Είπα και παλιότερα ότι μ'αρέσει να αρχίζω από το τέλος. Έτσι και τώρα, αρχίζω από τα σημερινά και πάμε πίσω......
Μαζί έκανα και μια συνοδευτική σάλτσα, σαν τζατζίκι χωρίς αγγούρι, με γιαούρτι αγελάδος (όχι επιδόρπιο), άνιθο, σκόρδο λιωμένο με την πρέσσα, ελαιόλαδο.
Σαν κύριο πιάτο, ΠΑΤΑΤΕΣ ΦΟΥΡΝΟΥ, με πιπεριές κέρατο, καρότα, σκόρδο, ροδέλλες κρεμμυδιού, πολτό ντομάτας.
Στο φούρνο με σκεπασμένο το πυρέξ για μια ώρα και ξεσκέπασμα για 15-20 λεπτά παραπάνω.
Σαν σαλάτα, Χειμωνιάτικη πια, ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΣΤΟΝ ΑΤΜΟ, αλλά με ένα Blue Cheese Dressing , με γιαούρτι και μπλε τυρί, τύπου Ροκφόρ.
"Εφτιαξε" η γεύση του απλού κουνουπιδιού και ξέφυγε από το λαδολέμονο.
Ενα από τα περασμένα βράδια, δυο ΑΥΓΑ ΜΑΤΙΑ, σε αντικολλητικό, χωρίς λάδι, μόνο αλατοπίπερο και......
...... "δακρυσμένα" εσωτερικά.
Για το ΣΤΙΦΑΔΟ ΜΕ ΜΟΣΧΑΡΙ (κλικ ΕΔΩ) δεν έχω να πω πολλά. Απλά....νόστιμο
Με κοκκάρι κατεψυγμένο, φυσικά.
Την ιδέα για τα ΚΟΥΡΚΟΥΜΠΙΝΙΑ την έδωσε η Λίλα στο Facebook, με link προς τις Συνταγές της Καρδιάς, αλλά, όπως πάντα, έκανα τις επεμβάσεις μου και τα έκανα στο φούρνο και ότι τηγανητά. Μόνο που στο σιρόπι απέτυχα παταγωδώς και, ενώ στην αρχή
ήταν τέλειο, μετά από λίγο ζαχάρωσε σε χρόνο αστραπής.
Χρησιμοποίησα μισή ζάχαρη άσπρη και μισή καστανή και μια βανίλια. Τέτοιο σιρόπι κάνω τα τελευταία χίλια χρόνια και ποτέ δεν χαλάει. Τώρα χάλασε, αλλά έσωσα την παρτίδα με αραιωμένο λίγο, Πευκόμελο Σιθωνίας και καβουρντισμένο σουσάμι.
Τέλεια και τραγανά. Κάποια άλλη φορά θα περιγράψω την εμπειρία μου με τα κουρκουμπίνια, που έτρωγα μικρός, μαζί με Θεϊκούς μπακλαβάδες και κανταϊφια, στο "ΥΠΟΓΕΙΟ", στη γωνία Τσιμισκή και Καρόλου Ντηλ.
Έτσι καλοψημμένα ήταν και.......
.....έτσι τα έκοβε η Κα Κοκκαράκη (αν θυμάμαι καλά το όνομα)
Το παρακάτω είναι ένα ΚΡΟΥΑΣΑΝΑΚΙ (αγοραστό), γεμιστό με Κατίκι Δομοκού, κομματάκι Παριζάκι Creta Farms, με φέτα και ντομάτα και τριμμένο ξερό Ανθότυρο Κρήτης (δηλαδή μυζήθρα).
Και τα απαραίτητα ΡΑΔΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΑΤΜΟ, με ........
.....λαδολέμονο....
Απλά και απέριττα και καθημερινά........
