκομειακά!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS :
Να πεις για τις πιπεριές.
Γίνεται πικάντικος, αλλιώτικος από τα συνηθισμένα.
Ευχαριστώ - Καλή σου Μέρα!!
_______________

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Lila Xagorari :
Οι πιπερίτσες που έβαλα είναι μπαρουτάκια και ήρθε στα γούστα μου.
______________________

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη :
Αντιγονάκι μας, Καλημέρα!
Αυτόν το έφτιαξε Πόντια από το Κιλκίς και πήρε περισσότερο νερό από τους έτοιμους.
Και οι προσθήκες έγιναν για να ξεφύγω από το νοσοκομειακό, όπως λες, αλλά πάντα προς το υγειινό.
Να μη ξεχνιόμαστε, ε;;
________________________

cook είπε...

ο ξινός αλευρένιος τραχανάς-και μαλιστα κόκκινος και καυτερός-είναι η αδυναμία μου....comford food που λένε οι αγγλοσάξωνες...

Eri είπε...

Καταπληκτικός, τρελαίνομαι για ξινό τραχανά, τον μπουμπουνίζω και στο καυτερό και γίνεται χαμός! :)

Αστοριανή είπε...

Υεια σου/σας, Σταύρο μου.
Μου θύμισες -όταν μικρή, μα θα σας τα πω!-
τον τραχανά που μας έφτιαχνε η μάννα μας και τον ...τσιγάριζε με λίπος!
Μια κάποια φορά, και ο πατέρας τον βαρέθηκε, βούτηξε την κατσαρόλα, και τον πέταξε έξω από το παράθυρο!
Εκεί να δεις! Χαρά εμείς τα πιτσουρδέλια... κι η μάννα μας απελπισμένη και σοβαρή: - Αργότερα, πάλι τραχανά θα σας φτιάξω! Δεν υπάρχει τίποτε άλλο στο σπίτι!
-Σχέτον, απάντησε υπομονετικός τώρα ο πατέρας. Τουλάχιστον να ρίξω λίγο κρασί και ψημένο ψωμί!

Θα καταλάβατε, ελπίζω ότι ήταν λίγο μετά την κατοχή...

Ένα άλλο περιστατικό, με τον δίχρονο αδελφό μου:
Η μαμά, που εργαζόταν στην ΣΠΑΠ,κι ο σταθμός ήταν κοντά στο σπίτι μας,
άφηνε εμένα να... προσέχω το όποιο φαγητό. Ήμουν δεν ήμουν πέντε χρονών.
Ώρα για βραδυνό φαγητό. Πάλι τραχανά στην φωτιά,ξύλα,κάτω από την πυροστιά, στο τζάκι, -αν κάποιοι θυμούνται τί λέω... Καλοκαίρι.
Κατέβασα την κατσαρόλα, την άφησα στην γωνιά, και βγήκα έξω να πλύνω τα πιάτα (Τότε, εξωτερική η κουζίνα)
Ο μικρός, περπατούσε κάπου εκεί... τον έψαχνα, και πού τον βρήκα! να κρατάει το καπάκι της κατσαρόλας και να κάνει τσίσια του ΜΕΣΑ στον τραχανά!!! σαν βρυσούλα!!!
Άντε τώρα εσύ να το ομολογήσεις στην μάνα μας!
Πήρα την βαθιά κουτάλα, έβγαλα όσο γινόταν (!!!) από την μεριά που άλλαζε το χρώμα, έρριξα λίγο κρασί !!! κι ούτε η γάτα, ούτε η ζημιά τη;!!! Φυσικά ΔΕΝ έφαγα εγώ, εκείνο το βράδυ, μα γλύτωσα το ξύλο με την μουρόβεργα της μάνας!!!

Αυτά, για να μην ξεχνάμε... (προς τι;;;!!!) τουλάχιστον να γελάσουμε λίγο!
Σας φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ cook :
Πράγματι αυτός αλευρένιος είναι, αν και η φίλη μας φτιάχνει και άλλα μοντέλλα. Καυτερό τον κάνω πάντα.
Μερικές φορές αγοράζω "Βλάχα" καυτερό.
Ευχαριστώ!
_______________

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Eri :
Τον δοκίμασα παλιότερα και με ψιλοκομμένα και σωταρισμένα λαχανικά, αλλά βγήκε άτονος.
Με τις πιπερίτσες γίνεται άψογος!
Καλό Βράδυ!!
______________

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Αστοριανή :
Γιώτα μου να είσαι καλά. Μας έκανες να γελάσουμε με δάκρυα και το έχουμε τόσο ανάγκη αυτή την εποχή.
Λένε ότι ο τραχανάς είναι το αρχαιότερο Ελληνικό φαγητό, οπότε έχει συνδεθεί με άπειρες ιστορίες γέλιου, μίσους και αγάπης!!
Φιλιά σε όλους σας!!
___________________

Frezia είπε...

0 τραχανάς είναι αυτός που κάνουμε με πλιγούρι και γάλα, η ο άλλος που
είναι σαν ζυμαρικο?
Εγώ προτυμώ τον πρώτο!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Frezia :
Αυτό το μοντέλλο που έκανα είναι σαν ζυμαρικό.
Φέτος δεν έχω ποικιλία και βολεύομαι με ότι βρίσκω.

Καλό Βράδυ!!
__________________