ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΟΥΣΤΑ!!!

Με τη ευκαιρία της πρώτης φετεινής εξόρμησης, για λίγες μέρες, έπρεπε να καταναλωθούν κάτι υπόλοιπα κρεατικών.

Ένα στήθος κοτόπουλου (για μένα και .....) και μισό κιλό μοσχάρι νουά (για την σύζυγο και .....)

Αυτά τα "και" αφορούν τις "προσφορές" λόγω τέλους εποχής, που λένε οι μαγαζάτορες!

Επειδή όμως τα γούστα διαφέρουν και τα ξέρω, τα γαρνίρισα με τρεις τρόπους

Παραπάνω είναι το στήθος, κομμένο κυβάκια και σωταρισμένο μαζί με το κρεμμύδι και το σκόρδο.

Με την προσθήκη της ντομάτας, πρόσθεσα λίγη κανέλλα και 5 καρφιά γαρύφαλλο.

Γαρνίρισμα με ρύζι

Με πουρέ πατάτας

και με πατάτες "σαν" τηγανητές, στον φούρνο.

 Ξέρω-ξέρω, αυτό το τελευταίο, κλέβει την παράσταση. Γιαυτό το άφησα τελευταίο.

ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ ΜΕ ΧΥΛΟΠΙΤΕΣ ΚΑΙ...ΤΗ "ΣΑΛΤΣΑ" ΤΟΥ ΒΙΚΤΩΡΑ

Ας δούμε πρώτα το τελικό αποτέλεσμα και παρακάτω πάμε και στην κατασκευή

Αλλά πρώτα πρέπει να λυθεί η απορία που γεννήθηκε από τον τίτλο!
Όταν ο ανηψιός μου, ο Βίκτωρας, ήταν 4-5 χρονών, άρχισε να έρχεται μαζί μας στα ταξίδια με το σκάφος.
Ήταν ένα λιγόφαγο και αδύνατο παιδάκι, που δεν έτρωγε "έξω" σχεδόν τίποτα.
Η μητέρα του λοιπόν, μας έδινε μαζί ταπεράκια-μερίδες με την "σάλτσα" όπως νόμιζε ο Βίκτωρας. Αυτή η σάλτσα ήταν μοσχάρι κοκκινιστό, περασμένο από μπλέντερ, για να μη φαίνεται.
Αυτή τη "σάλτσα" την έτρωγε μόνο με μακαρονάκι κοφτό.
Έλα όμως που δεν υπήρχε υποδομή για βράσιμο....
Ζήτησα από το διπλανό σκάφος ένα μικρό κατσαρολάκι, δανεικό κι αγύριστο, και βράζαμε το κοφτό στο γκαζάκι.
Έτσι αυτό το παραβρασμένο και διαλυμένο κοκκινιστό το λέμε "η σάλτσα του Βίκτωρα" (γελάει όταν το ακούει τώρα, στα 22 του πιά)!

Τέτοιο κοκκινιστό μοσχάρι έκανα τις περασμένες μέρες και συνοδεύτηκε με ρύζι.
Σήμερα, για να δοκιμάσω παραδοσιακές χυλοπίτες, έκανα παστίτσιο.

Αραίωσα με λίγο νεράκι το κοκκινιστό και πήρε μια βράση.
Έβρασα 250 γραμ. χυλοπίτες, σε αλατισμένο νερό και λίγο ελαιόλαδο.
Έτριψα στο multi 3 Κρητικά ντακάκια με εληά και κάλυψα το λαδωμένο ταψάκι.
Έστρωσα τις μισές χυλοπίτες, έστρωσα 5 κουτάλες κοκκινιστή σάλτσα, τριμμένη ξερή μυζήθρα και λίγο απλή μπεσαμέλ.
Από πάνω έστρωσα τις υπόλοιπες χυλοπίτες και την υπόλοιπη μπεσαμέλ, φροντίζοντας να μη μείνει ούτε κομματάκι ζυμαρικού ακάλυπτο.
Πασπάλισα με την υπόλοιπη μυζήθρα και στον προθερμασμένο φούρνο, σε 160 οC, για 40'.

