ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ & ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΕΦΤΕΔΕΣ

Λένε, διάφοροι, ότι όταν μιλάς σε κάποιον και δεν ακούει με την πρώτη, "κολοκύθια έφαγες;".

Δεν ξέρω αν συμβαίνει, πάντως εγώ εξακολουθώ να ακούω (ακόμη)!

Αυτές τις μέρες "ήρθαν" κολοκυθάκια, πολλά και ξαφνικά.

"Πρώιμα" είπε η Vicky, από τον κήπο του θείου της στα Βασιλικά.

Και ήταν 8 μεγάλα και 4 μικρά.

Για τα μεγάλα δεν υπήρχε ερώτημα. Φώναζαν για γέμισμα.

Τα μικρά όμως;

Τηγανιτά, βραστά σαλάτα ή μήπως κολοκυθοκεφτέδες;

Ας αρχίσω με τα γεμιστά και ιδού το αποτέλεσμα

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται γεμιστά σ'αυτό το σπίτι, αλλά είναι η πρώτη φορά που τα έκανα εγώ.
Την ανακοίνωση της απόφασης ακολούθησε ένα ξερό "δεν μπορώ, έχω δουλειά με τα χειμωνιάτικα. Κάντα μόνος σου".
Άλλο που δεν ήθελα
Υ Λ Ι Κ Α
8 μεγάλα Κολοκυθάκια
300 γραμ. Κυμάς μοσχαρίσιος
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 φλυτζανάκι του καφέ Ρύζι Καρολίνα ή νυχάκι
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 φλ.τσαγ. Άνιθο ψιλοκομμένο
Αλατοπίπερο
1,5 λίτρο Νερό ζεστό (ή λιγότερο αν δεν θέλουμε πολύ ζουμί)


Για το Αυγολέμονο
Χυμό από 2-3 λεμόνια
2 Αυγά
2 κουτ.σουπ. Κορν-φλάουερ

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένω και ξεφλουδίζω τα κολοκυθάκια με το ξεφλουδιστήρι της πατάτας.
Με μικρό κουταλάκι αρχίζω να σκάβω την ψίχα και τότε καταλαβαίνω γιατί η συμβία, τόσα χρόνια, τα έκοβε στη μέση.
Χωρίς το ειδικό εργαλειάκι δεν μπόρεσα να τα σκάψω. Τα κόβω κι εγώ στη μέση και τους βγάζω την ψίχα.
Κρατώ χώρια την μισή (για τους κεφτέδες, παρακάτω) και πολτοποιώ την υπόλοιπη στο multi.
Αυτό είναι κόλπο για να μη χρησιμοποιηθεί μισό κιλό κιμάς!!
Σε μπωλ ζυμώνω καλά όλα τα υλικά (εκτός από το λάδι) και το βάζω σκεπασμένο στο ψυγείο, για μια ώρα.
Με κουταλάκι γεμίζω τα κολοκυθάκια μέχρι τα 3/4 και τα βάζω όρθια στην χύτρα ταχύτητος (ή σε κατσαρόλα ανάλογη).
Τα ραντίζω με το λάδι και ρίχνω το ζεστό νερό.
Βράζω για 15' από το σφύριγμα της βαλβίδας (40' σε κοινή κατσαρόλα), εκτονώνω και ανοίγω.
Ετοιμάζω το αυγολέμονο, με βοηθό το μιξεράκι χειρός, κατά τον γνωστό πια τρόπο.
Αυγά σε μπωλ, λίγο νεράκι, τον λεμονοχυμό σταδιακά, το κορν-φλάουερ, δουλεύοντας συνέχεια με τα χτυπητήρια (αυγοδάρτες). Ρίχνουμε ζουμί αρκετό από την κατσαρόλα, ρίχνουμε το ρουφηχτό φιλί στον αέρα και ρίχνουμε το μείγμα στην κατσαρόλα, κουνώντας κυκλικά, για να ενσωματωθεί.

Σερβίρουμε 4 τεμάχια στην μερίδα. Βγαίνουν 4 μερίδες και αρκετό αυγολέμονο, αρκετά πηχτό για βουτιές με φρέσκο ψωμί.
===================
ΚΟΛΟΚΥΘΟΚΕΦΤΕΔΕΣ

Την επόμενη μέρα αξιοποιούμε την μισή ψίχα των κολοκυθιών που κρατήσαμε στο ψυγείο, κάνοντας κολοκυθοκεφτέδες με σκορδαλιά και ντιπ γιαουρτιού (κάτι σαν τζατζίκι χωρίς αγγούρι).

