ΠΕΝΝΕΣ ΟΛΙΚΗΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΑΠΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ

Κάθε φορά που κάνω μοσχάρι κοκκινιστό, η σάλτσα περισσεύει.
Αυτό είναι σκόπιμο και για τα σχετικά μακροβούτια, αλλά και για να "ντύσει" ζυμαρικά ή ρύζι, να βγάλουμε και μια επόμενη μέρα.
Έτσι και χθες, με Ριγωτές Πέννες, ολικής άλεσης 

και από πιο κοντά

Αυτά τα ολίγα, για την ώρα, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε.

Τις ΤΡΕΙΣ συνταγές της συμμετοχής μου στον διαγωνισμό των T.G.I Friday's, θα τις γράψω μετά τις 30 του μηνός, που λήγει η προθεσμία υποβολής.

Μια γεύση όμως....χρήσιμη είναι

Ίσως και παραπλάνηση........λέμε τώρα!!!

ΣΟΥΤΖΟΥΚΑΚΙΑ ΝΗΣΤΙΣΙΜΑ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ (σαν Σμυρνέϊκα.... λέμε τώρα!!)

Η σημερινή κατασκευή βασίστηκε σε μια συνταγή του Βαγγέλη Δρίσκα, δημοσιευμένη στο mednutrition.gr, (κλικ ΕΔΩ για την γνήσια συνταγή).

Όπως είναι γνωστό εδώ μέσα, σπάνια να αφήσω μια συνταγή απείραχτη. Έτσι και αυτήν την άλλαξα σε μερικά σημεία.

Το αποτέλεσμα, με συνοδεία ρυζιού, αποζημιώνει για τον κόπο.

Οι ποσότητες που δίνω, έδωσαν 25 σουτζουκάκια

Υ Λ Ι Κ Α  για τα σουτζουκάκια

500 γραμ. Ρεβύθια (ένα σακκουλάκι 3α των Αδελφών Καραγεωργίου. Έχω ξαναπεί την προτίμηση μου στα προϊόντα τους, επειδή είναι καλοί ιστιοπλόοι!)

100 γραμ. Τραχανά (μισό ξυνό, μισό γλυκό)

2 Κρεμμύδια άσπρα ψιλοκομμένα

3 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένες

1 φλ.τσαγ. Μαιντανό ψιλοκομμένο

1 κουτ.γλυκού Κύμινο σκόνη

2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

Αλάτι

(η συνταγή λέει πλιγούρι και έβαλα τραχανά, λέει 1 κουτ. σούπας κύμινο και έβαλα γλυκού, δεν λέει πιπέρι και δεν έβαλα, λέει και μπέϊκιν-πάουντερ και δεν έβαλα. Επίσης λέει και αλεύρι, αλλά δεν χρειάστηκε)

Υ Λ Ι Κ Α  για την σάλτσα ντομάτας

2 κουτιά Ντοματάκια κονκασέ (έγινε χυλός στο multi)

1 Κρεμμύδι άσπρο ψιλοκομμένο

3 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένες

1 φλ.τσαγ. Κρασί άσπρο

1 κουτ.γλυκού Κύμινο σκόνη

4 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

Αλάτι

(Λέει και λιαστές ντομάτες, αλλά δεν είχα)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Άρχισα από τα δύσκολα. Έπλυνα τα ρεβύθια στο τρυπητό και τα έβαλα να βράσουν με μπόλικο νερό στην χύτρα ταχύτητας, για μία ώρα, σε χαμηλή φωτιά, ίσα που να σφυρίζει η βαλβίδα).

Μούσκεψα τον τραχανά με ένα φλυτζάνι χλιαρό νερό, μέχρι να γίνουν τα ρεβύθια.

Στράγγισα τα ρεβύθια από το νερό που έμεινε (λίγο έμεινε), τα έλιωσα με το μπλέντερ-ράβδο χειρός και τα έριξα σε μπωλ.

Ρίχνω τον μουσκεμένο τραχανά και τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνω με τα ζυμωτήρια του μίξερ χειρός.

Δεν έπλασα τα σουτζουκάκια με λαδωμένα χέρια, αλλά τους έδωσα σχήμα με δυο κουτάλια και τα έστρωσα σε ταψιά (ένα μεγάλο και ένα μικρό, στρωμμένα με λαδόκολλα.