γεια σου δύσπιστε, ωραίες οι συνταγές σου και το μπλογκ σου,το οποίο παρακολουθώ καθημερινά.Έφτιαξα το τσιγαρέλι προ ημερών με τα χόρτα ραδιίκια μπαρμπα στάθης που είχες κάνει κι εσύ.Απλά δεν τρώγονταν με τίποτα γιατί ήταν πικρά σαν δηλητήριο.Ξέρω ότι τα ραδίκια είναι πικρά αλλά αυτά ήταν φαρμάκι και τα πεταξα αν και μαγειρεμένα τέλεια.Εσένα πως σου έτυχαν? με εκτίμηση, όλγα
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΟΛΓΑ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ραδίκια αυτά είναι καλλιεργημένα και δεν είναι τόσο πικρά, όσο είναι του βουνού.
Αλλά η σχετική τους πικράδα καλμάρει με τα υπόλοιπα υλικά που έχει μέσα η συνταγή.
Μακάρι να εύρισκα και 'γώ τόσο πικρά, που μ'άρέσουν.
Έχω πέντε χρόνια να μαζέψω και χάρηκα πέρσυ που τα είδα στα ψυγεία και από τότε δεν λείπουν από τον καταψύκτη μου.
Λυπάμαι που τα πέταξες. Συμβαίνουν κι αυτά στις δημιουργίες.
Επιστημονικά θα το έλεγαν "αστοχία υλικού".
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο.
Καλό ΣαββατοΚύριακο!!
_________________________
βρε σταυρο εχεις μια περιεργη ιδεα για το απλο απεριττο και καθημερινο!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω οταν λεω απλο και καθημερινο εννοω ας πουμε μακαρονια με σαλτσα!
αντε το πολυ γαυρο τηγανιτο με χορτα βραστα, αυτα που θα φαμε σημερα!
τι μου θυμησες με τα κουρκουμπινια!!!!
καλο βραδυ
ειρηνη
@ grEAT :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα καθημερινά μας είναι αυτά σε μικρές ποσότητες, για μια ή δυο μέρες.
Βέβαια παραμένει το αιώνιο ερώτημα "τι θα φάμε αύριο;", αλλά πάντα βρίσκω την λύση, όπως σήμερα, που είχα ψίχα από τα περασμένα κολοκυθάκια στην κατάψυξη. Το άλλο, πατάτες έχω πάντα και στήθηκε ένα μικρό πυρεξάκι και η μαφινιέρα. Θα έχουμε και για αύριο, με την ενίσχυση ενός λουκάνικου με πράσσο.
Απλά ασχολούμαι κάπως με το φαγητό και διαχειρίζομαι τον χρόνο σωστά όσο μπορώ.
Αλλά και μακαρόνια με σάλτσα τρώμε συχνά, αλλά αν υπάρχει χρόνος (μισή έως μια ώρα) κάνω καμιά περίεργη σάλτσα και το σπαγγέτι παίρνει άλλο αέρα.
Με τα κουρκουμπίνια κι εγώ θυμήθηκα πολλά από παιδικά και εφηβικά χρόνια....ΑΧ! ΑΧ!
Καλό ΣαββατοΚύριακο, Φιλιά Θεσσαλονικιώτικα!!
______________________
Αυτό το στιφάδο ήταν μαχαιριά τέτοια ώρα.... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα καλά και χρυσά! Στα χορταράκια το πρώτο νερό μπορούμε νομιζω να το πετάξουμε αν είναι όπως λέτε πικρούτσικα. Πως μου ξέφυγαν εμένα αυτά? Θα τα ψάξω αύριο κιόλας!
Καλό ΣΚ!
Από γεύσεις φαντάζομαι αλλά από φωτογραφίες σκίζεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άλλη φορά θα σου στείλω φαρμάκι ραδίκια:)
Είσαι μεγάλος μάγειρας!
Ήρθα με το πιατάκι μου (να μην το πω πιατέλα!) να ρωτήσω, αν μπορώ να πάρω λίγο απ΄όλα, αφού δεν ξέρω τί να πρωτοδιαλέξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδέα του κουνουπιδιού μου άρεσε πάρα πολύ!