Υ Λ Ι Κ Α
4 μικρά κολοκυθάκια τριμμένα στο χοντρό του τρίφτη + την ψίχα
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο (ή 2-3 φρέσκα, αν έχουμε)
1 κουταλάκι γλυκού Δυόσμο (ξερό είχα)
1 φλ.τσαγ. Μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 φλ.τσαγ. Άνηθο ψιλοκομμένο
2 Αυγά χτυπημένα
200 γραμ. Γιδοτύρι ή φέτα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη
4 κουτ.σουπας γεμάτες Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (έβαλα Φαρίνα ολικής)
Πιπέρι και αλάτι κατά την κρίση μας

 Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε και ξεφλουδίζουμε τα κολοκυθάκια, όπως παραπάνω.
Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με αλάτι και τα αφήνουμε να βγάλουν τα υγρά τους. Έγώ δεν το έκανα, παρά πήρα τούλι από μπομπονιέρα, έβαλα το τρίμμα και την χθεσινή ψίχα, το έστριψα σαν να μην υπάρχει αύριο και βγήκε όλο το ζουμί, σε σημείο που όταν είδα το αποτέλεσμα είπα (μέσα μου) ότι μάλλον θα χρειαστεί νερό. Δεν χρειάστηκε όμως. Βγάζουν ζουμί όσο δεν φαντάζεσαι!

 Όλα τα υλικά σε μπωλ, ανακατεύουμε με κουτάλι πολύ καλά και τότε βλέπουμε ότι γίνεται χυλός, 

 τόσο που αρχίζουμε να προσθέτουμε αλεύρι σταδιακά.
Το μείγμα μας πρέπει να μπορεί να πέσει από το κουτάλι μας με κάποια δυσκολία.
Αν είναι πολύ νερουλό (οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι. Από λίγο στίψιμο, μέχρι "πλαστικά" παραφουσκωμένα κολοκύθια), τότε ή προσθέτουμε αλεύρι ή και φρυγανιά τριμμένη.
Άφησα και μια ώρα στο ψυγείο και μετά ζέστανα μέτρια προς πολύ το λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι και άρχισα ρίχνοντας μια κουταλιά, κάπως αραιά.
Το μείγμα απλώνει όσο χρειάζεται και το τηγάνισα 2-3' από κάθε πλευρά.
Βγάζω σε απορροφητικό χαρτί, για να στραγγίσει το επί πλέον λάδι.
Εκανα δύο συνοδευτικά, για όλα τα γούστα.
Ένα dip γιαουρτιού με 
1 κεσεδάκι Γιαούρτι στραγγιστό 2%
1/2 φλ.τσαγ. Άνηθο ψιλοκομμένο
3 σκελίδες Σκόρδο λυωμένες στην πρέσσα
Αλάτι (λίγο)
Χωρίς λάδι
Βλ. φωτό, με ροδέλλες από αγγουράκι τουρσί

 Έφτιαξα και μια Σκορδαλιά με καρύδι, όπως ακριβώς περιγράφω ΕΔΩ (κλικ)

 Και μια αφιέρωση από την πολύ καλή φίλη LENA, που νοιώθω υποχρεωμένος να την επισημάνω εδώ

ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ: Όταν αγαπάς, είναι για πάντα.

Το τελευταίο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα, "Όταν αγαπάς, είναι για πάντα", το πήρα μόλις κυκλοφόρησε, τον Φεβρουάριο.

Μόλις χθες ήταν η ημέρα υπογραφής του βιβλίου, στο Public της Τσιμισκή.

Ήταν και μια καλή ευκαιρία, να δούμε την Μαρια μας και να πούμε και δυό λόγια.

Το πολύ τρυφερό περιεχόμενο του μυθιστορήματος και οι καταστάσεις που διαδραματίζονται, έρχονται κάπως σε αντίθεση με την σκληράδα της εποχής μας, αλλά αυτό είναι το αντίβαρο, για να μη τρελλαθούμε.

Μια περίληψη του περιεχομένου φαίνεται και στο οπισθόφυλλο, που είναι στο παραπάνω κολάζ, κάνοντας "κλικ" στην φωτό.

Η αφιέρωση στην σύζυγο, με μια μικρή αναφορά και σε μένα

Και δυο στιγμιότυπα με αναγνώστες

Παρακάτω είναι το σχετικό βίντεο των Εκδόσεων Ψυχογιός
Για περισσότερες λεπτομέρειες, πατήστε ΕΔΩ

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΚΕΪΚ......!!!

Χθες, Τετάρτη 18 Μαΐου, παίρνω το newsletter από το site Mednutrition.gr Έχει ένα σοκολατένιο κέϊκ, συνταγή του σεφ Βαγγέλη Δρίσκα .

Αυτό είναι, λέω και ξεκινώ.

Αντιγράφω την συνταγή και, την μόνη αλλαγή που κάνω είναι, αντί για καλαμποκέλαιο, βάζω ελαιόλαδο.

Ανακατεύω, ψήνω, κρυώνει και.....βγάζοντας από την φόρμα, ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. Πας να κόψεις φέτα με μαχαίρι και σκορπάει!

