ΕΚΜΕΚ ΚΑΝΤΑΪΦ

Σήμερα, περνώντας από την περιοχή της Καμάρας, με το ζόρι κρατήθηκα να μη κάνω επίθεση στο εκεί υποκατάστημα του Χατζή.

Τραβούσε η όρεξη ένα Εκμέκ κανταΐφι, με παχύ καϊμάκι από βουβαλίσιο γάλα, όπως πρέπει να είναι αυτό το σιροπιαστό γλυκό.

Θυμήθηκα ότι η γιαγιά μου το έκαμνε με ένα είδος κρέμας και μόνο μια φορά το χρόνο με καϊμάκι, όταν πήγαινε επίσκεψη σε κάποιες φίλες της, στη Θέρμη (Σέδες), που είχαν βουβάλια.

Η βάση γίνεται εύκολα με μια ζύμη, με μαλλιά κανταϊφιού, με φρυγανιές, με μπαγιάτικο ψωμί, με μπαγιάτικο τσουρέκι, ή και με τα περισσευούμενα μελομακάρονα, σπασμένα και πατημένα (Παρλιάρος).

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό

Υ Λ Ι Κ Α για την βάση

Χυμό πορτοκαλιού και συμπλήρωμα με μαυροδάφνη, μέχρι τα 150 ml

200 ml Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

400 γρ Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1/2 κουτ.γλ. Σόδα

1/4 κουτ.γλ. Κανέλλα

Μια τσιμπιά Γαρύφαλλο τριμμένο (μια πρέζα)

Ξύσμα από το αρχικό πορτοκάλι

Για το σιρόπι

1 φλ.τσαγ. νερό

1 φλ.τσαγ. Ζάχαρη άσπρη

Για την επικάλυψη

800 ml Γάλα 1,5% (light)

80 γραμ. Ζάχαρη άσπρη

80 γραμ. Κορν-φλάουρ

1 Βανίλια

Καρύδια (πεταλούδα και τρμμένα)

Κανέλλα

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Πρώτα κάνουμε την βάση.

Σε μπωλ ανακατεύουμε τα υγρά μας και προσθέτουμε σταδιακά και τα υπόλοιπα, ζυμώνοντας ελαφρά, για να μή σφίξει η ζύμη.

Την απλώνουμε σε πυρέξ 20x30 εκατοστά και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 οC, για μισή ώρα, μέχρι να πάρει σκούρο ξανθό χρώμα.

Μέχρι εδώ, αν είναι Χριστούγεννα πλάθουμε μελομακάρονα.

Η ζύμη είναι ίδια!!!

Παράλληλα βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό, για 5'.

Περιμένουμε να κρυώσει η ζύμη και περιχύνουμε με το σιρόπι.

Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με ψιλοτριμμένο καρύδι και κανέλλα.

Αν έχουμε το καϊμάκι που λέγαμε στην αρχή, περιμένουμε να κρυώσει το σύνολο, κόβουμε κομμάτια τρίγωνα ή τετράγωνα (Χατζής) και σερβίρουμε με ένα ίσο κομμάτι καϊμακιού από πάνω.

Αν όχι (και τό πιο πιθανό), φτιάχνουμε κρέμα βανίλιας, με τον γνωστό τρόπο.

Παίρνουμε ένα φλυτζάνι από το γάλα και διαλύουμε την μισή ζάχαρη και το κορν-φλάουερ.

Την υπόλοιπη ζάχαρη μετο υπόλοιπο γαλα το ζεσταίνουμε έως βρασμό και ρίχνουμε το περιεχόμενο του μπωλ, πάντα ανακατεύοντας ζωηρά, μέχρι να πήξει το σύνολο αρκετά.

Το αδειάζουμε επάνω στη βάση και το αφήνουμε στο ψυγείο για να κρυώσει καλά.

Κόβουμε κομμάτια, πασπαλίζουμε με κανέλλα, βάζουμε και μια "πεταλούδα" καρύδι (ή ότι άλλο μας κάνει κέφι) και τρώμε τα πρώτα κομμάτια.

Δοκιμάζουμε και την άχρηστη πια μηχανή (μάλλον πειράχτηκε το macro της και δεν νετάρει κοντά).

Ίσα-ίσα αυτό που δεν είχα με όλες τις προηγούμενες μηχανές μου, αυτό χάλασε.

Η καλύτερη μηχανή που πέρασε από τα χέρια μου, ήταν μια EXAKTA VAREX II B,που νετάριζε στο μισό μέτρο.

Η μακαρίτισσα η OLYMPUS νετάριζε στους 5 πόντους και μου λείπει!!!!

ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ μεν, αλλά και μια ΜΑΝΙΤΑΡΟΣΑΛΤΣΑ μωβ!!!!

Αυτό το "πράμα" που είναι δίπλα στις πατάτες και τα μπιφτέκια, θάπρεπε να βγεί ΜΩΒ αλλά με πρόδωσε η μηχανή, που πριν λίγο έπεσε ανάμεσα σε πλυντήριο και ψυγείο.