Καλό βράδυ και καλή ξεκούραση Δύσπιστε!
Λοιπόν φίλτατε δεν θα με βασανίζεις μόνο με τα γεύματα σου .......!! Περιμένω κέρασμα .........αχαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Εφη :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ραδίκια αυτά και ότι άλλο χόρτο πέσει στα χέρια μου, τα κάνω στον ατμό, στο καλαθάκι της χύτρας ταχύτητος, όταν πρόκειται για σαλάτα.
Αν βάλω σε πίτα ή καμιά ομελέτα, τότε τα βάζω μισά-μισά με σπανάκι.
Παλιά σούρωνα το ζουμί τους και το έπινα με λεμόνι. Ρίχνει, λέει, την πίεση και το ζάχαρο, αλλά δεν είδα διαφορά και το έκοψα.
Καλό Σ/Κ....
__________________
@ Thalassenia :
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να στείλεις ραδίκια. Θέλω να τα φέρεις η ίδια, αλλά να το ξέρω για να ετοιμάσω και το Θεϊκό πιάτο: μπαρμπούνια ξεροτηγανισμένα, με ένα άσπρο κρασάκι.... και τι στον κόσμο!!
Καλό Σ/Κ με τα Θεσσαλονικιώτικα φιλιά!!
_______________
@ Selcouth :
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεκτές και πιατέλες....
Το κουνουπίδι, το μπρόκολο και τα Βρυξελάκια, σπάνια τα κάνω με σκέτο λαδολέμονο.
Με τέτοιο απλό dressing απογειώνονται, αλλά και το απλό λαδολέμονο το χτυπάω σε βαζάκι με λίγο κορν φλάουερ και μουστάρδα, το ζεσταίνω στο μπρίκι, ανακατεύοντας. Πήζει λίγο και στέκεται επάνω, δίνοντας διαφορετική όψη και γεύση, στα κατά τα άλλα άνοστα αυτά λαχανικά.
Μικροαπατεωνιές για να τρώμε πράγματα που παλιότερα δεν τα πλησίαζα.....
Καλό Σ/Κ :)
_________________
@ Kamikaze :
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοδεχούμενος, όπως όλα τα καρντάσια. Στην ίδια πόλη είμαστε!!
Καλό Σ/Κ :)
__________________
Ήρθα να σου πω μια καλημέρα και έπεσα σε καταιγιδισμό από όμορφες εικόνες..τι να πρωτοδιαλλέξω..ΟΛΑ μου αρέσουν ..λίγο με το κουνουπίδι δεν τα πάω καλά προτιμώ το μπρόκολο.Τα πρώτα θα τα έτρωγα όλα στη κυριολεξία, τα κουρκουμπίνια λατρεμένο μου γλυκό..Δεν το αγοράζω ποτέ γηιατί είμαι ικανή να φάω 1 κιλό στη καθισιά!Καλημέρα φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αποτελείωσες με τα καλούδια σου!!!τι να πρωτοδιαλέξει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να πήγες να πάρεις τα πράγματα, μην τα χάσουμε κιόλας!!
Φιλιά πολλά.
@ αχτίδα :
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτά τα "καλούδια", όπως λες, δεν γράφω λεπτομέρειες γιατί είναι γνωστά.
Για τα κουρκουμπίνια, μικρός, έκανα και συγκρίσεις ανάμεσα σε διάφορους ζαχαροπλάστες της εποχής και είχα καταλήξει στο ΥΠΟΓΕΙΟ, πριν να κτιστεί το παλιό κτίριο.
Θα γράψω και ένα περιστατικό, που τώρα το βλέπω σαν αστείο.
Καλή σου Μέρα και Καλή Κυριακή!!
______________________
@ Marί :
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι μου, μόλις χθες πήγε η σύζυγος στον Αγιο Δημήτριο και μετά πήγε και το πήρε.