Έψησα στους 200 βαθμούς, για 40', μέχρι να αρχίσουν να ροδίζουν οι μυτούλες.

Παράλληλα, σε βαθύ τηγάνι, σωτάρω το κρεμμύδι και το σκόρδο, σβήνω με το κρασί και ρίχνω τον χυλό της ντομάτας. Πασπαλίζω με το κύμινο και σιγοβράζω για 15-20'.

Στο μεταξύ ψήθηκαν και τα σουτζουκάκια και τα ρίχνω στη σάλτσα, μέχρι να γίνει το ρύζι (πάλι 3α, τ. Αμερικής).

Σερβίρω και τρώμε (από 4 στην μερίδα, αλλά και 5-6 καλά θα ήταν). Το κύμινο δεν ήταν πολύ έντονο. Ίσως έχει δίκιο η συνταγή που λέει 1 κουτάλι της σούπας.

Πριν να φάμε, βγάζω και τα σχετικά κοντινά πλάνα......

.....είπαμε, πάθος και απωθημένο παλιό είναι.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΡΟΔΑΚΙΝΟ

Οι τρεις τελευταίες αγορές ροδάκινων είχαν μια κλιμακωτή πτώση ποιότητας, από το τέλειο, μέχρι το άνοστο (ψυγείου και όχι δένδρου).

Αυτά τα τελευταία αποφάσισα να τα κάνω μαρμελάδα και πέτυχε

 

Τ Α   Υ Λ Ι Κ Α   

6 Ροδάκινα σκληρά (έδωσαν 1 κιλό καθαρισμένα)

600 γραμ. Ζάχαρη άσπρη

Χυμό από 1 Λεμόνι

Η   Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Ξεφλουδίζω και βγάζω τα κουκούτσια.

Κόβω την ψίχα σε μικρά κομμάτια

Ζυγίζω και βάζω σε κατσαρόλα.

 Πασπαλίζω με την ζάχαρη και ανακατεύω.

Βγάζω και μια close-up πόζα (το πάθος μου)

Σκεπάζω την κατσαρόλα και την αφήνω για μια ώρα.

Βγήκε πολύ ζουμί και την βάζω στο μάτι, για να πάρει την πρώτη βράση.

Χαμηλώνω την ένταση, στο μισό, ανακατεύω συχνά και σε 40' έχει δέσει αρκετά.

Λυώνω τα μεγαλύτερα κομμάτια με το κυρτό της τρυπητής κουτάλας και ρίχνω τον χυμό του λεμονιού.

Συνεχίζω τον βρασμό για 5-6' ακόμα.

Αφήνω λίγη ώρα να κρυώσει λίγο και γεμίζω αποστειρωμένα βάζα με καπάκι ασφαλείας (αυτό που κάνει "πλουκ" όταν ανοίγει).

Αυτή η ποσότητα γέμισε 3 βαζάκια των 380 ml.

Η δοκιμή έγινε σε φρέσκο ψωμί με κίτρινο αλεύρι "Ζυμωτό"

Τέλεια και όχι πολύ γλυκειά (οι περισσότερες συνταγές λένε για αναλογία 700-900 γραμ. ζάχαρη, στο κιλό φρούτου. Εγώ έβαλα 600 γραμ.)

ΤΟ "ΕΓΚΑΙΝΙΟ" ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΓΑΣΤΡΑΣ, ΜΕ ΦΑΣΟΛΑΔΑ...

Μετά από την προσκυνηματική επίσκεψη στην Εκκλησία της Κοιμίσεως της Θεοτόκου, στην Νέα Μηχανιώνα, θέλησα να κάνω μια βόλτα και στον κεντρικό δρόμο, όπου αναπτύσσεται το "Πανηγύρι".

Είχα να περιδιαβάσω σε πανηγύρι από τα παιδικά μου χρόνια, στους Αγίους Αναργύρους Επταπυργίου, στην παλιά μου γειτονιά.

Υπήρχαν, φυσικά, παιχνίδια και ψεύτικα κοσμήματα για τα παιδιά, αλλά ο κύριος όγκος ήταν είδη σπιτιού και ένδυσης, σε πολύ καλές τιμές.

Το μάτι μου έπεσε σε γάστρες και διάλεξα μια μικρότερη από αυτήν που έχω.  Πιο βολική για μικρές ποσότητες. Αυτήν

Και για να μη βιαστεί κάποια "κακιά γλώσσα" να κάνει παρατήρηση, λέω ότι ξέρω ότι "τα εγκαίνια" ΔΕΝ έχουν Ενικό.