Τι να έφταιξε άραγε; λέω.

Σήμερα το πρωΐ, αγοράζω καλαμποκέλαιο και ξανακάνω την συνταγή.

Πάλι τα ίδια!!!!!!!

Χαμένος κόπος και υλικά.

Βάζω τα ψίχουλα στα περιστέρια που φιλοξενούμε στο πίσω μπαλκόνι.

Ο σύνδεσμος της συνταγής είναι ΕΔΩ  και όποιος καταλάβει το λάθος της, ας πει και σε μένα.

Αυτό είναι το σημερινό "κατασκεύασμα"

Και για όσους βαριούνται τα links, βάζω παρακάτω και την συνταγή όπως εκτυπώθηκε, χωρίς τα σχόλια της διατροφολόγου.

Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.........
Το έγραψα κι άλλες φορές, για τις συνταγές των μεγάλων σεφ, στο διαδίκτυο. Κάνουν, ή βάζουν επίτηδες, λάθη στις ποσότητες και στην εκτέλεση, για να βγαίνουν αποτυχημένες.
Άλλοι έχουν στα υλικά πράγματα που δεν χρησιμοποιούν στην εκτέλεση και άλλοι έχουν στην εκτέλεση υλικά ανύπαρκτα.
Άσε τις ποσότητες.....εκτός από την φωτεινή εξαίρεση, που είναι μια ζωή αγκαλιά με έναν ογκομετρικό σωλήνα και μια ζυγαριά. Ο δε ογκομετρικός σωλήνας και κατά δεύτερο λόγο η ζυγαριά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με κάποιες "αλχημείες".
Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλώς οδοντόκρεμες, στο τσουβάλι!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
 Μετά από τον σάλο που δημιούργησα, η καλή φίλη ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ, έφτιαξε το συγκεκριμένο κέϊκ και βρήκε το λάθος στο ψήσιμο.
Να και το αποτέλεσμα της ολης προσπάθειας

 Σχετικά με τις οδηγίες ψησίματος, έστειλε ενημερωτικό e-mail, τμήμα του οποίου είναι το εξής:

"Θα βάλεις μερικές σταγόνες λάδι στο ταψάκι, θα κόψεις ακριβώς στο μέγεθος της βάσης μια λαδόκολλα και θα την πιέσεις στο λάδι να κολλησει.

Θα την αλείψεις ελαφρώς με λίγο σπορέλαιο και θα αδειάσεις το μείγμα.

Προθερμαίνεις τον φούρνο στους 140 βαθμούς για 10-15 λεπτά, ώστε να ζεσταθεί σίγουρα.

Βάζεις το γλυκάκι για 5 λεπτά και χαμηλώνεις στους 120 βαθμούς για 35 περίπου λεπτά.

Μην ανοίξεις πριν περάσουν 35 λεπτά.

Αν βάλεις σε πιο μικρή φόρμα θα χρειαστείς περισσότερο χρόνο,

αλλά αυτού του είδους τα κεκάκια καλύτερα ψήνονται ανοιχτά σε ταψάκι.

Είναι πολύ ωραίο κι αφράτο, μαλακό σαν αφρός."

Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί στη ζωή μας, είναι το να αποκτάς τέτοιους φίλους!!!!!!!

 Μια επίσκεψη στα δύο blog της, θα είναι χρήσιμη, για εκείνους τους λίγους, που δεν το ξέρουν

 ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ

 γαστεροπληξ 

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω 

ΚΡΙΘΑΡΑΚΙ ΜΕ ΚΡΟΚΚΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

Σήμερα είχα πει να γράψω μια τελείως ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ συνταγή, ενός "μεγάλου" σεφ και συγγραφέως, που την έκανα δύο φορές, αλλά λέω "δώσε τόπο στην οργή" και γράψε το "κριθαρότο".

Όπως λέμε "ρυζότο", όταν χρησιμοποιούμε κριθαράκι, αν το ονομάσουμε "κριθαρότο", μάλλον δεν θα είμαστε μακρυά.

Και, όπως πάντα, πρώτα το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α  για 4 μερίδες

400 γραμ. Κριθαράκι χοντρό (RISO γράφει Ιταλικά)

200 γραμ. Κατίκι Δομοκού

2-3 κουταλιές Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

Ζωμός Λαχανικών, διαλυμμένος σε νερό 1200 ml (1:3 θέλω εγώ)

1 νεροπότηρο Κρασί άσπρο

0,25 γραμ. Κρόκκο Κοζάνης (σαφράν) 1 φακελλάκι

1 χούφτα Σταφίδες Κορινθιακές

Αμύγδαλα (αμυγδαλόψιχα) ωμά

Αλάτι και Πιπέρι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Ξεκινάμε μουσκεύοντας τις σταφίδες στο κρασί.

Βράζουμε σε μπρίκι τα αμύγδαλα και τα ξεφλουδίζουμε.