Την απλή μπεσαμέλ την έκανα με 3 κουταλιές αλεύρι γ.ό.χ., 3 κουταλιές ελαιόλαδο έξτρα παρθένο, αλάτι, άσπρο πιπέρι και 500 ml γάλα.
Όλα μαζί σε κατσαρολάκι, ανακάτεμα με το μιξεράκι χειρός, μέχρι να πήξει στο επιθυμητό.

Για τον τρόπο των δύο κοκκινιστών, ένα με νουά και ένα με στήθος κοτόπουλου, θα γράψω μελλοντικά, όταν επιτρέψει το Καλοκαίρι με τις "εξορμήσεις" του. Μέχρι που οι γείτονες στο Πόρτο-Καρράς ανησύχησαν και πήραν τηλέφωνο, σήμερα, για να δουν αν πεθάναμε, ή όχι!!

Για ένα τέτοιο κομμάτι, προτιμώ να μείνω στο σπίτι και ας μη κουνάει το κρεβάτι μου!!!

CLAFOUTIS......PLUS

Αν ήταν ποτέ δυνατόν να μη πειράξω μιά συνταγή!!!!

Χθες το βράδυ είδα στο φιλικό blog "grEAT"  μια συνταγή, που την έλεγε "Clafoutis" , κλασσικό Γαλλικό κέϊκ, με κεράσια.

Το είδος των υλικών κάτι με θύμισε, αλλά δεν μπόρεσα να το εντοπίσω. Ήταν και βράδυ, γύρισα κα "πτώμα" και το άφησα για σήμερα.

Σήμερα το πρωί, αφού έκανα το κέτσαπ της προηγούμενης ανάρτησης, πήρα κεράσια και ξεκίνησα.

Τότε ήρθε η λάμψη και πήγα πίσω στον περασμένο Νοέμβριο και είδα ότι το "Κέϊκ με δαμάσκηνα"  είναι παρόμοιο.

Ευκαιρία να συμπληρώσω την παλιά μου συνταγή.

Ξεκινώ, κάνω τις απαραίτητες διορθώσεις και να το αποτέλεσμα 

  Θα ξαναγράψω όμως τα υλικά και την εκτέλεση, γιατί έχουν διαφορές από τις παραπάνω συνταγές

Υ Λ Ι Κ Α

500 γραμ. Κεράσια Εδέσσης (σκληρά)

85 γραμ.+ 3 κουταλάκια Ζάχαρη άσπρη

250 γραμ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 Βανίλιες σκόνη

2 αυγά

1 φλ.Ελλην.καφέ Τεντούρα (λικέρ)

200 ml Γάλα Εβαπορέ light διαλυμένο

Μια πρέζα Αλάτι

1 κοφτό κουταλάκι Baking Powder

1 κουτ.σουπ. Μινέρβα Benecol (για το βουτύρωμα)

ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ

250 γραμ. Κουβερτούρα
5 κουτ.σουπ. Γάλα Εβαπορέ light 4%, αδιάλυτο
2 κουτ.σουπ. Μινέρβα Benecol σαν το παραπάνω
2 κουτ.σουπ. Ζάχαρη άσπρη

  Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Πλένουμε και ξεκουκουτσώνουμε τα κεράσια, με το ειδικό εργαλείο και γάντια (βάφουν).

Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι 22x26 εκατοστά, πασπαλίζουμε με τα τρία κουταλάκια ζάχαρη και στρώνουμε τα κεράσια.

Σε μπωλ, με το μίξερ χειρός, χτυπάμε την υπόλοιπη ζάχαρη με τα αυγά, μέχρι να αφρατέψουν.

Προσθέτουμε το αλεύρι, μαζί με την βανίλια και το baking, σταδιακά εναλλάξ με το γάλα.

Εδώ διαπίστωσα ότι η ποσότητα του γάλακτος είναι υπερβολική, γιαυτό αύξησα το αλεύρι στα 250 γραμ., αντί των 100 που έγραφε η συνταγή.

Ρίχνουμε και το λικερ, ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα.