Ας πάρω όμως το θέμα από την αρχή.
Σήμερα είπα να κάνω τα "γνωστά" ΑΦΡΑΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ, που έγραψα πέρσυ (έρχονται με "κλικ" στο link).
Συγκεντρώνοντας τα υλικά, λέω να κάνω και μια σάλτσα μανιταριών, σε μωβ χρώμα, που έκανε η γιαγιά μου, όταν ήθελε να εντυπωσιάσει, σε τραπεζώματα.
Ήταν υπόλειμμα της Γαλλικής της παιδείας(!), μιας και ήταν κόρη του Γάλλου Προξένου στην Κωνσταντινούπολη (το γένος Dragon), πριν παντρευτεί τον παππού μου.
Η μεγάλη διαφορά από την συνταγή και από τα μπιφτέκια, είναι ότι αλατίστηκαν με ειδικό αρωματικό αλάτι, που φαίνεται στην παρακάτω φωτό.

Υ Λ Ι Κ Α (για 4 άτομα περίπου)
2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο έξτρα παρθένο
1 κουτ.σουπ. Μινέρβα Benecol για μαγείρεμα (βούτυρο έλεγε)
450 γραμ. Μανιτάρια σε φέτες (150 δράμια έλεγε)
Βασιλικό, Δυόσμο, Ρίγανη
1 φλ.τσαγ. Κρασί κόκκινο (Bordeaux έλεγε και ΕΙΧΑ)
2 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένες (το έκανα αλλιώς)
1/2 κουτ.γλυκού Κορν-φλάουρ (προαιρετικά)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ζεσταίνουμε το λάδι σε τηγάνι και λυώνουμε το βούτυρο.
Σωτάρουμε το χοντροκομμένο σκόρδο μέχρι να ροδίσει και το βγάζουμε.
Ρίχνουμε τα μανιτάρια, με προσοχή στο ζεστό λάδι, και τα σωτάρουμε μέχρι να σωθούν τα υγρά τους, με σκεπασμένο το τηγάνι με την "αντιπιτσιλιστική" σίτα.
Σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να βράσει μέχρι να εξατμιστεί το οινόπνευμα.
Ρίχνουμε τα μυρωδικά και το κορν-φλάουρ, διαλυμένο σε λίγο νερό, για να μη σβωλιάσει.
Η σάλτσα παίρνει το μωβ χρώμα που φαίνεται στην κάτω αριστερή φωτό του παρακάτω κολάζ.

Την σάλτσα την είχα κάνει πριν χρόνια, με κρασί ΝΑΟΥΣΑ και δεν είχε πάρει αυτό το χρώμα. Είχε γίνει πιό κόκκινη.
Μάλλον το χρώμα οφείλεται στο κρασί (ονομασία προέλευσης Μπορντώ. Πόλη της Γαλλίας που δίνει το όνομα της και στο ανάλογο χρώμα, εκτός από το κρασί)

Το ατύχημα με την μηχανή έγινε μετά από το φτιάξιμο της σάλτσας και ελέγχεται για βλάβες και στο hardware και στο software της.
Μαλλον ήρθε η ώρα της!!

ΣΟΚΟΛΑΤΟΜΠΑΡΕΣ ΜΕ ΝΙΦΑΔΕΣ ΒΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Τα σοκολατάκια με πορτοκάλι βουτηγμένο σε σοκολάτα, ήταν ανέκαθεν του γούστου μου και "τιμούσα" του Τερκενλή, του Αγαπητού, αλλά και του Μουρούζη.

Ήρθε ο καιρός να φτιάξω και εγώ.

Να και το αποτέλεσμα

Από χθές το βράδυ, σε δύο ώρες, πήρα από την κατάψυξη όσες πορτοκαλόφλουδες είχα κρύψει, τις έκοψα μικρά κομματάκια και με ίση ποσότητα ζάχαρη, χυμό ενός λεμονιού, αλλά την μισή ποσότητα νερού, έγινε το "γλυκό".
Είχα πάρει νιφάδες Βρώμης και, με την κουβερτούρα που πάντα υπάρχει στο σπίτι, έστησα ένα γλυκό σνακ!

Υ Λ Ι Κ Α
400 γραμ. Κουβερτούρα
200 γραμ. Γλυκό Πορτοκάλι (σε κυβάκια)
200 γραμ. Νιφάδες Βρώμης

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Λυώνουμε την κουβερτούρα σε μπαιν-μαρί και στο ίδιο μπωλ ανακατεύουμε τις νιφαδες και, στραγγισμένα, τα κυβάκια του πορτοκαλιού.
Απλώνουμε το μείγμα σε λαδόκολλα, επάνω σε σκληρή επιφάνεια (π.χ. μια βάση κοπής), την σκεπάζουμε με μιά άλλη λαδόκολλα, την πατάμε να απλώσει σε πάχος 2 εκατοστών, τετραγωνίζουμε τον κύκλο με ένα μακρύ και βρεγμένο μαχαίρι και, μαζί με την βάση, το βάζουμε στο ψυγείο.
Μπορούμε να το βάλουμε και στην κατάψυξη, όπως εγώ, αν έχουμε πίεση χρόνου*.

Οταν στερεοποιηθεί αρκετά, κόβουμε τις μπάρες και τις τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο, πάντα με την γυαλιστερή πλευρά προς το τρόφιμο.

Διατηρούνται στην συντήρηση του ψυγείου, μέχρι να τελειώσουν (σε λίγο).