Τα στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας και τα καβουρντίζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι.

Τα βάζουμε στο multi και τα αλέθουμε. Θα τα κρατήσω για πασπάλισμα στο σερβίρισμα.

Σε κατσαρολάκι βράζουμε τον διαλυμένο ζωμό μαζί με τον κρόκκο (σε σκόνη, εννοείται) και τον διατηρούμε ζεστό.

Ζεσταίνουμε σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι το λάδι και σωτάρουμε το κρεμμύδι για μερικά λεπτά.

Προσθέτουμε το κριθαράκι και το σωτάρουμε και αυτό, μέχρι να λαδωθεί.

Βγάζουμε τις σταφίδες από το κρασί και το ρίχνουμε στο κριθαράκι για να βράσει μέχρι να εξατμιστεί το οινόπνευμα και να απορροφηθεί λίγο.

Μετά με την κουτάλα προσθέτομε σιγά-σιγά τον ζωμό, ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι να τελειώσει.

Λίγο πριν το τέλος προσθέτουμε τις σταφίδες και το κατίκι, αλατοπιπερώνουμε και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με το ψιλοτριμμένο αμύγδαλο.

Εγώ από πάνω έτριψα και μείγμα 5 πιπεριών, για να καλύψω το λειψό αλάτι που έβαλα, για τους γνωστούς "υπερτασικούς" λόγους!

Την επόμενη μέρα, μετά από ζέσταμα σε μπαιν-μαρί, ήταν επίσης καλό, με πιό φουσκωμένες τις σταφίδες (Όσμωση λένε το φαινόμενο)!

ΡΥΖΟΤΟ ΜΕ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ

Σήμερα, δεν ξέρω γιατί, μου καρφώθηκε η ιδέα να κάνω κάτι με σπαράγγια. Πράγμα πρωτόγνωρο για το σπίτι μας!

Ένας μικρός αλλά φευγαλέος δισταγμός μου ήρθε όταν η συμβία είπε ότι έκανε παλιότερα και δεν μου άρεσαν. Εγώ το είχα ξεχάσει!

Ξεκίνησα κάποια στιγμή και πήγα στο "Εθνικό Πάρκο Προστασίας του Μακεδονικού Αρουραίου", δηλαδή στην αγορά Μοδιάνο, για να πάρω μια καινούργια σπάτουλα και σπαράγγια, που μιας και τώρα είναι η εποχή τους, πίστευα ότι θα εύρισκα πληθώρα!  Λάθος!

Ο μανάβης που ψωνίζω δεν είχε (Δεν τα παίρνουν, είπε). Με στέλνει απέναντι στα ντελικατέσεν. Τίποτα!

Βρήκα σε παραδιπλανό μανάβη, είχε 3-4 δεματάκια και πήρα μόνο ένα, έτσι για δοκιμή.

Λίγο πριν το μεσημέρι έγινε αυτό που φαίνεται παρακάτω

Υ Λ Ι Κ Α

1 δεματάκι 500 γραμ. Σπαράγγια πράσινα (10 τεμάχια)

1 Κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο

2 Κρεμμυδάκια φρέσκα σε ροδέλλες (είχα στην κατάψυξη)

2 Καρότα κομμένα μπαστουνάκια

3-4 κουταλιές Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

1 ποτήρι Κρασί άσπρο

6 φλ.τσαγ. Ζωμό λαχανικών (ή νερό)

2 φλ.τσαγ. Ρύζι (είχα Καρολίνα και Νυχάκι)

1 κουταλιά Μινέρβα Benecol για μαγείρεμμα

Πιπέρι και αλάτι, ανάλογα πόσο αλμυρό έχουμε τον ζωμό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Κόβουμε το κάτω 1/3 των σπαραγγιών ή τα λυγίζουμε και θα φανεί που θα κοπούν. Συνήθως κόβεται το σκληρό τμήμα.

Από το υπόλοιπο κόβουμε την κορυφή, την κρατάμε σε νερό μέχρι να την χρειαστούμε και καθαρίζουμε τον βλαστό με τον αποφλοιωτή πατάτας.

Κόβουμε τον βλαστό σε κυβάκια και τα διατηρούμε σε νερό, για να μη μαυρίσουν.

Ζεσταίνουμε καλά τον ζωμό των λαχανικών και τον διατηρούμε ζεστό.

 Εγώ θέλω την αναλογία Ρύζι προς νερό (ζωμό) να είναι 1:3, για να χυλώσει και όχι 1:2 που λένε οι προδιαγραφές.

Όποιος επιμένει στις σωστές αναλογίες, ας βάλει 1 λίτρο ζωμό.