Τότε μπαίνει στο παιχνίδι ο αυγοδάρτης και η κραυγή "Α,ρε, Κυρά-Πιπίνα, πόσο ηρωίδα ήσουν, χωρίς μίξερ, που έφτιαχνες τα γλυκά".

Ρίχνω το μείγμα του μπωλ επάνω από τα κεράσια και περιμένω να έρθει το ρεύμα.

Το ρεύμα ήρθε μετά από μιάμιση ώρα, αλλά εν τω μεταξύ τα κεράσια ανέβηκαν στην επιφάνεια και μου χάλασαν το σχέδιο να το αναστρέψω μετά το ψήσιμο.

Το ψήνω, χωρίς προθέρμανση, στους 180 οC, για 40', μέχρι να βγαίνει στεγνό το μαχαίρι που βυθίζουμε στο κέντρο.

Το αφήνουμε να κρυώσει για μισή ώρα και κάνουμε το γλάσσο, λυώνοντας την σοκολάτα και τα υπόλοιπα υλικά σε μπαιν-μαρι (ή 2' στο ζέσταμα των μικροκυμμάτων).

Όπως έγραψα και στα δαμάσκηνα, θέλει 3 ώρες στο ψυγείο, αλλά που να βρεις την υπομονή. Στην μία ώρα το έκοψα και voila το αποτέλεσμα

ΚΕΤΣΑΠ.......τίποτ'άλλο !!

Οι ντοματιές μου βρίσκονται στην αρχή της ανθοφορίας τους και επειδή δεν ξέρω άν θα "δέσουν" καρπό,

........πήρα ένα κουτί κονκασέ και έκανα λίγο κέτσαπ, έτσι για να βρίσκεται.

Σπιτικό κέτσαπ είχα κάνει και τον περασμένο Οκτώβριο, με διαφορετικά υλικά και σε μεγαλύτερη ποσότητα (κλικ ΕΔΩ) 

Σήμερα έγινε κάτι πιο απλό
Υ Λ Ι Κ Α
1 κουτί 400 γρ. Κονκασέ
1 σκελίδα Σκόρδο
1 μικρό Κρεμμύδι κομμένο στα 4
2 κουτ.σουπ. Ξύδι άσπρο
1 κουτ.σουπ. Μέλι (πευκόμελο)
1/2 κουτ.γλ. Πιπέρι άσπρο
1 κουτ.γλ. Αλάτι
Πάπρικα καυτερή στη μύτη (του κουταλιού, εννοείται)
400 ml Νερό
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Όλα τα υλικά, εκτός του νερού, στο multi και δούλεμα μέχρι να γίνουν πολτός.
Μετά σε κατσαρολάκι με το νερό και σιγοβράσιμο, σκεπασμένο, για 30'.
Ξεσκεπάζουμε και συνεχίζουμε για άλλα 30', μέχρι να έχουμε την επιθυμητή πυκνότητα.
Για μένα, καλή πυκνότητα είναι, αν σέρνοντας την ξύλινη κουτάλα στον πάτο, οι "όχθες" κάνουν 1-2" για να κλέισουν.
Αυτό ΖΕΣΤΟ! Όταν κρυώσει κλείνουν πιο αργά.

Βαζάκι, πλυμένο με ζεστό νερό και στραγγισμένο, λάδι στην επιφάνεια και στο ψυγείο.
Η ποσότητα είναι μικρή και καταναλώνεται γρήγορα, γιαυτό δεν έχει ανάγκη αποστείρωσης, με όλους τους κανόνες της τεχνολογίας!!!

ΣΠΑΝΑΚΟΡΥΖΟ & ΣΠΑΝΑΚΟΤΡΑΧΑΝΑΣ, παράλληλα !!

Άκου "Σπανακοτραχανάς"!!!!

Πως αλλιώς να πω το "ΣπανακόΡΥΖΟ", όταν αντί για ρύζι, έχει Τραχανά και μάλιστα γλυκό;

Είχα στην κατάψυξη 1 κιλό σπανάκι σε φύλλα, του "γνωστού" μπάρμπα και το έκανα, παράλληλα, σε δύο παραλλαγές, σε δύο χύτρες και με τον ίδιο τρόπο.

Μόνο που στην μια έβαλα ρύζι και στην άλλη τραχανά γλυκό.