* Η πίεση του χρόνου που είπα πιο πάνω, ήρθε όταν έπεσε ένα τηλεφώνημα, πρωινό και η φωνή είπε: "Έχεις κάτι γλυκό;"
--"Έχω μισό κομμάτι σάμαλι, λίγο δαγκωμένο, είσαι;
--"Εκτός αν θέλεις να περιμένεις μέχρι να παγώσουν οι μπάρες"
--"Έρχομαι"
Και ήρθε η συνήθης ύποπτη, εφαρμόζοντας κατά γράμμα το ρητό:
"Ουδείς απέθανεν εκ της τράκας", και πήρε καμιά δεκαριά.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ξέρω πόσες μπάρες βγαίνουν μ αυτές τις ποσότητες.
Υποθέτω μεταξύ 20 και 25.

ΤΟ ΑΥΓΟ ΣΤΗ ΒΑΡΚΑ ????

Αρκεί να υπάρχουν τα απαραίτητα και όλα είναι εύκολα, λέει.....

Και σε αυτό (και σε άλλα αντίγραφα) φθάσαμε με τον δύσκολο τρόπο, που θα πω παρακάτω 

Τα  Υ Λ Ι Κ Α  μας για 1(μία) ή, αν θέλετε, μισή μερίδα

1 φέτα Ψωμί του τοστ (ψίχα σίκαλης)

1 "κουπ-πατ" περίπου 5 εκατοστά διάμετρος (που να το βρεις σε ένα μικρό σκαφάκι;), ή ενα ποτήρι μελαμίνης ή γυάλινο (άλλο σπάνιο το γυάλινο)

1 Αυγό

Ελάχιστο Ελαιόλαδο

Ένα πινέλο ή ότι άλλο μπορείτε να σκεφθείτε για πασάλειμμα του λαδιού

Αλάτι

Χοντροτριμμένο μείγμα 5 πιπεριών (????)

Αντικολλητικό τηγανάκι

Ένα γκαζάκι του καφέ

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Κόβουμε στο κέντρο της φέτας ένα στρόγγυλο κομμάτι, με το ποτήρι.

Αλείφουμε με το λάδι, πάνω-κάτω και βάζουμε την φέτα στο ζεσταμένο τηγάνι. 

Ψήνουμε για 1'.

Γυρίζουμε την φέτα και, στην τρύπα, σπάζουμε το αυγό. 

Το βγάζουμε ανάλογα με το γούστο μας,

ή σκεπάζουμε το τηγάνι, για να ψηθεί και από πάνω

 Γαρνίρουμε με κάπαρη, αν μας βρίσκεται, ή με ροδελίτσες φρέσκου κρεμμυδιου (το πράσινο μέρος) αν μας βρίσκεται, ή ότι άλλο έχουμε πρόχειρο εκείνη την στιγμή, τέλος πάντων.

Φυσικά δεν ξεχνάμε το αλατοπίπερο.

ΜΗΛΟ-ΤΟΣΤ !!!!

Πριν μερικές μέρες βρήκα στο φιλικό blog ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΓΩΓΩΣ, μια ιδέα!

Μηλοπιτάκια με ψωμί του τοστ

Ειχε μείνει 1 (ένα) μήλο, από τα τελευταία Ζαγορίν και έγινε ένα ήπιο γλυκό, με υπάρχοντα υλικά.

Βέβαια η συνταγή που θα βρείτε στον παραπάνω σύνδεσμο, είναι υπερπαραγωγή.

Αυτή που θα δώσω παρακάτω, είναι πολύ απλούστερη.

Τμήμα του αποτελέσματος φαίνεται παρακάτω

Υ Λ Ι Κ Α για 4 τοστ
8 φέτες Ψωμί του τοστ (ψίχα Σικάλεως)
1 Μήλο σκληρό
2 κουταλιές Ζάχαρη Μαύρη
Κανέλλα


Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε και καθαρίζουμε το μήλο.
Το τρίβουμε στο χοντρό του τρίφτη.
Ρίχνουμε την ζάχαρη και την κανέλλα και ανακατεύουμε πολύ καλά.

Το μείγμα, το αφηνουμε στην άκρη, μέχρι να ζεσταθεί η τοστιέρα.
Αλείφουμε το μείγμα στις μισές φέτες και καπακώνουμε με τις υπόλοιπες.
Ψήνουμε μέχρι να ροδίσουν τα τοστ, τα κόβουμε διαγώνια και ρίχνουμε την πρώτη δαγκωνιά

Εδώ πρόλαβα και έβγαλα την παρακάτω φωτό

 Και αυτό ήταν το βραδυνό μου!
Για πιό πλούσια κατασκευή, δείτε το λινκ ΑΥΤΟ

ΓΚΙΟΥΒΕΤΣΙ ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ ΜΕ ΜΟΣΧΑΡΙ (ξανά.....)

Είχα προγραμματίσει για χθες το πρωί, να πεταχτώ μέχρι την αγορά, για να πάρω μια πήλινη γάστρα, που μου λείπει, χρόνια τώρα.

Ανακάλυψα μαγαζί με πολλά μοντέλλα και σχήματα, γυαλωμένες μέσα-έξω, με περίτεχνα σχέδια. Και φτηνές!!!