Σε βαθύ τηγάνι σωτάρουμε τα κρεμμύδια για μερικά λεπτά

 και ρίχνουμε τα κυβάκια των βλασταριών, συνεχίζοντας το σωτάρισμα μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν και τότε ρίχνουμε μια κουτάλα ζωμό. Αφήνουμε να βράσει μέχρι να σωθεί και ρίχνουμε το ρύζι, 

ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι να λαδωθεί.

 Τότε σβήνουμε με το κρασί και περιμένουμε να εξατμιστεί το οινόπνευμα.

Χαμηλώνουμε την φωτιά, αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε 1-2 κουτάλες ζωμό.

Αυτό το κάνουμε συνέχεια, ανακατεύοντας και συμπληρώνοντας ζωμό, μέχρι να χυλώσει το ρύζι και να μαλακώσει στο επιθυμητό.
Λίγο πριν το τέλος και ενώ είναι ακόμη στη φωτιά, προσθέτουμε το "βούτυρο", ανακατεύοντας.

Παράλληλα βράζουμε στον ατμό, στο καλαθάκι της χύτρας ταχύτητος, τις κορυφές των σπαραγγιών και το καρότο, για 5' μόνο, για να παραμείνουν ελαφρά τραγανά. 

Για να διατηρήσουν τα βλαστάρια το πράσινο χρώμα τους, μετά το ατμόλουτρο, τα ρίχνουμε σε κρύο νερό. Όπως ακριβώς στην Φινλανδική σάουνα!!

Σερβίρουμε πασπαλίζοντας με χοντροτριμμένο μείγμα 5 πιπεριών

Αν θέλουμε κάτι πιό εξαιρετικό, φτιάχνουμε μια Γαλλική σως με μερικά από τα βρασμένα αυγά που έμειναν στο ψυγείο και δεν έγιναν κεχριμπάρι ακόμη.

Αυτή η σάλτσα θα γίνει αύριο, για το υπόλοιπο ρυζότο.

Εδώ όμως θα αναφέρω τα υλικά με τις ποσότητες κατά την κρίση του καθενός.

Λαδολέμονο καλά χτυπημένο, αυγά βρασμένα σφιχτά και κομμένα σε κομματάκια, που τα ανακατεύουμε απαλά με το λαδολέμονο.

Σαν κάποια εξέλιξη αυτής της σάλτσας, θα βάλω στο σέηκερ του λαδολέμονου μια κουταλιά του τσαγιού νισεστέ ή αλεύρι, θα το κτυπήσω για να ανακατευτεί χωρίς να σβωλιάσει και θα το ζεστάνω, για να πήξει λίγο πριν να ανακατέψω τα αυγά.

Όχι τιποτ'άλλο, αλλά για να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είναι αλλοιώτικο φαγητό.

Αυτά όμως.....αύριο!
Και αυτό το "αύριο", ήρθε σήμερα και να το πιάτο με την Γαλλική Σως και τα περισσεύματα

 Αύριο..........ο Θεός Μεγάλος!
Κάτι θα κατεβάσει η κούτρα μου! 

ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ...ΧΩΡΙΣ ΚΙΜΑ (με μανιτάρια)

Ώρα 13.30'.

Μόλις γύρισα από την....γιατρό μου και πέφτει σαν κεραυνός η ερώτηση (και όχι το τηγάνι, που νόμισες!) 

"Τι θα φάμε;"

Τώρα, με μια μικρή έρευνα στο ψυγείο, όλο και θα υπάρχουν διάφορα, αλλά άλλο είναι το φρεσκομαγειρεμμένο.

Και μέσα σε μια ώρα, στήνω ένα Παστίτσιο με μανιτάρια και να το αποτέλεσμα, νοστιμώτατο, ομολογώ