Απλά το έγραψα έτσι στον τίτλο για να την τσιγκλίσω!!!

Με την ψύχρα των τελευταίων ημερών ήρθε και η ιδέα μιας σούπας.  Είχα και 400 γραμμάρια Φασόλια Πρεσπών, περσυνής εσοδείας και στήθηκε η κλασσική Ελληνική Φασολάδα

Υ Λ Ι Κ Α 

400 γραμ. Φασόλια

2 Πατάτες σε κυβάκια

2 Καρότα σε ροδέλλες

1 φλ.τσαγ. φύλλα και κοτσάνια Σέλινο 

400 γραμ. πολτοποιημένες τομάτες

1 φλ.τσαγ. Κρεμμύδι ψιλοκομμένο

3 σκελίδες Σκόρδο κομμένες στα τέσσερα

1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο 

Αλάτι - Πιπέρι

1,5 λίτρα ζεστό νερό εμφιαλωμένο

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Ξεπλένω τα φασόλια με νερό στο σουρωτήρι, τα ρίχνω στη γάστρα μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύω, σκεπάζω και στο φούρνο, που τον ανάβω εκείνη τη στιγμή, στους 170 βαθμούς.

Σε τρείς ώρες....... έτοιμα!!

Πριν όμως από αυτή την κοπιαστική δουλειά, μοντάρισα και την φωτογραφική, που ήταν για μέρες "σε τεύχη", στο τραπεζάκι του σαλονιού και την δοκίμασα σε ένα close-up με φλας (macro το λένε οι μοντέρνοι).

Από μικρό με μάγευε η δουλειά με μικρομηχανισμούς, όπως τα ρολόγια, αλλά..... "άλλαι αι βουλαί του Κυρίου"!!!!

ΣΠΑΓΓΕΤΙ ΜΕ ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΣΑΛΤΣΑ

Ζυμαρικά, φιλέτα καπνιστού σολομού και σάλτσα σαν "πέστο".  Ωραίος συνδυασμός, για ένα πρόχειρο γεύμα, με μικρό χρόνο ετοιμασίας.

Έγινε σήμερα, να το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α  για 4 μερίδες

2 κουταλιές Κρεμμύδι (χοντρο- ή ψιλοκομμένο)

2 κουταλιές Άνιθο

2 κουταλιές Μαϊντανό

2 σκελιδες Σκόρδο

5-6 σταγόνες Ταμπάσκο κόκκινο

50 ml Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

100 γραμ. Κατίκι Δομοκού (ή άλλο κρεμώδες τυρί)

100 γραμ. Γιαούρτι στραγγιστό 2%

1 κουταλιά Αλεύρι για όλες τις χρήσεις, διαλυμμένο σε λίγο νερό

1 φλυτζανάκι Κρασί άσπρο

500 γραμ Σπαγγέτι (ή άλλο ζυμαρικό)

Πιπέρι κατά κρίσιν (λόγω ταμπάσκο)

Μερικά έτοιμα φιλέτα καπνιστού Σολομού (τα δυο ψιλοκομμένα και τα υπόλοιπα σαν ντεκόρ)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Τα έξη πρώτα υλικά στο multi, για καλή πολτοποίηση.

Το μείγμα σε αντικολλητικό τηγάνι και να πάρει βράση για 5-7', ανακατεύοντας.

Έριξα το μείγμα του τυριού με το γιαούρτι, έβρασα σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ομογεννοποιηθεί το μείγμα και ρίχνω το κρασί.

Βλέπω την πυκνότητα σε 2-3' και, αν είναι νερουλό, ρίχνω το αλεύρι, που το διέλυσα σε λίγο νερό, χρησιμοποιώντας μικρό βαζάκι σαν σέηκερ.

1-2' πριν βγάλω το τηγάνι από το μάτι, ρίχνω τον ψιλοκομμένο σολομό και ανακατεύω. Το ψάρι είναι ήδη έτοιμο για φάγωμα και δεν πρέπει να ψηθεί πολύ, για να μη χάσει τις ιδιότητες του.

Παράλληλα βράζω τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό, 2' λιγότερο από τις οδηγίες του πακέτου.