Τα αποτελέσματα παρακάτω

Υ Λ Ι Κ Α για το Σπανακόρυζο
500 γραμ. Σπανάκι
1 Κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 κουτ.σουπ. Άνιθο ψιλοκομμένο
1/2 σκελίδα Σκόρδο
1 φλ.τσαγ. Ρύζι (νυχάκι Θεσσαλονίκης, είχα)
1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 Λεμόνι (τον χυμό του)
Αλάτι, Πιπέρι
Υ Λ Ι Κ Α για τον Σπανακοτραχανά
500 γραμ. Σπανάκι
1 Κρεμμύδι χοντροκομμένο
2 κουτ.σουπ. Κρεμμυδάκι φρέσκο σε ροδέλλες
2 κουτ.σουπ. Άνιθο ψιλοκομμένο
1 σκελίδα Σκόρδο
1 φλ.τσαγ. Τραχανά Γλυκό (Αταλάντης)
1 Λεμόνι (τον χυμό του)
Αλάτι, Πιπερι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η, παράλληλα 
Σωτάρουμε τα κρεμμύδια στις αντίστοιχες χύτρες.
Ρίχνουμε το σπανάκι, αλατοπιπερώνουμε και συνεχίζουμε για να βγάλει τα ζουμιά του.

Ρίχνουμε τον άνιθο και ανακατεύουμε καλά.
Ριχνουμε νερό, 2 φλυτζάνια στην κάθε μια και όταν βράσει, ρίχνουμε τον τραχανά σε αυτήν που βάλαμε το χοντρό κρεμμύδι και το ρύζι στην άλλη με το ψιλοτριμμένο.
Ανακατεύουμε καλά και κλείνουμε τις χύτρες.
Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 6' από το ελαφρό σφύριγμα της βαλβίδας.
Βγάζουμε από τα μάτια (όχι τις βγάζουμε τα μάτια) και σε 10' ανοίγουμε τις χύτρες.
Αν δούμε ότι σε κάποια υπάρχει περισσότερο ζουμί, βράζουμε λίγο ακόμη, ανοικτή.
Κάτω με το ρύζι και.........

...........πιό κάτω με τον τραχανά

Στο σερβίρισμα έβαλα στα πιάτα μισό-μισό, έτσι για κόντρα.

Και σαν σαλάτα, μια ξεσποριασμένη ντομάτα, δύο πιπεριές κέρατο ψημένες και ξεφλουδισμένες, το απαραίτητο γιδοτύρι, με ελαιόλαδο, ξύδι Balsamico γνήσιο Μόντενας και λίγο ρίγανη του Γιάννη.
Και πριν προλάβει κάποιος να ρωτήσει τι είναι αυτή η ρίγανη, λέω, ότι είναι μαζεμένη από το βουνό, αφού έχει ξεραθεί το φυτό.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΑΛΤΣΑ ΣΟΛΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗΣ ΣΑΛΑΤΑΣ

Σάλτσες με σολομό μπορεί να γίνουν άπειρες και έχω κάνει και κόκκινη και άσπρη.

Όλες για να συνοδεύσουν ζυμαρικά.

Σήμερα έγινε κάτι διαφορετικό, στα υλικά, αλλά με διαφορετική, ακόμη καλύτερη γεύση.

Υ Λ Ι Κ Α

1 κουτ.σουπ. Κρεμμύδι ξερό σε χοντρά κομμάτια

2 κουτ.σουπ. Κρεμμυδάκι φρέσκο σε ροδέλλες

1 κουτ.σουπ. Άνιθο ψιλοκομμένο

2 κουτ.σουπ. Μαϊντανό ψιλοκομμένο

6-8 σταγόνες Ταμπάσκο κόκκινο 

50 ml Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο + 2 κουταλιές

100 γραμ. Κατίκι Δομοκού (ή άλλο κρεμμώδες)

50 ml Γάλα εβαπορέ light αδιάλυτο

200 γραμ. Σολομό Καπνιστό σε κομματάκια 

1 κρασοπότηρο Κρασί άσπρο

Πιπέρι άσπρο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Λυώνουμε τα κρεμμύδια στο multi.