Έβρεχε όμως και το άφησα για το μέλλον, αυτό το μέλλον που καμιά φορά αργεί να έρθει!

Πήρα την παλιά εμαγιέ γαστρα και έστησα ένα Γκιουβέτσι με μοσχάρι, συνδυάζοντας την παλιά συνταγή της γιαγιάς (την δύσκολη) και κάτι πιό απλό. Αυτές τις συνταγές δεν τις ξαναγράφω και όποιος θέλει μπορεί να τις βρει ΕΔΩ , ΕΔΩ και ΕΔΩ .

 

Να και το αποτέλεσμα, μετά από 2 ώρες

Στην παλιά γάστρα, ίσως για τελευταία φορά

Και ξανά το πιάτο, πιό πανοραμικό (σιγά την πρωτοτυπία!)

Και, παράλληλα, μια πατατοσαλάτα, με το υπόλοιπο της παλιάς μαγιονέζας και με δύο αυγά, χωρίς καρότα

 Έχουμε και για σήμερα....

ΣΠΑΓΓΕΤΙ ΜΕ ΝΙΒΑΤΟ / ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΟΜΟ και άλλα πολλά!!!!

Οι ευεργετικές ιδιότητες του Σολομού (όχι του Εθνικού μας ποιητή, εκείνος είναι Διονύσιος), είναι πασίγνωστες.

Όπου και να ψάξεις θα δεις ότι τις μεγαλύτερες ποσότητες λιπαρών Ω3, έχουν ο σολομός, η σαρδέλλα (και το Omacor!).

Για σήμερα είπα να κάνω μια σαλτσούλα τυριού με μακαρόνια και τελικά βγηκε αυτό

 

Όχι βέβαια κατά λάθος, αλλά με βάση μια παλιά συνταγή της Χρύσας Παραδείση, που μιλούσε για βούτυρα, κρέμες γάλακτος σε συνδυασμό με γιαούρτι πρόβειο και τρίμματα φέτας.

Δηλαδή, κοντολογίς, αυτοκτονία σε συνδυασμό με δολοφονία!!

Σίγουρο το έμφραγμα!!

Από τα  υλικά φαίνεται ότι την έφτιαξα πιο υγειινή

 

Υ Λ Ι Κ Α   για 2 μερίδες

250 γραμ. Σπαγγέτι (ή ότι άλλο ζυμαρικό)

2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο

3-4 κουτ.σουπ. γεμάτες τυρί Νιβατό Λάρισας (ή Ανεβατό Γρεβενών ή Κατίκι Δομοκού ή Ξυνομυζήθρα Κρήτης)

1 μέτριο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο (ή 3 κρεμμυδάκια φρέσκα)

1 σκελίδα Σκόρδο χοντροκομμένη

3-4 κουτ.σουπ. Γάλα Εβαπορέ light

1 κρασοπότηρο Τσίπουρο (ή Βότκα)

6-7 στήμονες Κρόκο Κοζάνης (σαφράν έλεγε!)

2 τσιμπιές Δυόσμο ξερό

3 + 3 κουτ.σουπ. Άνιθο και μαϊντανό ψιλοκομμένα

Πιπέρι 

Μερικά φύλλα Βασιλικό (έχω στην κατάψυξη) για ντεκόρ

150-200 γραμ. Σολομό καπνιστό σε λεπτές φέτες

Αλάτι για το νερό των ζυμαρικών, μόνο

Ε Κ  Τ Ε Λ Ε Σ Η

Ξεκινάμε με την σάλτσα. Ζεσταίνουμε σε αντικολλητικό τηγάνι το ελαιόλαδο και σωτάρουμε τα κομματάκια του σκόρδου, μέχρι να ροδίσουν και τα βγάζουμε.

Ρίχνουμε το κρεμμύδι και σωτάρουμε για μερικά λεπτά και ρίχνουμε τα μυρωδικά, τον δυόσμο, τον άνιθο, τον μαϊντανό και το πιπέρι.

Αλάτι δεν υπάρχει στα υλικά, γιατί το ψάρι είναι αρκετά αλμυρό.

Σβήνουμε με το τσίπουρο και περιμένουμε μερικά λεπτά για να εξατμιστεί το οινόπνευμα ( η συνταγή μιλούσε για σαμπάνια ή λευκό κρασί, για τους φτωχούς).

Στο μεταξύ διαλύουμε το ήδη μαλακό τυρί με το γάλα και το ρίχνουμε στο τηγάνι.

Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε να βράσει, μέχρι να αρχίσει να πήζει.

 

Βράζουμε, στραγγίζουμε τα ζυμαρικά, τα επιστρέφουμε στην κατσαρόλα, ρίχνουμε μέσα το περιεχόμενο του τηγανιού και ανακατεύουμε καλά.

Τον σολομό δεν τον σωτάρουμε, ούτε τον βράζουμε με την σάλτσα, γιατί τότε όλα τα ωφέλιμα συστατικά του, πέταξαν και φύγαν μακρυά. Και θα μείνει μόνο το αλάτι.

 

Στο σερβίρισμα ανοίγουμε τρύπες στα ζυμαρικά με ένα κουτάλι και εκεί "φυτεύουμε" από μια φέτα, τυλιγμένη, σολομού.

 

ΣΑΜΑΛΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ......ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ!!!

