ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΜΕ ΜΠΑΜΙΕΣ

Μολις γυρίσαμε, είδαμε ότι δεν είχαμε τίποτε για μεσημεριανό.
Βουτιά στην κατάψυξη, το ανάποδο ποτηράκι με τον πάγο στη θέση του, που σημαίνει ότι δεν είχαμε καμία διακοπή ρεύματος, ψαχτήρι, κρέας, μπάμιες και λοιπά.

Και, όπως πάντα, ξεκινώ από το τέλος: Το αποτέλεσμα

Τα δύο πακέτα μπάμιες είναι του γνωστού αγροτοβιομήχανου με το καπέλο και το καλάθι, όνομα και μη χωριό, πολύ μικρές (ανθός) και, λέει, τρυφερές.

Μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, για μένα, που δεν είμαι και πολύ "φαν" της μπάμιας.

Πάμε λοιπόν

Υ Λ Ι Κ Α για 4 μερίδες (νά'χουμε και για αύριο)
600 γραμ. Μοσχάρι (νουά) σε μερίδες
800 γραμ. Μπάμιες Ανθός Extra fine (2 σακκουλάκια x 400 γραμ.)
1 Κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
1 κουτί των 400 γραμ. Κονκασέ
4 κουτ.σουπ. Ξύδι λευκό
1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 φλ.τσαγ. Κρασί λευκό
4 σκελίδες Σκόρδο
Αλάτι
Πιπέρι λευκό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Η προετοιμασία άρχισε με τις μπάμιες, που, αφού έμειναν έξω από την κατάψυξη, αποψύχθηκαν.
Πλύσιμο, στράγγισμα στο τρυπητό και σε κατσαρόλα με νερό, όπου διαλύσαμε το ξύδι.
Σκέπασμα με ανάποδο πιάτο, για να μην είναι στην επιφάνεια και παραμονή περίπου μια ώρα.

Αυτό είναι το καινούργιο, για μένα ξαναλέω. Μόνο που οι μπάμιες ήταν πολύ μικρές και μερικές ξέφυγαν από το καπάκωμα.

Στο multi το κονκασέ, το σκόρδο και το αλατοπίπερο, δούλεμα για να γίνει χυλός και στην άκρη.

Το λάδι ζεσταίνεται στη χύτρα ταχύτητος, σωτάρω λίγα λεπτά το κρεμμύδι και ρίχνω το κρέας, για να σωταριστεί και αυτό, μέχρι να αρχίσει να ροδοκοκκινίζει.
Σβύνω με το κρασί, αφήνω να βράσει λίγο για να φύγει το οινόπνευμα και ρίχνω τον χυλό από το multi και λίγο νερό.
Κλείνω την χύτρα και βράζω σε μέτρια φωτιά για 45' από το σφύριγμα της βαλβίδας.
Ανοίγω την χύτρα και ρίχνω τις μπάμιες, αφού τις ξεπλύνω από τα ξύδια και τις στραγγίσω στο τρυπητό, για να φύγουν τα πολλά νερά.
Ανακατεύω, για πρώτη και τελευταία φορά, κλείνω ξανά την χύτρα και συνεχιζω το βράσιμο για 10' ακόμη.
Ανοίγω την χύτρα, κουνάω κυκλικά για να ανακατέψω και δοκιμάζω μια μπάμια. Ακόμη "κρατάει" και είναι "al dente". Δεν με αρέσει. Ξανακλείνω τη χύτρα και αφήνω ακόμη 5'.

Το φαγητό έγινε "λουκούμι" που λένε, χωρίς καθολου να γλυτσιάσουν οι μπάμιες, τόσο που θα το ..... ξανακάνω.

Εννοείται ότι συνοδεύτηκε με το ψωμί που φρεσκοψήθηκε, όλη αυτή την ώρα και το σχετικό γιδοτύρι (εμείς φέτα δεν είχαμε).

Το φαγητό αυτό, συνήθως, γίνεται με κοτόπουλο, αλλά και κρέας αρνίσιο ή κατσικίσιο, άσε που αν παραλείψεις το κρέας, είναι ένα πολύ καλό και νηστίσιμο λαδερό.
________________________
________________________

ΥΓ: Οι φωτογραφίες από την εξόρμηση στη Χαλκιδική και η περιπέτεια της σπανακόπιτας, μάλλον αύριο..........