Στραγγίζω, σερβίρω, στολίζω με τα φιλετα, φωτογραφίζω, τρώω!!!

Σημείωση: Παλιότερα που δεν είχα κατίκι, έβαλα φέτα και 50 γραμ. γάλα 2% και έγινε λίγο πιο αλμυρό (να προσέχουμε και την υπέρταση, χωρίς να χάνουμε τη γεύση)......

ΤΑ "ΓΝΩΣΤΑ" ΑΦΡΑΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΛΟΥΣΜΕΝΑ ΜΕ .......

........με την γλυκοπικάντικη σάλτσα JACK DANIEL'S SAUCE από τα T.G.I. FRIDAY'S.

Αυτά τα Αφράτα Μπιφτέκια δεν τα ξαναγράφω, μιας και είναι η πιο πολυδιαβασμένη ανάρτηση αυτού του blog, με 13.331 προβολές σελίδας.......

.....πολύ μακρυά από την δεύτερη, που έχει 4000 προβολές (κλικ ΕΔΩ)!!

Βέβαια, στο σπίτι, οι δυο γνώμες διχάστηκαν και η σάλτσα "έλουσε" μόνο τα δικά μου.  Είναι γνωστό ότι "Οι Έλληνες συμφωνούν μόνο όταν είναι ΜΟΝΟΣ αριθμός, κάτω του τρία".

Αυτό το παραπάνω βαζάκι ήταν προσφορά των καταστημάτων στους bloggers, που συγκεντρώθηκαν στο κατάστημα της Αριστοτέλους, για την γευσιγνωσία, πριν τον Διαγωνισμό.

Η όλη οργάνωση οφείλεται στην Κα Βίκυ Κουμάντου (Tastefull.gr και Greek Foodblogs) και ομολογώ ότι απέσπασε ΜΟΝΟ κολακευτικά σχόλια από όλους τους συμμετέχοντες.

Μέχρι τώρα, βέβαια, μια εβδομάδα μετά, σε πολλά blogs έγιναν αναφορές στα εδέσματα (Άριστα) και στην οργάνωση του καταστήματος (επίσης Άριστη).

Εγώ, θα ήθελα να "μετρήσω" και την παραγωγικότητα της επιχείρησης (παλιό κουσούρι που έχω από την επιχειρηματική μου ζωή), αλλά δεν ήταν η κατάλληλη ώρα........

Στην αρχή δυο από τα φημισμένα κοκτέϊλ, ένα κοντινό και....

......το δικό μου, GIN/MARTINI

Και μια γενική θεωρηση, από το πατάρι, στην πορεία μας για επίσκεψη σε ψυγεία και κουζίνα.  Και εδώ όλα στην εντέλεια.

Μέσα στο Καλοκαίρι είχα επισκεφθεί το μαγαζί, σαν ανώνυμος πελάτης, για να κάνω "test-drive" και αυτά που είχα επιλέξει τότε με ικανοποίησαν.

Εννοείται ότι οι επισκέψεις θα επαναληφθούν.  Έχει ακόμη πράγματα να ανακαλύψω!!!

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΜΕ ΣΚΟΡΔΑΤΗ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ + update 14/09/2012

Ένας τίτλος ".....με σκορδαλιά ντομάτας" με τράβηξε. Και επειδή είχε να κάνει και με μελιτζάνες, τσίμπησα.

Ο λόγος για το newsletter του Diet up (κλικ ΕΔΩ), μόνο σαν πάγια τακτική, την άλλαξα σε μερικά έως πολλά σημεία και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α 

2 Μελιτζάνες φλάσκες (είχα άσπρες)

1 κουτί Ντομάτες Κονκασέ (πολτοπoιημένο στο multi)

3 κουτ. γλυκού Σκορδόλαδο

2 φλ.τσαγ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο

Αλάτι και Πιπέρι άσπρο

Ρίγανη 

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η 

Πλένω και ξεφλουδίζω τις μελιτζάνες, με το πατατοξεφλουδιστήρι(!).  Τις κόβω κάθετα σε πάχος 2 εκατοστών.  Τις βράζω σε αλατισμένο νερό, μέχρι να μαλακώσουν λίγο και τις στραγγίζω στο σουρωτήρι, μέχρι να κρυώσουν.

Λαδώνω καλά το ανάλογο πυρίμαχο ταψάκι, αλευρώνω τις μελιτζάνες και καλύπτω πλήρως (σχεδόν) το ταψί.