Τον Φεβρουάριο του '10, έκανα ενα Σάμαλι, που όμως είχε μερικές ατέλειες.

Ήταν πολύ χοντρό (μεγάλη δόση σε μικρό ταψί).

Δεν είχε τα χαρακτηριστικά αμύγδαλα (δεν είχα τότε).

Το σιρόπι δεν είχε αρκετό πορτοκάλι (ξύσμα).

Όχι βέβαια ότι το πετάξαμε, αλλά δεν είχε την εμφάνιση που ήξερα και που συναντώ μερικές φορές στην Αριστοτέλους.

Για φέτος είπα να διορθώσω τις ατέλειες και έγινε

Αντί για το πυρέξ των 20Χ30 εκατοστών, χρησιμοποίησα το εμαγιέ ταψί της κουζίνας, που είναι 35Χ45 εκατοστά, δηλαδή 130% μεγαλύτερο.
Το πάχος, από 6 εκατοστά, μειώθηκε αρκετά και για να το αντισταθμίσω πρόσθεσα 200 γραμμάρια συμιγδάλι ακόμη.
Το έστρωσα, έβαλα και τα αμύγδαλα στο κέντρο κάθε υποτιθέμενου κομματιού και το έψησα

Στο σιρόπι έβαλα το ξύσμα ενός πορτοκαλιού και ένα ξυλάκι κανέλας και, στα 5' , έβγαλα το μισό. Το σούρωσα και έριξα στο υπόλοιπο τα υπολείματα, για να βράσει ακόμη 5'.
Αυτό είναι ένα κόλπο από το Ρεβανί, για να μείνει γυαλιστερή η επιφάνεια.
Το σιροπιάζουμε σε δύο φάσεις. Πρώτα το λεπτόρευστο, να απορροφηθεί και μετά το παχύρευστο, που και αυτό απορροφάται, αλλά μένει και στην πρώτη στιβάδα, δίνοντας γυαλάδα.

Εννοείται ότι "εκτιμήσαμε" μερικά (μικρά) κομματάκια, για να δούμε αν πέτυχα την ελαστικότητα, που πρέπει να έχει.

Παρακάτω είναι η περσυνή ανάρτηση....

Τετάρτη, 24 Φεβρουαρίου 2010

ΣΑΜΑΛΙ ΝΗΣΤHΣΙΜΟ....και όχι "Αράπικο"

- Σάμαλι Αράπικο.........φώναζε ο παππούς του συμμαθητού μου, στο Δημοτικό, Γιώργου Παπαδόπουλου (απλή συνωνυμία!!!)

Και αυτό μόνο τον Χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι πουλούσε "μηλαράκια", κόκκινα ζαχαρωμένα φιρίκια.
Και ήταν ο ίδιος "παραγωγός" και πηγαίναμε τα απογεύματα και παρακολουθούσαμε την διαδικασία.......

Σήμερα θυμήθηκα αυτό το σάμαλι και μιας και είμαστε σε νηστεία, έγινε νηστήσιμο και αν θέλουμε και χωρίς λάδι. Μόνο με ταχίνι.

Υλικά

· 1/2 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
· 1 κούπα σιμιγδάλι ψιλό (προαιρετικά, για να γίνει πιό λείο)
· 1 κούπα ζάχαρη
· 1 κουταλιά μαστίχα σκόνη* ή βανίλια
· 3 κούπες ανθρακούχο νερό (σόδα)
· 3 κουταλιές baking powder
· 1/2 κούπα ασπρισμένα αμύγδαλα (προαιρετικά)

Για το σιρόπι:

· 3 1/2 κούπες ζάχαρη
· 3 1/2 κούπες νερό
· ξύσμα από ένα πορτοκάλι (προαιρετικά μπορείτε να βάλετε και τη φλούδα κομμένη σε γιρλάντα, να βράσει μαζί)
· 1 ξυλάκι κανέλα

Εκτέλεση

Ρίχνουμε σε ένα μπωλ το σιμιγδάλι, τη ζάχαρη, τη μαστίχα, το νερό, το μπέικιν πάουντερ και ανακατεύουμε.
Λαδώνουμε ένα ταψάκι ή το αλείφουμε με ταχίνι και ρίχνουμε μέσα το μeίγμα. Κουνάμε το ταψάκι και το αφήνουμε να σταθεί για 2 ώρες. Μόλις φουσκώσει, βάζουμε αμυγδαλάκια από πάνω και ψήνουμε για 45'-60' στους
200 οC.
Βράζουμε για 5' τα υλικά για το σιρόπι και μόλις βγάλουμε το σάμαλι από το φούρνο, το χαράζουμε και περιχύνουμε με το σιρόπι.

Τα αμύγδαλα είχαν τελειώσει και δεν έβαλα.

* Αν δεν έχουμε μαστίχα σκόνη, τότε παίρνουμε κόκκους και, με λίγη ζάχαρη για να μη κολλάει, την "λυώνουμε" στο ξύλινο γουδάκι.

Και για να ενοχοποιήσω την Νηστεία, ρωτώ... "Νηστεία είναι αυτή ή κραιπάλη";

ΤΑ ΚΟΓΧΥΛΙΑ ΤΟ ΣΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ Η ΝΤΟΜΑΤΟΣΟΥΠΑ

Την μισή απάντηση στο αιώνιο ερώτημα "Τι θα φάμε σήμερα;", την βρήκα στο φιλικό blog "Τι θα φαμε σήμερα;  στην χθεσινή ανάρτηση.