Υ Λ Ι Κ Α
250 γραμ. Μακαρόνια Νο 2 για Παστίτσιο (ΖΙΤΙ)
450 γραμ. Μανιτάρια σε φέτες κατεψυγμένα
1 κουτί 400 γρ. Κονκασέ
3 σκλίδες Σκόρδο
1 φλ.τσαγ. Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
5-6 Κρητικά παξιμαδάκια κρίθινα τριμμένα στο multi
7 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο (Κρητικό και αυτό)
4 κουτ.σουπ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
700 ml Γάλα
1/2 κουτ.γλ. Μοσχοκάρυδο τριμμένο
1/2 κουτ.γλ. Κανέλλα
Αλάτι- Πιπέρι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ολες οι δουλειές παράλληλα. Δουλεύουν ταυτόχρονα 3 μάτια της κουζίνας, ο φούρνος προθερμαίνεται, το multi και το μίξερ χειρός.
Σε βαθύ τηγάνι βάζω 2 κουταλιές λάδι και σωτάρω για λίγο το κρεμμύδι, ρίχνω τα μανιτάρια και, όσο σωτάρονται και αυτά, στο multi κάνουμε χυλό το κονκασέ, τα σκόρδα και το αλατοπίπερο.
Μόλις τελειώσουν τα υγρά από τα μανιτάρια, ρίχνω το περιεχόμενο του multi και σιγοβράζουμε για 15' με σκεπασμένο το τηγάνι. Ανοίγω και βάζω την αντιπιτσιλιστική σίτα, μέχρι να πήξει η σάλτσα.
Στο μεταξύ βράζω τα μακαρόνια για 5' (8' λέει το πακέτο) και τα αφήνω στο νερό τους, μέχρι να κάνω την ψευτομπεσαμέλ.
Σε κατσαρολάκι ρίχνω 4 κουταλιές λάδι, το αλεύρι, το γάλα και τα μυρωδικά, σε ζεστό μάτι ανακατεύω συνεχώς με το μιξεράκι, μέχρι να πήξει.
Τώρα μένει το στήσιμο στο πυρεξάκι.
Βρέχω τον πάτο και τα πλαϊνά με λάδι, ρίχνω τα τριμμένα παξιμαδάκια και τα απλώνω κουνώντας παντού.
Στρώνω τα μισά μακαρόνια, βάζω από πάνω την μισή μπεσαμέλ και την σάλτσα των μανιταριών. Καλύπτω από πάνω με τα υπόλοιπα μακαρόνια και την υπόλοιπη μπεσαμέλ και βάζω στον φούρνο στους 200 oC, για 45'.
Λίγο πριν το τέλος πασπαλίζω με τριμμένο τυρί και νάτα

Ώρα 14.30' και στο τραπέζι, με καυτό το πιάτο

Όχι αλλά για να μπορώ να λέω ακόμη ότι "υπό πίεση" λειτουργώ καλύτερα!!
Πριν χρόνια πολλά, ο φίλος μου ο Άκης Ζ. είπε "Πριν από τον αγώνα, θα σε βρίσω, θα σε τσατίσω, θα σε κάνω τούρκο και θα τους σκίσεις όλους"!

ΜΙΑ ΠΙΤΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ EUROVISION

Πάνε πολλά χρόνια τώρα, που στο σπίτι αυτό, φτιάχτηκε μια "κανονική" πίτσα. Όλο κάτι με "γκακστερικές" βάσεις έφτιαχνα, από τον καιρό που ανέλαβα την "σίτηση".

Είπα κι εγώ, χθες το απόγευμα, μια που το βράδυ θα δούμε τον ημιτελικό της Eurovision και όλοι σε τέτοιες καταστάσεις τρώνε πίτσες, να φτιάξω μια με κανονική ζύμη.

Και, όπως πάντα ξεκινώ με το αποτέλεσμα

Ως εδώ έφθασα σε διάφορα στάδια
1ον: Η ΖΥΜΗ (το σπουδαιότερο)
Υ Λ Ι Κ Α για ταψάκι μιας χρήσεως διαμ. 30 cm
250 γραμ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
160 γραμ. Νερό χλιαρό
1/2 φακελλάκι Μαγιά ξερή (η μάρκα που χρησιμοποιώ έχει 9 γραμμάρια στο φακελλάκι)
2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
3/4 κουτ.γλ. Αλάτι
1/2 κουτ.γλ. Ζάχαρη
1/2 κουτ.γλ. Ρίγανη και Δυόσμο ξερό
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Σε μεγάλο μπωλ βάζουμε το χλιαρό νερό και την μαγιά. Ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί καλά.
Ρίχνουμε το λάδι, ανακατεύουμε και το αφήνουμε για 10', μέχρι να αφρίσει.
Ρίχνουμε τα μυρωδικά, το αλάτι και αρχίζουμε το ζύμωμα με τους γάντζους του μίξερ χειρός, ρίχνοντας σταδιακά το αλεύρι.
Η ζύμη μας αρχίζει να σφίγγει και συνεχίζουμε το ζύμωμα για λίγο ακόμη (5' είναι αρκετά).
Η ζύμη μας είναι τώρα ελαστική και εύπλαστη.
Το ιδανικό τώρα είναι να την μεταφέρουμε σε λαδωμένο μπωλ.
Εγώ, για να μη λερώνω κι άλλο, την τράβηξα με ένα κουτάλι από την μια πλευρά, λάδωσα ελαφρά την καθαρή μεριά και μετά τραβάω την ζύμη προς την λαδωμένη και λαδώνω και απέναντι.
Σκεπάζω με πετσέτα και αφήνω μια ώρα, μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Στο μεταξύ βγάζουμε βόλτα τα σκυλιά (αν δεν έχεις σκυλιά, πατάς το χρονόμετρο).
Όταν ετοιμαστεί η ζύμη, την απλώνουμε στο ταψακι και από πάνω βάζουμε την σάλτσα τομάτας και όλα τα υλικά που μας αρέσουν