Ριχνω από πάνω το υπόλοιπο ελαιόλαδο και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 ο C, μέχρι να ροδίσουν.

Στο μεταξύ πολτοποιώ το κονκασέ, μαζί με το σκορδόλαδο και αλατοπίπερο.  Επειδή βγαίνει νερουλό, ρίχνω και δυο κουταλιές αλεύρι (από αυτό που έμεινε από το αλεύρωμα).

Όταν γίνουν οι μελιτζάνες, τις περιχύνω με την σάλτσα και την απλώνω να πάει παντού.

Ξαναβάζω το ταψάκι στο φούρνο, στους ίδιους βαθμούς και ψήνω για περίπου 20', μέχρι να πήξει η σάλτσα.

Λίγο πριν το τέλος, πασπαλίζω και με ρίγανη.

Θεωρώ ότι το αλεύρι στη σάλτσα είναι απαραίτητο, για να πήξει στον χρόνο που πρέπει και να δώσει και μια "ψωμώδη" γεύση.

Το λάδι της συνταγής μου φάνηκε πολύ, το προσάρμοσα στην ποσότητα και το μείωσα στο μισό φλυτζάνι.

Οι μισοβραζμένες μελιζάνες δεν απορροφούν πολύ λάδι, αλλά είναι απαραίτητο για το αλεύρι της σάλτσας.

Σαν φαγητό ή ορεκτικό είναι πολύ νόστιμο και υγειινό.
=======================
Update  14/09/2012
Σήμερα, του Σταυρού, στο σπίτι μας πάντα νηστεύαμε.
Με την ευκαιρία αυτή, έγινε μια παραλλαγή αυτής της συνταγής.
Αντί μελιτζάνες, έκανα πατάτες "σαν" τηγανητές, πασπαλισμένες με ψιλοκομμένο φρέσκο δενδρολίβανο, που τις έλουσα, αφού έγιναν, με αυτή τη σάλτσα ντομάτας.

Υπέροχο μεσημεριανό!!!!!

Μια ποικιλία, μετά από αρκετές μέρες......

Για όλα, κάποτε, έρχεται και η πρώτη φορά.

Έτσι και για μένα, είδα πράγματα που τα έβλεπα στην TV, χρόνια τώρα.

Πήγα στην Λαϊκή, σχετικά κοντά μας (περίπου 800 μέτρα)!!

Χωρίς να θέλω κάτι το συγκεκριμένο. Μόνο να χαζέψω.

Δεν μπόρεσα όμως να αντισταθώ στις στρόγγυλες άσπρες μελιτζάνες και πήρα κάμποσες.

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα ροδάκινα που είχε ο τελευταίος πάγκος, τα ακριβότερα, αλλά η μυρωδιά τους χτύπησε την μύτη από απόσταση. Και πήρα κάμποσα.

Άσε τους φρεσκοκομμένους μαϊντανούς και τα σκόρδα (είδα Νέα Βύσσα, Έβρου και τσίμπησα). Και κάτι άλλο, σπουδαίο, που θα δείτε προς το τέλος (αγωνία??).
Αρκετές από τις μελιτζάνες....

......έγιναν Γρηκ Μουζάκα, στο μεγάλο ταψί (τρώγαμε τρεις μέρες).....

......οι μαϊντανοί πλύθηκαν φύλλο-φύλλο, ψιλοκόπηκαν και σε τάπερ, στην κατάψυξη.

Το ίδιο και τα σκόρδα.

Τα κράνα όμως (αυτό είναι το κάτι άλλο) πλύθηκαν, στέγνωσαν και σε στρώσεις εναλλάξ με ζάχαρη, για να γίνουν λικέρ....

.....με μπράντυ 7*, σε δυο μήνες.  Για την ώρα λιάζονται στο μπαλκόνι, με το βάζο κλειστό (εδώ έχω μια αμφιβολία γιατί δεν θυμάμαι καλά. Νομίζω ότι η μητέρα μου κάλυπτε το άνοιγα του βάζου με τούλι και το άφηνε ανοικτό).

Και σήμερα, μια καθυστερημένη πάλι, Φανουρόπιτα, που μόλις γύρισε ένα μικρό της τμήμα από τον Αη-Φανούρη.

Και του χρόνου, με Υγεία για όλους, Φίλους και Οχτρούς!!