Έστειλα sms χθες στις 16:29'52" και ευχαριστώ!
Καλή σου Μέρα και Καλή Κυριακή!
_______________________
ΗΡΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΡΟΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ???//////////////// ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ........ NEXT TIME ...
ΑπάντησηΔιαγραφήP.S ..Η ΣΗΜΑΙΑ ΠΡΟΣΕΞΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΧΙΣΤΗΚΕ ...ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΩ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ? ΚΡΙΜΑ!!!!!
@ ELENI :
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτά τα παραπάνω δεν υπάρχει ούτε ψίχουλο πια.
Διαθέσιμα: Μακαρονάκι κοφτό με κιμά, τελειωμένο στο φούρνο με ανθότυρο. Είσαι???
Η σημαία πρώτα λερώθηκε από τα γράσσα του γερανού και έγινε χάλια, σχίστηκε κιόλας και πάει.......
____________________________
Τα ζωντανά τους χρώματα σε προδιαθέτουν ευχάριστα,αλήθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήπως τα πετυχαίνεις σαν ζωγραφιές!
@ Frezia :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ζωή μας μας την έχουν κάνει ΜΑΥΡΗ, οι κλέφτες και οι ψεύτες. Αν δεν έχουν χρώμα και οι φωτογραφίες... χ--ε μέσα!
Για τις φωτό δεν έχω κανένα ιδιαίτερο εξοπλισμό. Το φόντο είναι ένα παλιό λουλουδάτο τραπεζομάντηλο. Το πράσινο είναι ο τοίχος της κουζίνας. Ο φωτισμός συνήθως η λάμπα της κουζίνας ή φλας ή, αν είναι απόγευμα και καλοκαίρι, ο φυσικός φωτισμός. Προχθές, μετά από πέντε χρόνια, κατάλαβα ότι η μηχανή μπορεί να μειώσει την ένταση του φλας στα κοντινά πλάνα, πράγμα που με δυσκόλευε παλιότερα και έβγαζα το φλας, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η θερμοκρασία των χρωμάτων προς το κόκκινο. Έχω και ένα μικρό φωτιστικό, σαν προβολάκι, για διάβασμα, αλλά τελευταία δεν το χρησιμοποιώ συχνά.
Το πιάτο με την λουλουδάτη γιρλάντα, είναι χειροποίητο ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ και μ'αρέσει γιατί έχει χρώμα. Το άλλο που είναι στυλ παλέττας ζωγράφου, έχει και το αντίστοιχο φλυτζάνι και πάλι με χρώμα.
Είμαι στο "τσαφ" να ξαναγυρίσω στην ασπρόμαυρη, καλλιτεχνική και ακαταλαβίστικη φωτογραφία, με φίλτρα και επεξεργασία, αλλά τότε θα χαθεί το αυθεντικό....
Αυτά τα "ολίγα" με τις Καλημέρες μου και ευχές για μια
Καλή Εβδομάδα!!
... ΔΕΝ σε ξέχασα,
ΑπάντησηΔιαγραφήειδικά με τούτη σου την γαργαλιστική ανάρτηση!
Κουρκουμπίνι!!!!!!!!! Χρόοοονια είχα να τ΄ακούσω!
Θα επανέλθω, όμως, λόγω...καταστάσεων.
Φιλιά, Υιώτα,αστοριανή, από το...μακρονήσι της Νέας Υόρκης!
Βλέπω στο φόντο των αναρτήσεων σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡόδι,λεμόνι,και εκείνο που πέφτει
από το πιθάρι,τι είναι?
@ Frezia :
ΑπάντησηΔιαγραφήΔενδρολίβανο είναι.
Όλα αντιοξειδωτικά. Θα ακολουθήσουν και άλλες φωτό, σαν υπέρτιτλος, με αντιοξειδωτικά.
Μια κάθε εβδομάδα, μέχρι τα Χριστούγεννα!
Καλό Βράδυ!!
____________________