Βέβαια δεν ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή, αλλά την προσάρμοσα στα υλικά που είχα, παρόμοια πάντως.

Και να το αποτέλεσμα

Γράφω την δική μου εκδοχή, αλλά αν θέλεις πάτα ΕΔΩ για την original συνταγή.
Υ Λ Ι Κ Α  για 2 (+ κάτι) μερίδες
250 γραμ. Κογχύλια 
200 γραμ. Γιδοτύρι
250 γραμ. Σπανάκι (φύλλα)
15 κρεμμυδάκια κοκκάρι (του στιφάδου)
3 κουταλιές Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 φλυτζανάκια του Ελληνικού καφέ Νερό
Αλατι (λίγο, λόγω τυριού)
Πιπέρι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ζεσταίνουμε το λάδι σε βαθύ τηγάνι και σωτάρουμε αρκετά τα κρεμμυδάκια.
Ρίχνουμε το σπανάκι, το αλατοπίπερο και το νερό, σκεπάζουμε το τηγάνι και βράζουμε μέχρι να σωθούν τα υγρά.
Ρίχνουμε το τυρί και ανακατεύουμε μέχρι να μισολυώσει.
Παράλληλα βράζουμε τα ζυμαρικά, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου, στραγγίζουμε και τα ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα.
Μειώνουμε τον χρόνο κατά 2', αν τα θέλουμε al dente.
Ρίχνουμε το περιεχόμενο του τηγανιού στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε με τα ζυμαρικά.


Σ'αυτό το σημείο και πριν τελειώσει η ντοματόσουπα, δεχόμαστε την κλασσική πια, επίθεση, από την γειτόνισσα.
Την κρατάω λίγη ώρα, μέχρι να τελειώσει και η σούπα και φεύγει με πιάτο και ταπεράκι!



ΝΤΟΜΑΤΟΣΟΥΠΑ ΜΕ ΦΙΔΕ

Υ Λ Ι Κ Α
1 κουτί Ντοματάκια κονκασέ (400 γραμ.)
2 κουταλιές Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα Σκόρδο
1 κουτ.γλυκού Ζάχαρη
Αλάτι
Πιπέρι
2-3 κουταλιές Ελαιόλαδο
1 λίτρο Νερό
3 φωλιές Φιδέ ψιλό


Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Βάζουμε τα πρώτα επτά υλικά στο multi και τα πολτοποιούμε.
Το νερό σε κατσαρολάκι και, όταν βράσει, ρίχνουμε το περιεχόμενο του multi και βράζουμε για 15-20'.
Σπάζουμε με το χέρι τον φιδέ, τον ρίχνουμε στο κατσαρολάκι και συνεχίζουμε τον βρασμό για 3-5' ακόμη.
Σερβίρουμε με τριμμένο τυρί ( φέτα, κατσικίσιο ή κάποιο κρεμμώδες Νιβατό, Κατίκι, Ξυνομυζήθρα).

Αν δεν έχουμε φιδέ μπορούμε να βάλουμε μακαρονάκι κοφτό.

ΜΠΑΡΕΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΕ ΤΑΧΙΝΙ ΚΑΙ ΜΕΛΙ

Αν είχα ξηρούς καρπούς ή νιφάδες δημητριακών, θα μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο. Δεν είχα όμως, τίποτ'άλλο εκτός από μαύρα σπόρια και κουκουνάρι. Απέκλεισα τα σπόρια, γιατί θελαν καθάρισμα.

Πήρα το κουκουνάρι, είχα και λίγο Ταχίνι, από πέρσυ(!) και έφτιαξα αυτές τις μπάρες

Υ Λ Ι Κ Α

125 γραμ. Κουβερτούρα

100 γραμ. Ταχίνι

1 κουταλιά σούπας γεμάτη Μέλι

Ξύσμα από 1 Λεμόνι

50 γραμ. Κουκουνάρι

1 φούχτα γεμάτη Σταφίδες Ξανθές

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Σε αντικολλητικό τηγάνι καβουρντίζουμε το κουκουνάρι, χωρίς λάδι ή βούτυρο. Βγάζει αυτό όσο χρειάζεται.

Ανακατεύουμε συνέχεια, μέχρι να αρχίσει να ξανθαίνει. Το βγάζουμε αμέσως από το τηγάνι, σε πιάτο, γιατί σκουραίνει κι άλλο, έστω και χωίς φωτιά.

Το παρακάτω κολάζ δείχνει το ωμό, το καβουρντισμενο και το πως γίνεται όταν κρυώσει. Φαίνεται η αλλαγή στο χρώμα.

Σε μπαιν-μαρί λυώνουμε την κουβερτούρα, (ή στα μικροκύματα για 35-40"), κατεβάζουμε από την φωτιά και την ανακατεύουμε καλά με το ταχίνι, το μέλι και το ξύσμα λεμονιού.

Προσθέτουμε το κουκουνάρι και τις σταφίδες και ανακατεύουμε.

Απλώνουμε το μείγμα σε ταψάκι στρωμένο με λαδόκολλα και το βάζουμε στο ψυγείο.