Ζεσταίνουμε σε αντικολλητικό τηγάνι τις 2 κουταλιές λάδι, σε μέτρια φωτιά και σωτάρουμε τα πολτοποιημένα κρεμμύδια, μέχρι να γίνουν διάφανα.

Βάζουμε σε μπωλάκι το κατίκι και το γάλα με το λάδι και τα πολτοποιούμε με το μπλέντερ/ράβδο χειρός.

Ρίχνουμε το μείγμα στο τηγάνι, μαζί τον άνιθο,το κρασί, τον μαϊντανό, το ταμπάσκο και συνεχίζουμε ανακατεύοντας σε μέτρια φωτιά.

Όταν αρχίσει να πήζει, ρίχνουμε τα κομματάκια του σολομού και σε 2' βγάζουμε από την φωτιά.

Αν το μείγμα του κατικιού γίνει πολύ νερουλό, μπορούμε να πήξουμε την σάλτσα με ένα διάλυμα κορν-φλάουερ (1 κ.γλ.) σε νερό (βαζάκι σαν σέηκερ).

Σερβίρουμε ζεστό, στα ζεστά ζυμαρικά ή ρύζι.

=====================

Σήμερα η μανάβισσα της γειτονιάς είχε φρέσκα κολοκυθάκια baby, με ανθούς και πήρα μερικά.

Επειδή τις βραστές σαλάτες τις έχω συνδέσει με χειμώνα και τα βραστά κολοκυθάκια με νοσοκομείο, είπα να κάνω ένα dressing διαφορετικό.

Και, μαζί με μερικά καρότα, έγινε αυτό

Τους κολοκυθοανθούς, αυτή τη φορά, τους κράτησα για μελλοντική κατασκευή.

Τα κολοκυθάκια δεν τα ξεφλούδισα όπως πάντα, αλλά τα έτριψα κάτω από την βρύση με σφουγγαράκι πιάτων, το σκληρό μέρος

Υ Λ Ι Κ Α  για το dressing
50 γραμ. Κατίκι Δομοκού
50 γραμ. Γιδοτύρι Ηπείρου
1 σκελίδα Σκόρδο Νέας Βύσσης Έβρου
3-4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο Χανίων Κρήτης
1 κουτ.γλ. Ξύδι άσπρο Καλαμάτας
3-4 κουτ.σουπ. Γάλα φρέσκο Μακεδονίας
Αλάτι από τις Αλυκές Μεσολογγίου
Πιπέρι άσπρο από το super-market (δεν γράφει προέλευση)
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Όλα τα υλικά στο multi και χτύπημα μέχρι να ομογεννοποιηθούν.
Ομολογώ ότι η μία σκελίδα σκόρδο "έπεσε" πολύ και το σύνολο αφήνει μια σκορδένια επίγευση, εντελώς ακατάλληλη για το σπορ φιλιών Γαλλικού τύπου.
Μπαρούτι αυτή η Νέα Βύσσα, στον Έβρο.......

==========================

Και κάτι νέο, πολύ νέο και ακυκλοφόρητο
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ (νέο κι ακυκλοφόρητο)
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι: Γεώργιος Σουρής (100 χρόνια πριν)

Dim lights
Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου και παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Με μια δύσπιστη ένσταση! Τα καημένα τα γαϊδουράκια, καμιά σχέση δεν έχουν με τα σημερινά αποβράσματα!
Πέρασαν όμως 100+ χρόνια ............ 

"ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΙΑ" ξανά.......

Αυτές οι πρώτες φωτό είναι σημερινές

 

 Παρακάτω η περσυνή ανάρτηση, πλήρης.......

====================================
====================================

Τετάρτη, 20 Οκτωβρίου 2010

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ "ΚΑΡΝΙΓΙΑΡΙΚ"....ή όπως λέμε....ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΙΑ

Καθε καλοκαίρι, τις μελιτζάνες τις δίνουμε και καταλαβαίνουν, σε όλες τις μορφές.
Και "Παπουτσάκια", ή όπως έλεγε η γιαγιά Δήμητρα στα τούρκικα "καρνίγιαρικ".
Φέτος, δεν έτυχε μέχρι σήμερα....
Και είχα αυτό το αποτέλεσμα........