Για την σάλτσα, πήρα ένα κουτί 400 γρ. Κονκασέ, μαζί με δύο κουταλιές κρεμμύδι ψιλοκομμένο, αλάτι, πιπέρι, τα δούλεψα μερικά λεπτά στο multi και έβρασα τον χυλό σε κατσαρολάκι, για 15'.
Κράτησα την μισή ποσότητα σε βαζάκι, για μελλοντική χρήση.
Τα υλικά που έβαλα, αυτή τη φορά, είναι
200 γραμ. Γιδοτύρι τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη
1 φέτα (60 γραμ.) Dirollo καπνιστό, σε κομματάκια
5 αγγουράκια τουρσί στα 4 κατά μήκος
10 Ελιές Καλαμών, ξεκουκουτσωμένες 
1 Τομάτα ξεσποριασμένη σε φέτες
Λίγη Ρίγανη
(Αυτά τα υλικά περίπου έχει η "Μεσογειακή" που παραγγέλνω συνήθως)
Ψήσιμο 20'-25' σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 οC και έτοιμη για κατανάλωση

Την επόμενη φορά, αν θα υπάρξει, θα την ψήσω λίγο περισσότερο. Την θέλω λίγο προς το καμμένο (αυτό το ξέρει και ο πιτσαδόρος της περιοχής)

Όλη η ευχαρίστηση του "making your pizza", είναι το παιχνίδι με τα υλικά. Βάζεις ότι σου κατέβει, μέχρι γαρίδες σαχανάκι (το είδα και αυτό)

"¨ΚΑΝΕΛΟΝΙΑ" ΤΥΡΙΩΝ ΜΕ ΚΡΕΠΕΣ

Αυτό το εργαλείο, Κρεπιέρα λέει, κυκλοφορεί στο σπίτι καμιά δεκαριά χρόνια, με το κουτί του σφραγισμένο, από ντουλάπι σε ντουλάπι και από ράφι σε ράφι.

Τώρα ήρθε η ώρα του....

....και βγήκε από το ντουλαπι, ξεσφραγίστηκε, μπήκε στη πρίζα, δουλεύει και έφτιαξα 15 κρέπες,     ε ύ κ ο λα, χωρίς αντικολλητικό τηγάνι, να μην μπορείς να υπολογίσεις την ποσότητα και την θερμοκρασία και, ή να τις κάνεις χοντρές, ή ωμές, ή καμένες.
Βέβαια οι οδηγίες χρήσεως έχουν κάποιο λαθάκι σχετικά με το άναμα και το σβήσιμο της ενδεικτικής λυχνίας, αλλά το εντόπισα έγκαιρα και ...... νάτες.

Δεν έκανα καμιά συνταγή από αυτές που γράφει το προπέκτους ή άλλες που ξέρω. Δοκιμή ήταν και έβαλα
Υ Λ Ι Κ Α
1 φλ.τσαγ. Αλέυρι για όλες τις χρήσεις
1 φλ.τσαγ. Γάλα Εβαπορέ light, αραιωμένο 1:1
2 Αυγά
2 κουτ.γλ. Μινέρβα Μπένεκολ για μαγείρεμμα
Χωρίς αλατοπίπερο, baking powder ή ζάχαρη και άλλα.
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Όλα τα υλικά σε μπωλ, καααααλό ανακάτεμμα με το μιξεράκι χειρός και στο ψυγείο, σκεπασμένο με μεμβράνη, για μία ώρα.
Μετά, άδειασμα της ζύμης στο ειδικό λεκανάκι, ζέσταμα της συσκευής μέχρι να σβήσει το λαμπάκι και βούτηγμα της μαύρης επιφάνειας, για 3 δευτερόλεπτα. Γυρίζω στα ποδαράκια, περιμένω να ανάψει και να ξανασβήσει το λαμπάκι και "τούμπα" σε πιάτο.
Μερικές χρειάστηκαν μια μικρή βοήθεια με την σπάτουλα, που είχε στην συσκευασία.
Αυτά έγιναν χθες το απόγευμα και μπήκαν οι 13 στο ψυγείο, τυλιγμένες σε λαδόκολλα και σκεπασμένες με μεμβράνη, για να μη στεγνώσουν.
Και δεν στέγνωσαν!
Σήμερα έτριψα τυριά στο χοντρό του τρίφτη
100 γραμ. Γιδοτύρι (θα μπορούσε να είναι Φέτα)
100 γραμ. Μυζήθρα ξερή (θα μπορούσε να είναι Γραβιέρα ή Κεφαλοτύρι)
2 φέτες του τοστ Dirollo καπνιστό κομμένες μπαστουνάκια (στον τυρά ζητάω να κόψει τις φέτες στα 3 ή 4 χιλιοστά, αντί των 1,5 που κόβει συνήθως)

Έφτιαξα μια ελαφρά και αραιή μπεσαμέλ (χωρίς αυγό),
έβαλα σε μπωλ τα δύο πρώτα τυριά και μερικές κουταλιές μπεσαμέλ και τα ανακάτεψα. Η γέμιση έτοιμη (εδώ σηκώνει ΟΣΟ φαντασία μπορεί να βρει κανείς).
Παίρνω σε πιάτο μια κρέπα, βάζω μια γεμάτη κουταλιά γέμιση στο μισό της και διπλώνω όπως δείχνει η φωτό παρακάτω.