Όταν σκληρύνει το κόβουμε σε λωρίδες (πες μπάρες ή ράβδους), τις τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο, με την γυαλιστερή πλευρά μέσα και τις διατηρούμε στο ψυγείο.

 Αυτές οι ποσότητες βγάζουν πέντε μπάρες, συν κάτι περισσεύματα, που είναι για δοκιμή.

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ

Όπου γυρίσεις να δεις, θα βρεις Λαχανοντολμάδες και σε site, αλλά και σε όλα τα blogs, που ασχολούνται με τις μαγειρικές δημιουργίες.

Εδώ, έμεινα πίσω, για να κρατήσω τα μπόσικα, που λένε!

Όλα εξαρτώνται από το πόσο καλό λάχανο θα βρεις.

Και όταν λέω "καλό" εννοώ να έχει ίσια φύλλα μέχρι μέσα, αλλά και να χωράει ολόκληρο σε κάποια κατσαρόλα του σπιτιού.

Ολόκληρο, γιατί το κάθε φύλλο καλύπτει τα δύο πιο μέσα, οπότε αν το κόψουμε στα δύο, καταστρέφουμε τουλάχιστον τα μισά.

Προχθές βρήκα τέτοιο λάχανο και έφθασα στο παρακάτω αποτέλεσμα

Τα   Υ Λ Ι Κ Α  είναι λίγο-πολύ γνωστά, με λίγες παραλλαγές, προσωπικές, αλλά γράφω την δική μου εκδοχή

1 Λάχανο 1 - 1,5 κιλό (το δικό μου ήταν 1,250)

500-600 γραμ. Κυμάς μοσχαρίσιος (νουά)

1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

1 φλ.τσαγ. Ρύζι Γλασέ ή Καρολίνα

1 φλ.τσαγ. Μαϊντανός ψιλοκομμένος

1 + 1  φλυζανάκι του Ελληνικου καφέ Ελαιόλαδο

Αλάτι & Πιπέρι κατά βούληση

Για το αυγολέμονο

2 Αυγά

2 Λεμόνια (τον χυμό τους)

2 κουταλιές κοφτές Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 σφηνάκι νερό

Αρκετό ζουμί από τους ντολμάδες

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός από το ένα φλυτζανάκι λάδι και το λάχανο βέβαια, σε ένα μπωλ και τα ζυμώνουμε πολύ καλά.

Σκεπάζουμε το μπωλ με μεμβράνη ή αλουμινόχαρτο και το βάζουμε στο ψυγείο, για μια ώρα τουλάχιστον.

Στο διάστημα αυτό προετοιμάζουμε το λάχανο.

Πλένουμε και πετάμε τα εξωτερικά φύλλα.

Με κοφτερό και μυτερό μαχαίρι αφαιρούμε το κοτσάνι κάνοντας μια τετράπλευρη πυραμίδα, προς τα μέσα.

Βάζουμε νερό (πολλοί το αλατίζουν, εγώ όχι) στην μεγαλύτερη κατσαρόλα μας και το φέρνουμε σε βρασμό.

Βυθίζουμε το λάχανο, με την τρύπα του κοτσανιού προς τα κάτω και τα βράζουμε μέχρι να αρχίσουν να ξεκολλούν τα εξωτερικά φύλλα.

Το βγάζουμε με δύο κουτάλες, με προσοχή για να μη χαλάμε φύλλα και το αφήνουμε να γίνει χλιαρό (να πιάνεται με το χέρι).

Ο κυμάς μας είναι έτοιμος και τυλίγουμε τους ντολμάδες όπως τα ντολμαδάκια με τα αμπελόφυλλα, λίγο πιο χοντρά, λόγω φύλλων.

Αν δούμε κάποιο νεύρο φύλλου, πιο άκαμπτο, το κόβουμε.

Όσα φύλλα σχίζονται και όσα περισσεύουν, δεν τα πετάμε και τα στρώνουμε στον πάτο της καταρόλας.

Βάζουμε τους ντολμάδες κυκλικά στην κατσαρόλα και τα καπακώνουμε με ένα ρηχό πιάτο.

Ρίχνουμε το δεύτερο φλυτζανάκι λάδι και γεμίζουμε με νερό, μέχρι να καλυφθεί το πιάτο.

Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά 45-50' (χύτρα ταχύτητας  15' από το σφύριγμα της βαλβίδας και την ανοίγουμε σε 10').

Ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.

Σε μπωλ το σφηνάκι νερού και τα αυγά. Κτυπάμε με μίξερ χειρός. Προσθέτουμε σταδιακά το λεμόνι και μετά το αλεύρι, κτυπώντας συνέχεια.

Με κουτάλα παίρνουμε ζουμί από την κατσαρόλα και το ρίχνουμε στο μπωλ, κτυπώντας συνέχεια, μέχρι να ανεβάσουμε την θερμοκρασία του μείγματος.

Τότε ρίχνουμε το μαγικό φιλί στον αέρα και ρίχνουμε το περιεχόμενο στην κατσαρόλα, κουνάμε κυκλικά για να πάει παντού και, αν έχουμε χρόνο, την αφήνουμε να πάρει μια μικρή βράση, για να πήξει.