Υ Λ Ι Κ Α
5 Μελιτζάνες φλάσκες (παχουλές)
600 γραμ. Κυμάς Μοσχαρίσιος άπαχος (από νουά)
2 Κρεμμύδια μέτρια ψιλοκομμένα
400 γραμ. Τομάτες αποφλοιωμένες και ξεσποριασμένες
2 σκελίδες Σκόρδο
3-4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 κρασοπότηρα Κρασί Λευκό
Αλάτι
Πιπέρι λευκό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ξεφλουδίζω τις μελιτζάνες κατά μήκος, αφήνοντας ρίγες φλούδας. Τις κόβω στα δύο κατά μήκος και τις βάζω όρθιες στο τρυπητό.
Αλατίζω καλά, για να ξεπικρίσουν και βάζω το τρυπητό σε βαθύ πιάτο, για να μαζέψει τα ζουμιά.
Τα αφήνω μια ώρα.
Όταν βγάλουν τα υγρά τους, τις ξεπλένω καλά και, με ένα μαχαιράκι αφαιρώ την "ψύχα" και σχηματίζω ενα κανάλι.
Τις πασαλείβω με λάδι και τις βάζω σε προθερμασμένο φούρνο, μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν έτσι....

Στο multi βάζω τις τομάτες, την "ψύχα", το σκόρδο, το αλατοπίπερο και τα κάνω χυλό. Σήμερα το υλικό ήταν πολύ και έγινε σε δύο δόσεις.

Στο μεταξύ ετοιμάζω τον κυμά.
Ζεσταίνω το λάδι σε βαθύ τηγάνι και σωτάρω το κρεμμύδι για 3-4'. Ρίχνω τον κυμά και ανακατεύω συνέχεια, μέχρι να ξεσβωλιάσει και να αλλάξει χρώμα.
Ρίχνω το μείγμα του multi και το κρασί και σιγοβράζω με σκεπασμένο το τηγάνι, για 20-25'.

Με κουτάλι, γεμίζω καλά το κανάλι με την γέμιση

Φτιάχνω μια βασική μπεσαμέλ με 3 κουταλιές ελαιόλαδο, 3 κουταλιές αλεύρι, 500-550 ml γάλα και αλάτι και λευκό πιπέρι .
Καλύπτω τον κυμά με μπεσαμέλ.......

......και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 οC, για 45'. Στο ταψί τρίχνω και 2-3 φλυτζανάκια νερό.

Το περίσσευμα της γέμισης, ή το σκορπάμε ανάμεσα στις μελιτζάνες, η, σε ρηχό πυρεξάκι, κάνουμε μια άλλη κατασκευή.....

Αλλά γι αυτό...... σε λίγο!

ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΙΑ...και άλλα!!!

Επειδή στο σπίτι δεν πρέπει να πετάμε τίποτα, το περίσσευμα του κυμά, το έστρωσα σε πυρέξ

Έκοψα ψιλες λωρίδες καρότα και πιπεριές και τα έβρασα 15' σε αντικολλητικό τηγάνι, με νερό σκέτο, ίσα για να μαλακώσουν

Τα έστρωσα πάνω στον κυμά

Κάλυψα με την υπόλοιπη μπεσαμέλ, πασπάλισα με τριμμένη μυζήθρα και στον φούρνο, μαζί με το ταψί της προηγούμενης ανάρτησης.
Σε δύο επίπεδα, με αέρα

Και έγινε έτσι

Και ομολογώ ότι αυτό το κομμάτι ήταν "όλα τα λεφτά" που λένε




Και η σημερινή "τσόντα" (πάντα περισσεύει και κάτι)
 

 Σε αυτό το τελευταίο, σήμερα έβαλα φέτες πατάτας από κάτω και, μαζί με καρότα & πιπεριές, βρασμένα στον ατμό.

Την επόμενη φορά που θα πιάσω μελιτζάνες στο χέρι μου, θα κάνω κάτι πιό Παραδοσιακό και συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής!!