 Αραδιάζω σε λαδωμένο ταψάκι, ρίχνω από πάνω την υπόλοιπη μπεσαμέλ και βάζω ένα μπαστουνάκι Dirollo επάνω σε κάθε κρέπα, όχι τιποτ'άλλο, αλλά να ξέρουμε την θέση τους, αν μας πέσει πολλή η μπεσαμέλ.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο, στους 160 οC, με αέρα και αντιστάσεις, για 50'. Αν είχα μόνο αντιστάσεις 180 οC θα ήταν αρκετά.

 Όταν όμως έφτιαχνα τις κρέπες, στο τελος στο λεκανάκι είχε μείνει λιγότερος χυλός και η κρεπιέρα έπαιρνε μόνο στο κέντρο της. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν 3 μικρότερες κρέπες (η τσόντα που λέμε).
Αυτές μπήκαν σε πυρεξάκι, αλλά το Διρόλλο κάτω από την μπεσαμέλ, για να δω τι θα γίνει.
Και έγινε ό,τι φαίνεται παρακάτω.

Τώρα βρίσκονται στον χλιαρό φούρνο, μέχρι να έρθει η ώρα, λίγο πριν την εκκίνηση της Φόρμουλα 1, στο Ισταμπούλ παρκ (ίσως για τελευταία φορά! Πάλι κλαίγονται οι Τούρκοι στον Μπέρνι Έγκλεστον, ότι μπαίνουν μέσα!).

ΦΑΣΟΛΑΔΑ (σούπα) στη Γάστρα.....αλλά με....

....φασόλια ΠΡΕΣΠΩΝ ,  επί τέλους, χωρίς από βραδύς μουσκέμματα και τέτοια.

Το αποτέλεσμα; Λουκούμι!!

 

 Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Θα ήταν 10.30', όταν ακούω το θυροτηλέφωνο.

"Επάνω είσαι" (λές και απήντησα από "κάτω")

"Επάνω, έλα" (φίλος που  είναι φαρμακοσύμβουλος ακόμη!)

Έρχεται και κρατάει πακετάκι.

"Αυτό για σένα, από τον Άγιο Γερμανό"

"Φ Α Σ Ο Λ Ι Α" φωνάζω. "Κάτσε να τα φτιάξω και να φάμε"

"Όχι, φεύγω για Καβάλα. Θέλεις κάτι από 'κει;"

Από λεπτότητα λέω "όχι", ξέροντας ότι θα φέρει κουραμπιέδες Νέας Καρβάλης!!!

Και αμέσως επί το έργον!

Υ Λ Ι Κ Α

300 γραμ. Φασόλια

2 Πατάτες σε κυβάκια

2 Καρότα σε ροδέλλες

1 φλ.τσαγ. φύλλα Σέλινο

200 γραμ. πολτοποιημένες τομάτες

1 φλ.τσαγ. Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

3 σκελίδες Σκόρδο κομμένες στα δύο

1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο 

Αλάτι - Πιπέρι

1,5 λίτρα ζεστό νερό

ΕΚ Τ Ε Λ Ε Σ Η

Για σιγουριά (ποτέ δεν ξερεις. Τι διάολο Δύσπιστος θα ήμουν), βάζω λίγο νερό (της βρύσης και όχι εμφιαλωμένο) σε μια κατσαρόλα και ρίχνω τα φασόλια. Βυθίστηκαν άμεσα! Τα βράζω για 3' και τα στραγγίζω.

Τα ρίχνω στη γάστρα μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά και το ζεστό νερό (της βρύσης ξαναλέω) και το αλατοπίπερο.

Βάζω την γάστρα σκεπασμένη στο φούρνο, στους 170 οC με αντιστάσεις και αέρα συγχρόνως (αν δεν είχα αέρα θα έβαζα γύρω στους 200).
Η ώρα είναι ήδη 11.45'. Υπολογίζω να είναι έτοιμα στις 13.00'.
Φεύγω και πάω στην Άνω Τούμπα (με το λεωφορείο), για να πάρω τα καινούργια ράφια του ψυγείου που ήρθαν.
Γυρίζω και έτοιμα! Τόσο έτοιμα, ώστε και μια ώρα μόνο να τα άφηνα, θα ήταν το ίδιο καλά!

Παρ'όλη την έλλειψη καυτερής πιπεριάς, η νοστιμιά δεν περιγράφεται.
Ευτυχώς ακόμη είναι ψυχρός ο καιρός.........