Οι ποσότητες είναι για 4 μερίδες.

Αν δεν έχουμε αρκετό ζουμί, προσθέτουμε ζεστό νερό και το αφήνουμε να πάρει μια βράση, πριν το αυγολέμονο.

Έτσι κι αλλιώς το ζουμί χρειάζεται και για τις σχετικές βουτιές με το φρεσκοψημμένο ψωμάκι, που μόλις ξεφουρνίστηκε!!!!

ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΣΕ ΜΕ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ και άλλα!!!

Η αξιοποίηση της προηγούμενης μαγιονέζας έγινε σήμερα.

Το πρωί στον ψαρά της περιοχής, διαλέγω ένα κιλό γλώσσες. Μετά το φιλετάρισμα έμειναν 595 γραμμάρια (τρείς μερίδες).

Όχι την γλώσσα που "κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει", αλλά την άλλη που και κόκκαλα έχει και την τσακίζουμε, όπου την βρούμε....παιδιόθεν.

Είπα στην Κυρία του ψαρά να μου τις φιλετάρει μπροστά μου και με την πρώτη μαχαιριά βλέπω το λάθος. Κόβει το κεφάλι στα ίσια, ενώ θέλει λοξά, γιατί έχει ψαχνό αρκετό στο επάνω μέρος. Το δέρμα της πλάτης και της κοιλιάς το έβγαλε κανονικά, πιάνοντας το από την τομή που έκανε, με ένα πανάκι για να μή γλυστράει.

Για άλλους τρόπους μαγειρέματος θα πούμε άλλη φορά. Σήμερα έγινε "Ποσέ", δηλ. βραστή σε λίγο νερό αλατισμένο και με μερικούς κόκκους πιπέρι.

Το σπουδαίο όμως είναι το λαδολέμονο (ας το πούμε έτσι χάριν συνεννόησης)

Το τελικό αποτέλεσμα

Ας δούμε όλες τις φάσεις, αρχίζοντας από τα.....
Υ Λ Ι Κ Α
Περίπου 600 γραμ. Φιλέτα Γλώσσας
1+1/2 φλ.τσαγ. νερό
Αλάτι
Πιπέρι σε κόκκους
2-3 κουτ.σουπ. Μαγιονέζα
2 κουτ.σουπ. νερό από αυτό που έβρασαν τα φιλέτα.
Πατάτες κομμένες στρογγυλές
Καρότα κομμένα στρογγυλά
Κουνουπίδι (τις φουντίτσες) ή και μπρόκολο
Για το λαδολέμονο 
80 ml (1/4 φλ.τσαγ.) Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
3 κουτ.σουπ. χυμό Λεμονιού
Αλάτι
Χοντροτριμμένο Πιπέρι
1 μικρή σκελίδα Σκόρδο λυωμένη στην πρέσσα ή
ψιλοκομμένη
1/2 κουτ.γλυκού Μουστάρδα σε σκόνη
5 σταγόνες Ταμπάσκο (σάλτσα κόκκινης πιπεριάς)
2 κουτ.σουπ. Μαϊντανό ψιλοκομμένο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Σε βαθύ τηγάνι βάζουμε το νερό, το αλάτι και τους κόκκους του πιπεριού. Όταν αρχίσει να βράζει, βάζουμε τα φιλέτα και τα βράζουμε, αν είναι χοντρά, 8' και αν ειναι λεπτά, για 4'. Τα δικά μου ήταν λεπτά, από μικρά ψάρια και τα έβρασα σε δυο δόσεις.
Παράλληλα πλένουμε τα λαχανικά της γαρνιτούρας, στρογγυλεύουμε τα καρότα και τις πατάτες (μπορούμε να πάρουμε από το Σ/Μ, καροτάκια και πατατούλες στρογγυλές κατεψυγμένες).
Τα βράζουμε στο πανεράκι της χύτρας ταχύτητας, στον ατμό, για 4' από την ώρα που σηκώνεται η βαλβίδα.
Την ξεθυμαίνουμε αμέσως. Αν θέλουμε "al dente", τα αφήνουμε 3'.

Ανακατεύουμε την μαγιονέζα με το ζουμί των ψαριών, που κρατήσαμε, για να αραιώσει λίγο, και την ρίχνουμε επάνω στα φιλέτα, που ήδη έχουμε σερβίρει σε πιάτα.
Όλα τα υλικά του λαδολέμονου σε ένα βαζάκι με καλό καπάκι και κούνημα για ανάμειξη.
Γαρνίρουμε με τα λαχανικά περιχυμένα με το λαδολέμονο και πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό.

Θα έλεγα να σερβιριστούν στο πιάτο του καθενός,  παρά να τα εμφανίσουμε σε πιατέλα, γιατί το ψάρι είναι ευαίσθητο και μπορεί να διαλυθεί στο σερβίρισμα.

Η γλώσσα θα μπορεί να γίνει και τηγανητή με βούτυρο ή λάδι, όπως την έτρωγα μικρός.
Προτιμώ το βούτυρο και μάλιστα το φρέσκο (άσπρο αγελαδινό).
Γινονται νοστιμότερες, αλλά ότι κερδίζουμε από το ψάρι, το χάνουμε και με το παραπάνω στην χοληστερίνη
Διαλεγεις και παίρνεις!!!